Azərbaycan Tarixi
13
əsas kitabların, o cümlədən 7 cildlik "Azərbaycan tarixi" kitabı-
nın latın qrafikli Azərbaycan əlifbası ilə təkrar nəşr olunması
haqqında sərəncam vermişdir. Yaxşı olardı ki, 7 cildlik "Azər-
baycan tarixi" kitabı latın qrafikli əlifba
ilə yenidən nəşr olunan
zaman elmi baxımdan təzədən işlənsin, nöqsanlar düzəldilsin
və ulu öndərimiz Heydər Əliyevi arzu etdiyi kimi 10 cildliyə
çevrilsin.
Onu da qeyd etmək lazımdır ki, Azərbaycanda tarix elmi
inkişaf edir. Yüksək səviyyəli araşdırmalar aparılır, yeni-yeni
nailiyyətlər əldə edilir. Hazırda
Azərbaycan tarixinin elə bir
dövrü yoxdur ki, elmi-tədqiqat obyektinə çevrilməsin. Lakin
Azərbaycan tarixinin yeni-yeni səhifələri açıldıqca, yeni-yeni
problemlər, öyrənilməmiş məsələlər, yeni baxımdan açıqlanma-
ya ehtiyacı olan hadisələr də meydana çıxır. Bu problemlərin
həlli Azərbaycan tarixşünaslığının qarşısında olduqca məsul və-
zifələr qoyur.
Ədəbiyyat:
1. H.Əliyev. Müstəqilliyimiz əbədidir. Əsərləri 45 cilddə,
1-43-cü cildlər, Bakı, 1997-2013.
2. Azərbaycan tarixi. 7-cilddə, 1-ci cild, Bakı, 1998.
3. Azərbaycan tarixi. Dərslik, 1-ci cild, Bakı, 1994.
4. Azərbaycan tarixi üzrə qaynaqlar. Bakı, 1989.
5. A.Bakıxanov. Gülüstani – İrəm. Bakı, 1951.
6. Qarabağnamələr. 2 cilddə, Bakı, 1989-1990.
7. M. Kalankatuklu. Albaniya tarixi. Bakı, 1993.
8. Kitabi – Dədə Qorqud. Bakı, 1962.
Qəzənfər Rəcəbli
14
I FßSÈL
AZƏRBAYCAN ƏRAZİSİNDƏ İBTİDAİ CƏMIYYƏT
1.1. Azərbaycan ərazisində Daş dövrü. Azərbaycan
ərazisində ibtidai icma quruluşu Daş dövründən başlanır.
Arxeoloji baxımdan Daş dövrü özü də üç dövrə bölünür:
Paleolit – Qədim Daş dövrü, Mezolit – Orta Daş dövrü və
Neolit – Yeni Daş dövrü. Paleolit dövrü də arxeoloqlar
tərəfindən üç mərhələyə bölünür: Alt Paleolit, Orta Paleolit və
Üst Paleolit.
Azərbaycan ərazisində hələ 12
milyon il əvvəl
meymunabənzər insanlar yaşamışlar. Buna sübut 1939-cu ildə
Şimali Azərbaycanın qərb bölgəsində Ceyrançöl düzənliyinin
mərkəzində Udabno adlanan yerdə meymunabənzər insanın
dişlərinin tapılmasıdır. Ölkəmizin ərazisində yaxşı öyrənilmiş
Alt Paleolit dövrünə aid ən qədim insan mədəniyyəti izlərindən
biri Quruçay mədəniyyəti adlanır. Bu mədəniyyətin isə 1,5
milyon ildən artıq yaşı var.
Quruçay mədəniyyəti insanları əvvəllər açıq düşərgələrdə
yaşamışlar. Sonralar iqlim şəraitinin dəyişməsilə bağlı olaraq,
onlar Quruçayın yaxınlığındakı Azıx mağarasına köçmüşlər.
İnsanların Azıx mağarasına köçmələri təxminən 1,2-1,0 milyon
il bundan əvvələ aid edilir.
Quruçay mədəniyyətinin ilkin mərhələsi Afrikada
öyrənilmiş Oldubey Paleolit dövrü
mədəniyyəti ilə eyni tarixə
malikdir. İlkin mərhələnin əmək alətləri adi çay daşından çox
kobud hazırlanmışdır. Bu mərhələnin insanları çay daşlarından
qəlpələr qoparmağı və onlardan kəsici alətlər kimi istifadə
Azərbaycan Tarixi
15
etməyi bacarmışlar. Bu mərhələdə ibtidai insan sürü icması
yaranır. İnsanların sürü icması kiçik qruplarda birləşmiş
kollektivlərdən ibarət olmuşdur. İbtidai insan sürü icması
Qədim Daş dövrünün böyük bir hissəsini, təxminən 750
minillik dövrü əhatə edir.
