Müasir Azərbaycan dili
33
onun evi, bizim evimiz, sizin eviniz, onların evləri, biz özümüz,
siz özünüz,onlar ikisi, biz hamımız və s.
Mənsubluq anlayışını ifadə etmək üçün dilimizdə
sintetik üsuldan daha çox istifadə olunur. Dilimizdə
mənsubiyyət şəkilçiləri o qədər sabitləşmişdir ki, bu şəkilçini
qəbul edən sözdən əvvəl yiyəlik hallı söz olmadan belə, əşyanın
kimə mənsub olduğunu asanlıqla müəyyənləşdirmək olur. Ona
görə də dilimizdə çox zaman mənsubiyyət şəkilçisi qəbul etmiş
söz təklikdə işlənir. Məsələn,
mənim atam əvəzinə
atam, bizim
evimiz əvəzinə
evimiz, sizin kəndiniz əvəzinə
kəndiniz və s.
Mənsubluq anlayışının
bu üsulla ifadəsi sintetik üsul adlanır.
Bəzən sahib şəxsi bildirən söz yiyəlik halda işlənir,
mənsub əşya bildirən söz isə mənsubiyyət şəkilçisiz olur. Bu
vəziyyət yalnız birinci və ikinci şəxsin cəmində müşahidə
olunur. Məsələn,
bizim yerlər, sizin yerlər; Göydən gedən beş
durnalar, bizim ellər yerindəmi? (“Koroğlu”) Mənsubluq
anlayışının bu üsulla ifadəsi
analitik üsul adlanır.
Bu cür birləşmələrdə tərəflər arasında əlaqə zəif olduğu
üçün birinci tərəf cümlədə ayrıca təyin kimi götürülür.
(2, səh.89)
Hal kateqoriyası. İsimlərin başqa sözlərlə əlaqəyə
girərək dəyişməsinə hallanma deyilir. Azərbaycan dilində
ismin halları iki qrupa bölünür: 1.Qrammatik hallar; 2. Məkani-
qrammatik hallar. Adlıq, yiyəlik və təsirlik hallar xalis
qrammatik hallardır. Yönlük, yerlik və çıxışlıq hallar
isə sözlər
arasında qrammatik əlaqə yaratmaqla yanaşı, yer, məkan
məzmunu da ifadə edir. Buna görə də həmin hallar məkani-
qrammatik hallar hesab olunur.
Adlıq hal. Azərbaycan dilindəki isimlər adlıq halda
işlənərkən həm mücərrədlik, ümumilik və qeyri-müəyyənlik
bildirir, həm də müəyyən varlığın adını göstərir. Bu halın şəkli
əlaməti yoxdur, yəni sıfır şəkilçilidir. Adlıq hal həm fel, həm də
başqa nitq hissələri ilə əlaqədar olur. Başqa sözlə, adlıq halda
işlənən söz
həm feli, həm də adlarla ifadə olunan ismi
Gülarə Abdullayeva
34
xəbərlərlə əlaqədar olur. Məsələn
, Əli həkimdir. Əli danışır,-
cümlələrində adlıq halda olan
Əli sözü ismi və feli xəbərlə
əlaqələnmişdir.
Adlıq haldakı söz
cümlədə mübtəda olur, xəbər şəkilçisi
qəbul edərsə, xəbər də ola bilər.
Məsələn, Dərs başlandı. Əli
həkimdir. Adlıq halda işlənən isimlər bəzən peşə, sənət,
qohumluq mənsubiyyəti, titul bildirərək təyinlik məzmunu
daşıyır. Buna görə də izah etdiyi sözün hansı cümlə üzvü
olmasından asılı olmayaraq, cümlədə təyin olur.
Məsələn, Şair
Nizami küsməyi bacarmaz, kin saxlamağı sevməzdi.
(M.S.Ordubadi) O, daş pillələri sürətlə endi. Kərpic ev daş
evdən isti olur. və s.
