11
toplulukların doğusunda yaşamaktaydılar. Bu Sarmat topluluklarının yayılışı
zamana göre farklılık göstermekteydi.
Roxolanlar ve Yağızlar Don’un batısında kurulan Sarmatların öncü
kuvvetleri arasındaydılar.
32
M.Ö. 107’de Tasius’un önderlik ettiği Roxolanlar
Pontus kralı Mithridates VI’nın ordusuyla karşı karşıya geldikleri dönemde bir
çarpışmaya karıştılar. Strabon’a
33
göre “Roxolan skit karışımı 50 bin güçlü
asker Mitridates’in 6 bin adamına karşı tutunamadı.” Bu yenilgiden sonra
çoğu Sarmat Mitridates’in üzerine yürüdü ve Bospor krallığına sefer etti. Bu
savaşlarda Roma’ya karşı da savaştılar.
34
Strabon
35
Sarmatların Tuna
nehrini geçerek nehrin üzerindeki adalara ve bu nehrin güney kıyılarına
yerleştiğini söylemektedir. Bu olay MÖ.2.yy’a tekabül etmektedir. Bu bilgi
kıymetlidir çünkü Sarmatların Tuna’nın güney kıyıları boyunca batıya, çok
daha uzaklara yayıldıkları hatta belki de Vidin dolaylarına ulaştıkları anlamına
gelmektedir.
36
MÖ. 16 ’da Makedonya prokonsülü Yağızları Danube’nin ötesine
yeniden atınca, Yağızlar Roma’yla kayıtlara geçen ilk temaslarını kurmuş
oldular.
37
Sonraki üç yüz yıl boyunca Sarmat akınları Roma’nın doğu
sınırında düzenli bir varlık gösterdi. Ozan Ovidius, Karadeniz’in Tomis
Limanında sürgündeyken M.S. 8-17 yılları boyunca pek çok akına şahit oldu.
Sarmat atlılarını ve bunların kış boyunca donan Danube üzerinden karşıya
geçtiğini tarif etmiştir. Yağızların çarpıcı bir resmini vermiştir; “Onlar derilerle
ve pantolonlarıyla soğuğu etkisiz tuttular, bütün vücuttan sadece yüz açıkta
kalmıştı. Saçlarından sarkan buz saçakları çıngırdıyordu, buzla kaplanmış
dudakları parıl parıl parlıyordu.”
38
Yağızlar M.S. 1.yüzyılın ortalarına kadar Danube ve Tizsa ırmakları
arasındaki Macar ovasına varmışlardı. Yağızların Macaristan’a yerleşmeleri
Romalıların kendilerinin en tehlikeli düşmanlarının önüne bir dizi tampon
32
Brezezinski, Mielczarek, A.g.e., s.8
33
Strabon, VII, 317
34
Appianus, Mitridates 15,19,69. Justinus, 38.3 - 38.7
35
Strabon VII, 3.13
36
Durmuş, A.g.e., s .55
37
Brezezinski, Mielczarek, A.g.e., s.8
38
Ovidius, Trista, III,10
12
topraklar koyma yolundaki dış siyasetiyle bağlanmıştır. Yağızların gelişine
Daklar’a karşı bir savunma oluşturmak amacıyla izin verilmiş hatta bu hareket
desteklenmiştir.
39
Bu döneme kadar Roxolanlar Plinius’un
40
bildirdiğine göre aşağı
Danube’nin kuzeyinde yaşıyordu. MS.62’den itibaren Roma Moesia’sı
üzerine düzenli seferler gerçekleştirdiler. Bu seferlerden en büyüğü MS. 69
kışında 9 bin kişinin katılımıyla gerçekleşen ve M.S. 85-86’da ki seferler idi.
Suetonius’un
41
bildirdiğine göre bu akınlardan birinde bir Roma lejyonunu
bozguna uğrattılar. Roma’nın Dak savaşları boyunca (M.S. 85- 88 ve 101-
105) Roxolanlar Dak tarafında yer aldılar.
Sarmat toplulukları arasında Krali Sarmatlar özel bir yer tutmaktadır.
Sarmat topluluklarının yerleşim biçimlerine bakıldığında Krali Sarmatların
merkezde yer aldığı görülür. Göçebe toplulukların kabile birliğinde iki ana tip
görülmektedir; birincisinde kabileler yan yana yer alır, aralarında sıkı bağlar
yoktur ve en çok işbirliğini tehlike anlarında yaparlar. kincisinde bütün
kabileler, bir kabilenin liderliği altında ve daha yakın işbirliği içerisindedirler.
