14
fəal
iştirak edir, yeni hökumətin həyata keçirmək istədiyi tədbirləri redaktoru
olduğu “Yeni yol” qəzetində müdafiə və təbliğ edir. 1922-ci ildə yenidən nəşrə
başlayan “Molla Nəsrəddin” cəmiyyətin tərəqqisinə mane olan nə varsa, kəskin
tənqid edir. Lakin böyük humanist və demokrat olan C.Məmmədquluzadənin
yeni quruluşa bəslədiyi inam və ümid tədricən əriyib yox olur. Həqiqi demok-
ratiya və insan azadlığına qənim kəsilən sovet hakimiyyəti Mirzə Cəlili və uzun
illər redaktoru olduğu jurnalı gözdən salır, ədib haqsız təzyiqlərə məruz qalır.
O, 1931-ci ildə – vəfatından bir il əvvəl jurnalın baş redaktorluğundan imtina
edir.
Bədii yaradıcılığa kənddə müəllim işləyərkən
başlayan C.Məmmədquluzadənin
“Danabaş kən-
dinin əhvalatları” (1894) povesti ədəbiyyata qüd-
rətli bir sənətkarın gəldiyindən xəbər verirdi.
Ozamankı Azərbaycan kəndinin vəziyyətini,
kəndlisinin məişətini,
həyat tərzini, düşüncəsini parlaq boyalarla əks etdirən bu
əsərdə ciddi ictimai problemlər qaldırılmışdır. Bu problemlər insan talelərinin
yığcam, amma ibrətamiz təsviri ilə diqqətə çatdırılır. Yazıçı povestdə xarakter,
davranış və həyata baxışı ilə bir-birindən kəskin fərqlənən surətlər qrupu ya-
ratmışdır. Bunlardan biri hakim təbəqəni və onun əlaltılarını təmsil edir. İkinci
qrup yoxsul və hüquqsuz insanlardan ibarətdir. Birinci qrup sadə insanların
üzərində ağalıq edir, ədalətsiz, zorakı əməlləri ilə bu müdafiəsiz insanların
haqqını tapdalayır, hər cür zülmü onlara rəva görür. Xeyirxah Məhəmmədhəsən
əmi, qeyrətli Zeynəb Xudayar bəyin zülmünə tuş gələnlərdəndir. Qlavaya, qazıya,
digər hakimiyyət adamlarına arxalanan Xudayar bəy katdası olduğu kənddə kimi
istəsə, cəzalandırır. Nə Məhəmmədhəsən əmi, nə də güclü iradəsi
olan Zeynəb ona
müqavimət göstərə bilir. Milli-mənəvi dəyərlərdən üz çevirən Xudayar bəyin öz
ailəsindəki davranışı da heç bir əxlaq çərçivəsinə sığmır.
C.Məmmədquluzadə kiçik hekayənin böyük ustadıdır. Kiçikhəcmli hekayələ-
rində ciddi ictimai mətləbləri, cəmiyyəti düşündürən mühüm sosial-siyasi mə-
sələləri adi məişət mövzusu zəminində böyük sənətkarlıqla ifadə etməsi onun
yaradıcılığının
özünəməxsusluğudur.
Adi poçt qutusundan istifadə qaydasını bilməkdən məhrum Novruzəlinin
(“Poçt qutusu”), mövhumatın təsiri ilə aciz bir vəziyyətə düşmüş Usta Zeynalın
(“Usta Zeynal”),
mühüm siyasi hadisələr, inqilabi mübarizələr dövründə yaşasa
da, “hürriyyət” kəlməsini yenicə eşidən qəflət yuxusundan ayılmayan Kərbəlayı
Məmmədəlinin (“İranda hürriyyət”) və digər “kiçik” adamların taleyi, hüquq-
larının müdafiəsi vətəndaş sənətkarı ciddi düşündürmüş və narahat etmişdir.
Azərbaycan qadınının faciələrlə dolu həyatı və bunun səbəbləri humanist
yazıçının hekayələrində (“İranda hürriyyət”, “Xanın təsbehi”, “Konsulun ar-
vadı”, “Molla Fəzləli” və s.) ardıcıl diqqət yetirilən mühüm problemlərdəndir.
Onun qadın qəhrəmanları çox güclü qüvvələrlə qarşı-qarşıya gəlirlər; onlar
bəzən ədalətsiz hakimiyyət nümayəndələrinin, bəzən də ikiüzlü qazı və molla-
ların təqiblərinə məruz qalırlar.
Yazıçının sovet hakimiyyəti illərində yazdığı hekayələr mövzuca rəngarəng-
dir. Onlarda qadın azadlığı (“İki ər”, “Qiyamət”), dilin təmizliyinin, xəlqiliyinin
müdafiəsi (“Şeir bülbülləri”, “Sirkə”), bürokratizmin,
süründürməçiliyin tən-
qidi (“Qəza müxbiri”, “Ucuzluq”) və s. problemlərin bədii həlli verilmişdir.
Yazıçının nəsr əsərlərində hansı
problemlər diqqət mərkəzinə çəkil-
mişdir? Bu problemlərin yaranma-
sının səbəbini o nədə görürdü?