Yiyəlik hal tam qrammatik haldır. Yiyəlik halda işlənən
sözlər, əsasən, yiyəlik, sahiblik, aidlik mənasını bildirir və
buna görə də yalnız isim və isimləşə bilən nitq hissələri ilə
əlaqələnir:
tələbələrin kitabı, bizim qonağımız, şagirdin
oxumağı, şagirdin oxuyanı, adamların hamısı və s.Yiyəlik
halda olan sözlər bəzən sahiblik, aidlik mənasını ifadə etməyə
də bilir. Məsələn
, tələbələrin beşi, uşaqların hamısı, gözəllərin
gözəli və s.
Yiyəlik hal
kimin? nəyin? haranın? nə? suallarına
cavab verir və cümlənin ayrıca
üzvü ola bilmir, yalnız xəbər
şəkilçisi qəbul etdiyi zaman təklikdə cümlənin üzvü ola bilir.
Məsələn,
Kitab Əlinindir. Başqa vəziyyətdə yiyəlik hal,
ümumiyyətlə, müəyyənlik məzmunu ifadə etməsinə
baxmayaraq, özündən sonra gələn sözlə birlikdə cümlənin
müvafiq mürəkkəb üzvü olur. Məsələn,
İtlər meşənin
dərinliyinə cumdular. (İ.Şıxlı) Maralın sinəsindən qan axırdı.
(İ.Şıxlı) Onun gözləri yaşardı. (İ.Şıxlı) Axı, o, sənin də
düşmənindir. (İ. Şıxlı)
Yiyəlik hal iki cür olur: Müəyyən yiyəlik hal, qeyri-
müəyyən yiyəlik hal. Müəyyən yiyəlik halı əmələ gətirmək
üçün
-ın
4
(-nın
4
) şəkilçisindən istifadə edilir. Müəyyən yiyəlik
hal
kimin? nəyin? haranın? suallarına cavab verir. Müəyyən
Müasir Azərbaycan dili
35
yiyəlik halda işlənən sözlər təklikdə yalnız cümlənin xəbəri
vəzifəsini daşıya bilir. Saitlə qurtaran sözlər müəyyən yiyəlik
halın şəkilçisini
qəbul edərkən bitişdirici n samitindən istifadə
olunur. Məsələn,
baba-nın sözü, Nailə-nin köməyi və s.
Müəyyən yiyəlik halda olan söz, bir qayda olaraq,
özündən sonra mənsubiyyət şəkilçili söz tələb edir. Bu zaman
III növ təyini söz birləşməsi əmələ gəlir. Belə birləşmələrdə
tərkib hissələrinin arasına digər sözlər də daxil ola bilir.
Məsələn,
kəndin mənzərəsi, kəndin gözəl mənzərəsi, kəndin
insanı valeh edən gözəl mənzərəsi. Müəyyən yiyəlik halın iki
işlənmə vəziyyəti var: 1. III növ təyini söz birləşməsinin I tərəfi
kimi. Məsələn,
kitabın səhifəsi, uşağın həvəsi, Füzulinin qəzəli.
2. Cümlənin ismi xəbəri kimi.
Bu vaxt müəyyən yiyəlik hal
cümlənin axırında gəlib tək işlənmiş olur. Bu, müəyyən yiyəlik
halın nisbətən müstəqil vəziyyəti sayılır. Məsələn,
Bu kitab
tələbələrindir.
Qeyri-müəyyən yiyəlik hal şəkilçisiz olur,
nə? sualına
cavab verir. Qeyri-müəyyən yiyəlik halda olan söz də mütləq
özündən sonra mənsubiyyət şəkilçili söz tələb edir. Formaca
adlıq hala oxşasa da, özündən sonra mənsubiyyət şəkilçili sözlə
işlənməsi onu adlıq hallı sözdən fərqləndirir:
Gül çox ətirli idi.
