KÜLTÜR EVRENİ - ВСЕЛЕННАЯ КУЛЬТУРЫ - UNIVERSE OF CULTURE
40
MÜASIR MEMARLIQ ВЯ ƏNƏNƏ
MODERN ARCHITECTURE AND THE TRADITION
СОВРЕМЕННАЯ АРХИТЕКТУРА И ТРАДИЦИЯ
Aytən Kamandarqızı ŞƏRİFOVA
*
Özet
Orta asır mimarlık abideleri, kendilerinin formal kuruluş hususiyetlerinde
esaslı ilmi mahiyet kesbeden değerlerle zengindir. Böyle değerlerin öğrenilmesi
mimarlığın tedrisinin ve inşaat tecrübesinin inkişafına, gelişmesine yol açabilir.
Böyle ki, orta asır ananevi mimarlığın zengin geometri-riyazi prensipleri ve bu
esaslarda kurulmuş ahekli prensipleri çağdaş mimarlık inşaat tecrübesinin talepleri
ile uygun oluyor. Bugün mevcut inşaat tecrübesi son derece değişmiş, kullanılan
inşaat malzemeleri yeteri kadar artmış, inşaatın teşkili ve teknolojisi ise
tekmilleşmiştir. Bütün bu değişiklikler, aynı zamanda inşaat malzemelerinin daha
geniş çerçevede kullanılan diyapazonu imkan veriyor ki, çağdaş mimarlıkta milli
mimarlık ananelerini devam ve geliştirerek standartsız konstruksiyalı hacim-feza
sistemleri yaratılmıştır.
Anahtar kelimeler: yenilik, kümbez, dekorativ oymalar, bionik forma, polat.
Summary
The architectural monuments of the Middle ages are of great fundamental
scientific importance in terms of formal structural features. The study of these
monuments may lead to the improvement of architectural education and to the
development of construction experience. The geometric-mathematic principles of
the traditional medieval architecture and the principles of harmony formed on
these basis may meet the requirements of modern architectural construction
experience. Nowadays the present construction experience has dramatically
*
Azerbaycan Milli Bilimler Akademisi Mimarlık Enstitüsünün Doktora Öğrencisi.
KÜLTÜR EVRENİ - ВСЕЛЕННАЯ КУЛЬТУРЫ - UNIVERSE OF CULTURE
41
changed, the range of construction materials used has considerably increased, and
the construction technology has improved. All these innovations as well as a wider
range of usage of construction materials make it possible to create capacious-
spacious systems with non-standard design, by maintaining and developing
national architectural traditions in modern architecture.
Key words: innovations, dome, decorative carving, bionic form, steel.
Bədii-estetik forma yaratma müasir memarlığın ən vacib problemi olaraq qalır.
Bütün dövrlərdə olduğu kimi indi də memarlar qarşılarında duran bu problemi
görür və onun həllinin müxtəlif yollarını yeni prinsiplər əsasında arayıb araşdırır,
yeni memarlıq obrazları yaradırlar. Nəticədə daim qeyri-adi formalar və
konsepsiyalar yaranır, inşaatda yeni istiqamətlər və üsullar meydana gəlir. Bu gün
bütün dünyanı demək olar ki, Norman Foster, Riçard Rocerd, Zaha Xədid,
Kristian Portzampark, Jan Nuvel, Santyaqa Kalatrava kimi məşhur memarların
yüksək səviyyəli texnologiya və memarlıq formalarını birləşdirən dahiyanə
tikililər şəbəkəsi ilə örtmülmüşdür. Norman Foster şüşə və poladdan istifadə
edərək ultramüasir tikililər ucaldır və bu tikililərə yeni texnologiyalar tətbiq edir.
Zaha Xədid isə heyrət doğuran bə ağla sığmayan qəribə layihələri ilə bütün
dünyada tanınır. Santyaqa Kalatrava isə beton və poladdan analoqu olmayan
bionik formalar yaradır.
