Microsoft Word Sehra savashi son son doc
Yüklə 399,87 Kb. Pdf görüntüsü
|
Vaqif Sultanlı 28 əlaqəsinin kəsildiyi düşüncəsini qəlbinə, ruhuna daşımaqla daxili təlatümü xeyli səngidi. Artıq onünçün həyat əski dəyərini itirmiş, dünya göz- lərində büsbütün boşalmışdı. * * * Qəfil duyduğu səsdən diksindi. Elə bil hardasa, nə isə sərt, güclü, gözlənilməz zərbə- dən çatladı. Yerinmi, fəzanınmı dərinliklərindən gələn bu səsin mənbəyini tapmaq, nəyin çatladığını bilmək üçün nəfəsini içəri çəkərək durdu. Çat səsi uzandıqca uzanıb gedir, bitmək, tükənmək, kəsilmək bilmirdi. Sanki ucu-bucağı bilinməyən nəhəng okeanda buz layı çatlamışdı və o laylar aralanaraq biri-birinə əks tə- rəflərə axır, aralarındakı çat getdikcə genişlənərək keçilməsi, adlanılması mümkün olmayan, dərin, dibsiz, başgicəlləndirici boşluğa çevrilirdi. Ayağının altındakı yer kürəsinin, başının üstündəki göy qübbəsinin ikiyə bölündüyünü hiss edirdi. Çatlar içindən bir də, bir də çatlayır və çat səsləri həl- qə-həlqə, dalğa-dalğa böyüyüb biri-birinə qarışaraq yer üzünə dağılırdı. O, çat səslərinin altında qalan hər şeyin sındığını, çiliklənə-çiliklənə, xırdalana-xırdalana saysız- hesabsız zərrələrə çevrildiyini, zamanın dibsiz boşluqlarına səpələnərək yox olduğunu hiss edirdi. Zehnində, yaddaşında, xəyalında nə varsa, çatlayıb sınaraq içinə tökülürdü. Çat səsi böyüdükcə o yarılan, ayrılan dünya ilə üz-üzə qaldığını duyurdu. Elə bil eralar ayrıcındaydı; keçmiş çatın Səhra savaşı 29 bu tayında, gələcək isə o biri tayında qalmışdı. O, çat böyüməmiş qərara gəlməliydi; ya adlayıb gələcəyə aparan səmti tutmalı, ya da gələcəkdən biryolluq vaz keçərək tarixin içərilərinə, insanlığın keçdiyi yolla geriyə dönmə- liydi. Qoca içinin boşaldığını, onu gələcəyə bağlayan hər şeyin get-gedə xəyalından silinməkdə olduğunu, yaddaşının bulandığını, yaşayacağı ömürlə bağlı arzularının, ümidləri- nin çiçək kimi soluxduğunu hiss edirdi. Onu da hiss edirdi ki, zamanın qəfil, gözlənilməz çat- laması ilə keçmişlə gələcək arasında bir sərhəd, uçurum yaranmaqdadı. İndi o çatlamış zamanın açdığı yarğana düş- məmək üçün qətiyyət göstərməli idi. «Keçmişlə gələcəyin yolları ayrılırsa, həyatın axarı bundan belə hansı səmtə yönələcəkdi? Keçmiş gələ- cəksizmi qalacaq, gələcək keçmişsizmi yürüyəcəkdi? Zamanların biri-birindən ayrı mövcudluğu zəminində həyatın əski yolu ilə davamı mümkün olacaqdımı? Yoxsa dünyaya yeni bir nizam veriləcək, hər şey təzədən bina ediləcəkdi?». Ayaqlarının altından torpağın çəkildiyini, zamanla birgə dünyanın da çatladığını hiss edirdi. Çat səsi qarşısına çıxan bütün səsləri əzib sındıraraq çıxıb gedirdi. Səsin önündə hər şey uçulur, dağılır, xıncım- xıncım ovxalanıb tökülürdü. Ətrafda görünməmiş bir hərəkətlilik hiss olunmaqda idi; elə bil hər şey – ağaclar, daşlar, qaya parçaları yerindən qoparaq çıxıb gedirdi. O artıq indiyəcən yaşadığı, ömrünü-gününü keçirdiyi dünyanı tanıya bilmirdi. Gözlərinə toxunan nə varsa dəyişərək bambaşqa bir görkəm almışdı. Vaqif Sultanlı 30 Qışqırıb fəryad etmək, kimisə köməyə