- 21 -
ruhdan məhrum edilmiş, manqurtlaşmış, «milli»
kadrların öz əli ilə həyata keçirilir.
Otuzuncu illərin repressiyası zamanı Kremlin,
Mircəfər Bağırovun, yoxsa yerli ermənilərin daha
fəal rol oynaması barədə bəzən mübahisələr gedir.
Lakin əslində, bu tərəflər bütöv bir prosesin icla-
sında müxtəlif funksiyaları yerinə yetirməklə bir-
birini tamamlayırdılar. Proseslərin ümumi prinsip-
ləri «yuxarıdan» verilir, yerli rəhbərlik tərəfindən
icra olunurdu. Ermənilərin iştirakı isə bu aksiyanın
daha «effektli» həyata keçməsi, say-seçmə insanla-
ra, «ideoloji düşmənlərdən» daha çox, məhz milli
ruhun daşıyıcılarına yönəldilməsinə xidmət edirdi.
Heydər Hüseynova qarşı repressiyanın əsas
ilhamçısı və subyekti isə bilavasitə Mircəfər Bağı-
rovun özü idi. Ona görə də, bir sıra tədqiqatçılar bu
hadisəni imperiya siyasəti kontekstindən və deməli,
mahiyyətlən ayıraraq hadisələr kontekstində təqdim
edirlər. Və bu zaman manqurtlaşmış «milli» kadrla-
rın «mənəm»liyi, şəxsi maraqları və siyasi qısqanc-
lıq hissləri ön plana çəkilir. Professor Eldar İsmayı-
lovun həmin dövrün tarixinə həsr olunmuş kitabında
da Heydər Hüseynovun intiharında Mircəfər Bağı-
rovun mövqeyi və şəxsi fəallığı əsas arqument kimi
götürülür.
1
Müəllif Heydər Hüseynovun ikinci dəfə
Stalin mükafatına təqdim olunarkən Mircəfər Bağı-
rovun iradəsindən asılı olmayaraq, bilavasitə Mosk-
1
Эльдар Исмаилов. Власть и народ. Послевоенный
сталинизм в Азербайджане: 1945-1953 гг. Баку, 2003.
- 22 -
vanın himayəsinə istinad etməsi faktını faciənin
əsas səbəbi kimi göstərir. Kimin isə Moskva ilə
birbaşa əlaqədə olması və müstəqil addımlar atması
o vaxt Azərbaycanda şəriksiz lider olan Mircəfər
Bağırovun xoşuna gələ bilməzdi. Ona görə xarak-
tercə despot olan Mircəfər Bağırov Heydər Hüsey-
nova qarşı kompromat axtarır və bu məsələdə aka-
demikin axırıncı kitabında Şeyx Şamilə simpatiya-
sından istifadə edir. Bunun üçün Şamil hərəkatına
və müridizmə münasibətin dəyişdirilməsinə nail
olur və bu yeni platformadan çıxış edərək Heydər
Hüseynovun əvvəlcədən yazıb çap etdirdiyi kitabına
qarşı hücumlar edir.
Hadisələrin görünən tərəfi belə idi. Moskva
dura-dura Azərbaycanın öz rəhbərliyi repressiya tə-
şəbbüsü ilə çıxış edirdi. Bu faktdır və millətin faciə-
sidir. Bu faciə Hüseyn Cavidin «Topal Teymur»
əsərinin finalında, Yusif Səmədoğlunun «Qətl gü-
nü» romanında şairin hökmdara müraciətində, Bəx-
tiyar Vahabzadənin «Özümüzü kəsən qılınc» əsəri-
nin sərlövhəyə çıxarılmış mənasında və onlarca bu
cür əsərlərdə böyük sənətkarlıqla qələmə alınmışdır.
«Sapı özümüzdən olan baltalar», «ağacı içindən
yeyən qurdlar» haqqındakı fikirlər atalar sözlərinə,
zərb-məsəllərə çevrilmişdir.
Lakin bu heç də bəzilərinin düşündüyü kimi
bir milli xüsusiyyət, milli mentalitet faktı deyildir.
