Mirzə İbrahimov və xalq yaradıcılığı
5
ildə Sosialist Əməyi Qəhrəmanı adına
layiq görülməsi münasi-
bəti ilə keçirilən mərasimdə xalqımızın ümummilli lideri yazı-
çının şəxsiyyətini, yaradıcılığını yüksək dəyərləndirmişdir:
“Mirzə İbrahimov təvazökar, mehriban, həssas bir insandır. Bü-
tün Azərbaycan xalqının sevilmlisidir, xalq yazıçısı kimi yük-
sək ada tam layiqdir. Eyni zamanda onun yaradıcılığı ölkəmiz-
də layiqincə qiymətləndirilmişdir. Yazıçının kitabları hər yer-
də geniş şöhrət və rəğbət qazanmışdır”(24).
Mirzə İbrahimovun 100 illik yubileyinin keçirilməsi haq-
qında Azərbaycan Respublikasının Prezidenti İlham Əliyevin
sərəncamında qeyd olunduğu kimi, “XX əsr ədəbiyyatımızın
tanınmış simalarından biri kimi xalq yazıçısı əsərlərində dövrün
və zamanın dolğun mənzərəsini yaratmış” (1), özünün şəxsiy-
yəti ilə sənət dostlarının, ədəbi gəncliyin məhəbbətini qazan-
mışdır. “Azərbaycan dilində latin qrafikasi ilə kütləvi nəşrlərin
həyata keçirilməsi haqqında Azərbaycan Respublikası Pre-
zidentinin 2004-cü il 12 yanvar tarixli sərəncamına (2) əsasən,
Mirzə İbrahimovun əsərləri də 2005-ci ildən kütləvi şəkildə
nəşr edilmişdir.
İsmayıl Şıxlı yazırdı ki, “Mirzə müəllim öz əsərləri, odlu-
alovlu çıxışları, elmi və publisist məqalələri ilə ictimai həyatda
davranışı və şəxsi fəaliyyəti ilə bizə örnək olmuşdur”. “Mirzə
İbrahimov və xalq” anlayışı haqqında danışarkən onun
şəxsiyyətində bütöv Azərbaycanın mənəvi düşüncə tərzinin,
həyata baxışının əks olunduğunu qeyd etməliyik. “Mirzə
İbrahimov əsrin tərcümeyi halını həm şəxsiyyətində, həm də
yaradıcılığında (eyni vaxtda və eyni səviyyədə”) əks etdirən
ədibin, ictimai xadimin yeni tipini ifadə edir” (19,46).
Mirzə İbrahimov bir yazıçı və bir şəxsiyyət olmaq eti-
barilə özündə bütöv vətənimizi - şimallı, cənublu Azərbaycanı-
mızı yaşadır. Milyonların arzusu, bütövlük diləyi, mənlik və
qürur hissi, təvazökarlığı Mirzə İbrahimovun ideoloji görüşlə-
rində və əsərlərində yaşarılıq qazanmışdır. Şəxsiyyət anlayışı
əxlaqi, etik, estetik normaların vəhdətində ortaya çıxır. Həm də
Fazil Əliyev
6
insan anlayışının daha kamil mahiyyətini əks etdirir. Yaradıcı
sənətkar şəxsiyyəti isə özünün fərdi, nadir cəhətləri ilə
fərqlənir. Belə şəxsiyyətlərin varlığı, yaranması xalqın mənəvi
yetkinliyi, özünüdərketmə səviyyəsinin inkişafı ilə şərtlənir.
Yaradıcı - sənətkar şəxsiyyəti bəşəri kamillik kəsb edir. Təkcə
mənsub olduğu xalqın deyil, həm də bəşəriyyətin arzu və
istəyini, insanlıq haqqında düşüncələrini öz varlığında, sənət
dünyasında aşkarlayır və yenidən insanların xidmətinə verir.
