Microsoft Word Sultan Huseyn Bayqara+

 
31
Sultan Hüseyn Bayqara * Divan
 
 
 
 
[ 17 \ 
 
Zԥ’fdԥn titrԥyib, damÕna yÕxÕl÷ac çÕrmanÕb, 
Ol çibin tԥk tovladÕ hԥr yan tԥnimi aylanÕb. 
 
Leyliyü ùirinü, Ԥzra vardÕlar, vah, nԥ ԥcԥb, 
Olma÷Õm valeh sana kim, sԥn qalÕb, sԥn saylanÕb. 
 
Vamiqü, Fԥrhadü, Mԥcnun eúq oduna dözmԥyib 
VardÕlar, mԥn qaldÕm olardan oduma çürkԥnib. 
 
Çürkԥnib qal÷ac oduma, mԥxfi istԥr qeyridԥn 
Oturub mԥn türfԥyiú, gör kim, külümü bürkԥnib. 
 
Hicrindԥ canÕma bidad eylԥsԥm eyb etmԥyin, 
Kim qatÕ hal ԥrmiú ayrÕlmaq birinԥ örgԥnib. 
 
Vah, nԥ taledir ki, qԥm úamÕ düúümԥ girsԥ yar, 
Bavԥr etmԥz uy÷udan sԥyrib qoparam, diskinib, 
 
Yar köyündԥn ötԥndԥ baúÕma ya÷sa bԥla, 
Onda eylԥrԥm tԥvԥqqüf hԥr cԥhԥtdԥn güymԥnib. 
 
Rԥnci-hicran zԥ’findԥn tԥprԥnmԥyim imkan imԥs, 
Onca qüvvԥt harda kim, köyünԥ varsam sürünüb. 
 
Ey Hüseyni, cüz fԥna ahԥngi mԥ’lum olmadÕ 
Köyündԥ kim, növhԥ qÕldÕn zԥ’f vԥqti inrԥnib. 
 
 

---

 
32
Sultan Hüseyn Bayqara * Divan
 
 
 
 
[ 18 \ 
 
Eúq ara Mԥcnun kimi ölsԥm qԥmindԥn hayqÕrÕb, 
DaúÕya qԥbrim daúÕn Fԥrhad hara sÕndÕrÕb. 
 
Dԥrd ilԥ eúq ԥhlinin alnÕna gԥlԥ tirԥ gün, 
Göyԥ sovursan külümü, zari-cismim yandÕrÕb. 
 
Saqiya, ömrü ԥbԥd tapsÕn der ԥrsԥn camÕ    
A÷zÕma yetirgil, öz a÷zÕna ԥvvԥl yetirib. 
 
Çün ötԥrsԥn nazi-isti÷na bilԥ, bir xԥm olar, 
Lütf ilԥ baxsan ki, yolunda qalaram tԥlmürüb. 
 
øt kimi qovunca köyündԥn mԥnԥ yetim deyib, 
RazÕraq mԥn itlԥrin alnÕna salsan öldürüb. 
 
Bir güli-rԥ’na hԥvԥsindԥ ki, bimar olmuúam, 
Qan yaúÕm rԥngi sarÕ üzdԥ durubdur bildirib. 
 
Gԥr Hüseyni könlü köyün içrԥ yetdi demԥyin, 
Kim onun könlün yesir etdi, gözün baxÕb durub. 
 
 
 
 
 
 
 
 

---

 
33
Sultan Hüseyn Bayqara * Divan
 
 
 
 
[ 19 \ 
 
Ey doda÷Õn úԥrbԥti-úԥrmԥndԥsi abi-hԥyat, 
Nitqin alnÕnda ԥrԥr, øsaya dԥm urmaq uyat. 
 
Lԥblԥrin çün kim Mԥsiha tԥk ölü diriltdilԥr, 
ønfiqalÕndan qÕzardÕ lԥ’lü su oldu nԥbat. 
 
øltifatÕn, ey sԥnԥm, dilxԥstԥlԥrin qԥtlidir, 
Necԥ olarsan mԥni-dilxԥstԥyԥ biiltifat? 
 
Bu ki bidadÕn oxundan el qaçar can xofundan, 
BarçasÕn cԥm eylԥ, ey qatil, mԥnim canÕma at. 
 
Gԥr qulunam, cԥbr çox qÕldÕn dedim, saqÕn mԥni, 
Demԥdim üúúaq ara rüsva qÕlÕb alԥmԥ sat. 
 
Bu çԥmԥn ԥhlinԥ, ey bülbül, müqԥyyԥd olma çox – 
Kim, sԥbaya seyr yoxdur, daima gülԥ sԥbat. 
 
