_________________Milli Kitabxana
________________
33
Musəvilikdən yüksəkdir, Xristianlıqdan yüksəkdir, Müsəlmanlıqdan yüksəkdir,
Marksçılıqdan yüksəkdir, Asifçilikdən yüksəkdir...
***
Zərdüştçülər arasında Zərdüştçülükdən üstün insanlar var; Hindusçular arasında
Hindusçuluqdan üstün insanlar var; Buddaçılar arasında Buddaçılıqdan üstün
insanlar var; Musəvilər arasında Musəvilikdən üstün insanlar var; Xristianlar
arasında Xristianlıqdan üstün insanlar var; Müsəlmanlar arasında Müsəl-
manlıqdan üstün insanlar var; Laoçular arasında laoçuluqdan üstün insanlar var;
Lamaçılar arasında Lamaçılıqdan üstün insanlar var; Marksçılar arasında
Kommunistlikdən üstün insanlar var; Asifçilər arasında Asifçilikdən üstün
insanlar var...
“Zərdüştçülük” — ... bir toplumun adı anlamında.
***
İstənilən toplumda “özüm-özgə”
bölgüsü var, “tərəf” var və o, nisbi meyara
əsaslanır; Həqiqətsə — tərəfsizdir; belə ki, onda özgə yoxdur, onda hamı —
özümdür.
***
Mütləq (Ən Uca) Həqiqətin gözündə “yaxşı-pis” var, “Xeyir-Şər” var — həm
“özüm”də, həm “özgə”də.
***
İki Mütləq Həqiqətçi bir-birinin yanlısı deyil, tərəfdarı deyil — özüdür, çünki
onlar üçün özgə yoxdur.
***
Yüksəklikdə qalmaq istəyən — toplumlaşmır, Tanrılığını — Təkliyini saxlayır.
***
İnsan Bayrağı bütün Yer üzü üçün — birdir, bircədir və onun adı İnsanilikdir.
***
İnsanilik Bayrağı parçaya, qumaşa, ağaca, daşa... keçməz, həkk olunmaz,
qazılmaz, yazılmaz...
***
Maddi ifadədəki heç bir bayraq — ümumbəşərin deyil, hər hansı bir
toplumundur.
***
İnsanilik Bayrağı əməllərdə, ürəklərdə, ömürlərdə, sevgilərdə, nəğmələrdə
dalğalanır daim.
***
İnsan (Mütləq Həqiqətçi) hər bir dini, fəlsəfi, ictimai birliyin də, bireyin də
yalnız Həqiqətsizliyinə (pisliyinə, şərinə) qarşıdır, bütövlüyünə qarşı yox; çünki
Mütləq Həqiqətçinin Babası ona “gözlü” deyib, “kor” deməyib.
***
_________________Milli Kitabxana
________________
34
Mütləq Həqiqətin təzahür biçimi müxtəlif ola bilərmi? Onda onun Bircəliyinin
ifadəsi necə olmalıdır?
***
İnamçılıq — budur onun Birlik ifadəsi — İnam Atanın (Asif Atanın)
ortaya
qoyduğu:
***
İnanmaq ki, İnsan — Zərdüştçülükdən yüksəkdir,
Hindusçuluqdan
yüksəkdir,
Buddaçılıqdan yüksəkdir,
Musəvilikdən yüksəkdir,
Xristianlıqdan yüksəkdir,
Müsəlmanlıqdan yüksəkdir,
Laoçuluqdan yüksəkdir,
Lamaçılıqdan yüksəkdir,
Kommunistlikdən yüksəkdir,
Asifçilikdən yüksəkdir.
***
İnsanilik hər şeydən artıqdır, ucadır, böyükdür, gözəldir!
***
Atamız var olsun!
15 Şölə, Qismət günü, 23-il.
Atakənd. (15. VII. 2001. Bakı).
MÜTLƏQ ÖNDƏR
(İçsəs)
İnam Ocağının Evladlarına: Biz fərəhli yaşamalıyıq, fərəhlə yaşamalıyıq;
yaşamın fərəhini həyatçılara güzəşt etməməliyik.
***
“Azadlıq — dərk olunmuş zərurətdir”sə, deməli, Mütləq var.
***
“Qanan qanmayana borcludur” silsiləsindən: Şillə vuranın ərdəmliyi birdirsə,
şilləyə dözəninki beşdir (şillədən sarsılanınkı — heçdir).
***
Kaş işdə indikindən bir qədər az uğurlu olaydıq, ancaq Ocağımızda milçək
olmayaydı!
***
_________________Milli Kitabxana
________________
35
Bəzən Bilim Bilimçi üçün o qədər amaclaşır (məqsədə çevrilir) ki, İnsanla
Bilimçinin arasına girir, Bilimçini İnsandan (Yaşamdan) ayırır.
***
Toplumdan ayrılmadan
xalis Gözəllik yaratmaq olmaz; Topluma qovuşmadan
xalis İnsanlıq yaratmaq olmaz.
***
Elmi sübutçuluq, fəlsəfi şərhçilik — Ata İşindən, Peyğəmbər İşindən, qat-qat
aşağı işlərdir.
***
Ulutay Atalının tərtibindəki Ata Söyləmləri Atanın “İnsanilik” tipli
kitablarından qat-qat daha gur işıqlı, daha uzaqlara gedən, daha qurucu Ata
Haraylarıdır.
***
Ocaq içində qələbə — rəqibçiliyi rədd etməklə qazanıla bilər — yəni Qalibin
öz üzərində qazanıla bilər.
***
Evladlığı nöqsana bərabər saymaq — İnam Ocaqçılığı deyil. İnam Ocaqçısı
olmayanın təhər-töhrü İnam Ocaqçısını çox da rahatsız etmir.
***
Nöqsanlardan arınan — Ocaqda qalır; Evladlıqdan arınan — Ocaqdan gedir.
***
Ocaqdan gedənə “pis” damğası vurulmur, “dönük” damğası vurulur — o da
yalnız Ocaq Mövqeyindən.
***
Ocaq Evladlarının Asif Ataya bağlılığı (Atanın sağlığındakı) —mütləq bağlılıq
deyildi, çünki o bağlılığın səbəbi yalnız Atadaydı.
***
O Evladlar öz aralarından birinə bağlanarlarsa, bu, mütləq bağlılıq olar — həm
Ocağa, həm Ataya — çünki Öz Aralarından Birinin şəxsiyyəti göz
qamaşdırmaqla ağıl çaşdırmaz.
***
Bu bağlılıq baş verərsə, Amal ortaqlığından qaynaqlanar — mütləq bağlılığın
özülü budur.
***
Nöqsanlardan arınmamış, Evladlıqdan arınmış olduğu halda Ocaqda qalan
varsa, Ocağın Öndəri yoxdur.
***
Öndərsiz Ocaq isə — dirijorsuz orkestrə bənzər.
***
Amal — mütləq öndərdir: Mütləq Öndər — Amaldır.
***