Microsoft Word Sultan Huseyn Bayqara+

 
25
Sultan Hüseyn Bayqara * Divan
 
 
 
 
[ 11 \ 
 
Oda yandÕr sԥrvini ol qԥddi-rԥ’na olmasa, 
Yelԥ vergil gülü ol rüxsari-ziba olmasa. 
 
Sԥrv birlԥ gül tamaúasÕna meylim yox dürur, 
Ba÷ ara ol sԥrvi-gülruxdan tamaúa olmasa. 
 
Niyԥ saplar çԥkdi müjgandan, ԥgԥr can mülkünԥ   
Gözlԥrinin meyli hԥr dԥm qԥtlü ya÷ma olmasa. 
 
Olmaya ԥrdi cünun dԥútindԥ sԥrgԥrdanlÕ÷Õm, 
Zülfü piçü tabÕndan baúÕmda sevda olmasa. 
 
Gövhԥri-mԥqsud tapmaq mümkün ԥrmԥs, ey rԥfiq, 
Göz yaúÕn ta vԥsl ümidi birlԥ dԥrya olmasa. 
 
Saqiya, mey tut ki, hicr ԥnduhundan olmam xilas, 
Hԥr dԥm ԥlimdԥ lԥbalԥb cami-sԥhba olmasa. 
 
Ey Hüseyni, badԥ içsԥm yar ԥlindԥn dԥng durar,  
Olsa abi-XÕzrü ömür cavidan, ya olmasa. 
 
 
 
 
 
 
 
 

---

 
26
Sultan Hüseyn Bayqara * Divan
 
 
 
 
[ 12 \ 
 
Firqԥtindԥn yox idi cismimdԥ can, canÕmda tab, 
Gözdԥ xunab ԥrdiyü qԥmgin könüldԥ piçü tab. 
 
Nԥ dԥmi-dԥrdi-qԥmindԥn var idi arami-sԥbr, 
Nԥ zamani-da÷i-hicrindԥn var ԥrdi xürdü xab. 
 
Nagahan yetdi sԥvadi-namԥn, ol can müjdԥsi, 
Ol sifԥt kim, sԥfheyi-kafuru üzrԥ müúki-nab. 
 
Oxu÷ac mԥzmununu cansÕz tԥnimԥ verdi ruh, 
Eylԥ kim, øsa dԥmindԥn ayԥti-ümmül-kitab. 
 
Budur ümidi Hüseyninin ki, yetԥr vԥslinԥ, 
Haq nԥsib edԥr onu vallahü ԥlam bis-sԥvab. 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

---

 
27
Sultan Hüseyn Bayqara * Divan
 
 
 
 
[ 13 \ 
 
Ey fԥraqÕn zülmündԥn canÕmda od, könlümdԥ tab, 
Oda düúԥn qÕl kimi cismim ara hԥm piçü tab. 
 
Eúq ara bitabi-taqԥt olma÷Õm ԥrmԥs ԥcԥb, 
Kim fԥraqÕn qoymadÕ könlümdԥ nԥ taqԥt, nԥ tab. 
 
Harda varsa ol sԥadԥt ԥxtԥri-hԥmrayi-mԥn, 
Kim quyaú tԥcil qÕlsa, sayԥ hԥm eylԥr úitab. 
 
Çün hԥvalԥ eylԥdin hicrana, qÕlma úikvԥ kim, 
Qԥtl hökmü eylԥyԥndԥn sonra hacԥt yox itab. 
 
Sԥrviyü sünbül bilԥ gül vԥsfidir ol sԥfhԥdԥ, 
Qԥddü zülfü arizin yadÕ bilԥ açsam kitab. 
 
TutmayÕn hԥrgiz ol ay adÕnÕ, leykin qԥmzԥsi 
Qan tökԥnԥ meyl edib lԥ’li, mԥnim adÕm atÕb. 
 
Yar eúqindԥn Hüseyni könli-tabÕ nԥ ԥcԥb, 
Harda kim, od olsa ta olarmÕ olmaq onda tab.  
 
 
 
 
 
 
 
 

---

 
28
Sultan Hüseyn Bayqara * Divan
 
 
 
 
[ 14 \ 
 
Zԥrrԥ yanlÕ÷ eyb imԥs, könlümdԥ düúsԥ iztirab, 
Mehri-rüxsariyԥ çün hԥr lԥhzԥ güzgüdür hicab.  
 
