Microsoft Word Sehra savashi son son doc
Yüklə 399,87 Kb. Pdf görüntüsü
|
Vaqif Sultanlı 16 Bəlkə bu heç sual deyildi, sualsızlıq, sorğusuzluqdu, sadəcə ona sual örtüyündə görünürdü, hələ ömrün, həyatın bitmə- diyinin, bilmək, öyrənmək, yaşamaq ehtirasının anlamıydı. Hərdən də həyat ona bütünlüklə sual şəklində görünür, ömrün, yaşayışın, dünyaya gəlişin eləcə bir sual olduğunu xəyalından keçirirdi. Axtardığı suala cavab tapa bilməməsinin, yaxud onun nəyə yönəlik olduğunu anlayammasının da sualın doğurduğu müəmmaya bağlılığını düşünürdü. Əgər sualın özü qaranlıq idisə, onun cavabını tapmaq, yaxud bu cavab ətrafında aylarla, illərlə baş sındırmaq necə ola bilərdi... Nə zamandan bəri davam edən yolçuluğun onu darıx- dıran məqamlarından biri elə bu sualla bağlı idi. Bəzən ona elə gəlirdi ki, üz tutub getdiyi, sonuna varmaq istədiyi mən- zillə bu sual arasında nə isə sirli, müəmmalı bir bağlılıq var və həmin suala cavab taparsa, həyatında yepyeni bir səhifə açılacaq, hər şey dəyişərək başqa bir örtüyə bürünəcək. Beynində saqqız kimi çeynənən sualla bağlı aramsız düşüncələrin gətirdiyi yorğunluq qədər heç nə onu üzüb əldən salmırdı. Elə bil doğulandan bu sual da onunla birgə dünyaya gəlmiş, özü də istəmədən illərlə içində, vücudunda yuva salmış, böyüyüb yaşa dolmuş, qocalıb ixtiyarlaşaraq bu günlərəcən yol yoldaşı olmuşdu. Zaman-zaman bu sualı içərisində gəzdirdiyini hiss etsə də, ona cavab axtarmaq, ya heç olmasa haqqında düşünmək zərurəti bunca narahatlıq gətirməmişdi. Ancaq indi elə bil ki, hansı bir qüvvəsə onu bu suala qəti cavab verməyə tələsdirir, ondan xilas olmağa, zehnindən, yaddaşından biryolluq silib atmağa səsləyirdi. At bütün bunlardan xəbərsiz halda sahibinin iradəsinə təslim оlaraq löhrəm yerişini pоzmadan səhranın dərinlik- Səhra savaşı 17 lərinə dоğru baş alıb gedirdi; havanın bürküsü, üfunət qо- xusu, susuzluq, səmtin nagümanlığı eyninə deyildi. Yоl uzanırdı... * * * Günəş yer üzünü qəribə bir rəngə bоyayaraq qürub edirdi. Günəşin qürübu ilə səhraya yayılan bu rəng nə idisə içərisini kədər və qüssəylə dоldurur, ömrün, həyatın, xоş- bəxtliyin mənasızlığını, gərəksizliyini xatırladırdı. Gözlərini göy üzündən çəkə bilmirdi; uzun ömrü bоyu ilk dəfə idi ki, günəşi bu rəngdə, bu biçimdə görür, gün- düzün ölüm mərasimi içində qəribə, anlaşılmaz duyğular оyadırdı. Günəşin qürubunu seyr etdikcə hər şeyin bitdi- yini, tükəndiyini, arxada qaldığını düşünür, bir ömür gəzdirdiyi ümidləri, arzuları, xəyalları puç оlub gedirdi. Sanki günəşlə birgə оnu bu dünyaya bağlayan nə varsa qürub edir, üryan, yaddaşsız duyğularla tək-tənha, baş-başa qalırdı. Hava qaraldıqca səhranın küyü su təkin sezilmədən azalırdı, ucsuz-bucaqsız qum dənizi ilə yanaşı onun da qəlbinə axşamın dözülməz ağırlığı çökürdü. Yaddaşında, hafizəsində bulud kölgəsinə bənzər adda-budda, sərgərdan kölgələr dolaşır, xam duyğularını oyadaraq ruhunu indiyə- dək bələd olmadığı qəribə bir ovqata kökləyirdi. ...Səhra ayağı üstünə qalxaraq günəşin, çıxıb getməkdə olan işığın, aydınlığın arxasınca boylanırdı. Sanki günəş bir daha doğmayacaq, səhər açılmayacaq, yer üzü bundan belə əbədi olaraq işığa həsrət qalacaqdı. Qoca dünyanın