Microsoft Word Sehra savashi son son doc
Yüklə 399,87 Kb. Pdf görüntüsü
|
Vaqif Sultanlı 56 lərək yatağın mənzərəsini dəyişirdilər. Elə bil onları idarə edirdilər. Hərdən ona elə gəlirdi ki, ilanlar hansısa bir mərasimi icra edirlər. Çünki onların hərəkətlərində qəribə bir nizam vardı. Yatağın ayrı-ayrı yerlərində dəstə-dəstə rəqs edən ilanlar da gözə dəyirdi. Qоca bu mənzərəni seyr etdikcə qeyri-ixtiyari uşaqlıq illərini xatırladı. O uzaq illərin toranlı üfüqlərində yuva sal- mış ilanla bağlı xatirələri indiyəcən unuda bilməmişdi. Ba- lacalıqdan günəşin yaxıb-yandırdığı isti aran torpağında, ilan-çayanlı bir yurdda boya-başa çatmışdı. İlin isti ayların- da əkin-biçin zamanı çöldə-bayırda ilan əlindən tərpənmək mümkün olmazdı. Hayana gedərdilərsə, növbənöv ilanlarla qarşılaşardılar. Kəndlərinin ətəyindəki köhnə qəbiristanlıq isə əsil ilan yatağına çevrilərdi. Əski məzarların arası ilə addımlayarkən ilanları ayaqlamamaq üçün son dərəcə ehtiyatlı olmaq lazım gəlirdi. Yoxsa göz qırpımındaca çala bilərdilər. Şəhərli geyimində, çiyinlərində brezent torba iki-bir, üç-bir ilantutanlar gələrdilər. Uşaqlıqda ölüm qoxuyan bu təhlükələrə baxmayaraq tez-tez qəbiristanlığa gedər, sanki onu narahat edən hansısa bir mətləbə aydınlıq gətirmək ümidilə saatlarla doğma-yad məzarların arası ilə dolaşardı. Nə qədər qorxub ehtiyatlansa belə, nədənsə o zaman da, indi də məzarlığı ilanlarsız təsəvvürünə gətirə bilmirdi. Bir də ilanla bağlı yaddaşında bərkiyib sümükləşmiş xatirələrin içərisində uşaqlıqda nənəsindən eşitdiyi və bu günəcən daşıyıb gətirdiyi sehrli bir nağıl yaşayırdı. Sonralar yazı-pozu öyrənəndə saysız-hesabsız kitabı ələk- vələk eləsə də, nənəsindən eşitdiyi o nağıla rast gəlmə- mişdi. Nağılda bir gəncin təsadüfən ölümdən xilas etdiyi Səhra savaşı 57 ilanın təkidilə İlanlar məmləkətinə getməsi, məmləkətin hökmdarı ilə görüşməsi, İlanlar ölkəsinin hökmdarı oğlunu ölümdən qurtardığı üçün həmin gəncə dilinin altında saxladığı qara almaz qaşlı üzüyü hədiyyə etməsi, bu üzüyü barmağına taxan hər kəsin qeyri-adi gücə sahib olması və əbədi cavan qalmasından bəhs olunurdu. Böyüyüb ağlı kəsəndən sonra nənəsinin söylədikləri- nin sadəcə bir xəyal, uydurma olduğunu anlasa da, o nağılın uşaqlıq dünyasında yaratdığı təəssüratı hafizəsindən çıxara bilməmişdi. Sanki nağıl onun həyatının yaşanmış bir səhifəsi kimi əbədi olaraq yaddaşına hopmuş, illər keçsə də unudulmamış, necə varsa eləcə qalmışdı. * * * Qоca gecəni yəhərin üstündəcə keçirdi; geriyə dönə bilməzdi, irəli getməyə isə cürət eləmirdi. İlan yatağından keçmək hədsiz təhlükəli olduğundan gözləməkdən savayı çarəsi qalmadığını bilirdi. Səhər üzü dan yeri sökülərək hava yavaş-yavaş aydın- laşmağa başlayanda ilan yatağını süzərkən gözlərinə inan- madı. Dünən səhranı bürüyən ilan sürüsündən əsər-əlamət qalmamışdı, gecə hiss оlunmadan hara isə çəkilib getmiş- dilər. Səhrada sadəcə ilanların dəyişdikləri qabıqların pə- rən-pərən yığınları tökülüb qalmışdı. Səmada bir gün əvvəl ilanların qaynaşdığı