Köynԥyi gülgünmüdür, ya gül üzü ԥksi durar, 
Ya quyaúÕn tabÕndan gԥrdun üzrԥ qoymuú sԥhab. 
 
Damsa ba÷rÕm qanÕ oxundan, çÕxar könlümdԥn ah, 
Dud olur çün qanÕnÕ od üzrԥ damdÕrsa kԥbab.  
 
Riúteyi-canÕm üzülԥr zülfü sarÕ meyl edib, 
Gԥrçi köprԥk qÕsalar hԥr necԥ tapsa riútԥ tab. 
 
Sorsam, ey ömür, varanda úitabÕn nԥ idi, 
Naz ilԥ der kim, ԥcԥb yox, ömür iúi olmaq úitab. 
 
Saqiya, hicran xԥrab etmiú mԥni, doldur qԥdԥh, 
Çün xԥrab olmaq gԥrԥk, barÕ olaq mԥstü xԥrab. 
 
Ey Hüseyni, öylԥ kim, vԥsl oldu cԥnnԥt, dost huri, 
Hicr hԥm duzԥx durar úövq odundan onda ԥzab.  
 
 
 
 
 
 
 
 

---

 
29
Sultan Hüseyn Bayqara * Divan
 
 
 
 
[ 15 \ 
 
Bir müsafir ay xԥyalÕ qÕldÕ könlümü xԥrab, 
QalmadÕ canÕma onsuz bir zaman taqԥt, nԥ tab. 
 
Bir ԥcaib söz eúitgԥc ol müsafirdԥn bu gün 
VardÕ könlüm ötrüyԥ, canÕma düúdü iztirab. 
 
Vԥslindԥ göz gahi a÷lar, gah baxar rüxsarÕna, 
Gah ya÷Õb, gahi duran tԥk bahar ol÷acda sԥhab. 
 
Vԥsli-iqbalÕnda çox azarda mԥn ԥ÷yarÕndan, 
Vah, nԥ taledir ki, çԥkԥrԥm behiút içrԥ ԥzab. 
 
Pԥrdԥ tԥk ol üzԥ üz sürtԥnԥ xud yoxdur hԥddim, 
Bԥs üzüm sürtԥnԥ gԥr olsa müyԥssԥr ol niqab. 
 
Saqiya, bir lԥ’ligün lԥb úövqündԥn aúüftԥyԥm, 
Tut lԥbalԥb cami-yaqutuna salÕb lԥ’li-nab. 
 
Ey Hüseyni, yari-hԥmdԥm qeyb ol÷ac gec gԥlԥr, 
Sԥhv imiú ol nöqtԥ kim, el ömr iúin derlԥr «úitab». 
 
 
 
 
 
 
 
 

---

 
30
Sultan Hüseyn Bayqara * Divan
 
 
 
 
[ 16 \ 
   
Tԥlbirib itԥn könlü istԥdim hԥr yan varÕb, 
Kuhü dԥryayü biyabanlarÕ bir-bir axtarÕb. 
 
TapdÕm ԥrsԥ, oturubdur yüz qԥmü ԥnduh ilԥ, 
Yar zülfündԥn betԥrrԥk ruzigarÕn döndԥrib. 
 
Vah ki, sor÷ac halÕnÕ, yummaz, töküb didԥ siriúk, 
Yeddi gԥrdundan fԥ÷ani-odlu ahÕn ötürüb. 
 
Vamiqü Fԥrhadü Mԥcnun möhnԥtimԥ dözmԥyib, 
Köydülԥr ahim odundan hԥr biri bir yan varÕb. 
 
Mԥn dԥxi dözmԥm onun, istԥr vԥtԥn deb köymԥyin, 
Yüz tümԥn tԥklif ilԥ gԥtirdim onu yalvarÕb. 
 
Gԥtirib çak eylԥyib köksümü saldÕm yerinԥ,  
Firqԥtü köymԥk odundan, hamÕsÕndan qurtarÕb. 
 
Ey Hüseyni, ol gԥlib tut÷ac visali-cür’ԥsin, 
Dindirib könlümü mԥn hԥm içdim onu sÕxarÕb. 
 
 
 
 
 
 
 
 

---