_______________ Milli Kitabxana _______________
3
Bu əsər "Nizami. Lirika. Sirlər xəzinəsi. Şərəfnamə "
(Bakı, Yazıçı, 1988) kitabı əsasında
təkrar nəşrə hazırlanmışdır
Farscadan
tərcümə edəni
Xəlil Rza Ulutürk
və izahların müəllifi:
Ön sözün müəllifi
Xəlil Yusifli
və elmi redaktor:
filologiya elmləri doktoru,
professor
894.361'1 - dc 21
AZE
Nizami Gəncəvi. Sirlər xəzinəsi. "Lider nəşriyyat", Bakı, 2004,
264 səh.
"Sirlər xəzinəsi" poeması "Xəmsə"nin birinci kitabıdır. Bu əsərdə dahi Azərbaycan
şairi Nizami Gəncəvi qəddar şahları, hökmdarları ədalətli olmağa çağırmış, tənbəlləri,
ikiüzlüləri tənqid etmiş, halal zəhmətlə yaşayan sadə adamlara öz yüksək
məhəbbətini
bildirmişdir.
ISBN 9952-417-06-1
© "LİDER NƏŞRİYYAT", 2004
_______________ Milli Kitabxana _______________
5
NİZAMİ GƏNCƏVİ VƏ ONUN
"SİRLƏR XƏZİNƏSİ" POEMASI
Dahi Azərbaycan şairi və mütəfəkkiri Nizami Gəncəvi bəşər
mədəniyyətinin yetirdiyi nadir şəxsiyyətlərdəndir. Söz dünyasının günəşi,
hələ sağlığında ikən əsərləri möcüzə sayılan Nizami özü də yaradıcılığının
dəyərini yaxşı bilmişdir. Şair "Sirlər xəzinəsi" poemasında belə bir fikir
yürüdür ki, elmin, mədəniyyətin, ədəbiyyatın inkişafında dəmir bir
qanunauyğunluq var. Nizami özündən əvvəlkilərlə müqayisədə şeri elə bir
əlçatmaz yüksəkliyə qaldırmışdır ki, sonradan gələn sənətkarlar artıq ondan
yüksəyə qalxmaq xülyasına düşməmiş,
onun yolu ilə getməyi, ona
bənzəməyi, onun şagirdi olmağı özləri üçün fəxarət saymışlar. Nizami
mövzularında əsərlər yazmaq, ondan mənalar iqtibas etmək artıq bir ənənəyə
çevrilmişdi.
Nizami Gəncəvi 1141-ci ildə Gəncə şəhərində anadan olmuşdur. Şairin
əsərlərindən anlaşılan budur ki, o, təhsilini də öz doğma şəhərində almışdır.
Bu dövrdə Gəncə şəhərində təhsil almaq üçün kifayət qədər geniş imkanlar
var idi. Şair "Xəmsə"də adının İlyas, atasının adının Yusif, babasının adının
Zəki Müəyyəd olduğunu göstərmişdir. Alimlər onun babasının adındakı iki
sözdən birinin ləqəb olduğunu düşünürlər ki,
bu da şairin mövqe, hörmət
sahibi olduğunu düşünməyə əsas verir. Şair əsərlərində ancaq Nizami
təxəllüsünü işlətmişdir. Bu söz nizamlı, ölçülü sözə, nəzmə, başqa ifadə ilə
desək, şerə mənsub olan adam deməkdir. Nizaminin ləqəbini bəzi qaynaqlar
Nizaməddin, yaxud Cəmaləddin kimi yazırlar,
ancaq şairin əsərlərində bu
ləqəbi təsdiqləyəcək əlamətlər yoxdur.