Ümumiyyətlə memarlığın bütün dövrlərində bütün dahi memarlıq əsərləri
sənət mədəniyyətində öz yerini məhz zəngin obrazları ilə tapmışdır. Bu baxımdan
obraz memarlığın əsas mahiyyəti sayılır və müasur memarlıqda obraz həm də
aktual olaraq qalır (1, сящ.67). Məlum olduğu kimi hər bir dövrün öz memarlıq
üslubu, obrazı olmuşdur. Memarlıq üslubu isə dövrünün sosial inkişafı, yerli
şərait, inşаat texnologiyasının səviyyəsi ilə müəyyən olunurdu.Avropa memarlığı
ilə yanaşı, Yaxın Şərq memarlığı da özünəməxsus obrazınа, klassik işlənmə
prinsiplərinə məxsusdur. Minarələr, günbəzlər, tağ və tağbəndlər, dekorativ oyma
elementləri, zəngin bədii-ifadə vasitələri müsəlman memarlığının səciyyəvi
xüsusiyyətləridir.
Onu da qeyd etmək lazımdır ki, orta əsr müsəlman memarlığını araşdırarkən
görünür ki, memarlıq hər zaman öz dövrünün bütün elmləri иля бир говшагда
duрурдu. Memarlar isə dərin riyazi, həndəsi və fəlsəfi biliklərə malik идиляр.
Məhz bu səbəbdən orta əsr memarlıq abidələri özlərinin formal quruluş
xüsusiyyətlərində fundamental elmi mahiyyət kəsb edən dəyərlərlə zəngindir (5,
сящ.162).
Bu cür dəyərlərin öyrənilməsi memarlıьын tədrisinin və inşaat təcrübəsinin
inkişafına, təkmilləşməsinə yol aça bilər. Fikrimizcə, orta əsr ənənяvi memarlığın
zəngin həndəsi-riyazi prinsipləri və bu əsaslarda qurulmuş harmoniya prinsipləri
müasir memarlıq tikinti təcrübəsinin tələbləri ilə səsləşə bilər. Onu da qeyd etmək
lazımdır ki, bu gün mövcud inşaat təcrübəsi son dərəcə dəyişilmiş, istifadə olunan
KÜLTÜR EVRENİ - ВСЕЛЕННАЯ КУЛЬТУРЫ - UNIVERSE OF CULTURE
42
inşaat materialları kifayət qədər çoxalmış, иншаатын təşkili və texnologiyası ися
təkmilləşərək müxtəlif yönlü olmuşdur. Bütün bu yeniliklər, həmçinin tikinti
materiallarının daha geniş çərçivədə istifadə diapazonu imkan verir ki, müasir
memarlıqda milli memarlıq ənənələrini davam və inkişaf etdirərək qeyri-standart
konstruksiyalı həcmi-fəza системляри yaransın. Əslində ənənəvi memarlığın
mövcud nümunələrinə əsaslanan yeni memarlıq obrazının yaranması çox böyük
nəticələr verə bilər. Sadəcə bu nümunələr mexaniki şəkildə seçilməməli və ən
əsası riyazi bilgilər müstəvisində formalaşmalıdır. Əfsusлar olsun ki, mövcud
memarlıq-tikinti təcrübəmizdə elmin çəkisinin kifayət qədər olmaması və
memarlıq sahəsində nəzəri tədqiqatların azlığı memarlığın bu istiqamətdə
inkişafına əngəllər yaradır. Tətbiqi nöqteyi-nəzərdən bu gün müasir memarlıqda
elmi yanaşma memarların yaradıcılığına tam əsaslarla hopmayıb. Yalnız tarixi
bilgilər əsasında qurulan memarlığın müasir dilindən, obrazlılığından isə tam
dolğunluğu ilə danışmaq mümkün deyil. Bunun üçün isə memarlar memarlıq
formayaranışının yeni prinsiplərini, yeni işlənmə metodlarını və memarlığın
müasir fərqli həllini tapmalıdır (3, сящ.20).Yeni memarlıq obrazı isə mövcud
prinsiplər deyil, fundamental əsaslar üzərində qurulan elmi-konseptual yanaşma
nəticəsində yarana bilər. Müasir elmi-texniki tərəqqiyə söykənən dövrümüz
memarlıq yaradıcılığının, inşaat təcrübəsinin tədricən riyazi təfəkkürə
əsaslanmasını tələb edir.
Bizə miras qalan memarlıq irsimiz ölü bir daş səlnaməsi kimi qalmamalıdır.