Quruçay mədəniyyətinin ikinci inkişaf mərhələsi 700-150
min il bundan əvvəlki dövrü əhatə edir. Bu mərhələdə insanlar
süni yolla od əldə etməyi öyrənmişlər. 1960-cı ildə görkəmli
arxeoloq Məmmədəli Hüseynov tərəfindən kəşf edilmiş Azıx
mağarasında tapılmış ən qədim ocaq qalığı bu mərhələyə
aiddir. Həmin ocağın 700 min ilə yaxın yaşı vardır.
Azıx mağarasında 1968-cı ildə prof. M.Hüseynov
tərəfindən ibtidai insana məxsus alt çənə sümüyünün tapılması
Azərbaycan tarixində yeni səhifə açdı. Qadına
məxsus bu çənə
sümüyü əsasında Quruçay mədəniyyətinin ikinci mərhələsi
insanlarının fiziki tipini bərpa etmək mümkün oldu. Antropoloq
alim, prof. Dəmir Hacıyev tərəfindən öyrənilmiş bu insan tipi
tapıldığı yerin adı ilə azıxantrop adlandırıldı. Alimlər
azıxantrop insan tipini təxminən 400 min il əvvələ aid edirlər.
Müasir antripologiya elmində azıxantrop insan tipi qədim insan
tipləri sırasında pitekantrop insan
tipindən sonra yerləşdirilir;
neandertal, sinantrop və heydelberq insan tipləri ondan sonra
gəlirlər.
Azıx mağarasında azıxantropa məxsus çənə sümüyü ilə
yanaşı kobud əl çapacaqları, sadə quruluşlu daş bıçaq və qaşov
kimi qədim əmək alətləri və nəsli kəsilmiş heyvanların
sümükləri də tapılmışdır. Mağarada yaşı 350 min ilə yaxın olan
tikinti qalığı da aşkar edilmişdir. Azıx mağarasında aşkar
edilmiş ocaqdan istifadə etməklə birlikdə, bu yaşayış tikintisi
də bəşər tarixinin ən qədim naliyyətlərindən hesab edilirlər.
Orta Paleolit dövründə insanlar Azərbaycan ərazisində
Kiçik Qafqaz sıra dağlarının cənub-şərq yamaclarından tutmuş
Ceyrançöl düzənliyinə qədər geniş bir əraziyə yayılmışlar. Orta
Paleolit dövründə neandertal insan tipi əsasında
homo sapiens
Qəzənfər Rəcəbli
16
(ağıllı adam) insan tipi yaranır. Orta Paleolit Azərbaycanda
100-35 min il əvvəli əhatə edir. Orta Paleolit abidələri ilk dəfə
aşkar edilmiş yerin Fransada Le Mustye adı ilə Mustye
mədəniyyəti də adlanır. Orta Paleolit abidələri Azərbaycanda
Tağlar (Qarabağda, Quruçayın sol sahilində), Daşsalahlı
(Qazax rayonunda), Qazma (Şərur rayonunda) və Bızeyir
(Lerik rayonunda) mağaralarında aşkar edilmişdi.
Müasir insan tipi isə Üst Paleolitdə meydana gəlmişdi.
Üst Paleolit Azərbaycan ərazisində təxminən 35 min il
əvvəldən başlamış və e.ə. 12 minilliyə qədər davam etmişdir.
Üst Paleolit dövrünə aid
maddi mədəniyyət nümunələri
Damçılı mağarasında, Yataq və Zar adlı yaşayış yerlərində
aşkar edilmişdir. Üst Paleolit dövründə ibtidai insan sürü
icması nəsli – qəbilə icması ilə əvəz olunur. Qəbilə icmasında
insanlar qan qohumluğu əsasında birləşirlər. Qohumluq
əlaqələri ana xətti ilə müəyyən edilirdi. Qəbilə icmasının şərti
olaraq “matriarxat” adlandırılması da nəslin ana xətti ilə
hesablanmasıyla bağlıdır.
Azərbaycan ərazinsində e.ə. 12-10-cu minilliklərdə
Paleolit dövrü Mezolit dövrü ilə əvəz olunur. Mezolit dövründə
qədim insanların ən mühüm ixtiralarından biri ox və kamanın
(yayın) kəşfidir. Mezolit dövründə insanlar təbiətin hazır
məhsullarını mənimsəməkdən, yəni yığıcılıqdan məhsulların
bilavasitə istehsalına keçidin əsasını qoyurlar.
Mezolit
dövründə Azərbaycan ərazisində yaşamış insanların həyat tərzi
Qobustan qayaüstü rəsm abidələri əsasında öyrənilmişdir.
Arxeoloji tədqiqatlar müəyyən etmişdir ki, burada həyat 12 min
il əvvəl başlamışdır. Qobustanda Mezolit dövrü insanlarının
məşğuliyyəti ovçuluq, balıqçılıq, yığım və ibtidai maldarlıq
olmuşdur. Burada “Firuz”, “Anazağa”, “Öküzlər” və b.
düşərgələrdə çaxmaq daşı və çay daşlarından, habelə sümükdən
hazırlanmış müxtəlif əmək alətləri tapılmışdır. “Firuz”
düşərgəsində Mezolit dövrünün son mərhələsinə aid edilən 11
insan skeleti də aşkar edilmişdir.