352
Dramaturgiyanın spesifikası onunla məşğul olmağın həmişə konkret
teatr mühiti ilə bağlılığını şərtləndirir. Pyeslər adətən konkret teatr üçün,
rejissor və aktyor üçün yazılır. Bu mühitdə hakim olan zövqlər və
maraqlar dramaturgiyanın da aktual mövzularını və süjetlərini təyin edir.
C.Cabbarlı ilk milli hərəkat və Mədəni İnqilab mühitinin və teatrın
dramaturqu idi və onun yaradıcılığı bu tarixi proseslərlə bağlı olan milli,
siyasi, humanitar ideyalardan ayrılmazdır. Hər bir uğurlu dramaturqun
yaradıcılıq tarixinin izləri onun əsərlərini tamaşaya qoyan teatrların daxili
mühiti ilə bağlıdır. Bu mühit ilə konfliktə düşən C.Cabbarlı bu barədə
“Dönüş” adlı ayrıca bir pyes də yazdı.
Nəsr yaradıcılığı isə adətən ədəbi dərnəklər və jurnallarla bağlı olur.
XIX əsr rus nəsrinin taleyində rus raznoçin xalqçılarının jurnalları ilə
əməkdaşlıq mühüm rol oynamış, bu jurnallarda çap olunan müəlliflərin
böyük populyarlığını təmin etmişdir. Bolşeviklərin 1923-cü ildən yarat-
dıqları “İnqilab və Mədəniyyət” jurnalı da Azərbaycan nəsrinin təşəkkü-
lündə mühüm rol oynamışdır. Bu müsbət rolla yanaşı sonralar “Azərbay-
can” adı ilə çıxan bu jurnal Yazıçılar mühitində çalışmayan istedadların
ədəbiyyata yolunu bağlayan bir amilə də çevrilmişdir.
Kod yaddaşının fərdiliyi isə müəllifin konkret ədəbi təhsil və
fəaliyyət mühitinin təsiri ilə oxuduğu konkret ədəbi nümunələrin siyahısı
ilə təyin olunur. Məsələn, keçən əsrdə 20-ci illərin sonu, 30-cu illərin əv-
vəllərində ədəbiyyata gələn cavan yazıcılar ancaq proletar ədəbi mətbuatı-
nın nümunələrinə bələdlik əsasında yazmağa başlayır və dünya ədəbiy-
yatının təcrübəsini mənimsəməyi vacib saymırdılar. Nəticədə onlar üçün
roman, hekayə və pyeslərin əsas mövzusu inqilab oldu. Bu müəlliflərin
fərdi ədəbi variantyaratmasında ədəbi mühitin dəbdə olan nümunələrinin
nə qədər rol oynadığını göstərir. Bizim misal çəkdiyimiz halda bu, bir
tərəfdən bolşeviklərin zorakı ədəbi siyasəti ilə bağlı idisə, digər tərəfdən
Mədəni İnqilab mühitinin dəyərləri və hakim zövqləri ilə bağlı idi.
Konkret ədəbi mühitin təsiri yaradıcılığa başlayan romançının kod
yaddaşı əsasən onun son beş-on ildə oxuduğu və bəyəndiyi beş-on roman,
kitabla formalaşır. Bu halda həmin 15 kitab yeni roman yaradan müəllif
üçün roman kodu yaddaşının əsası olur. Lakin bu, yeni əsərlərin
yaradılmasında müəllifdən və onun mühitindən uzaq nümunələrin kod
kimi iştirakını, əlbəttə istisna etmirdi. Məsələn, Ceyms Coys konkret
ədəbi mühitdə yaradıcılığa başlasa da, onun klassik nümunə sayılan
“Uliss” romanının əsas kod yaddaşı rolunu Homerin “Odissey” eposu
oynamışdı. Bunun özü də Coysun öz ədəbi mühiti ilə müəyyən intriqa və
konfliktlərin, yaddaş dialoqunun nəticəsi idi.