Mirzə İbrahimovun şəxsiyyətində göstərilən cəhətlər tam
mənası ilə əks olunur, özünü təsdiqləyir. “Filosoflar göbələk
kimi yerdən çıxmırlar. Onlar öz dövrünün, öz xalqının
məhsuludur. Xalqın ən incə, ən qiymətli və gözə görünməyən
şirəsi fəlsəfi ideyalarda təmərküzləşir” (20, 105). Həqiqi
sənətkar xalqın mənəviyyatını öyrənmək üçün ilk növbədə
şifahi xalq yaradıcılığı kimi tükənməz qaynağa müraciət edir.
Xalqın düşüncə tərzini, təfəkkür gücünü əks etdirən miflər,
əfsanə və rəvayətlər, nağıllar, dastanlar, atalar sözləri və zərb-
məsəllər həqiqi sənətkar üçün ilham mənbəyinə çevrilir. Odur
ki, sənətkarın bədii irsini öyrənmək üçün, onun şəxsiyyətindən
başlamaq səmərəli yoldur. Çünki sənətkarın yaratdığı əsərlərdə,
obrazlarda onun şəxsiyyəti yaşadığı kimi, şəxsiyyətin də doğma
xalqına, insanlığa, həyata münasibəti özünü biruzə verir.
Xüsusilə xalqın tarixi keçmişinə, dünəninə münasibət sənətkar
şəxsiyyətinin başlıca mahiyyətini təşkil edir. Xalqın dünəni,
keçmişi isə salnamələrdə deyil, daha çox onun folklorunda mə-
nəvi düşüncə aləmində yaşayır. Odur ki, folklordan bəhrələn-
mək istəyi sənətkar şəxsiyyətinin mahiyyətinə daxil olan məsə-
lə kimi ortaya çıxır.
Xalq şairi Səməd Vurğun demişdir: “Müasir ədəbiyyat,
xalq idrakından, xalq mənəviyyatından danışdığı zaman, onun
mənəvi keçmişinə böyük hörmət və məhəbbətlə yanaşmalı, ta-
riximizin həyat və mübarizə səhifələrini ilham və ürəklə qar-
şılamalıdır” (21,69).
Mirzə İbrahimov və xalq yaradıcılığı
7
Tarixi keçmişə yaradıcı münasibət
isə bədii ədəbiyyatda
konkret olaraq aşağıdakı sahələri əhatə edir: Birincisi, klassik
ədəbiyyata, klassik irsə münasibət; İkincisi, xalq yaradıcılığına,
folklora münasibət. Bu məsələlərə münasibət sənətkar
şəxsiyyətinin bütövlüyünə, varlığına güclü təsir göstərir. Səməd
Vurğun yazırdı: “Yazıçı dühası mənsub olduğu xalqın mənəvi
aləmi ilə məşğul olduğu vaxt bu aləmi çərçivəyə alınmış
məhdud bir məkan və zaman mənasında düşünə bilməz xalq
tarixinə küll şəklində yanaşmalıdır! Xalq əfsanələri, nağılları
sahəsində belə, biz əsrimizin qabaqcıl ruhu ilə səslənə bilən
əsərlər yaratmalıyıq” (21,70).
Xalqın tarixi keçmişinə, folklor münasibətlərinə məhəb-
bətlə yanaşmaq Mirzə İbrahimovun sənətkar şəxsiyyətinin dərk
edilməsi baxımından diqqəti cəlb edir. Onun elmi-nəzəri,
publisist yaradıcılığında həm klassik irsə münasibətdə, həm də
xalq idrakının məhsulu olan folklora münasibətdə həssaslıq,
aydın ictimai-siyasi mövqe özünü göstərir. Kökləri klassik
ədəbiyyatımızın dərinliklərindən qidalanan Mirzə sənətinin
hərarəti, qəlbə yatımlığı, dilinin sünilikdən uzaq olması, onun
mənəvi dünyasının zənginliyi və xalqa bağlı olmağı ilə
əlaqədardır. Məhz bu cəhət Mirzə İbrahimovun yaradıcılığının
(istər elmi-nəzəri, publisistik, istərsə də bədii yaradıcılığını)
ədəbiyyatımızın, nəsrimizin, mənəvi düşüncə zirvəmizin
inkişafında mühüm bir mərhələ təşkil etməsinə zəmin
yaratmışdır. Onun yaradıcılıq uğurları xalqımızın keçdiyi həyat
yolu ilə sıx bağlıdır. Yazıçı özünün sənətkarlığı, təfəkkür gücü
ilə Azərbaycan ədəbiyyatında yüksək mövqe qazanmışdır.
