35
çəksin. Saqqaldan başqa bir yerdən yaşlıq götürüb onunla məsh çəkmək mü-
bahisəlidir.
Məsələ 257: Əlində yalnız başa məsh çəkmək qədər rütubət olsa, vacib
ehtiyata əsasən, başa həmin rütubətlə məsh çəksin və ayaqlarına məsh çək-
mək üçün öz saqqalının rütubətindən nəmlik götürsün.
Məsələ 258: Corab və ayaqqabının üstündən məsh çəkmək batildir.
Amma şiddətli soyuqdan, oğrudan, yırtıcı heyvandan və bu kimilərdən qorx-
duqda, corab və ayaqqabını çıxara bilməsə, vacib ehtiyata əsasən, corab və
ayaqqabının üzərinə məsh çəksin və təyəmmüm də etsin. Təqiyyə halında
isə, corab və ayaqqabının üzərinə məsh çəkmək kifayətdir.
Məsələ 259: Əgər ayağın üstü nəcis olarsa və məsh çəkmək üçün onu
suya çəkə bilməsə, təyəmmüm etməlidir.
İrtimasi (suya batırmaqla) dəstəmaz
Məsələ 260: İrtimasi dəstəmaz, insanın üzü və əllərini dəstəmaz məqsə-
dilə suya batırmasına deyilir. Ehtiyata zidd olsa da, zahir budur ki, irtimasi
olaraq yuyulan əlin rütubəti ilə məsh çəkməyin eybi yoxdur.
Məsələ 261: İrtimasi dəstəmazda da gərək üz və əllər yuxarıdan aşağıya
doğru yuyulsun. Əgər üz və əlləri dəstəmaz məqsədilə suya batırsa, üzü alın
tərəfdən, əlləri isə dirsək tərəfdən suya batırmalıdır.
Məsələ262: Dəstəmaz üzvlərinin bəzisi üçün irtimasi və bəzisi üçün
qeyri-irtimasi dəstəmaz almağın eybi yoxdur.
Dəstəmaz zamanı oxunan müstəhəb dualar
Məsələ 263: Dəstəmaz alan şəxsin gözü suya sataşdıqda, belə deməsi
müstəhəbdir:
Bismillahi və billahi vəl-həmdulillahil-ləzi cəələl-ma-ə tahura, vələm
yəc-əlhu nəcisən.
Ağıza su dolduran (məzməzə edən) vaxt desin:
Allahummə ləqqini huccəti yəumə əlqakə və ətliq lisani bizikrikə.
Buruna su alan (istinşaq edən) vaxt desin:
Allahummə la tuhərrim əleyyə ri-həl-cənnnəti vəc-əlni mimmən
yəşummu ri-həha və rəuhəha və ti-bəha.
Üzü yuyanda desin:
Allahummə bəyyid vəchi yəumə təsvəddu fihil-vucuhu və la tusəvvid
vəchi yəumə təbyəddu fihill-vucuh.
Sağ əli yuyanda desin:
Allahummə ə-tini kitabi biyəmini vəl-xuldə fil-cinani biyəsari və
hasibni hisabən yəsirən.
36
Sol əli yuyanda desin:
Allahummə la tu-tini kitabi bişimali və la min vəra-i zəhri və la təc-
əlha məğlulətən ila unuqi və ə-uzu bikə min muqəttiatin-niran.
Başa məsh çəkəndə desin:
Allahummə ğəşşini birəhmətikə və bərəkatikə və əfvikə.
Ayağa məsh çəkəndə desin:
Allahummə səbbitni ələs-sirati yəumə təzillu fihil-əqdamu vəc-əl sə-
yi fi ma yurdi-kə ənni ya zəl-cəlali vəl-ikram.
Dəstəmazın düzgün olma şərtləri
Dəstəmazın düzgün olmasında lazım olan şərtlər bunlardır:
1-ci şərt: Dəstəmazın suyu pak olmalıdır. Başqa
bir nəzərə görə şəriət
baxımından pak olsa belə, əti halal olan heyvanın sidiyi, əti halal olan heyva-
nın leşi (ölüsü) və ya yara çırki kimi insanın iyrəndiyi şeylərə qatışıq olma-
malıdır. Bu nəzər ehtiyata uyğundur.
2-ci şərt: Su saf (mütləq) olmalıdır.
Məsələ 264: Nəcis olmuş və qarışıq (muzaf) su ilə alınan dəstəmaz batil-
dir. Hətta insan həmin suyun nəcis və ya qarışıq olduğunu bilməsə yaxud
unutsa belə, eyni hökmü daşıyır. Əgər həmin dəstəmazla namaz qılarsa, na-
mazı yenidən düzgün dəstəmazla qılmalıdır.
Məsələ 265: Əgər dəstəmaz almaq üçün qarışıq palçıqlı sudan başqa su
yoxdursa, bu halda namazın vaxtı az olduğu təqdirdə, təyəmmüm etməlidir;
vaxt varsa, suyun durulmasını gözləməli və ya başqa bir vasitə ilə suyu
duruldub saf su ilə dəstəmaz almalıdır. Amma palçıqlı su o zaman qarışıq su
adlanır ki, artıq ona su deyilməsin.
3-cü şərt: Dəstəmaz suyu halal (mübah) olmalıdır.
