olunması. Bu dəyərləndirmə uzun illər olduğu kimi qəbul edilmiş və ali
məktəb dərsliyinə (Y.N.Ctolyarov, “Kitabxana fondu”, 1979) daxil
edilmişdir (9).
Sonralar bəzi kitabxanaşünaslar (V.İ.Tereşin, A.V.Markina,
Y.N.Stolarov, V.V.Şilov)
kitabxana fondunun formalaşmasına dair pro-
seslərə daha dərindən, detallı şəkildə və bir qədər də qeyri-ənənəvi baxış
bucağından yanaşsalar da, bu məsələdə hələ də yekdil rəyə gəlinmə-
mişdir.
Y.N.Stolyarovun 1991-ci ildəki “Kitabxana fondu” (9) adlanan ali
məktəb dərsliyində isə kitabxana fondlarının formalaşmasının texnoloji
sistemi aşağıdakı proseslərə bölünmüşdü: kitabxana fondlarının
modelləşdirilməsi, komplektləşdirmə, sənədlərin uçotu, sənədlərin
işlənməsi, sənədlərin yerləşdirilməsi, sənədlərin qorunmasının təmin
olunması, sənədlərin çatdırılması, informasiyanın analizi.
Y.V.Qriqoryevin davamçıları onunla əsasən razılaşsalar da, fondun
formalaşması prosesinin mərhələlərə bölünməsi ideyasından imtina
etdilər. Məsələ ondadır ki, “təşkil” anlayışı bütün bu mərhələləri özündə
birləşdirir: həm komplektləşdirmə, həm də idarə olunma təşkil edil-
məlidir; idarəetməyə həm komplektləşdirmə, həm də fondun formalaş-
masının sonrakı prosesləri aiddir. Beləliklə, idarəetmə özlüyündə ayrıca
mərhələ olmayıb, kitabxana fondunun formalaşmasının bütün proses və
mərhələləri ilə paralel həyata keçirilir. Görünür, problemin həlli bir
qədər də vaxt tələb edir. Y.V.Qriqoryevin təsəvvürlərinə görə, ida-
rəetmə fondun oxucular tərəfindən istifadəsinin nəticələri bəlli olduqdan
sonra başlayır. O, nəticə dedikdə, təkrar seçməni və fondun fasiləsiz
diferensiasiyasını nəzərdə tuturdu. Y.V.Qriqoryev kitabxana fondunun
yoxlanılmasını ikinci mərhələdən üçüncü mərhələyə keçirmişdi. Bunlar
“idarəetmə” bölməsini öz məzmunu ilə tamamlamaq cəhdləri olmaqla
çox qiymətlidir. Baxmayaraq ki, burada bir sıra dəqiqləşdirmələrə də
ehtiyac vardı. Belə ki, ikinci seçməyə təkcə nəticə deyil, həm də
idarəetmə vasitə kimi baxılmalıdır. Eyni ifadələri birinci seçim haqqında
da demək olar. Üstəlik, onları bir-birindən ayırmaq, ayrı-ayrı mərhələyə
aid etmək olmaz. Çünki onlar qarşılıqlı əlaqədə mövcuddurlar.
Xüsusi vurğulamaq gərəkdir ki, Y.V.Qriqoryev fondşünaslıqda
idarəetmə aspektinin işlənməsinin vacibliyini əsaslandırdı, ümumi kitab-
xanaşünaslıqda “kitabxana menecmenti” adlanan konsepsiyanın mey-
dana çıxmasından bir qədər əvvəl bu aspekti işləməyə başladı.
“Kitabxana fondlarının formalaşmasının nəzəri əsasları” Y.V.Qri-
qoryevin kitabxana fondşünaslığı sahəsində yaradıcılığının zirvəsi idi.
Bu əsər kitabxanaşünaslığın bu bölümündə əhəmiyyətli nailiyyətləri
ümumiləşdirir, eyni zamanda onun inkişafında keyfiyyətcə yeni mər-
hələnin başlandığına dəlalət edirdi.
Elmi ədəbiyyatda
kitabxana fondlarının formalaşması prosesləri
haqqında bir neçə tərifə rast gəlmək mümkündür. Y.V.Qriqoryevin
tələbəsi və davamçısı hesab edilən Y.N.Stolyarovun “Kitabxana fondu”
dərsliyində aşağıdakı tərif verilmişdir: “Formalaşdırma dedikdə,
kitabxana fondunun yaradılması, daimi inkişafı və işlək vəziyyətdə
saxlanılması nəzərdə tutulur.
Kitabxana işi üzrə terminoloji lüğətdə
(
"Kitabxana işi. Terminoloji
lüğət", М., 1997)
“
Kitabxana fondlarının formalaşması” anlayışına daha
dolğun tərif verilir: “Kitabxana fondunun yaradılmasına və inkişafına
yönəlmiş proseslərin məcmusu komplektləşdirmədən, fondun təşkili və
idarə olunmasından, eləcə də çap məhsullarının və digər materialların
çıxarılmasından ibarət olub, kitabxananın növündən, oxucuların tərki-
bindən, sayından və maraqlarından, oxucu məhsullarının buraxılma-
sından, elm və istehsalın informasiya tələbatlarının inkişafından asılı-
dır”.
