_________________Milli Kitabxana
________________
45
***
Mehi anlamaq, başqasını anlamaq, doğmalığı anlamaq, sevgini anlamaq, ailəni
anlamaq, yurdu-ulusu anlamaq, Göyü anlamaq, dağı-çayı-torpağı anlamaq
məqamıdır.
***
Atamız var olsun!
27 Qürub, 24-il. Atakənd.
(27.VIII.2002. Bakı).
ÜLVİ YAXINLIQ
(İçsəs)
— Tam umacaqsız bir fərəh yaşamaq istəyirəm.
— Bu, Tanrılara xas işdir; sən bacarmazsan.
***
Mən, özüm — bir evəm sanki — fərəhlərin yaşadığı, kədərlərin yaşadığı...
***
Onlar məndən soruşmadan gəlirlər, gedirlər. Onların məndən xəbəri yox; mən
onları görürəm. Və onlara baxıb varlığın-yoxluğun nəliyini öyrənmək, bilmək
istəyirəm.
***
Ev kədərlə dolanda da mən fərəhi görürəm; kədər ayrıca bir sakini deyil evin;
“fərəh niyə gəlmədi?!” ağrısıdır.
***
Ən ünlü, ən ciddi bilim kişiləri də, ilahiyyatçılar da Allahı fərəhlə bağlayırlar,
“O, daim məmnunluq içindədir” deyirlər.
***
Mənim də belə hallarım çox olur — məmnunluqla dolu hallarım; dolub-daşan
hallarım da olur. Onda mən, görünür, Allaha yaxın oluram, Allah qövmündən
oluram.
***
Allahın da işi nədir? İnsana inam, sevgi, sayğı, qayğı.
***
Belə zamanımda insan axtarıram — ona işıq kimi görünəm; ona inamımı
sunam, sevgimi – sayğımı – qayğımı sunam; tapdığıma sunuram da; özünü
tapmayanda onun xəyali ünvanına yollayıram inamımı, sevgimi, sayğımı,
qayğımı – yazılarımla.
_________________Milli Kitabxana
________________
46
***
...Dünyaya, Həyata bu hal yiyəlik elərsə, Dünya, Həyat gerçəkdən uçmak olar
— cənnət olar — darıxdırıcı yox, ən ilginc (maraqlı), ülvi cənnət.
***
Salam, Günüm-Günəşim, salam olsun hüsnünə!
Hansı savab işimçün nur səpirsən üstümə?!
***
Atamız var olsun!
15 Ata 24-il. Atakənd.
(15.IX.2002. Bakı).
AYRILIRAM, AYRILMIRAM
(İçsəs)
Mən Safruh İnam-Atalı, lap elə Elman Ağaoğlu olmaqla da:
— Anlamdan ayrılmıram.
— Anlamın sinonimi olan Allahdan ayrılmıram.
— İnsandan, İnsanilikdən, Bəşərdən, Ümumbəşərilikdən ayrılmıram.
— Mütləqə İnam Peyğəmbəri və Filosofu, Türkün Müqəddəslik Ocağının
(Ruhaniyyat Ocağı) Yaradıcısı İnam Atadan (Asif Atadan) ayrılmıram.
— Millətdən, Millətçilikdən, Türk Ulus’undan ayrılmıram,
— İndiyəqədərki Yaşam Tərzimdən ayrılmıram,
— Sevdiklərimdən, Sevgililərimdən, Balalarımdan ayrılmıram,
— Ormanda hamar gövdəsinə əlimi, üzümü sürtdüyüm o Ağacdan...
ayrılmıram, ayrılmıram, ayrılmıram!
***
Ancaq mən Safruh İnam-Atalı, lap elə Elman Ağaoğlu olmaqla da, Yalandan
ayrılıram:
— Çağdaşlıq, Gəlişmə yalanından,
— Mədəniyyət, Sivilizasiya yalanından,
— İstedadlar, İstedadlılar yalanından,
— Öz Ulus’uyla öyünmək yalanından,
— Kaşanələr, Möhtəşəmliklər yalanından,
— Kastalar yalanından,
— Azadlıq yalanından, yalan Azadlıqdan,
— Həya yalanından, yalan Həyadan,
— Dünyanın Sonu yalanından,
— Kef çəkmək yalanından,
—Gözəl canlar yalanından,
— Ocaq yalanından... ayrılıram, ayrılıram, ayrılıram!
