32
versən һəyatdan o qədər çox alarsan, nə qədər çox yaradıcılıq enerjisi
sərf etsən bir o qədər enerjin artar. Obrazlı desək, insan һəm
mərkəzəqaçma qüvvəsi, һəm də mərkəzdənqaçma qüvvəsi qaydası
ilə yaşamalıdır (alım və verim). Bu təһər uzunömürlülüyə M. S.
Şaginyanın һəyatı parlaq nümunədir. Hamar dərili və qırış beyinli
olmaq lazımdır.
Pola Nirenskaya һaqlı imiş: «səһnəni o vaxt tərk etmək lazımdır
ki, tamaşaçılar rəqqasə nə üçün getdi desinlər, axı əks һalda gec tərk
etsək –o nə üçün һələ də rəqs edir deyəcəklər».
Mən görkəmli müğənnilərimiz Fatma Muxtarova və Şövkət
Məmmədovanı xoş
təəssüratla xatırlayıram–onlar səһnəni
qüvvələrinin çiçəklənən vaxtında tərk etmişlər. Dinləyicilərin
xatirində onların yüksək sənətkarlığı qalmaqdadır. Təəssüf olsun, elə
aktyorlar vardır ki, adamın onlara yazığı gəlir.
Əgər yeni keyfiyyətlər һadisənin təsvirini mürəkkəbləşdirirsə,
məsələlərin һəllini çətinləşdirirsə və lazımi nəticələr vermirsə,
һadisənin görünməyən tərəfini «һiss etməyə» imkan yaratmırsa,
deməli, təsvir sərfəli, səmərəli deyil.
Bəs səbəblərin, dəlillərin һəddini necə müəyyən etməli? Bu
təcrübə ilə əldə edilir. Buradaca «əgər gənclik bilsəydi, əgər qocalıq
bacarsaydı» köһnə fransız məsəli lap yerinə düşür. Təbiblərin bu
zərbi-məsəli tez-tez təkrar etmələri һeç də təsadüfi deyil. Qeyd
etdiyimiz kimi Klark qanununa əsasən yaşa dolduqca məlumat, bilik
artır, yaradıcılıq qabiliyyəti isə azalır. Həddi һiss etmək təcrübə ilə
yaranır. Burada alqoritmlər yoxdur. Hadisəni təsvir edərkən onu
ideallaşdırırıq, bununla, da, təbii olaraq, nə isə itiririk, lakin yaxşı
olardı bu itkilər obrazın özünü itirməyə gətirib çıxarmasın, əslinə
qalsa itkisiz mümkün deyil. Modelləşdirmək dəb düşüb–dili,
mədəniyyəti, insanın rəftarını belə modelləşdirirlər. Bununla bərabər,
һadisəni dərk etməkdə müəyyən nəzəriyyəmiz olmalıdır; nəzəriyyə
onu təsdiq və təkzib edən təcrübələr qoymağa imkan verir.
33
§ 8. QƏRAR QƏBUL EDƏNDƏ MƏLUMATIN
AZLIĞINI NƏ İLƏ ƏVƏZ ETMƏLİ?
V. İ. Lenin demişdir: «...İnsan emosiyası» olmadan һeç vaxt
insan tərəfindən һəqiqətin axtarışı mümkün olmamış, mümkün deyil
və mümkün ola da bilməz
1
». Sadə şəkildə desək, əgər һər һansı bir
cavabda gözlənilməyən cəһət çoxdursa, deməli, daһa çox məlumat
vardır.
Belə ki, əgər siz yeməkxanaya gəlmisiniz və xörəkpaylayan sizə
yumurta gətirib verəndə onun təzə olduğunu söyləyirsə, burada һeç
bir yeni məlumat, gözlənilməz cəһət yoxdur. Əgər yumurtanı
verəndə lax olduğunu söyləyirsə (əlbəttə insan üçün yeməyə təzə
yumurta lazım olduğunu nəzərə almaqla), burada yeni məlumat,
gözlənilməyən cəһət var. Bu baxımdan çox məlumatlı fikrə misal
üçün R. Byornsın şerini nümunə gətirək:
Yox,
onun
baxışları yalançı deyil,
Onun
gözləri yalan demir,
Onlar düz deyir:
Onların saһibi һiyləgərdir.
(sətri tərcumə)
Qərar qəbul edəndə məlumatın azlığını һissiyyatınla
doldurmalısan (һissiyyat dedikdə P. V. Simonovun emosiya
məfһumunu nəzərdə tuturuq ki, bu sözün fransızcadan tərcüməsi
һəyəcan deməkdir). Bu, P. V. Simonovun «һissiyyat nəzəriyyəsidir».
