ə
həmiyyətə malikdir. Bu torpaqlar Kiçik Qafqazın Murovdağ və
Qarabağmsilsiləsinin şimal yamaclarında, Gədəbəy rayonunda inkişaf etmişdir.
Respublikamızda dağ- qara torpaqlarının tədqiqi ilə bağlı M.E. Salayev, G.A.
Salamov, H.Ə. Əliyev, Q.Ş. Məmmədov və başqaları məşğul olmuşlar.
Dağ-qara torpaqları meşənin aşağı sərhədlərində meşə torpaqlarının ətrafında
ayrı-ayrı massivlər, ləkələr şəklində yayılır və yayılmasında müstəqil zona əmələ
gətirmir. Bu torpaqlara bəzən ot örtüyü yaxşı inkişaf etmiş seyrəkləşmiş quru
meşələrdə və meşəsizləşmiş dərindən bozqırlaşmış meşə-bozqır ərazilərində rast
gəlmək mümkündür.
Respublikamızda qara torpaqların yayıldığı ərazilər dağlıq olduğu üçün iqlim
göstəriciləri qara torpaqların mərkəzi fraksiyasından fərqlənir. Bu torpaqların
yayıldığı dağ və çəmən bozqırlarının iqlimi mülayim isti və quru qış fəsli ilə
səciyyələnir. Qış fəsli quru keçir və uzun müddətli olmur. Bu torpaqlarda vegetasiya
uzun müddətli davam edir. Yağıntıların əksəriyyəti yaz və yayın əvvəllərində düşür.
Dağ-qaratorpaqların ekoloji-coğrafi şəraiti bütövlükdə torpaq əmələgəlmənin
xarakterinə, üzvi maddələrin toplanmasına, karbonatlı profilin əmələ gəlməsinə
böyük təsir göstərir. Əsasən uzun müddətli davam edən əlverişli geotermik şəraitin
mövcud olması ilə əlaqədar olaraq ot bitkiləri sıx inkişaf edir, hər il böyük miqdarda
bitki töküntüləri, bozqır və çəmən bozqır senozlarının otkütlələri toplanır. Bu
torpaqlarda çürüntü maddələrinin çox olması da bununla əlaqədardır. Dağ-qara
torpaqları üçün mövsümi yuyucu su rejimi səciyyəvidir. Su rejiminin bu cür tip
şə
klində quruma və rütubətlənmə dövrlərinin təsiri altında profil boyu yuxarı qalxan ,
yaxud aşağı düşən torpaq rütubəti axınları maddələrin profil boyu miqrasiyasına,
qalın humus horizontunun və kif, yaxud yalançı göbələk telləri şəklində karbonatların
yaranmasına səbəbolur.
Bu torpaqlar Kiçik Qafqazın orta və alçaq dağlıq ərazilərində mülayim
bozqırların ağotlu-topallı müxtəlif otlu senozları altında formalaşmışdır. Dağ-qara
torpaqların inkişafında ot bitkilərindən ağot, şırımlı-topal, daşdayan, ala tonqalotu,
incə nazikbaldır və s. kimi bitkilər üstünlük təşkil etmişlər. Əsasən çim yaradan
bitkilərdən biri topallı otlar olub bozqırlar əmələ gətirirlər. Daşdayan ən çox meşə
altından çıxmış sahələrdə yayılaraq, bərk və kələ-kötür çim qatı yaradır, dənəvər və
dənəvər-topavari struktur əmələ gətirir.
Çöl bitkiləri altında inkişaf edən dağ qaratorpaqlar humusun yüksək miqdarı (
6-7 %) ilə seçilir.Humus qatının qalınlığı 60-120 sm-dir. Udulmuş əsasların
tərkibində kalsium (60-90%), maqnezium (5-40%) və natrium üstünlük təşkiledir.
Humusun yüksək miqdarı ilə əlaqədar torpaqda azotun miqdarı da yüksəkdir.
Hazırda dağ qaratorpaqları taxılçılıq, dəmyə üzümçülükdə və tərəvəzçilikdə
geniş istifadə olunur.
Azərbaycanda dağ-qara torpaqlarının formalaşması, heç də bozqır landşaftla
ə
laqədar olmayaraq, ümumiyyətlə meşə landşaftının tədricən quraqlaşması
nəticəsində dəyişilməsi ilə bağlıdır. Bu onunla əlaqədardır ki,
respublikamızın iqlim şəraitində, dağ-qara torpaqlarının əmələ gəlməsi mümkün
deyildir. Bu proses çoxəsrlik dövrün nəticəsində əmələ gəlmişdir.