səmtin üs- tündə qarğalar səssiz-səssiz dövrə vururdular. Bir anlığa оna elə gəldi ki, göy üzünü bürüyən qarğalar adi quşlar de- yil, qanad çıxararaq səmaya pərvazlanan ilanlardı. Qоca həyəcan içərisində keçən gecənin yuxusuzluğuna baxmayaraq bir an əvvəl bu təhlükəli Vaqif Sultanlı 58 yerdən uzaqlaşmaq üçün atını dəhmərləyərək yоluna davam elədi. Bir qədər gedəndən sonra çevrilib arxaya baxdı. Qar- ğalar bayaqkı kimi səmada səssiz-səmirsiz dövrə vururdu- lar. Təkrar atının başını buraxdı. Yol uzanırdı... V FƏSİL Uzanıb gedən yolla birgə zehnində də uzun bir şırım açılır, arxada qalan ömrün bulanıq xatirələri su kimi duru- laraq bu şırıma töküldükcə içinin sahmanı dəyişirdi. İllərin soyutduğu duyğuları isindikcə xatirələrin acılığını bur- nunda hiss edirdi. Gördüyü, duyduğu, toxunduğu hər şeydən yad bir iztirab, qərib bir kədər axırdı. Hərdən bir anlığa içində parlayan işıq seli yaddaşını qamaşdırır, olub- bitənləri görünməzliyə yuvarlayır, sonra isə hər şey əvvəlki axarına dönürdü. Zamanın ətəyindən tutub gedirdi. Xatirələr onu yol kimi dartıb arxasınca apardıqca tədricən gücünü, iradəsini itirdiyini hiss edirdi. Yaddaşında göyərib qalxan isti, məh- rəm duyğular bəzən harda olduğunu belə unutdururdu. O, xəyallarının ağrısından azad olmaq istəyirdi, ancaq bu ağrı nə idisə öləzimək əvəzinə bir az da artırdı. Ancaq keçib getdikcə arxada qalan yollardan ruhuna sərinlik axırdı. Biri-birinin üstünə qalaqlanmış illər arxada təpə kimi ucalırdı. Bəlkə buna görəydi ki, dönüb geriyə baxmağa cü- rət eləmirdi. O, zamanın uzaq vadilərində oyanan xatirələ- Səhra savaşı 59 rin toranlığında, qərarsızlığın ağır iztirabları içərisində du- manlı keçmişə doğru yol gedirdi. Bu yola qədəm qoyduğu gündən bəri ən çox qorxduğu şey səmti-yönü bilinməyən ucsuz-bucaqsız səhrada deyil, içində azması idi. O, içində azmaqla ömrü, taleyi ilə bağlı bütün düşündüklərinin iflasa uğrayacağı qənaətində idi. Ancaq çoxdannan bəri içində azdığının fərqində deyildi. Xəyalında hər şeyi dəyişərək istədiyi şəklə çevirir, bu- nunla yaşadığı ömrünü görmək istədiyi məxrəcə gətirdiyini düşünürdü. Ancaq xəyallarını nəyə bulaşdırsa da, heç bir şeyin əslindən seçilmədiyini hiss edirdi. Yol onu qəddarlaşdırmış, içindəki məhrəm duyğuları öldürmüş, bambaşqa insana çevirmişdi. Bəlkə də əksinə, ta- mam dəyişərək özünə, əslinə qaytarmışdı. Tənhalığa doğru addımladığını bilirdi. Addımladıqca da tənhalığın ağırlığını, dözülməzliyini vücudunun bütün əzalarında duyurdu. Tənhalığını xəyalları ilə doldurmağa çalışsa da, yaddaşına işıq salan xatirələrin biri-birinin ar- dınca sönüşü ilə hər şeyin qaranlığa büründüyünü hiss edirdi. Yol uzanırdı... * * * Uzaqda üfüqlərəcən uzanan boz səhranın qucağında gözlərinə toxunan kiçicik bir ləkəyə bənzər qaraltı diqqətini cəlb etdiyindən atının başını çəkib saxladı. Sağ əlini qaşına qoyaraq uzaq ənginlikləri xeyli süzdü, ancaq bir şey anlaya bilmədiyindən atını dəhmərləyərək yerişini bir qədər sürət- ləndirdi. Yüklə 399,87 Kb. Dostları ilə paylaş:
|