20
göstəricisinin dəyişməsidir. Qədim dövrlərdən əhalinin təbii
artımı 0,1% təşkil edirdisə, bu göstərici XX əsrin ikinci
yarısında artıq 2%-ə çatmışdır.
Eramızın başlanğıcında Yer kürəsində əhalinin sayı 0,25
mlrd. nəfər olub XVIII əsrin sonu - XIX əsrin əvvəllərində 1,0
mlrd. təşkil etmişdir. XIX əsrdə əhalinin sayı 1,0 mlrd-dan 1,65
mlrd. nəfərə çataraq bu göstərici XX əsrin sonunda 6 mlrd
nəfər təşkil etmişdir. Beləliklə, eramızın əvvəlindən XVIII əsrə
kimi əhalinin sayı 4 dəfə, XX əsrin əvvəlində 6 dəfə və XX
əsrin sonunda 24 dəfə artmışdır. Əhalinin intensiv artımı XX
əsrdə müşahidə olunur. Belə ki, əgər eramızın əvəlindən XX
əsrin əvvəlinə kimi olan dövrdə Yer kürəsində əhalinin sayı 6
dəfə artmışdısa da, təkcə XX əsrdə artım 4 dəfə təşkil etmişdir.
Mütləq artım XX əsrə qədər 1,40 mlrd. nəfər, XX əsrdə isə
4,35 mlrd. nəfər təşkil edir.
XXI əsrin sonunda dünya əhalisinin sayının 12-13 mlrd.
təşkil edəcəyi proqnozlaşdırılır.
Sənayenin inkişafı ilə bağlı iri şəhərlər yaranmağa
başladı. Həmin şəhərlərin əhalisi kənd yerində yaşayan əhalinin
(kəndlilərin) hesabına formalaşırdı. Şəhərlər inkişaf etdikcə
kənd əhalisinin şəhərə axını (urbanizasiyası) güjlənirdi.
Nəticədə şəhər və kənd əhalisinin sayında qeyri-bərabərlik
yaranmışdır və bu gün əhalinin yarıdan çoxu şəhərlərdə
məskunlaşmışdır. Bəzi inkişaf etmiş ölkələrdə bu göstərici
75%-ə çatır.
Ətraf mühitin çirklənməsində və biosferin deqradasiyaya
uğramasında iri şəhərlər əsas yer tutur. Bununla bərabər, iri
şəhərlərin özünəməxsus ekoloji problemləri də mövcuddur.
Ətraf mühiti çirkləndirən əsas mənbələr – sənaye, energetika
və nəqliyyat vasitələri şəhərlərdə cəmləşmişdir. Bunlar şəhərin
sosial-iqtisadi problemlərinin həllinə xidmət etməklə bərabər
onun ekoloji durumunun gərginləşməsinə səbəb olurlar. Digər
problem şəhərin həyat fəaliyyəti təchizatı və onun nəticələri ilə
21
bağlıdır. Şəhər əhalisinin ərzaq, su və s. ilə təchizatı problemi
ilə yanaşı, məişət tullantıları da əsl ekoloji bəlaya çevrilmişdir.
İnkişaf etmiş ölkələrdə əhalisinin sayı 1 mln. nəfər olan
şəhərin suya, ərzağa və yanacağa olan sutkalıq tələbatı yüksək
olsa da, bunların müqabilində yaranan tullantıların miqdarı
düşünməyə daha çox vadar edir (cədvəl 1).
Əhalisi 1 mln. nəfər olan şəhərin sərvətə tələbatı və yaranan
tullantılar, ton/sutka (O.S.Şorinaya görə 2000)
Cədvəl 1
Sərvət Tullantılar
Adı Miqdarı Miqdarı Adı
Su 625000
500000
Çirkab su
Ərzaq 2000
2000
Bərk tullantılar
Yanacaq:
Kömür
Neft
Təbii qaz
Avtomobil
yanacağı
4000
2800
2700
100
150
150
150
1000
450
Havanı çirkləndirən
tullantılar:
Bərk hissəciklər
Kükürd di oksidi
Azot oksidi
Karbohidrogenlər
Karbon oksidi
Əhalisi 1 mln. nəfər olan şəhər sutka ərzində 500 min ton
çirkab su, 2 min ton bərk tullantı və 1,9 min ton müxtəlif
aqreqat halında və kimyəvi tərkibdə atmosferi çirkləndirən
maddə yaradır.