LAYİHƏ
15
•
Azərbaycan ədəbiyyatında tənqidi realizm və romantizm dövrü
•
Ədəbiyyatımızın zəngin ənənələrindən usta-
lıqla bəhrələnən yazıçının qiymətli dramaturji
irsi vardır. Bu dramaturgiya dərin ictimai mə-
nası, mühüm problemləri əhatə etməsi, parlaq
realizmi və orijinal bədii keyfiyyətləri ilə seçilir.
Yaşadığı zəmanənin ictimai eyiblərini, ziddiyyət və konfliktlərini
hərtərəfli qav-
rayan sənətkar dramatik əsərlərində onları məharətlə əks etdirməyi də bacarmışdır.
Bir tərəfdən təsirli
satira, sarkazm, digər tərəfdən komizm, gülüş bu əsərlərin ide-
ya-məzmununun əsasında dayanır. Faciəvilik yazıçının komediyalarının ruhuna
hopmuş, onlara fərqli rəng, çalar vermişdir. Dramatik əsərlərinin əksəriyyətinin
tragikomediya adlanması da məhz bununla bağlıdır.
Müəllifin ilk qələm təcrübəsi olan
“Çay dəsgahı” (1889) nəzmlə yazılmış al-
leqorik dramdır. Yazıçı nə bu əsərini, nə də ondan üç il sonra yazdığı
“Kişmiş
oyunu” pyesini çap etdirməmişdir. Məşhur
“Ölülər” tragikomediyası bu əsərlər-
dən
xeyli sonra, 1909-cu ildə çap olunmuşdur. O, müəllifi ömrü boyu düşün-
dürmüş, narahat etmiş ciddi problemin – fanatizmin və cəhalətin törətdiyi
bəlaların əleyhinə yazılmış əvəzsiz sənət əsəri idi. Əsərdəki kefli İskəndər – Şeyx
Nəsrullah xətti Cəlil Məmmədquluzadəyə mənəvi əsarətin acı təzahürlərini, ay-
dın, vətəndaş ziyalı mövqeyinin çətinliklərini və üstünlüklərini göstərməyə
imkan vermişdir.
Bədii həlli verilən problem və konflikt baxımından “Ölülər” dramaturgi-
yamızın ən dəyərli nümunələrindəndir.
Fərqli mövzularda yazılmış digər dramatik əsərlərində də yazıçı diqqəti həlli
vacib olan ciddi həyati problemlərə yönəltmişdir. Bədnam qonşuların xəyanə-
tindən doğan böyük faciələr (“Kamança”), müstəmləkə zülmü altında
xalqın
yadelli və yerli ağaların qapazaltısı olması, maarifçiliyin milli zəmində inkişafı
(“Danabaş kəndinin məktəbi”), cəmiyyətin əqidə, əməl və əxlaq dünyasının təhlili
(“Dəli yığıncağı”), sovet gerçəkliyinə tənqidi münasibət (“Ər”) onun dramatur-
giyasında əksini tapmış mühüm məsələlər idi.
Yazıçının yaradıcılığının böyük bir qismini
publisistik əsərlər təşkl edir.
Uzun müddət baş
redaktoru olduğu “Molla Nəsrəddin” jurnalında,
müxtəlif qəzetlərdə onun yüzlərlə felyetonu,
publisistik məqalələri çap olunmuşdur. Əksə-
riyyəti satirik məzmunda olan bu yazılarda zəh-
mət adamının məişət çətinlikləri, cəmiyyətdə mövcud olan ciddi ictimai-siyasi
problemlər, mühüm beynəlxalq məsələlər doğru-dürüst şəkildə, obyektiv möv-
qedən işıqlandırılmışdır. Məhz buna görə də yazıçının publisistikası ədəbi və
ictimai fikrin inkişafında əhəmiyyətli rol oynamışdır.
Fanatizmin, mövhumatın, ətalətin baş alıb getməsi, ictimai inkişafa mane
olması (“Molla Nəsrəddinin cavabı”, “Qəbirdən məktub”, “Baş”...),
çar Rusiya-
sının dinə münasibətdə ikiüzlü mövqeyi və müstəmləkə siyasəti (“Məzhəb azad-
lığı”, “Missionerlər”, “Din məsələsi”...) və s. felyetonlarında xüsusi diqqət ye-
tirilən məsələlərdən idi. Onun müxtəlif illərdə yazdığı məqalələr (“Sizi deyib gəl-
mişəm”, “Niyə məni döyürsünüz?”...) felyetonlarında qaldırılan problemlərlə ya-
xından səsləşir və maraqla qarşılanırdı. Böyük əks-səda doğurmuş “Azərbaycan”,
“Cümhuriyyət” məqalələri isə millətin və ölkənin taleyi ilə bağlı yazıçının de-
mokratik mövqeyini əks etdirirdi.
Yazıçının dramatik əsərlərinin möv-
zu, problem, konflikt özəlliyi hansı-
lardır?
Mirzə Cəlil publisistikasında daha
çox hansı problemlərə diqqət ye-
tirmişdir? Bu problemlərin həlli
yolunu o nədə görürdü?
LAYİHƏ