Qəhvəyi dağ-meşə torpaqları. Qəhvəyi dağ-meşə torpaqları landşaft etibarilə
ə
sasən kserofil meşə qurşaqlarına aiddir. Bu torpaqlar Kiçik Qafqazın orta və alçaq
dağlıq qurşaqlarında xeyli ərazini əhatə edir.
Respublikamızda qəhvəyi dağ-meşə torpaqları E.M.Salayev, B.P.Valabuyev,
Ş
.G.Həsənov, H.Ə.Əliyev, Ş.G.Həsənov, E.F.Şərifov və başqaları tərəfindən ətraflı
öyrənilmişdir.
.P. Gerasimov qəhvəyi dağ-meşə torpaqlarının xüsusi genetik torpaq tipi
olduğunu, seyrək və quraq meşələr altında əmələ gəldiyini izah etmişdir.
Qəhvəyi dağ-meşə torpaqlarının inkişaf etdiyi kserofil meşə və kolluqların
iqlimi Arazlıq dənizi iqliminə xeyli yaxındır. Bu ərazilər üçün isti quraq yay, uzun
müddət davam edən isti payız və mülayim qış səciyyəvidir. Yağıntılara əsasən yaz və
payız mövsümlərində təsadüf edilir. [1]
Müəyyən edilimişdir ki, bu torpaqlar meşaltının və kserofil ot örtüyünün yaxşı
inkişaf etdiyi, daha quru variantları püstə-ardıc formasiyalarından ibarət arid seyrək
meşələr, həmçinin kol qrupları altında formalaşırlar. Meşə örtüyünün seyrəkləşməsi
və ot bitkilərinin yaxşı inkişafı torpaqda böyük miqdarda kök kütləsinin və humusun
( 6 % və daha çox) toplanmasına səbəb olmuşdur.
Təsvir edilən torpaqların yayıldığı ərazilərdə əhəngdaşları, əhəngdaşlı
qumlucalar, karbonatlı gilli şistlər, yaxud həmin süxurların karbonatlı gillicələrdən
ibarət olan aşınma məhsulları əsas torpaq əmələgətirən süxurlar rolunu oynayır.
Dağ -boz-qə hvə yi torpaqlar. Dağ-boz-qəhvəyi torpaqlar Azərbaycanda quru
subtropik bozqırlar zonasının alçaq dağlıq və dağətəyi qurşağında 500-800 m-dək
hündürlüklərdə daha çox yayılmışdır. Kiçik Qafqazın dağlıq vilayətlərində quru
bozqırlar zonası, kifayət qədər geniş ərazilərdə təmsil olunmuşdur və ən çox şərq
hissəsində geniş yayılmışdır. Relyef şəraitindən, iqlimdən, müxtəlif təbii və
antropogen amillərin təsirindən bu torpaqlar bəzi hallarda meşə torpaqlarının alt
hissəsi ilə də sərhədlənir.
Tədqiq etdiyimiz ərazida dağ-boz-qəhvəyi torpaqlar Tovuz, Göygöl və Şəmkir
rayonları ərazisində yayılmışdır. Bu torpaqların yayıldığı quru bozqırlar zonasının
iqlimi nisbətən mülayim qışı və isti yayı ilə səciyyələnir.
Dağ-boz-qəhvəyi torpaqlarının öyrənilməsi ilə bağlı bir çox tədqiqatçılar
müəyyən işlər aparmışlar. Respublikamızda quru subtropik bozqır zonasında yayılmış
torpaqlar S.A.Zaxarov, V.V.Akimtsev, .Z. mşenetski, V.R.Volobuyev, H.Ə.Əliyev,
Q.Ş.Məmmədov və başqaları tərəfindən “şabalıdı” və “qonur” torpaqlar adı altında
öyrənilib təsvir edilmişdir.
Boz-qəhvəyi (şabalıdı) torpaqların yayıldığı zonada əhəngdaşları, qumlucalar
və onların yumşaq aşınma məhsulları əsas torpaq əmələgətirən süxurlar rolunu
oynayır. Gəncə-Qazax massivində və Arazboyu zonada “gəcli” süxurlar da torpaq
ə
mələgətirən süxurlar kimi əhəmiyyətli rol oynayır.
Dostları ilə paylaş: |