353
Ona görə də konkret əsər öz dar ədəbi mühitinin bədiilik təsəv-
vürlərini təkcə ifadə edəndə yox, inkar edəndə belə yalnız həmin mühitin
doğru və dəqiq araşdırılması nəticəsində düzgün izah edilə bilir. Məsələn,
Servantesin “Donkixot”u cəngavərlik romanların janr şablonlarının inkarı-
na yönəlmişdi. Belə inkarın bütün ədəbi və psixoloji motivləri yalnız Ser-
vantesin ədəbi bioqrafiyasının dəqiq araşdırılması yolu ilə aydınlaşa bilir.
Həm də nəzərə almaq lazımdır ki, ədəbi mühitlərdə yaradıcı şəxslər və
onların zövqləri arasında konfliktlər və ziddiyyətlər dövrün ədəbi
variantyaratma praktikasına zənginləşdirici təsir göstərir.
Konkret ədəbi mühitin bədiilik və aktuallıq meyarlarını yaradıcı
şəxsiyyət öz fəhmi ilə hiss edir, öz yaddaşının kortəbii nəticəsi kimi real-
laşdırır. Bəs ədəbi elmi fikir üçün bu meyarlar nədir? Ədəbiyyatşünaslıq
üçün konkret ədəbi əsərin bədiilik meyarı onun konkret tarixi mühitin,
ideoloji-bədii mühitin təsəvvürləri ilə bağlılığıdır. Ona görə də ədəbiyyat-
şünaslıqda tarixilik prinsipi keçmiş epoxalarda yaranmış əsərlərin düzgün
dəyərləndirilməsi üçün əsas metodoloji yoldur. Bu yolda ədəbiyyatşü-
naslığın bioqrafik, psixoloji, sosioloji və digər araşdırma metodlarından
əlaqəli şəkildə istifadə edilməlidir.
Universal bədiilik meyarlarının axtarışına gəlincə onu demək olar
ki, belə təşəbbüslər tarixilik prinsipinə ziddir və konkret əsərin bədiiliyini
anlamağa mane olur, araşdırıcını konkret həqiqətdən uzaqlaşdırır. Uni-
versal bədiilik meyarları axtarmaq nəticə etibarı ilə nəzəriyyəçinin yaşa-
dığı konkret ədəbi mühitdə formalaşan janr şablonlarını ehkamlaşdırmaqla
nəticələnir.
Ümumən ədəbi kod yaddaşı konkret dövrün ədəbi mühitində həm
eyniyyətdir, həm də təkamül prosesidir. Bu yaddaşın eyniyyəti konkret
mühitin ədəbi dəyərlərinin nisbi sabitliyi kimi özünü göstərir. Bu yaddaşın
təkamülü isə 1) yaradıcı fərdiyyətlərin fərdi variantları, 2) yeni ədəbi
nəsillərin yaddaş fərdiliyi, 3) ədəbi intriqa və ambisiyaların toqquşmaları
4) ədəbi tərcümələrin təsiri, 5) saray və dövlətlərin ədəbi siyasəti, 6)
hakim və populyar ideoloji və elmi cərəyanlar və s. təsir edə bilir. Hər
konkret mühitdə bu amillərin bir necəsi və ya hamısı aktual ola bilir.
Ədəbiyyatşünaslıq və tənqiddə forma mükəmməlliyindən də bəhs
olunur. Lakin bu forma ədəbi əsərə yox, universal yazılı mətnyaratmaya
aiddir və bunların bədii əsərlərə tətbiqi nəticəsində yaranır. Qədim
dövrlərdən məlumdur ki, yazılı mətnlər az sözlə çox fikir ifadə etməklə
yaradıldıqda daha yaxşı qavranır. Bədii dil nəzəriyyəsində buna lakonizm
prinsipi deyilir. Yazılı dildə sözlərin dəqiq seçilməsi, mücərrəd epitetlər-
dən az istifadə edilməsi, təsvirin əyaniliyi və s. məziyyət sayılır. Yazılı
mətn sırasına aid belə tələbləri ancaq bədii əsərin forma gözəlliyinin me-
354
yarları kimi təqdim etmək doğru deyildir. İlk növbədə ona görə ki, ədəbi
janr və formaların universal forma əlamətləri sadəcə yoxdur, belə əlamət-
lər tarixi xarakter daşıyır və yaradıcı şəxsiyyətin variantyaratma prosesin-
də onun yaradıcı yaddaşının fəhmi kimi bir növ mexaniki iştirak edir.