Məqsəd bu hadisələrin arxasında milləti məqsəd-
yönlü surətdə bu faciəyə sürükləyən, qılıncı qılınca
- 23 -
kəsdirən, manqurtlaşdıran və ananı oğlun əli ilə öl-
dürən incə və məharətli imperiya siyasətinin köklə-
rini açmaqdır. Millətin anti-millimündəricədən xilas
ola bilməməsinin səbəbləri onun öz daxilində deyil,
daha böyük miqyaslı proseslərin yönəldici qüvvə-
sində axtarılmalıdır.
Düzdür, bu gün biz imperiya buxovlarından
azad ikən milliliyimizi bərpa olunmuş zənn edirik.
Lakin qlobal siyasətlər cildini dəyişir və hər zaman
yeni formalarda ortaya çıxır. İmperiyadan xilas olub
qloballaşma dalğalarının qoynuna atılan millətlər
özünüdərk yolunda hələ çox faciələr yaşamalı
olacaqlar. Lakin faciəni hələ faciə kimi qavramaq
qabiliyyəti itməyibsə, buna şükür etmək lazımdır. O
gündən qorxmaq lazımdır ki, millət öz düşdüyü və-
ziyyəti dəyərləndirə bilməsin, ondan feyziyab olsun
və hər şeyi qırmızı rəngdə təsvir etsin. Milli dal-
toniklərin müalicəsi isə təəssüf ki, hələ tapılmayıb.
Çingiz Aytmatov manqurtlaşmanın səbəbini
kənar qüvvədə, işğalçıların məqsədyönlü fəaliyyə-
tində axtarmaqla bu məsələyə münasibətdə daha də-
rinə getmiş, oğulları anaya, Vətənə qarşı yönəldən,
beyinləri millilikdən və övladlıqdan «təmizləmə»
İmperiya siyasətinin iç üzünü göstərməyə çalışmış-
dır. Bəli, Heydər Hüseynovun intiharında daha qa-
barıq şəkildə üzə çıxan, əslində isə həmin dövrdə
yaşayan milli ruhlu bütün şəxsiyyətlərə qarşı yönəl-
dilmiş mənəvi repressiyanın kökləri daha dərindir.
Heydər Hüseynovun faciəsi də, bizcə, hadisələr sə-
- 24 -
viyyəsində deyil, ümumi siyasətin təkcə təzahürü
kimi təqdim olunmalıdır.
Fəlsəfə, ideologiya və milli ruh
Bəziləri əsl fəlsəfi tədqiqat dedikdə Aristotel-
dən, Kantdan və s. klassiklərdən iqtibaslar gətir-
məklə və bir qədər də Moskvada çıxan yeni nəşrlərə
əsaslanmaqla yazılan Qərbyönümlü və müasir gö-
rüntülü məqalələri, «monoqrafiyaları» nəzərdə tu-
turlar. Və Heydər Hüseynov elmi irsinə nəzər sa-
larkən söhbətin daha çox öz yazıçılarımızdan getdi-
yini, tədqiqat obyekti kimi Nizaminin, M.F.Axun-
dovun, Mirzə Kazım bəyin, Səməd Vurğunun əsər-
lərinin seçildiyini görərkən bunları öz «elmi-tədqi-
qat» standartlarına uyğunlaşdıra bilmirlər. Lakin
əsil fəlsəfə bu «standartlardan» çox yüksəkdə durur.
Heydər Hüseynov yeri gələndə dialektikadan, idrak
nəzəriyyəsindən yazmasına, yeri gələndə Moskva-
dakı diskussiyalarda iştirakına, o cümlədən
A.A.Jdanovun sədrliyi ilə keçirilən məşhur bir
ideoloji məclisdə – Q.F.Aleksandrovun «Qərbi Av-
ropa fəlsəfəsi tarixi» kitabının müzakirəsində çıxış
etməsinə və «Voprosı filasofii» jurnalının ilk
nömrəsində çap olunmasına baxmayaraq, daha çox
dərəcədə milli-fəlsəfi fikrin qaynaqlarını araşdırma-
ğa üstünlük verirdi.
Məsələ burasındadır ki, biz ancaq başqa mil-
lətlərin ictimai-siyasi fikrini və yabançı məfkurələri
öyrənməklə və ya ancaq marksizm-leninizm fəlsəfə-
Dostları ilə paylaş: |