Məsələ 266: Qəsb edilmiş və ya sahibinin razı olub-olmadığı bilinməyən
su ilə dəstəmaz almaq haram və batildir. Əgər dəstəmaz suyu üz və əllərdən
qəsbi yerə tökülərsə və ya dəstəmaz alınan yer qəsbi olarsa və həmin yerdən
başqa bir yerdə dəstəmaz almaq mümkün olmadığı təqdirdə, insan təyəm-
müm etməlidir. Əgər o, başqa bir yerdə dəstəmaz ala bilərsə, həmin yerdə
dəstəmaz almalıdır. Buna baxmayaraq, hər iki halda günah edib dəstəmaz
alarsa, dəstəmazı düzgündür.
Məsələ 267: İnsan mədrəsənin hovuzunun suyunun bütün camaat və
yaxud yalnız tələbələr üçün vəqf olunduğunu bilmirsə, adətən, camaat həmin
hovuzun suyundan dəstəmaz alarsa və kimsə bunu qadağan etmirsə, eybi
yoxdur.
Məsələ 268: Bir şəxs namaz qılmaq istəmədiyi bir məscidin hovuzunun
hamı üçünmü, yoxsa yalnız orada namaz qılanlar üçünmü vəqf edildiyini
bilməsə, həmin məscidin hovuzundan dəstəmaz ala bilməz. Amma adətən,
37
orada namaz qılmaq istəyən şəxslər də həmin hovuzdan dəstəmaz alırsa və
bir kimsə bunu qadağan etmirsə, həmin hovuzdan dəstəmaz ala bilər.
Məsələ 269: Mehmanxanaların, kiçik bazarların
və bu kimi yerlərin ho-
vuzlarından orada yaşamayan şəxslərin dəstəmaz alması, ancaq orada yaşa-
mayanların onların suyundan dəstəmaz aldığı və bir kimsənin də bunu qada-
ğan etmədiyi təqdirdə düzgündür.
Məsələ 270: İnsan sahiblərinin razı olduqlarını bilməsə belə, onlardan
istifadə etməyin caiz olmasına ağıl sahiblərinin nəzər verdiyi arxlarda, istər
sahibi böyük olsun, istərsə kiçik, dəstəmaz almağın eybi yoxdur. Hətta onla-
rın sahibləri dəstəmaz almağı qadağan etsə, yaxud insan sahibinin razı olma-
dığını bilsə və yaxud da həmin arxın sahibi uşaq və ya dəli olsa da onların
suyundan istifadə etmək caizdir.
Məsələ 271: Əgər insan suyun qəsbi olduğunu
unudaraq onunla dəstəmaz
alarsa, düzgündür. Amma suyu özü qəsb etmiş şəxs onun qəsbi olduğunu unu-
dub həmin su ilə dəstəmaz alarsa, dəstəmazın düzgün olması mübahisəlidir.
Məsələ 272: Şəxsin mülkiyyətində olan dəstəmaz suyu qəsbi qabda olar-
sa və ondan başqa bir qabı da olmasa, əgər suyu həmin qabdan şəriət yolu ilə
ayrı bir qaba boşalda bilərsə, bu halda onu həmin qaba boşaldaraq dəstəmaz
almalıdır; bu da mümkün olmasa, təyəmmüm etməlidir. Əgər ayrı bir su var-
sa, onunla dəstəmaz almalıdır. Hər iki təqdirdə, əgər günah edib qəsbi qabda-
kı su ilə dəstəmaz alarsa, dəstəmazı düzgündür.
Məsələ 273: Bir daşı və ya kərpici qəsbi olan hovuzdan su götürmək, ca-
maatın nəzərində o daşdan və ya kərpicdən istifadə etmək sayılmasa, dəstə-
maz almağın eybi yoxdur. İstifadə sayıldığı təqdirdə isə ondan su götürmək
haramdır, amma dəstəmazı düzgündür.
Məsələ 274: İmamlardan(ə) və ya imam övladlarından birinə aid olan yer
əvvəlcədən qəbiristanlıq olub, sonra orada hovuz və ya bulaq düzəldilərsə, insan
həmin məkanın (imamlara aid olan) yerinin qəbiristanlıq üçün vəqf edildiyini
bilməsə, onda həmin hovuz və ya arxda dəstəmaz almağın eybi yoxdur.
4-cü şərt: Dəstəmaz üzvləri yuyulan və məsh çəkilən zaman pak olmalıdır.
Məsələ 275: Dəstəmaz qurtarmazdan əvvəl
yuduğu və ya məsh çəkdiyi
bir yer nəcisə bulaşarsa, dəstəmaz düzgündür.
Məsələ 276: Bədənin dəstəmaz üzvlərindən başqa bir yer nəcisə bulaşar-
sa, dəstəmaz düzgündür. Amma sidik və qaitin çıxacağı yuyulmayıbsa, əv-
vəlcə oranı paklamaq, sonra isə dəstəmaz almaq müstəhəb ehtiyatdır.
Məsələ 277: Dəstəmaz üzvlərindən biri nəcisə bulaşarsa və dəstəmaz al-
dıqdan sonra dəstəmazdan əvvəl oranı pak edib-etmədiyinə şəkk edərsə, dəs-
təmazı düzgündür. Amma nəcisə bulaşmış yeri suya çəkib paklamalıdır.
Məsələ 278: Üzündə və ya qollarında qanaxması dayanmayan və suyun
zərər vermədiyi bir kəsik yer və ya yara olarsa, tərtiblə o üzvün sağlam
yerlərini yuduqdan sonra kəsik və ya yara yeri kür və ya axar suya salıb qanı
kəsilənə qədər sıxmalı və onun üzərindən su axması üçün suyun altında