6.10. Ədəbi mühit, ədəbi proses
və dünya ədəbi prosesi
Dərnək və jurnal mühiti. Ədəbi əsər yaranandan sonra ilk addım
olaraq öz kiçik ədəbi mühitinə daxil olur. Bu mühitdə ədəbi əsərlər və
onların müəllifləri haqqında şifahi və qeyri-rəsmi rəylər formalaşır. Cavan
müəllifin əsəri birinci müəllifin məxsus olduğu ədəbi dərnəkdə, və ya
yaxın yaradıcı dostları arasında oxunur. Dram əsəri üçün bu mühit teatr da
ola bilər. Təcrübəli yazıçının əsəri isə ədəbi jurnal, almanax və ya
nəşriyyatların portfelinə daxil olur. Bu birinci mühit ədəbi əsərin və onun
müəllifinin taleyində çox böyük rol oynayır. Bu rol əsər haqda yaranan ilk
rəylərlə bağlı olur. Bu rəylər rəsmiləşib mətn şəklində qalmır, lakin ədəbi
prosesə məxsus yazılı mətbu rəylərin ortaya gəlməsinə çox zaman
həlledici təsir göstərir.
Çox hallarda əsərlərin taleyi bu ilkin ədəbi mühitdə yaranan rəylərlə
bağlı olur və onların davamı kimi ictimai rəyə daxil olur. Dar ədəbi
mühitin yaratdığı rəylər bir sıra amillərin təsiri ilə yaranır.
1. Əsərin bir variant kimi orijinallığı onun taleyində əsas rol
oynayır. Hər bir iri əsər variant olduğundan ədəbi mühitdə olan digər
yaradıcı adamlar, jurnal redaksiyalarının əməkdaşları, dərnək üzvlər və s.
yaradıcı adamlar təzə əsərdə olan orijinal cəhətləri də, orada mövzu, süjet,
qəhrəman və s kodlarından gələn təsirləri də hiss edirlər.
a) Bir qayda olaraq əsərlərin bəyənilməsində oxucunun öz ədəbi
yaddaşından uzaqlıq prinsipi mühüm rol oynayır. Rəyçilər özlərinin
yaddaşı üçün uzaq olan şeyləri daha yüksək, daha orijinal bir hal kimi
qiymətləndirirlər .
b) Orijinallıq qiymətinə təsir edən ikinci prinsip rəyçinin öz yaddaşı
üçün aktual və qiymətli olan mətn epizodlarının çoxluğudur. Müəlliflərin
yaradıcılığında mühüm rol oynayan kompleks və dəyərlər, maraq və
ambisiyalar onun qiymətləndirici kimi çıxış etdiyi vəziyyətlərdə də yaxşı
və pis rəyinin yaranmasında mühüm rol oynayır.
c) Müəllif şəxsiyyətinə rəyçilərin, mühit yoldaşlarının münasibəti
də müsbət rəylərin yaranmasında kömək edir. Dərnək üzvləri, redaksiya
355
işçiləri adətən dostluq edirlər, bu prosesdə müəllifin şəxsiyyətinin müsbət
xüsusiyyətləri: dostlara qayğı və həssaslıq, xeyirxahlıq, savad, onları
dinləmək bacarığı, dözümlülük, onlarla içki məclislərində iştirak və s.
mühüm rol oynayır. Ona görə bəzi yaradıcı adamlar ilk addımlarından
ədəbi mühitdə öz obrazlarını yaratmağa, bilərəkdən olduğundan daha
müsbət imic yaratmağa can atırlar.
Sovet vaxtı milli respublikalardan gəlib Moskvada kitab buraxma-
ğın əsas şərti paytaxt redaksiyalarının əməkdaşları ilə dostluq münasibəti
yaratmaq, onlara hədiyyələr, spirtli içkilər yollamaq, onları restoranlara
dəvət etmək kimi amillər idi. Belə imkanları olan təsadüfi adamların də
Moskvada istənilən sayda kitabları çıxırdı. Ümumi kasıblıq yazıçının və
sovet nəşriyyat işçisinin taleyində və ədəbi rəqabətdə əsas amillərdən idi.