Gül dəstəsi çox ətirli idi. Qeyri-müəyyən yiyəlik halda olan söz
təklikdə heç bir cümlə üzvü ola bilmir. Qeyri-müəyyən yiyəlik
halın yalnız bir işlənmə vəziyyəti var: o həmişə II növ təyini
söz birləşməsinin I tərəfi olur:
kitab şkafı, sinif otağı, iş vaxtı,
və s. Bu vaxt onu fərqləndirən yeganə əlamət yanındakı sözdə
III şəxsin mənsubiyyət şəkilçisinin olmasıdır.
Qeyri-müəyyən yiyəlik halı əksər məqamlarda müəyyən
yiyəlik hala çevirmək olur:
məktəb həyəti-məktəbin həyəti,
şagird gündəliyi-şagirdin gündəliyi, məktəb direktoru-məktəbin
direktoru və s
. Lakin bu, həmişə mümkün olmur:
dram teatrı,
İstiqlaliyyət küçəsi, riyaziyyat kitabı və s
. Əslində bu cür
birləşmələrdəki sözlər hazırda yiyəlik hal formasında olsa da,
onların mənşəyi yiyəlik halla bağlı olmayıb, tarixi inkişaf
Gülarə Abdullayeva
36
prosesində dəyişikliyə uğrayaraq bu formaya düşmüşdür.
İstiqlaliyyət küçəsi-istiqlaliyyət adlandırılan küçə, riyaziyyat
kitabı-riyaziyyat haqqında kitab və s
. Ona görə də kökündə,
mənşəyində yiyəlik hal durmayan belə sözləri şəkilçi artırıb
müəyyən yiyəlik hala çevirmək olmur.
Yönlük hal iş, hərəkət və əşyanın yönünü, istiqamətini,
hərəkətin çatacağı son nöqtəni bildirir. Yönlük hal
-a (-ə)
şəkilçisi vasitəsilə əmələ gəlir. Saitlə bitən sözlərdə bitişdirici
y
samitindən istifadə edilir. Məsələn,
ana-ya, nənə-yə, dərə-yə
və s
. Yönlük haldakı sözlər həm feli, həm də ismi xəbərlərlə
əlaqəyə girir. Məsələn,
Mən dostuma inanıram. (feli xəbərlə).
Mən dostuma arxayınam. (ismi xəbərlə). Yönlük halda olan
sözlər cümlədə, əsasən, vasitəli tamamlıq və yer zərfliyi
vəzifəsini daşıyır. Məsələn,
Bu işi Kamala tapşırın. (vasitəli
tamamlıq). Mən şəhərə getməliyəm. (yer zərfliyi). Yönlük halda
olan söz cümlədə xəbər də ola bilər:
Sözüm Gülərədir. Məktub
Bakıyadır.
Yönlük halın aşağıdakı vəzifələri vardır:
Yönlük hal hərəkətin yönəlmə obyektini bildirir.
Məsələn,
Mən dağa tamaşa edirəm.
Əşyanın yönəlmə və istinad obyektini bildirir. Məsələn,
dosta məktub, düşmənə nifrət, uşağa qayğı, böyüyə hörmət,
anaya məhəbbət və s.
Hərəkətin yönünü, varacağı son nöqtəni bildirir:
Məsələn,
O, cəbhəyə yollandı. Uşaqlar ağaca dırmaşdılar.
Qoşmalarla işlənərək, cümlədə məsafə, zaman,
tərəf və
istiqamət, səbəb və məqsəd bildirir. Məsələn
, sübhəcən,
şəhərədək, məktəbə qədər, kəndə sarı, evə doğru, iclasa görə,
sənə görə və s.
Yönlük halda olan sözlər
görə və
nisbətən qoşmaları ilə
işlənərək nisbət və müqayisə məzmunları ifadə edir. Məsələn,
Günortaya nisbətən axşam hava bir az sərinlədi.