çağırmaq istədi, ancaq öz səsini tanıya bilmədi, çünki səsi də çatlayaraq ikiyə bölünmüşdü. Başını qaldırıb göy üzünü süzdü. Səma zədələnərək çat-çat olmuş, əzəli görkəmini itirmişdi. Üstündə gəzdiyi torpaq ayaqlarının yaddaşından çıx- dığı üçün eləcə mat-məəttəl dayanıb durmuşdu, hansı səmti tutacağını, hayana gedəcəyini bilmirdi. * * * Qoca taleyin bu cür dönüşünün heyrətləri içərisində evə dönərək dərhal yol hazırlığına başladı. Özü ilə çox şey götürmək istəmirdi, ona görə də heybəsinə yığmaq üçün zəruri əşyalarını seçənə qədər xeyli götür-qoy etdi. Sonra isə atını yəhərləyərək heybəni yəhərin üstünə aşırdı. Əvvəlcə gecəni yatıb dincələrək səhər üzü evdən çıx- mağı düşünsə də, tezcə bu fikrindən vaz keçərək elə indicə, qaş qaralmamış yola düşməyi qərara aldı. Dərhal yola çıx- masa, sonra hansı səbəbdənsə taleyinin başqa məcraya yö- nələcəyindən qorxdu. Elə bil içərisində gizli, bilinməz bir qüvvə onu tələsdirir, bir an belə yubanmadan yola çıxmağa səsləyirdi. Və ona elə gəlirdi ki, azacıq belə yubanarsa ta- leyin cazibəsində dolanan bu fürsəti həmişəlik itirmiş ola- caq və bundan sonra bir daha niyyətini gerçəkləşdirməyə münasib imkan yaranmayacaq. Yəhərin üstünə qalxaraq bir anlığa ətrafını, doğulduğu və bu illər ərzində ömür sürdüyü, acılı-şirinli xatirələrinin yuva saldığı evi, yastı çaylaq daşları döşənmiş balaca hə- yəti, çəpərin kənarı boyu sıralanmış, yarpaqları qızılı rəngə çalan vələs ağaclarını gözdən keçirdi. Sanki gələcəklə Səhra savaşı 31 deyil, dünya ilə vidalaşırmış kimi hər şeyi gözlərinə yığ- maq, zehnində yaşatmaq istəyirdi və nəyi isə unuda bilə- cəyindən qorxurdu. Zaman tərsinə fırlanırdı və o gözlərinə toxunan hər şe- yin vərdiş etmədiyi ahənglə axıb getdiyini, dünyanın, həya- tın, bağlı olduğu mühitin bambaşqa bir şəkil aldığını görür və bundan belə necə yaşayacağını, ömür yolunun hansı məcrada davam edəcəyini düşünərək narahatlıq keçirirdi. Qocaya elə gəlirdi ki, zamanın geriyə fırlanışı uzun illər boyunca yaddaşına hopmuş, onu narahat edən nə varsa silib aparacaq. Ruhunu sıxan bu ağır yükdən xilas olmaq istəyi, inadı ilə vaxtın axıb keçməsini gözləyirdi. Rəngi qüruba boyanmış dünya qüssə, kədər və dözül- məzlik qoxuyurdu. O, gözlərinə toxunan hər şeyin yavaş- yavaş əvvəlki təravətini itirərək indiyədək duymadığı, alış- madığı bir rəngə boyandığını hiss edir, dünyanı tanıya bil- mirdi. Çıxıb getməkdə olan günəşə yetişmək, ona qovuşmaq istəyirmiş kimi uzaq üfüqlərə sarı boylandı. Sonra atın başını buraxdı. * * * O özünü ələ ala bilmirdi, sərxoş-sərxoş yırğalanan tor- paq ayaqlarının altından çəkilir, hər şey tərsinə fırlandığın- dan başı gicəllənir, müvazinətini saxlamağı bacarmırdı. Tərsinə fırlanan günlərin, ayların, illərin necə sovuşub get- diyini hiss eləmirdi. Zamanın axarı onu qocalıqdan qoparıb ömrünün erkən çağlarına apardıqca bir vaxtlar arzuların yedəyində keçib gəldiyi, istəyinə yetişmək üçün bəzən yaşayıb-bitirməyə tələsdiyi günlərin tanış mənzərəsi ruhunu titrədirdi. O, acı Yüklə 399,87 Kb. Dostları ilə paylaş:
|