Cavan müəlliflərin ədəbi mühitdəki populyarlığında onların dərnəklərinin
rəhbərləri, əsərlərinə rəy verən ilk yaşlı yazıçılar əsas rol oynayır. Onların
cavan müəllif və onun əsəri barədə yaydıqları şifahi rəylər müəlliflərin və
əsərlərin populyarlaşmasına səbəb ola bilir. Çox zaman nüfuzlu bir
yazıçının rəyi cavan müəllifin etiraf və qəbul edilməsi üçün kifayət edir.
Ümumən, hər bir işdə olduğu kimi, müəllif karyerasında da ətraf
adamlarla, xüsusilə asılılığı olduğu adamlarla münasibətlər yaratmaq və
bunlardan istifadə etmək bacarığı əsas rol oynayır.
Lakin sivil qərbi Avropa mühitində müəlliflərin və əsərlərin taleyini
naşirlər və onların kommersiya – çap edilən əsərdən pul qazanmaq müla-
hizələri oynayır. Orada ancaq satıla biləm əsərlər çap olunur. Bu, ideal
norma olmasa da, nisbətən ədalətlidir. Azad ölkələrdə dövlət ədəbiyyatın
və kitab çapının gedişi ilə bağlı məsələlərə qarışmır. Amma birpartiyalı,
qeyri demokratik ölkələrdə yazıçı kimi populyar olmaq hakimiyyətə
yaxınlığın bir forması olur. Böyük sayılan sovet yazıçılarının hamısı
partiya və dövlət aparatında vəzifələr tutan adamlar idi.
Əsil siyasi azadlıqların olmadığı ölkələrdə biznes sahəsində qazanı-
lan pullardan ədəbi mühitdə populyar olmaq üçün, şair və yazıçı kimi
tanınmaq üçün istifadə olunur. Bunun effekti həmin cəmiyyətlərdə kasıblı-
ğın səviyyəsi ilə bağlıdır. Dövlətlərin ədəbi həyatda iştirakı, Yazıçılar
İttifaqı kimi antidemokratik, ədəbiyyatın ideallarına düşmən qurumları
büdcədən maliyyələşdirməsi ölkə ziyalılarının kasıblığının nəticəsi kimi
mümkün olur.
Əsərin milli ədəbi prosesə daxil olması daha mürəkkəb prosesdir.
Biz milli ədəbi proses deyərkən əsərin özünün və onun barədə rəylərin
rəsmi mətbuat mətnlərinə çevrilməsini nəzərdə tuturuq. Ədəbi proses
rəsmi bir yerdir, mətn mühitinə girməkdir. Mətn mühiti isə çoxnüsxəli
olduğundan müəllifi və əsəri rəsmi ədəbi dövriyyəyə daxil edir. Dövriyyə-
356
də olan əsərlərin qiymətləndirilməsi subyektiv bir proses olduğundan və
müxtəlif fərdi rəylərdən ibarət olduğundan çoxlu çap olunma nəticəsində
istedadsız, təsadüfi adamlar da mətbuatda geniş təmsil oluna və populyar-
laşa bilirlər. Məsələn, saraylarda, qeyri-demokratik rejimlərdə, sovet ədə-
biyyatında rəsmi vəzifəli adamlar yazıçı kimi populyar olur və öz dövr-
lərində böyük hörmətə malik idilər. Lakin zaman dəyişəndən və
yeniləşəndən sonra bu adamlar unudulur.
Ona görə də ədəbi prosesə girmək hələ yaxşı yazıçı kimi etiraf
edilməyə bərabər deyildir. Amma çoxlu çap olunmaq müəyyən müəlliflə-
rin populyarlığını təmin edə bilir. Çap prosesi əsasən maddi imkanlar və
mülahizələrlə bağlı olur. Amma ədəbi tənqiddə qiymətlər almaq çap pro-
sesindən qat-qat mürəkkəbdir. Əlbəttə, kasıb ölkələrdə bu proses də kom-
mersiya əsasında həll edilir. Sovet vaxtı ədəbi tənqid doxsan faiz vəzifəli
yazıçıların ambisiyalarına xidmət edən bir sahə idi. Saxta ədəbiyyat
məmurları özlərinə uyğun sayda tənqidçilər də yaradırdılar.