Nizami dayısının adını Xacə Ömər kimi xatırlayır, onun ölümünü özü
üçün böyük itki sayır, "Leyli və Məcnun" poemasındakı Səlim Amiri surəti
ilə dayısına olan məhəbbətini əks etdirir. Xacə Ömər adının əvvəlindəki Xacə
sözünü isə müxtəlif şəkillərdə izah edirlər. Ağa mənasında işlənən bu söz
daha çox vəzirlərin, tacirbaşı və başqa yüksək rütbə, mövqe sahiblərinin
adının əvvəlinə artırılırdı. Bizə görə bu adam yüksək rütbəli bir ziyalı, bəlkə
Gəncədə mədrəsə müdiri və ya buna bənzər vəzifə sahibi olmuşdur.
_______________ Milli Kitabxana _______________
6
Nizaminin doğulduğu, ömrü boyu yaşadığı və vəfat
etdiyi yer Gəncə
şəhəridir. Bütün qədim və etibarlı mənbələr də onun Gəncədən olduğunu
yazır. Nizami əsərlərinin XIV-XV əsrlərə aid əlyazmalarında şairin Gəncəyə
gəlmə olduğu barədə heç bir qeyd yoxdur. Ancaq Nizami əsərlərinin XVI
əsrdə və sonralar köçürülmüş nüsxələrində "İqbalnamə"nin bir yerində şair
Gəncədən danışan zaman fikir yarımçıq kəsilərək aşağıdakı dörd misra
artırılmışdır:
Gəncə dənizində olsam da pünhan,
Yerim Qum şəhridir, yurdum Qohestan.
Təfrişdə Ta adlı bir kənd dayanıb,
Nizami ad-sanı ordan qazanıb!
Burada söhbət İranın Qum vilayətindən, oradakı Təfriş adlı elmin Ta adlı
kəndindən gedir. Qohestan Qum vilayətinin şərqində böyük bir ərazinin
tarixi
- coğrafi adıdır. Nizami irsinin ən gözəl bilicilərindən biri kimi tanınan və
şairin əsərlərini yeddi cilddə şərhlərlə birlikdə nəşr edən Vəhid Dəstgerdi
yuxarıdakı misraları yersiz bir artırma sayır. V.Dəstgerdi Nizaminin Əcəm
İraqından olduğunu iddia etsə də, yuxarıdakı misralarda irəli sürülən fikri
qəbul etmir. Dəstgerdinin Nizamini iraqlı hesab etməsi şairin tez-tez İraqı
tərifləməsi, ora getməyi arzu etməsinə əsaslanır. Halbuki, Xaqani də dönə-
dönə İraqı vəsf etmiş, ora
getmək arzusunu bildirmişdir, ancaq onun şirvanlı
olduğu məlumdur.
Nizami İraqa getmək arzusunu bildirərkən müxtəlif şəkillərdə Gəncəni öz
vətəni, öz ölkəsi kimi qeyd etməyi unutmur. "Ləl öz mədənindən çıxmayınca
ona qiymət verilməz" deyən şair köklü, əsilli bir gəncəli olduğunu bir daha
nəzərə çarpdırır. Təəssüflər olsun ki, XVI əsrdən sonra yazılan bir çox
təzkirələrdə Nizaminin babasının, yaxud atasının İranın Qum vilayətinin
Təfriş elinin Ta kəndindən olduğu barədə və bu kimi fikirlər yürüdülmüşdür.
Nizami yaradıcılığa çox erkən başlamış, ilk çağlardan sarayların
diqqətini
cəlb etmişdir. Dərbənd hakimi Bəybars ibn Müzəffərə göndərdiyi hər şeirə
görə qiymətli hədiyyələrə layiq görülmüş, ərməğanı olan Afaq adlı qadınla
evlənmiş və ondan da 1174-cü ildə Məhəmməd adlı bir oğlu olmuşdur.
"Xosrov və Şirin" poeması yazılarkən bu qadın artıq həyatda yox idi.
Sonralar şair daha iki dəfə evlənsə də, Afaqı ömrü boyu böyük sevgi ilə
xatırlamış, taleyinin uğursuzluğundan gileylənmişdir.