“Şair nə qədər yüksək olursa irsində doğulduğu cəmiy-
yətə bir o qədər çox məxsus olur, onun istedadının inkişafı,
istiqaməti və hətta xarakteri cəmiyyətin tarixi inkişafı ilə bir
qədər daha sıx bağlanır”
(22, 222). V.Q.Belinskinin bu fikri
M.İbrahimov sənətinin mahiyyətini aydınlaşdırmaq baxımından
çox faydalıdır. Sənətkarın həyatı, şəxsiyyəti, ədəbi-ictimai
Fazil Əliyev
8
fəaliyyəti doğma xalqının mənəvi inkişafı ilə qırılmaz tellərlə
bağlanmışdır.
M.İbrahimovun şəxsiyətini, onun elmi-nəzəri və bədii irsi
ilə bağlı öyrənmək olduqca vacib məsələdir. Çünki şəxsiyyət
Mirzə
İbrahimov, yazıçı
ədəbiyyatşünas-alim Mirzə
İbrahimovla eyni qütbdə birləşirlər. Həmin qütbdə onun
şəxsiyyətindəki fərdilik, özünəməxsusluq aşkarlanır.
Görkəmli yazıçı Mir Cəlal yazır ki, “Mirzə İbrahimovun
qələmi həmişə cilalı, parlaq kəsərli, heç vaxt qınına salınmayan
silahdır. Kənd olsun, şəhər olsun, müharibə sülh olsun, ailə ya
ictimayyət olsun, kütləvi səhnə ya qəlb olsun, həyatımızın elə
bir sahəsi yoxdur ki, oraya Mirzənin qələmi nüfuz etməsin,
ədibin səsi, sözü eşidilməsin. O, təbiətən fəal, özünə tələbkar
şəxsiyyətdir”.
“Müasir ədəbi fikir təsdiq edir ki, hər hansı yaradıcılıq
məhsulunun yazıçı şəxsiyyəti ilə, onun xarakteri, psixologiyası
ilə və estetik aləmi ilə birlikdə öyrənmək lazımdır” (23, 92).
Ədibin elmi-nəzəri görüşləri, o cümlədən folklorla bağlı
mülahizələri və nəzəri müddəaları, bir qələm sahibi kimi xalqın
mənəvi dünyasının dərinliklərinə bələdliyi, onun şəxsiyyətcə
kamilləşməsində müsbət rol oynamışdır. Ona görə də Mirzə
İbrahimov irsinin daxili dünyasına yol tapmaq, sənətkarlıq,
kamillik səviyyəsini öyrənmək üçün aşağıdakı məsələləri daha
dərindən tədqiq etməyə ehtiyac duyulur. Əsasən,
1. Mirzə İbrahimov elmi-nəzəri, ədəbi tənqidi görüşlərin-
də xalqa bağlı olan, onun təfəkkür gücündən bəhrələnən nəzə-
riyyəçi-alim kimi.
2. Nəsr və dram əsərlərində, publisistik məqalələrində
folklordan – xalq hikmətindən istifadədə sənətkarın fərdi xü-
susiyyətləri.
3. Ədib ictimai-siyasi görüşlərində ana dili uğrunda mü-
barizədə dəyanət və ləyaqəti ilə milli oyanışa xidmət edən qüd-
rətli sənətkardır.