Amma azad ölkələrdə və cəmiyyətlərdə istedadsız yazıcıların özləri
barədə müsbət imic yaratması mümkün deyildir. Azərbaycanda 1988-ci
ildən yaranan azad mətbuatda bu yoxdur. Amma sovet dövründən qalma
“Ədəbiyyat qəzeti”ndə bu, 1988-2008-ci illərdə də davam edir. Bunun
səbəbi həmin qəzetin büdcə puluna çıxması və dövlət orqanı olan və
büdcə pulu ilə fəaliyyət göstərən “Yazıçılar Birliyi”nin sovet ənənələrini
davam etdirməsi ilə bağlıdır. Ölkə kasıb olduğundan ədəbiyyat məmurla-
rını tərifləmək istəyən adamlar da kifayət qədər tapılır. Lakin bu müvəq-
qəti bir haldır: azad mətbuat muzdlu ədəbi tənqidi ifşa edir və onun heçli-
yini inandırıcı şəkildə göstərir. Qeyri-demokratik ölkələrdə ədəbi mühitin
yanlış təsəvvür və qiymətləri də tənqiddə əksini tapa bilir. Lakin bir qayda
olaraq ədəbiyyata gələn yeni nəsillər bu qiymətləri rədd və təshih edirlər.
Sovet vaxtı dərsliklərə salınan bir sıra yazıçılar bu gün qəbul edilmir. Belə
saf-çürük prosesi fasiləsiz olaraq davam edir.
Ədəbi əsərin və müəllifin ədəbi prosesə daxil olmasının böyük mə-
nəvi və maddi təsiri olur, ilk növbədə, müəllifin özü üçün. Yaradıcılıq
ağır, əzablı prosesdir. Müəllifin bu ağırlığa dözməsi üçün onun öz əsəri
barədə müsbət rəylər eşitməsinin mühüm əhəmiyyəti vardır. İdeal hallarda
yaxşı tənqidçilərin və təhlilçilərin rəyləri müəlliflərin yaradıcılıq inkişafın-
da da müsbət rol oynaya bilir. Digər tərəfdən çap olunmaq yazıçını
populyarlaşdırır və onun kitablarının daha yaxşı satılması ilə nəticələnir.
Bu isə müəllifin maddi vəziyyətinin yaxşılaşması üçün çox vacibdir.
Maddi şəraitini təmin edə bilməyən yazıçılar adətən ömrü boyu məhsuldar
yaradıcılıqla məşğul ola bilmirlər, müxtəlif peşələrə əl atmalı olurlar.
357
Lakin ədəbi prosesə daxil olmaq və ya çap olunmaq tanınmaq və
sevilmək üçün mütləq meyar deyildir. Məsələn, M.F.Axundov, C.Cabbarlı
kimi ədiblər öz sağlıqlarında dram əsərlərinin çapını görməyiblər. Amma
bu gün onlar Azərbaycan ədəbiyyatı tarixində şərəfli yer tuturlar. Böyük
yazıçıların az bir qismi öz zamanında çox populyar olmuşdur. Bir qayda olaraq
yazıçılara həqiqi şöhrət onlara sonrakı ikinci və üçüncü ədəbi nəsillər zamanı
gəlir. Öz sağlığında şöhrət tapanların əksəriyyəti isə unudulub gedir.
Adətən yeni dərnək və cərəyanların öz manifestçiləri və tənqidçiləri
olur. Belə hallarda ədəbi manifestlərin müəllifləri və şərhçiləri olan
tənqidçilər əsərlərin və cərəyanların yayılmasında və populyarlaşmasında
əsərdən daha artıq rol oynaya bilirlər. Bu, daha çox modernist cərəyanlara
məxsus müəlliflərlə baş verə bilir. Ümumən, ədəbi mühit və dərnəklərlə
ədəbi tənqidin münasibətləri və qarşılıqlı təsiri mürəkkəb bir problemdir.
Bir sıra hallarda əsərlərin populyarlığı cərəyanların və tənqidi məktəblərin
yaranmasına səbəb olur, digər hallarda isə əksinə olur. Məsələn,
C.Cabbarlının “Sevil” əsəri müsəlman türk xalqlarının ədəbiyyatında həm
ədəbi əsər və həm də ədəbi-sosial bir manifest rolu oynamış və müsəlman
qadının azadlığı mövzusunda ədəbi bir cərəyan yaratmışdır.
