Microsoft Word L11(1)s. 1-71(b+a+t+i)
Yüklə 3,69 Kb. Pdf görüntüsü
|
20 M i r z ə M ə h ə m m ə d ə l i (bir qədər dinməyib). Mənə qalırsa, Gülbaharı Mirzə Bəxşəliyə verərik. (Rüstəm bəy gülür.) S ə m ə d V a h i d. Necə Mirzə Bəxşəliyə? Müəllim Mirzə Bəxşəliyə? M i r z ə M ə h ə m m ə d ə l i. Bəli, haman Mirzə Bəxşəliyə. S ə m ə d V a h i d. Bən buna hərgiz razı olmam. M i r z ə Mə h ə m m ə d ə l i (təəccüblü). Necə yəni razı olmazsan? Hələ sən nəçisən? S ə m ə d V a h i d. Bənə qalıyorsa, Gülbaharı Hüseyn Şahidə verməli. M i r z ə M ə h ə m m ə d ə l i (sağ əlini fırladır). Pəh-pəh-pəh, buna bax, sən Allah! Bu da bizə müştəri tapdı. Z ə h r a b ə y i m. Ay balalarım, sizə belə mənim canım qurban, bir mənə deyin görüm, o dediyiniz adamlar kimdilər? Yaxşımı adamdılar, nəçidirlər? R ü s t ə m b ə y. Ana, mən dediyim Aslan bəy çox yaxşı adamdı; özü də keçən il yurist dərsi oxuyurdu, sonra peşiman oldu, vastoçni fakultetə girdi. İndi istəyir mal həkimi olsun. Z ə h r a b ə y i m (Səməd Vahidə). Bala, sən dediyin adam kimdi, nəçidi? Bir qulluğu varmı? S ə m ə d V a h i d. Ana, Hüseyn Şahid bizim gənc ədiblərimizdəndir, özü də xeyriyyə məktəbində ədəbiyyat dərsi müəllimidir. (Mirzə Məhəmmədəli başını bulayır.) M i r z ə M ə h ə m m ə d ə l i. Pəh-pəh-pəh! Elə bizim gənc ədibimiz əskik idi. Allah bəd nəzərdən saxlasın. (Hirsli.) A kişi, mən bilmirəm ədib nədi, axır ey? R ü s t ə m b ə y. Qardaşlarım, mən sizdən xahiş edirəm ki, hər nə eləmək istəyirsiniz, məsləhətnən və ağıl ucuynan eləyin… Sən bir söz deyirsən, mən bir söz deyirəm, o bir söz deyir. Qardaşlarım, beləliknən bir mətləb hasil olmaz. Qız hazır, bax, o qapının dalındadı (əlini içəri qapıya uzadır), çağıraq bu saat özün- dən sual eləyək ki, görək meyli kimədi?.. S ə m ə d V a h i d. Belə məsləhətə qarşı bən bir söz söyləməm. R ü s t ə m b ə y (Mirzə Məhəmmədəliyə). Niyə dinmirsən, Məhəmmədəli? M i r z ə M ə h ə m m ə d ə l i. Özünüz bilin, mənim işim yoxdur. (Rüstəm bəy durur, qapıdan Gülbaharı çağırır. Gülbahar girir içəri.) Z ə h r a b ə y i m (Gülbahara). Bala, Gülbahar, gəl otu yanımda, durma ayaq üstə. R ü s t ə m b ə y. Gülbahar, keç otu və qulaq as, gör nə deyirəm. Biz bu saat sənin barəndə danışırdıq. Sözün açığı budur ki, səni üç adam istəyir: biri Aslan bəydi, biri Mirzə Bəxşəlidi, biri də Hüseyn Şahiddi… Qəlbin kimə yapışır, ona da get; bizim heç sözümüz yoxdu… (Gülbahar dinmir). Z ə h r a b ə y i m (Gülbahara). Bala, niyə dinmirsən? G ü l b a h a r (Rüstəm bəyə). Dadaş, əvvəl bu ki, sən dediyin adamların heç birinə mən bələd deyiləm və qaldı ki, sizin mənim barəmdə çalışmağınız əbəsdir; çünki mən bilirəm ki, mən bir kəsi xoşlasam da, sən razı olsan, Məhəmmədəli dadaşım razı olmayacaq; Məhəmmədəli dadaşım razı olsa, sən izin verməyəcəksən; hər ikiniz də xoşlasanız, Səməd dadaşım bəyənməyəcək. Bir yadınıza salın, görün indiyə kimi mənim üstümdə siz üç qardaşın neçə dəfə dava-mərəkəsinə qonşular yığışıb ta- maşaya. Yox-yox, mən heç kəsə getmək istəmirəm. Kaş siz bir-biriniznən yola ge- din. (Durub çıxır gedir. Mirzə Məhəmmədəli gəlib oturur yerində). R ü s t ə m b ə y. İş belə olan surətdə mən məsləhət görürəm ki, bir surətdə ki Gülbahar biz dediyimiz adamların heç birinə bələd deyil, sabah axşam gərək ki cəmiyyəti-xeyriyyənin zasedaniyasıdır, özü də növbətə görə gərək bizim evə yığı- şalar. Aslan bəy necə ki üzv, zasedaniyaya