Ətraf mühitin məişət tullantıları ilə çirklənməsi cəmiyyəti
narahat edən ekoloji problemlərdən biridir.
Biosferi çirkləndirən mənbələr müxtəlif olduğu kimi
(sənaye, energetika, nəqliyyat, məişət tullantıları, kənd
təsərrüfatı və s.) çirkləndiricilərin də tərkibi olduqca rənga-
rəngdir (minlərlə kimyəvi birləşmələr, ağır metallar, elektro-
maqnit və radioaktiv şüalanma, bərk tullantılar və s.).
22
Bu müxtəliflik nəzər alınaraq, çirklənmənin təsnifatı
tərtib olunmuşdur. Həmin təsnifat çirkləndirici mənbəyə,
çirklənmənin miqyası və obyektinə və çirkləndiricinin növü
əsasında qurulmuşdur.
Mənşəyinə görə çirklənmə bölünür:
• təbii – təbiətdə müşahidə olunan hadisə və proseslərin
nəticəsində yaranır (vulkan püskürməsi, sel hadisələri,
meteoritlərin atmosferin Yerə yaxın təbəqələrinə daxil
olması, meşə yanğınları və s.);
• antropogen – insanın fəaliyyəti ilə bağlı bütün
çirklənmələr.
Çirklənmə obyektinə görə:
• suyun;
• atmosferin;
• torpağın;
• təbii landşaftın çirklənməsi.
Əhatə etdiyi əraziyə - miqyasına görə:
• lokal – kiçik əraziləri əhatə etməklə, məhdud, yerli
xarakter daşıyır;
• regional – ölkə daxilində ərazinin hər hansı hissəsini
əhatə edir;
• transsərhəd – bir neçə ölkənin ərazisinə aid edilir (Kür
çayının, Xəzər dənizinin və s. çirklənməsi);
• qlobal – ölkələr çərçivəsindən kənara çıxaraq bütün sivil-
izasiya üçün təhlükə yaradır (Dünya okeanının çirklən-
məsi, ozon təbəqəsinin deqradasiyaya uğraması və s.).
23
Çirklənmə yaranma mənbəyinə və növünə görə fiziki,
kimyəvi, bioloji və biotik olub təsnifatı daha çox elmi-praktiki
əhəmiyyət kəsb edir.
Fiziki çirklənmə mühitin istilik-energetik, elektromaqnit,
dalğa, radioaktiv şüalanma və s. parametrlərinin normadan
kənara çıxmasında müşahidə olunur:
• istilik (termal) çirklənmə – metallurgiya sənayesində,
istilik elektrik stansiyalarında və s. qızdırılmış hava
kütləsinin atmosferə buraxılması və isti suyun
hidrosferə axıdılması zamanı müşahidə olunur;
• səs-küyün artması – şəhərlər üçün səciyyəvi olub,
texniki qurğular, nəqliyyat, sənaye, təyyarə limanı və s.
yaranmasına səbəb olur;
• elektromaqnit şüalanma (EMŞ) – mühitin təbii elektro-
maqnit xassələrinin dəyişdirilməsi nəticəsində baş verir,
əsas mənbə kimi müxtəlif teleradio qurğularının
yaratdığı elektromaqnit şüaları çıxış edir. Ən təhlükəli
çox yüksək tezlikli (ÇYT) şüalanma hesab olunur.
Azərbaycanda EMŞ-nin səviyyəsinin yüksəldilməsində
Qəbələ radiolokasiya stansiyası (RLS) əsas mənbə kimi çıxış
edir. Keçmiş SSRİ Müdafiə Nazirliyinin hərbi obyekti kimi
ötən əsrin 70-ci illərində tikilmiş Qəbələ RLS uzaqdan
müəyyən edən stansiyalara aiddir. Bu tipli stansiyalar sırasında
ən güclüsü olub, fəzada şüa gücü 600 Kvt təşkil edir. Stansiya
yüksək tezlikli impulslu generasiya rejimində işləyir. Qəbələ
RLS-nin çox yüksək tezlikli şüalanması öz təsir xarakterinə
görə keçici radiasiya şüalanmalarına yaxınlaşır.
• Radioaktiv çirklənmə - mühitdə radioaktiv şüalanmanın
miqdarının təbii fonu keçməsi nəticəsində yaranır.
Dostları ilə paylaş: |