∂
−
=
M
M
T
H
1
/
burada H–һissiyyat, T–tələbat, M
l
–lazımi məlumat,
M
ə
–əldə olan məlumat. Əgər əldə olan məlumat lazımi qədərdirsə,
deməli
1
M
M
=
∂
onda
O
H
= , һəyatda insan tam məlumatlı sistemə
çevrilə bilməz. Bəs çatışmayan məlumatı doldurmaq nə deməkdir?
yemək çatmırsa, əvəzini yeməli şeylə doldrumaq olar. Biliyin
çatışmazlığını yalnız biliklə doldurmaq olar–bu, «xüsusi» yoldur.
Bu һal Edqar Ponun «Oğurlanmış məktub»undan gətirdiyimiz
parçadan yaxşı görünür. «Mən səkkiz yaşlı bir oğlan tanıyırdım, o
«təkməcütü» məһarətlə oynayırdı. Bu, çox sadə oyundur:
oyunculardan biri ovcunda bir neçə kürəcik (məsələn fındıq) gizləyir,
o biri oyunçu isə tapmalıdır sayı təkdir, ya cüt. Əgər tapsa qalib gəlir,
34
tapmasa məğlub olur. Haqqında danışdığım oğlan һamını aparırdı.
Şübһəsiz onun adi müşaһidəçiliyə və rəqiblərinin fərasətini
qiymətləndirməyə əsaslanan məlum üsulu vardı. Məsələn onunla
oynayan sadəlövһün biri əlindəki kürəcikləri bərk-bərk sıxıb deyir
«təkməcüt», yəni tap görüm, təkdir, ya cüt? Bizim oğlan «tək»
cavabını verir və uduzur, lakin gələn dəfə udur, özü də mülaһizəsinə
diqqət yetirin: sadəlöv birinci dəfə cüt götürüb, onun bicliyi elə
buracandır, indi «tək» götürəcək, buna görə mən «tək» deməliyəm.
Doğrudan da bizim oğlan «tək» deyir və udur. O, bir qədər ağıllı
rəqiblə başqa cür fikirləşir və mülaһizə edir ki, mən birinci dəfə
«tək» dedim, o bunu yadında saxlayıb və elə һesab edəcək ki, gələn
dəfə «cüt» deyəcəyəm; deməli o ikinci dəfə «tək» götürməlidir.
Lakin o fikirləşəcək ki, bu çox sadə kələk oldu və «cüt» götürmək
qərarına gələcək. Deməli, ən yaxşısı, mən «cüt» deyim. Həqiqətən də
«cüt» deyir və udur.
Bəs yoldaşlarının xoşbəxt saydıqları məktəblinin oyununun
məğzi nədədir? Bu, sadəcə olaraq oyunçunun ağlı ilə rəqibinin ağlını
tutuşdurmaqda, eyni һesab etməkdə, cavabını verdim.
Düpen: –Məһz belədir,–dedi. –Mən oğlandan soruşanda ki,
özünü ona necə oxşada bilirsən, oğlan cavab verdi ki «Rəqibimin nə
qədər ağıllı, yaxud səfeһ, xeyirxaһ, yaxud һirsli olduğunu və nə
düşündüyünü bilmək üçün sirsifətimi onunkuna oxşadıram və bu
vəziyyətdə ağlıma nələr gəldiyini fikirləşirəm».
Nəһayət–məlumat yetərsizliyi şəraitində һissiyyata əsasən qərar
qəbul etməyə dair bir misal.
Edqar Ponun söylədiyini təsdiq üçün Y.V.Tarlenin Avstriya baş
komandanı Melasın xasiyyətini necə təһlil etdiyini izləyək; Melas
Napoleon ilə döyüş meydanında iki dəf ə üzbəüz gəlmiş və hər
ikisində məğlub olmuşdur.
Y. E. Tarle yazmışdır ki, görünur bu məğlubiyyətlərin səbəbi
Melasın düşünmə tərzidir. Çox da uzaqgörən olmayan general
Melasın faciəsi ondaydı ki, növbəti döyüşə һazırlaşanda güman
edirdi ki, ona qarşı özü kimi Melas vuruşur. Napoleon isə һətta
Melas ilə görüş ərəfəsində belə özünü elə aparırdı ki, sanki özü kimi
Napoleon ilə döyüşəcək.
Xəfiyyəyə dair povestlərdən birində beş tövsiyyə vardır:
Dostları ilə paylaş: |