aydınlığını yığıb daşıyaraq uzaq üfüq- lərdə quylayan günəşin qürub mənzərəsini seyr edə-edə içə- Vaqif Sultanlı 18 risində oyanan nagahan təlatümün ruhunu əzdiyini duyur, ona bəlli olmayan bunca əzablardan qurtulmaq üçün yollar arayır, ancaq bir yol bula bilmədiyindən çarəsizlik içəri- sində çabalayırdı. Günəşin qüruba enməsi ilə atlının uzanıb böyüyən kölgəsi səhrada qəribə mənzərə cızırdı. Hər axşam qürub çağı eyni mənzərəni seyr etməyə alışdığından bir azdan günəşin batışıyla kölgəsinin qaranlıqda əriyib itməsinin gətirəcəyi qüssə qəlbini çulğadı. O, səhranın kimsəsizliyin- də azacıq da olsa tənhalığını unutmaq üçün kölgəsinə tama- şa etmək istədi. Qoca heç bir zaman kölgəsinə bu qədər bağlanmamış, yaşadığı illər ərzində onun varlığını bunca hiss etməmişdi. Bəlkə elə buna görəydi ki, kölgəsi ilə bağlı hafizəsində nə isə qalmamışdı. Ancaq bu yola qədəm qoyandan bəri səhranın kimsə- sizliyindənmi, ruhunu sarmış tənhalıqdanmı, ya hansısa bir səbəbdənmi kölgəsinə əməlli-başlı göz qoymağa başlamış- dı. Son zamanlar isə kölgəsinin hərəkətlərində qəribəlik hiss etdiyindən içində bir nigaranlıq yuva salmaqdaydı. Kölgəsi özünü bir qədər fərqli aparırdı, hərəkətlərini nə qə- dər cilovlasa da, ondan yorulduğunu, bezdiyini gizləyə bil- mirdi. Açıq-aşkar hiss edirdi ki, kölgəsi onun vücuduna bağlı olmağın narahatlığını duymaqda və kölgəlikdən çıx- maq üçün fürsət aramaqdadı. İndi gözləri kölgəsinə sataşınca diksindi və qeyri-ixti- yari atının başını çəkib saxladı. Kölgəsi sirli-sirli dalğa- lanır, pırtlaşıq düşmüş nəyi isə açmaq istəyirmiş sayağı hərəkətlər edir, sanki ondan bir şeylər gizləyirmiş kimi özünü şübhəli aparırdı. Qoca kölgəsinin qopub ayrılmaq Səhra savaşı 19 inadıyla çırpındığını, onun asılılığından qurtulmaq istə- diyini sezdi. Kölgənin üz-gözünün ifadəsindən, dodaqlarının tərpə- nişindən nə isə söyləmək, nələrisə çatdırmaq istədiyini hiss edirdi. Ancaq səsi duyulmadığından onun nə demək istədi- yini anlamır, sadəcə hərəkətlərini izləyərək vücudundan ay- rılıb getməsini əngəlləmək üçün səmərəsiz cəhdlər edirdi. – Dayan, neylədiyindi, nə olub sənə? – ... Kölgədən səs çıxmadı, ancaq hərəkətlərindən onu duyduğunu hiss etdiyindən bir qədər ürəklənən kimi oldu. – Səninləyəm, eşidirsənmi məni? – ... Kölgədən bu dəfə də səs çıxmayanda qoca səsini ucaltmaq istədi, ancaq dodaqlarının kilidləndiyini duyunca içini vahimə bürüdü. Kölgə əvvəlki inadla çırpınmaqda idi və çırpındıqca qoca vücudunun gizli nöqtələrində ağrı, sızıltı duyur, içində nəyinsə dartıldığını, gərildiyini, bu saatca qopub üzülə- cəyini hiss edirdi. Özünü kölgəsiz təsəvvür etmədiyindən bədəninin bütün mürgülü əzaları oyanıb qalxmışdı. Kölgə çırpındıqca qoca yıxılmamaq üçün yəhərin üstündə müvazinətini güclə saxlayırdı. Hiss edirdi ki, artıq gecdi, daha istəsə belə nəyisə dəyişə bilməyəcək, kölgə çır- pına-çırpına, dartına-dartına addimbaaddim vücudundan ayrılıb getməkdədi, çünki onun dəyişən, özgələşən görkə- mində özüylə ortaq olan heç nə qalmamışdı. Sonra qoca qəfildən nəyinsə vücudundan sıyrılıb çıx- dığını və həmin andaca cisminin sustaldığını hiss etdi – kölgəsi ondan ayrılmışdı. Yüklə 399,87 Kb. Dostları ilə paylaş:
|