3. Ədəbi əsərin beynəlxalq ədəbi prosesə daxil olması dünya
ədəbiyyatı anlayışı ilə bağlıdır. Hələ V.Höte dünya ədəbiyyatı anlayışın-
dan bəhs etmişdir. Bu maarifçiliyin və romantizmin ədəbi bir mərhələ
kimi bütün Qərbi Avropa ədəbiyyatlarında təkrarının aydınlaşması ilə
daha çox bağlı idi. XIX-XX əsrlərdə Avropa vahid bir iqtisadi orqanizm
kimi birləşdi, dünya bazarı formalaşdı. Bütün bunlar Qərbin ingilis, fran-
sız, alman, İtalyan və İspan dillərində yaranan ədəbi mədəniyyətdə
müştərək xüsusiyyətlərin formalaşması ilə nəticələndi və nəticədə dünya
ədəbi prosesi anlayışı elmdə daha da möhkəmləndi.
Ədəbi əsərin dünya ədəbi prosesinə daxil olması onun tərcüməsi və
qabaqcıl ölkələrdə populyarlaşması nəticəsində baş verir. Lakin bu
yaradıcılıq mühiti üçün nadir hallardan sayılır. Həm də əsərlərin dünya
dillərində yayılması adətən müəlliflərin dünyadan köçməsindən çox-çox
sonra baş verir. Bir romanın beş-on dilə tərcüməsi onun hələ dünya ədə-
biyyatı faktına çevrilməsinin təsdiqi sayıla bilməz. Belə faktı adətən çoxlu
milli təhsil sistemlərindəki tədris proqramlarına düşən əsərlər yaradır.
Tarixi baxımdan dünya ədəbi prosesini bir necə mərhələdə izah
etmək olar:
1. Müqəddəs mətnlərin tərcüməsi vasitəsi ilə vahid və fasiləsiz mətn
mədəniyyətinin yaranması.
358
2. Yazılı cavan ədəbi dillərin inkişafı ilə ədəbi janrların, formala-
rım, mövzu və süjetlərin milli ədəbi dillərə təbdil edilməsi və bunların
milli variant və ənənələrinin yaranması.
3. İntibah, maarifçilik, romantizm, realizm, modernizm kimi ədəbi-tarixi
mərhələlərin cavan milli dillərdə yaranan ədəbiyyatlarda təkrarlanması.
4. Onlarla milli dillərin yaranmasından sonra qədim mətn mədəniy-
yətlərinə məxsus nümunələrin cavan milli dillərə tərcüməsi, qədim
dillərdə olan ədəbi nümunələrin cavan dillərə gətirilməsi.
5. XX əsrdə cavan milli mədəniyyətlərin tərcümə yolu ilə vahid
dünya ədəbi mədəniyyətinə daxil olması prosesi.
Dünya ədəbi prosesinin yaranmasını yuxarıdakı beş mərhələ kimi
təsəvvür etmək olar. Maraqlıdır ki, qədim dillər tayfa və ləhcələri tək-tək
qədim ədəbi dillər ətrafında toplayırdısa, indi yazılı mədəniyyətin çoxlu
dillərdə variantlarının yaranması prosesi gedir. Lakin kompüterin yaran-
ması və geniş yayılması perspektivdə yenidən dünya mətn mədəniyyətinin
vahid bir dil əsasında birləşməsinə doğru aparır. Bəlkə bu təbii bir
prosesdir. Çünki dünya ədəbi prosesi, sadələşdirilmiş şəkildə deyəndə,
qədim mətnlərdən yeni cavan ədəbi mətnlərin doğması prosesidir.
XIX əsrdə dünya ədəbiyyatını və vahid siyasi prosesini yaradan
dünya bazarı idi. İndi isə bu prosesin əsasında daha çox dünyanı
birləşdirən elektron informasiya vasitələridir. İnternet və qlanas faktiki
olaraq dünyanın siyasi sərhədlərini şərtiləşdirir. XIX əsrdən başlayaraq
iqtisadi və siyasi cəhətdən yüksələn Avropanın ədəbiyyatları öz ümumi
ədəbi mədəniyyətlərini janrlar, süjetlər, mövzular və s şəklində digər
xalqların dillərində yayırlar. Bu yolla dünya ədəbi prosesinin yaranmasın-
da tərcümə və təbdil əsas rol oynayır.
