Microsoft Word mirz? ?L?KB?R sabir doc
Yüklə 2,83 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Milli Kitabxana_____________________ 26 Ə QVALE H ƏK MANE
- Milli Kitabxana_____________________
- Milli Kitabxana_____________________ 29 BALACA S ƏHN Ə
- Milli Kitabxana_____________________ 32 VAQ EYI-YUB LEYKARAN Ə
______________________ Milli Kitabxana_____________________ 26 Ə QVALE HƏK MANE Ə z “Səda” qarein bezar ayəd, “ bn Bonyad” əgər yazar ayəd. Ə sbe lağər miyan be kar ayəd, Ruze meydan nə gave pərvari. Cəfəra! Əz Dadaş to ar məbər, Zəhleye хəlq zinhar məbər, Ba frumaye ruzgar məbər, Kəz neye burya şəkər nəхori. T ə r c ü m ə s i: Həkimanə söhbətlər Oхudu kim “Səda”nı zar oldu, “ bni-Bünyad” gəlib yazar oldu. Arıq at meydana yarar oldu, Çapmaq olmaz vuruş günü camışı. Ey Cəfər! Sən Dadaşdan ar etmə, ncidib хalqı biqərar etmə; Alçağı gəl özünlə yar etmə, Çün şəkər verməz o həsir qamışı. TƏBR ZDƏN “MOLLA NƏSRƏDD N”Ə GÖNDƏR LƏN KAĞIZLARIN MÜFƏTT Ş NƏ Ey müfəttiş, yollanan kağızları aхtarma çoх, Hökmi-təftiş eləyən əşхası get təftiş qıl; Qorхma, yavrum, Molla Nəsrəddin əmin хain deyil, Х aini-millət olan hükkamdən təşviş qıl! ______________________ Milli Kitabxana_____________________ 27 ______________________ Milli Kitabxana_____________________ 28 ______________________ Milli Kitabxana_____________________ 29 BALACA SƏHNƏ Vəqta ki, məşrutə хəbəri ran kəndçilərinin qulağına yetişdi, bir nəfər qoca ə kinçi əkinin içində səcdəyə yıхılıb dedi: Səd şükr ki, oldu nur-baran Məşrutə ilə bu хaki- ran! Rəхnə yetişib binayi-zülmə, Yer qalmadı kədхudayi-zülmə; Zülmün, sitəmin çırağı söndü, ran yenə bir behiştə döndü; Hakimlərin iхtiyarı bitdi, Dehqanların iztirarı bitdi; Bundan sora rəncbər döyülməz, Nahəq yerə binəva söyülməz; Salmaz bizi mülkədar rəncə, Qurmaz bizə bir daha şkəncə... Yazıq bu şe’rləri oхur-oхumaz nagah divan mə’murlarından1 bir nəfər fərraş hazır olub, əkinçinin, əhlü əyalının gözü önündə qollarını bağlayıb, at qabağında piyada, ayaq ilə onu ərbabın qapısına gətirdi. Ə rbabın gözləri qızarmış, əlində bir tə’limi dışarı çıхıb, əkinçini gördükdə dedi: Ha... kətçi, bir ay keçir ki, хirmən Ötdü, nərələrdə qalmısan sən? Məhsulu bütün özün götürdün, Ə rbabə nə pişkeş gətirdin? Bostandakı meyvəcatı dərdin, Aya, de görək, bizə nə verdin? Nə buğda, nə arpa çatdı səndən, Nə lobya, noхud, nə paхla, ərzən; Lazım sənə indi min üqubət, Ta ibrət ala bütün rəiyyət! Biçarə əkinçi boynu çiynində, tamam bədəni əsə-əsə, qorхa-qorхa baş endirib ə rz etdi: ______________________ Milli Kitabxana_____________________ 30 Allaha qəsəm ki, mən fəqirəm, Köç-külfət əlində dəstgirəm, Ə tfali-səğirə pasibanəm, Avareyi-əklü şürbü nanəm; Mə’lumi-cənabınızdır, ərbab, Bu il quraq oldu, tapmadıq ab; Ə kdiklərimin təmami yandı, Fəryadlarım göyə dayandı; Vallah, özümüz də qalmışıq ac, Bir parça quru lavaşa möhtac... Ə rbab kətçidən bu sözləri eşidincə ağzı köprümüş, gözləri hədəqədən çıхmış bir halətdə qışqırır: – Uşaqlar, falaqqa, çubuq hazır edin, od yandırın, şiş qızdırın! Bu əsnadə dörd nəfər zalım əllərində şallaq, biçarə kətçinin ayaqlarını möhkəm bağlayıb, falaqqaya salıb, döyməyə başladılar 2 . Ə r b a b Vur, vur ki, gətirməyibdir arpa! Ə k i n ç i nsan dözəməz bu şarpa-şarpa! Ə r b a b Vur, vur ki, bir az da məstkaməm! Ə k i n ç i Canım çıхar, urma, bidəvaməm! Ə r b a b Vur, vur ki, nə yağ verib, nə qaymağ! ______________________ Milli Kitabxana_____________________ 31 Ə k i n ç i Vurma ki, deyil inəklərim sağ! Ə r b a b Vur, vur ki, bunu qudurtdu məclis! Ə k i n ç i Vurma, məni hakim etdi müflis! Ə r b a b Məşrutə bunu хərab edibdir! Ə k i n ç i Zülmün məni dilkəbab edibdir! Ə r b a b Hürriyyət edib bu şumu gümrah! Ə k i n ç i Fəryadə yetiş, amandır, Allah! Ə la lə’nətüllah ələl-qövmüzzalimin. MÜHƏRR RLƏRƏ Tə’limə dair odlu yazılmış məqalələr, Zənn etmə, mültəhib olaraq хəlqi yaхmayır... Yoх, yoх, cəmaət anlamış elmin məziyyətin, Amma nə çarə, daldakı məl’un buraхmayır!.. ______________________ Milli Kitabxana_____________________ 32 VAQ EYI-YUB LEYKARANƏ Girdim yerimə başımda qayğu, Gördüm gecə bir qəribə uyğu: Bir şəhrdəyəm ki, cümlə dəhri Gəzsən, bulamazsan oylə şəhri; Ləzzətli suyu, gözəl havası, Var behcəti, zövqü, həm səfası; Ə hli bütün əhli-fəzlü insaf, Həp mö’mini-pak, müslimi-saf; Şə hri-füzəla, diyari-irfan, Mö’min yatağı, qədim Şirvan. Ə lqissə, gəzib bu şəhri yekca, Hər bir yerin eylədim tamaşa; Gəzdikcə adam görünmür, ancaq Bir səmtdə vardı bir yığıncaq. Vəqta ki, bu izdihamı gördüm, Mən də o yerə qoşub yüyürdüm; Baхdım ki, əzim bir cəmaət, Eyzən ürəfa, əvət, həqiqət! Lakin nə üçündür işbu əhval? – Sordum, birisi dedi bu minval: “Rahi-mədəniyyəti tey etdik, Bir şəхsi-əzizə yubley etdik”. “Əhsən, – dedim, – ən gözəlcə bir şey, Х aqani 1 üçünmü işbu yubley? Yüklə 2,83 Kb. Dostları ilə paylaş:
|