Əksinə, memarlıq ənənəmizin əsasları, formayaratma prinsipləri araşdırilmalı və
müasir memarlıqda tətbiqi imkanları müəyyənləşdirilməlidir. Sadəcə hər şey
ənənəyə yanaşma tərzindən asılıdır:
1. Faydalı bir kataloq kimi sadəcə vərəqləmək və uyğun gələn forma və
elementləri seçərək olduğu kimi köçürərək təqlid etmək. Müasir dövrümüzdə isə,
adətən, bu cür yanaşma üstünkük təşkil edir. Giriş portalları, minarə və günbəz
kimi memarlıq formaları, bəzək və dekorativ elementlər bəzi dəyişiliklərə
uğrayaraq müxtəlif yerlərdə tətbiq edilir. Bu isə milli memarlığın inkişafında heç
bir rol oynamır.
2. Milli memarlıq nümunələrinin daxili quruluş mahiyyətini açaraq müasir
memarlığın tələblərinə uyğun şəkildə tətbiqi imkanları müəyyənləşdirilir və realizə
olunur. Nəticədə keçmiş ilə gələcək bir həcmdə qovuşur. Bu cür yanaşma bir sıra
memarların yaradıcılığında vacib yer tutur.
Bu baxımdan orta əsr Yaxın Şərq memarılğının əsasını təşkil edən və bir az da
elmi araşdırmalardan kənarda qalan stalaktit sistemlərinin memarlıq
yaradıcılığında tətbiqi ciddi nəticələr verə bilər. Bu, ilk növbədə stalaktitlərin
elmi-metodoloji mahiyyəti ilə bağlıdır. Belə ki, stalaktitlərin memarlıq
yaradıcılığında tətbiqi ən əvvəl bu nümunələrin həndəsi həcmi-fəza sistemi olaraq,
sonra isə bədii-estetik bütövlük və konstruktiv sistem olaraq tədqiq olunmalıdır.
Yalnız sonra, alınmış nəticələr əsasında, stalaktit sistemləri təkmilləşdirilərək
müasir memarlığa inteqrasiya imkanları müəyyənləşməlidir.
KÜLTÜR EVRENİ - ВСЕЛЕННАЯ КУЛЬТУРЫ - UNIVERSE OF CULTURE
43
Bu həcmi-fəza nümunələrinin elmi araşdırılması və dəyərləndirilməsi iki əsas
problemin açılışına təkan verərdi:
1. Ənənəvi milli memarlığın özünəməxsus xüsusiyyətlərinin daha dərindən
öyrənilməsinə müsbət təsir göstərərdi.
2. Müasir memarlığımızın ənənəvi kökləri üzərində inkişafına geniş yol aça
bilərdi.
3. Stalaktit sistemlərinin yeni yanaşmalar nəticəsində təkmilləşərək müasir
memarlıqdakı yerinin müəyyən edilməsinə kömək edərdi.
Sual yaran bilər ki, niyə məhz stalaktit sistemləri memarlıq yaradıcılığına
tətbiq edilsin? Bu suala stalaktitlərin malik olduğu bir sıra xüsusiyyətlər cavab
verə bilər. Bu, ilk növbədə stalaktit sistemlərinin konstruktiv möhkəmliyi ilə
bağlıdır. Stalaktitlərin daxili quruluş xüsusiyyətlərini araşdıraq. Zahirən mürəkkəb
və qarışıq görünən stalaktit sistemlərinin daxili strukturu üçbucaq birləşmə
prinsipinə əsaslanır və kompozisiya daxilində elementlərin birləşməsi piramidal
şəkildə gedir. Həndəsə fənnindən məlum olduğu kimi, üçbucaq ən möhkəm
həndəsi fiqurdur. Belə ki, əgər ucları mıxla bərkidilmiş iki taxta parçası götürsək
görərik ki, taxtalar arasındakı bucağı istədiyimiz kimi böyüdüb-kiçildə bilərik.
Üçüncü bir taxta ilə əvvəlki taxtaların sərbəst ucların birləşdirək. Nəticədə
üçbucaq şəklində alınan formanın heç bir tərəfini hərəkət etdirib bucağı dəyişmək
mümkün olmaz. Məlum olduğu kimi, üçbucağın möhkəmliyi adlanan bu xassədən
təcrübədə çox istifadə olunur (4, сящ.47).