***
_________________Milli Kitabxana
________________
47
Həyat gözəldir! Onun Günəşini, Gecəsini, Gündüzünü, Dağ-Daşını, Göyünü,
Çayını, Uşaqlarını, uşaq duruluğundakı Böyüklərini, Quzularını, Çəpişlərini,
Atlarını, Quşlarını, Buludunu, Tufanını, Yağışını... sevirəm, sevirəm, sevirəm!
***
Atamız var olsun!
6 Xəzan (VIII ay), 24-il.
Atakənd. (6.X.2002. Bakı).
İZAH — YOXDUR!
(İçsəs)
Öyrətmənim! Öyrət məni — öyrənim!..
***
Utanıb endirilmiş baxışların altında sonsuz, ölməz, kutsal bir dünya var...
***
Allah — fəal, Tanrı — geniş, İlahi — zərifdir.
***
Allah — müqavimət də göstərir, cəzalandırır da, böyüdür də, kiçildir də; Tanrı
— yalnız öz ucalığı və genişliyi ilə ucalığa və genişliyə çağırır; İlahi — yalnız
yanır və fərəhlənir. Ən kutsalı — İlahidir.
***
Allah — hökmdara oxşayır — ədalətli, ədalətsiz; Tanrı — Ataya oxşayır; İlahi
— Anaya oxşayır.
***
Ol, Safruh, insanlar üçün cənnət — onlar nə qədər atılıb-düşsələr də, cənnətdən
vaz keçməyəcəklər.
***
İnsana inanmaq — azdır,
İnsanı sevmək — azdır! — İnsana heyran olmaq, heyrət etmək — düzdür.
***
İnsana sayğı — azdır,
İnsana qayğı — azdır, dayazdır! — İnsana vurulmaq, İnsana hörülmək, İnsana
sarılmaq — düzdür.
***
Dünya da belədir — İnsan kimidir,
Həyat da belədir — İnsan kimidir.
***
Dünya, Həyat — İnsanın cövhərləridir.
***
_________________Milli Kitabxana
________________
48
Dünya, Həyat, İnsan — Allahın cövhərləridir.
***
İnsan da belədir — Allah kimi.
***
Allaha ən yaxın varlıq — İnsandır.
***
İnsana ən yaxın, ən doğma anlam — Allahdır.
***
Ona görə də: Allah İnsanda yanılmır, İnsan Allahda yanılmır.
***
Dünyanın, Həyatın, İnsanın bilimsəl, elmi izahı — boş şeydir — yuxugətirici,
dadqaçırıcı.
***
İzah “necə”nin açımıdır, “niyə”nin yox.
Niyəninsə açımı — yoxdur!
***
Atamız var olsun!
6 Xəzan ayı, 24-il.
Atakənd. (6.X.2002. Bakı)
EY AĞASI GÜLÜM SOY!
(Haray)
Bir kitabı oxudum, onun əyri və çirkli əllərini insanların yaxasından açmaq
istədim: Fərman İsmayılov "Klassik Psixoanalizin Əsasları". Azərb. Milli
Ensiklopediyası NPB, Bakı-2003. Bu kitabın 80–90 yüzdəsi haqqında
yazılanın, yalnız 10-20 yüzdəsi – yazanındır.
***
Onun Girişindən (Klassiklər Girişə "Müqəddimə" deyirlər): "...qabaqcıl
ölkələrdə xəstəxana çarpayılarının əlli faizdən çoxu ruhi xəstələrin payına
düşür" (s.5.). Nə yaxşı Azərbaycan "qabaqcıl ölkə" deyil! Yoxsa o meyar bizi
də vurardı!..
***
"...müasir insanın, yəni Qərb adamının..." (s.6.). Deməli, biz "müasir insan"
meyarına uyğun deyilik, çünki "Qərb adamı" deyil, Şərq adamıyıq və yəqin
buna görə də ruhumuz sağlamdır.
***
Dostları ilə paylaş: |