Genellikle güçlü bir merkezi güç ve sıkı bir askeri organizasyon bu göçebe
kabile birliklerine geniş imparatorlukların kurulmasını mümkün kılan etkili bir
güç sağlar.
42
Herodotos tarafından “Krali” sözcüğü skitlerin egemen unsuru için
kullanılmıştır. Aynı durum Sarmatlar için de söz konusudur. Yani Krali
Sarmatlar diğer topluluklar arasında hükümran konumundaydı.
Batı Sarmatları dikkate alındığında, göçebe kabile birleşmelerinde ki
“Krali” toplulukların ortaya çıkmasının en büyük önemi, çok güçlü merkezi
imparatorlukların ortaya çıkmasıyla iç içedir. Bu yüzden Tuna ile Don nehri
arasındaki Sarmat topluluklarının, aralarında çok zayıf bağlar bulunan veya
birbirinden tamamen bağımsız, yan yana yaşayan sıradan göçebeler
olmadıkları anlaşıldığı gibi, iktidarları esnasında Karadeniz’in kuzeyinin
39
Durmuş, A.g.e, s.56
40
Plinius, Naturalis Historia, IV.80
41
Suetonius, Domitianus, VI.1
42
John Harmatta, Studies on The History of The Sarmatians, Budapest,1950, s. 4
13
önemli bölümünü ellerinde tutacak kadar güçlü bir merkezi liderlik altında
kuvvetli kabilesel birleşmelere sahip oldukları varsayımına ulaşmak çok
kolaydır.
43
Doğu Sarmat topluluklarından biri Siraklardır. Sirak adı Grek
kaynaklarında “Sirakoi”, Latince kaynaklarda “Siraces” yada “Siraci” olarak
geçmektedir. Sirak adı Darius zamanına kadar gitmektedir. Darius Sakalar
üzerine hareketinde (MÖ. 518) askerlerine Saka askeri kıyafeti giydirerek hile
ile başarılı olmuş ve Saka birlikleri çöllere çekilmişlerdir. Sirak isminde bir
çoban Darius’un ordusuna kasten yanlış yol göstererek onu ve askerlerini
kasten çöl ortasına sokup, memleketini kurtarabilmiştir. Buradan Sirak’ın
Darius ile çağdaş olduğu sonucunu çıkartmak mümkündür.
44
Burada Sirak
tarihi şahsiyet gibi verilmiştir, bu ad miladi yıllarda kavim adı olarak
kullanılmıştır.
MÖ. 5.yy’da Siraklar Kazakistan’dan Karadeniz bölgesine göç ettiler
ve MÖ. Geç 4. yüzyılda giderek Kuban bölgesinin lideri olarak Kafkas Dağları
ve Don arasındaki toprakları işgal ettiler.
45
Siraklar, Karadeniz kıyısındaki
Grek yerleşkeleriyle temas eden ilk Sarmat grubuydu. MÖ. 310-309’da Sirak
kralı Aripharnes Kuban ırmağının bir ayağı olan Thates de bir meydan
savaşında 20 bin atlı ve 22 bin yaya askeri ile yer aldı.
46
Bu savaş Bospor
krallığında bir taht kavgası sonucu çıkmıştı. Augustus döneminden itibaren
Siraklar önemli bir rol oynamışlardır.
47
M.S. 1.yüzyıldan itibaren Bospor
krallığının nüfusundaki Sarmat unsuru giderek atmıştır.
48
Bospor krallığının
Sarmatlaşması özellikle askeri sistemde açık bir şekilde görülmektedir.
Sirakların bir kısmı göçebe çoban bir kısmı ise çadırlarda oturan
tarımcılar idi.
49
Siraklar Strabo’da daima Aorslar ile birlikte anılmaktadır. Aorslar
(Grekçe “Aorsoi”) kuzeyde açık ovalarda Sirakların doğusunda yer almıştır ve
43
Durmuş, A.g.e., s. 64
44
Durmuş, A.g.e., s. 66
45
Brezezinski, Mielczarek, A.g.e., s. 7
46
Diodorus Siculus,Bibliotekha, XX, 22.4
47
M. Rostovtzeff, “The Sarmatae and Parthians”, Cambridge Ancient History ,III.cilt, s. 94
48
Mielczarek, The Army of the Bosporan Kingdom, Lodz, 1999, s. 79
49
Durmuş, A.g.e., s.66
Dostları ilə paylaş: |