Kitabxana fondlarının formalaşması fasiləsiz prosesdir. Bu proses
kitabxana mövcud olduqca davam edir. Fondun formalaşması üzrə iş ki-
tabxananın bir çox əməkdaşlarının fəaliyyətinin əsas məzmununu təşkil
edir. Kitabxana fondunun formalaşması kitabxanaçıdan kitabxana qarşı-
sında duran tapşırıqları dəqiq bilməyi, istifadəçi kontingentini daim öy-
rənməyi, onların tələbatlarını, maraqlarını, ədəbi zövqlərini, stimullarını
və sənədlərə yanaşma motivlərini bilməyi tələb edir.
Kitabxana fondlarının texnoloji cəhətdən formalaşması fondun
ideal obrazının və ya modelinin müəyyənləşdirilməsindən başlayır.
Növbəti mərhələ sənədin əldə olunması, seçilməsi və ya komplektləşdir-
mədir. Daha sonra sənədin uçotu, işlənməsi, yerləşdirilməsi, qorunması
və oxucunun tələbi ilə çatdırılması gəlir. Bu proseslərin gedişində
informasiya daim analiz olunur və analizin nəticələrinə uyğun olaraq
ona korrektələr edilir.
“Kitabxana fondları” sistemi üçün kitabxana fondlarının formalaş-
masının əhəmiyyəti ondadır ki, fondun, demək olar, bütün səciyyəvi cə-
hətləri məhz və yalnız onun formalaşması nəticəsində yaranır. Fondun
keyfiyyəti və böyüklüyü isə kitabxananın sonrakı fəaliyyətini şərtləndi-
rir.
1960-cı illərdə yeni informasiya texnologiyalarının meydana
gəlməsi və sürətlə tətbiqi nəticəsində kitabxana fondları və bütövlükdə
kitabxanalar üzərində ciddi təhlükə yarandı. İnformasiyanın telekommu-
nikasiya vasitələri ilə ötürülməsi imkanı, qeyri-ənənəvi sənədlərin inki-
şafı “kitablarsız kitabxana” konsepsiyasını ortaya çıxardı ki, bu da son-
radan “kitablarsız, oxucularsız, kitabxanaçılarsız kitabxana” iddiasına
qədər yüksəldi. Zamanın yeni çağırışına bir çox kitabxanaçılar çap yara-
dıcılığı ilə işləməyin prinsipial xüsusiyyəti və sənəd növü olaraq kitabın
üstünlüklərini əldə əsas tutaraq kitabxanaları kompüterləşmədən kənar-
da qoymaq cəhdi ilə cavab verdilər.
Bunun nəticəsi olaraq kitabxanalara alternativ sənəd-kommunika-
siya institutları meydana çıxdı. Yeni yaradılmış informatika elminin nə-
zəriyyəçiləri kitabxanaşünaslığın arxaikliyini sübut etməyə çalışırdılar.
İnkişaf etmiş ölkələrdə isə, xüsusən ABŞ-da bu cür kəskin kon-
frontasiya yox idi, diskussiyalar kitabxanaşünasların öz aralarında aparı-
lırdı. Onlar yeni informasiya texnologiyalarının üstünlüklərini yetərincə
tez qiymətləndirərək, onları səylə tətbiq etməyə başladılar, nəzəri səviy-
yədə isə inteqral kitabxana-informasiya elmi anlayışını işləyib hazır-
ladılar.
Sovet kitabxanaşünaslığında, xüsusən fondşünaslığında isə vəziy-
yət daha dramatik şəkildə inkişaf edirdi. Fondşünaslar informatiklərin
tənqidlərindən konstruktiv nəticələr çıxardılar. Bu, hər şeydən əvvəl
fondyaradıcı element haqqında təsəvvürlərin genişlənməsinə aid idi.
Onlar 1970-ci illərdən başlayaraq kitabxanaşünaslığın predmeti və
obyekti haqqında müzakirələrin gedişində sənəd anlayışını qəbul
edərək, onu həm termin dövriyyəsinə, həm də ümumi kitabxanaşünaslıq
leksikasına daxil etdilər.
Məlum olduğu kimi, kitabxana fondşünaslığında fondların
formalaşma sisteminə aşağıdakı prosesləri daxil etmək qəbul edilmişdir:
1) Fondun modelləşdirilməsi;
2) Fondun komplektləşdirilməsi; 3) Fonda daxil olan və ya çıxarı-
lan sənədlərin uçotu; 4) Sənədlərin xüsusi işlənməsi; 5) Sənədlərin fond-
da yerləşdirilməsi; 6) Fondun düzülüşü; 7) Onun qorunmasının təşkili;
8) Fondun istifadə edilməsi; 9) Fondun idarə edilməsi və s.
Bu zaman fondun idarə olunması başlıca yer tutur. O, iki aspekti
özündə birləşdirir:
Dostları ilə paylaş: |