gələcək. Gərək hesabnan müəllimlərdən LAYİHƏ 21 • Azərbaycan ədəbiyyatında tənqidi realizm və romantizm dövrü • də olalar; çünki proqramlar barəsində müəllimlərdən cavab istəyiblər. Gərək on- lardan şikayət də var. Xülasə, onlar gərək gələlər zasedaniyaya. Gülbahar da is- təyər, çıxar onlarnan tanış olar. (Çöl qapı tıqqıldayır). R ü s t ə m b ə y. Kimsən? Gəl! (Daxil olur Teymur bəy, qoltuğunda papka; Zəhra bəyim üzünü tutur o tərəfə ki, Teymur bəy görməsin.) T e y m u r b ə y. Səlam əleyküm. R ü s t ə m b ə y. Ay əleykəssəlam, Teymur bəy. Gəl əyləş. (İçəri otaqdan Zivər xanım çıxır, Teymur bəyə əl verir.) Z i v ə r x a n ı m (gülə-gülə). A, zdravstvuyte, Teymur bek! T e y m u r b ə y (Zivər xanımın əlini öpür). Zdravstvuyte, Zivar xanum! (Teymur bəy də, Zivər xanım da otururlar Rüstəm bəyin yanında. Mirzə Məhəm- məddəli acıqlı baxır bunlara. Teymur bəy papkanı açır, kağızları aralayır, sonra üç kağız qoyur Rüstəm bəyin qabağına; bu da kağızlara qol çəkir, verir Zivər xanıma, o da qol çəkib verir Teymur bəyə. Teymur bəy də yığışdırır, qoyur papkaya.) T e y m u r b ə y (saatına baxıb deyir). Deyəsən, yubanırıq ha!... (Zivər xanım və Teymur bəy dururlar ayağa. Zivər xanım ayna qabağına gedib, şlyapasını düzəldir və Teymur bəy ilə çıxıb gedir. Mirzə Məhəmmədəli yenə acıqlı- acıqlı baxır bunların dalınca. Qənbər, uzun çuxalı və belində xəncər, yanında çoban Qurban, girirlər içəri. Qurbanın bir əlində uzun çomaq, bir əlində dəsmala düyülü bir qab. İkisi də baş yendirirlər.) R ü s t ə m b ə y. Qənbər, nə var, qoyunlar necədi? Q ə n b ə r. Sağlığın, bir şey yoxdu. Amma qoyunlara bərk qızdırma düşüb, yaman qırır; heç bir əlacı da yoxdu. (Qurbanın əlindən düyünçəni alıb qoyur yerə.) Buyuraydınız, bu yavanlığı boşaldaydılar; bir az kərədi, bir az da təzə şor- du. (Qənbər düyünçəni aparır içəri, qapının yanına qoyur.) Z ə h r a b ə y i m. Qənbər, niyə çoxdandı görünmürsən? Q ə n b ə r. Xanım bəyim, vallah, macalımız olmur. Qoyunun azarı başımızı bərk qatıb. R ü s t ə m b ə y. Qənbər, bilirsən nə elə? Sabah axşam mal həkimi bizdə olacaq, cəmiyyəti-xeyriyyənin yığıncağıdı; sən də gəl, yadıma sal, deyək, bəlkə qoyunların qızdırmasına bir dava deyə. Q ə n b ə r. Baş üstə, gələrəm. (Qənbər və çobanlar çıxırlar. Rüstəm bəy gəlir anasının tərəfinə və gülə-gülə deyir). Ana, kefin necədi? Yaxşıdır? Ana, bilirsən nə var? Mən lüğət yazıram. Bilirsən lüğət nədi? Yəni insanın dilində hər nə qəribə söz var, gərək o kitaba yazıla; hamısı gərək yazıla ki, bir söz də qalmaya. Bəlkə, sən də elə bir qəribə söz bilirsən ki, bizim yadımıza düşməmiş ola. Hə, nə deyirsən, ana? Bir qəribə söz de, yazım. Z ə h r a b ə y i m. Bala, qadan mənə gəlsin, mən nə bilirəm ki, nə deyim? M i r z ə M ə h ə m m ə d ə l i (durur ayağa). Dadaş, əgər qəribə söz axtarırsan, məndən soruş, deyim; dəxi ağbirçək arvad nə bilir, nə desin? Qəribə söz budu ki, indi, maşallah, kraxmallı alimlər dəxi hicabı-zadı bilmərrə atıb, başlayıblar rus- sayağı üzüaçıq zindəganlıq eləməyə. Elə mənnən olsa, lüğətə bu mətləbi də yaz- san, pis olmaz. (Başmaqlarını geyir getsin.) R ü s t ə m b ə y (acıqlı və ucadan). Məhəmmədəli, səni and verirəm atavın goruna, məndən əl çək. (Mirzə Məhəmmədəli başmaqlarını geyir getsin.) Z ə h r a b ə y i m (Məhəmmədəliyə). Bala, Məhəmmədəli, bir dayan. Bala, bir dayan, bir getmə. LAYİHƏ Yüklə 3,69 Kb. Dostları ilə paylaş:
|