Sovet elmində kiçik və cavan ədəbiyyatların da qədim və qabaqcıl
ədəbiyyatlara əks təsirindən danışılırdı. Lakin qədim və qabaqcıl ədəbiy-
yatlara təsir qaydadan çox istisnadır. Həm də belə təsir cavan ədəbiyyat
nümayəndələrinin ingilis və rus dili kimi yüksək inkişaf etmiş dillərində
yazan Ç.Aytmatov tipli yazıçıların yaradıcılığı ilə ortaya çıxır. Belə
yazıçıların milli ədəbiyyatlara aidiyyəti isə mübahisəlidir. Hazırda İngiltə-
rə, ABŞ, Avstraliya, Hindistan, Afrika və ərəb ölkələrində ingilisdilli
ədəbiyyatlar inkişaf edir. Bu ədəbiyyatlardakı ümumilik, ilk növbədə,
milli sərhədi və siması olmayan vahid ingilisdilli ədəbi mətn mədəniyyə-
tinin ortada olduğunu təsdiq etməkdədir.
XVIII-XIX əsrlərdə eyni ədəbi mərhələlərin müxtəlif xalqların
ədəbiyyatlarında özünü göstərməsi həmin əsrlərə qədər fərqlənirdi. İngilis
ədəbiyyatında XVIII əsrdə özünü göstərən romantizm Azərbaycan
ədəbiyyatında XX əsrin əvvəllərində meydana çıxdı. Lakin indi ədəbi
359
cərəyan və mərhələlər milli ədəbiyyatlara daha tez yayılır. Bunun əsas
səbəbi milli dillərə tərcümələrin daha intensiv olması, həcmcə genişlən-
məsidir. Elmdə dünya ədəbiyyatından geniş bəhs edilməsinə baxmayaraq
bu anlayış şərti xarakter daşıyır. Onun əsas məzmunu qədim və mədəni
ədəbi mətn mədəniyyətlərinin təsiri ilə cavan mətn mədəniyyətlərinin
yaranmasından ibarətdir.
Əslində bütüm dillərdə olan ədəbiyyatlar vahid janr, süjet, mövzu
kodları əsasında inkişaf edir, yeni milli dillərdə variantlar yaranır. Buna
son zamanlar təhsilin beynəlmiləlləşməsi nəticəsində ədəbi nəzəriyyə və
məktəblərin yayılması yolu ilə daha da intensivləşmiş ədəbi əlaqələrdə də
görmək olar. Rəqəmli internet və televiziya, kino, informasiya kanalları
artıq dünyanı informasiya baxımından birləşdirmişdir. Lakin bu milli
dilləri və cavan dövlətlərdə ortaya çıxan bayat məişət millətçiliyinin siyasi
amil kimi belə davam etməsinin qarşısını ala bilmir. Üçüncü dünya
ölkələrində yaranan yeni-yeni “milli” dövlətlər dünyada gedən ədəbi mər-
kəzəqaçma tendensiyasının qarşısını ala bilməyəcəkdir. Xüsusilə maşın
tərcüməsinin ortaya gəlməsi fövqəlmilli dünya ədəbi prosesinə tərəf təka-
mülü gücləndirir.
10.2006 – 08.2008.
360
Kitаb
«Mütərcim» Nəşriyyаt-Pоliqrаfiyа Mərkəzində
səhifələnib və çап оlunub.
Nəşriyyаtın dirеktоru: Tеlmаn Cəfərоv
Nəşriyyаt rеdаktоru: Nigаr Rəhimоvа
Оpеrаtоr: Vəfа Əhmədоvа
Çapa imzalanıb: 12.11.2008.
Format: 60х84 1/16. Qarnitur: Times. Həcmi: 22,5 ç.v.
Tiraj: 500 nüsxə. Sifariş № 112. Qiyməti müqavilə ilə.
“
Mütərcim
“ Nəşriyyat-Poliqrafiya Mərkəzi
Bakl şəh., Rəsul Rza küç., 125
Tel./faks: 596 21 44
e-mail:
mutarcim
@mail.ru
Dostları ilə paylaş: |