Ey Hüseyni, necԥ olmaq binԥva üúúaq ara, 
Zöhd ahԥngi qÕl, özünü afiyԥt ԥhlinԥ qat. 
 
 
 
 
 
 
 
 

---

 
34
Sultan Hüseyn Bayqara * Divan
 
 
 
 
[ 20 \ 
 
Vah ki, hicran bԥrqindԥn, düúdü úԥbistanÕma od, 
Uçqunu birlԥ tutuúdu beytül-ԥhzanÕma od. 
 
RuzigarÕmÕmÕ eúq etdi qara, ya oldu dud, 
Hicr çün qԥm duzԥxindԥn saldÕ viranÕma od. 
 
Eúq odunun úö’lԥsindԥn köydü könlüm, ya mԥgԥr   
Düúdü suzan ahÕndan Mԥcnuni-üryanÕma od. 
 
Alԥm ԥhli canÕnÕ yandÕrdÕ yalan ԥhd ilԥ, 
Bunca kim, verdi ikԥn ol ԥhdi-yalanÕma od. 
 
Badԥ tԥbindԥn mԥgԥr lԥ’lin olubdur atԥúin, 
Ya mԥgԥr mey lԥm’ԥsi saldÕ mԥnim canÕma od. 
 
Dedim: oxun dԥysԥ dԥrdim da÷Õna od çaxÕlar, 
Dedi: su yerinԥ vermiú çԥrx peykanÕma od. 
 
Gԥr Hüseyni ahÕndan od düúsԥ hԥr yan, eyb imԥs, 
Eúq munda÷ hԥmra etdi ahü ԥf÷anÕma od. 
 
 
 
 
 
 
 
 

---

 
35
Sultan Hüseyn Bayqara * Divan
 
 
 
 
[ 21 \ 
 
AlalÕ úeyda könlümü bir qԥddi-rԥ’na igid, 
Görmԥdim hüsn ԥhli içrԥ hüsnü ruhԥfza igid. 
 
Yox hԥlayiq kim, mԥlayik heylindԥn çÕxar fԥ÷an, 
Sԥyridib at, girsԥ meydan içrԥ ol rԥ’na igid. 
 
Naseha, neylim, özümü mey içԥndԥn zԥbt edim, 
Kim mana mԥnzur saqidir, qԥdԥhi-peyma igid. 
 
Yox ԥcԥb eúqindԥ bir divanԥ mԥn tԥk olmasa, 
Çünki sԥn tԥk yox pԥri-peykԥr mԥlԥk sima igid. 
 
Zümreyi-üúúaq ara yox mԥn kimi rüsva qarÕ, 
Öylԥ kim, hüsn ԥhli içrԥ sԥn kimi ziba igid. 
 
Gԥrçi hüsni-naz uy÷usundan açÕlmaz gözün, 
Bu qarÕ qul sarÕ hԥm bir baxgil, ey mirzԥ igid. 
 
BinԥvalÕqdan, Hüseyni, çarԥ yox üúúaq ara, 
Xassԥ kim, yar olsa mԥhz nazi-isti÷na igid. 
 
 
 
 
 
 
 
 

---

 
36
Sultan Hüseyn Bayqara * Divan
 
 
 
 
[ 22 \ 
 
Könlüm aldÕ bir qԥddi-rԥ’na, donu gülgün igid, 
Hüsnü dilkeú, özü ziba çabükü mövzun igid. 
 
øndi bitԥn sԥrv tԥk, hԥr sarÕ qԥddi cilvԥgԥr, 
Yeni do÷an mԥh yanlÕ÷, hüsnü ruzԥfzun igid. 
 
Yüz tümԥn Xosrovü ùirin lԥ’linԥ Fԥrhad edib, 
Biadԥt Leylini qÕlan eúqindԥ Mԥcnun igid. 
 
Yox ki mԥn tԥk arzusunda bԥsi qԥmgin qarÕ, 
Bԥlkԥ yüz min mԥncԥ dԥrdi-eúqindԥ mԥhzun igid. 
 
Yox ki salan fitnԥ dövrana müfԥttin qԥmzԥsi, 
øki fԥttan göz bilԥ hԥm hüsnünԥ mԥftun igid. 
 
Saqiya, bu kԥhrüba tԥk üzԥ meydԥn genԥ ver, 
Kim salar canÕm ara od bir lԥbi meygun igid. 
 
Ey Hüseyni, qarÕyan olsan dԥxi çԥk cԥbrini, 
Tԥrki-eúqi etsԥn anda÷ tapma÷ÕndÕr çün igid. 
 
 
 
 
 
 
 

---