Stalaktit sistemləri həm də çox dəyərli bədii-estetik bütövlük olaraq ənənəvi
memarlığın ən gözəl nailiyyətidir. Bu sistemlər demək olar ki, istənilən tarixi
tikilinin tamamlayıcısı, onuн effektini ikiqat artıran bir element kimi iştirak edir.
İşıq və kölgənin maraqlı növbələşməsi yaranır ki, bu da stalaktit sistemi tətbiq
olunan fasada yüngüllük, zəriflik və plastika verir. Müstəvi səthlərini dolduran
dekorativ naxış və elementlərdən fərqli olaraq stalaktitlər istənilən fəza mühitini
doldurmaq xüsusiyyətinə malikdir. Belə ki, hamar müstəvidə quraşdırılmış
stalaktit sistemi öz plastik relyefli forması ilə bu səthi canlandırır. Bu da onun həm
estetik keyfiyyətlərindən, həm də malik olduğu daxili həcmi-fəza mühitindən
xəbər verir.
Əgər stalaktitlərin fəzayaratmaq imkanı varsa, nədən onu miqyasca böyüdüb
daha iri miqyaslara keçirdərək dekorativ forma kimi yox, məhz funksional
məzmunu olan, arxitektonik həcmi-fəza sistemi səviyyəsində tədqiq və tətbiq
etməyək.
Müasir dövrümüzdə memarlıq tikintilərinin estetik tərəfləri müxtəlif üsullarla
əldə edilir: bəzi tikililərdə bu bədii tərtibatın zənginliyi ilə, digərlərində isə, əksinə,
emosional təsir dekorativ yapışdırma elementləri ilə deyil, həndəsi formaya malik
olan həcmi elementlərin qruplaşması nəticəsində alınan plastikası hesabına
yaranır.
Ümumiyyətlə, bədii ifadəlik səviyyəsi onu təşkil edən elementlərin zənginliyi
və dekorativ əsasın mürəkkəbliyi ilə müəyyən oluna bilməz. Belə ki, düzgün
KÜLTÜR EVRENİ - ВСЕЛЕННАЯ КУЛЬТУРЫ - UNIVERSE OF CULTURE
44
seçilmiş rəng həlli və material tətbiqi ilə konstruktiv quruluşun bədii ifadəliyini
artıraraq, fərqli memarlıq obrazı almaq olar. Burada plastika konstruktiv formanın
özü ilə bağlı olduğu üçün heç bir yapışdırma elementinə ehtiyac qalmır. Stalaktit
sistemləri də məhz bu yöndən maraq doğurur.
Nəticə etibarı ilə stalaktit sistemləri də bütün bu tələblərə cavab verdiyi üçün
konstruktiv bir sistem kimi qəbul olunmalı, onun həcmi və bədii-estetik
imkanlarından istifadə olunmaqla memarlıq yaradıcılığında tətbiq edilməlidir.
İSTİFADƏ OLUNAN ƏDƏBİYYAT
1. Azərbaycan Milli Еlmlər Akadеmiyası, mеmarlıq və incəsənət institutu. İn-
cəsənət və mədəniyyətin problеmləri, X Rеspublika еlmi konfransının matеrialları/
Bakı: 1999, Çaşıoğlu, s. 186.
2. Əlizadə Q.M. Mеmarlıq nəzəriyyəsi və Azərbaycanda tikinti təcrübəsi
/Bakı: Maarif nəşriyyatı, 1986, s. 192.
3. Аль-Султани Халед Национальные элементы арабской атхитектуры в
современном строительстве общественных зданий /Автореф. дис. канд. арх.
М. 1973, с.25.
4. M.Mərdanov, S.S. Mirzəyеv, S.S. Sadıxov. Həndəsə. 6-cı sinif dərsliyi /
Bakı: 2003 Çaşıoğlu, səh.159.
5. Актуальные проблемы использования исторического наследия в сов-
ременной архитектурной практике. Тезисы докладов Респуб. Научно – прак-
тич. Конференции Сам ГАСИ, Самарканд, 1990, с. 200.
Dostları ilə paylaş: |