66
doğru uzanır. Başkenti Akmescit’tir. Resmi dili Kırım Tatar Türkçesi, Ukraynaca ve
Rusçadır. Ülke yüzölçümü 26.200 km² olup, ülke nüfusu 1.994.300 dolayındadır
(www.wikipedia.org).
Türkler 430 yılından itibaren Kırım’a yerleşmeye başlamışlar, XIII yy’dan
itibaren ise Kırım Tatarları adını almışlardır. Önceleri Altın Orda Devleti içinde yer
almışlar, daha sonra ise sınırları Moskova’ya kadar ulaşan Kırım Hanlığı’nı
kurmuşlardır. 1475’ten itibaren Kırım Hanlığı ile Osmanlı İmparatorluğu tek devlet
gibi yakınlaşınca, Osmanlı İmparatorluğu'nun sınırları Rusya’nın güney sınırlarına
kadar uzanmıştır. Osmanlı İmparatorluğu ile Rusya arasında 1774 yılında imzalanan
Küçük Kaynarca Anlaşması ile Kırım Hanlığı Osmanlı himayesinden çıkmıştır. Rus
işgaline maruz kalan Kırım Türklerinin esaret yılları böylece başlamıştır. Yerli halkı
başka bölgelere göçe zorlanmıştır. En büyük göç dalgaları 1792, 1860–63, 1874–75,
1891–1902 seneleri arasında olmuştur. Rus çarlığı 1917 yılında Bolşevik ihtilali ile
parçalanınca Kırım’ın bağımsızlık yolu da açılmıştır. 9 Aralık 1917’de Kırım Tatar
Milli Kurultayı toplanmış; 26 Aralık 1912’de Kırım Halk Cumhuriyeti’nin kurulduğu
ilan edilmiştir. Kırım, Nisan 1918’de Almanlar tarafından da belli bir süre işgal
edilmiş, 1920 yılının sonlarına doğru tekrar Bolşeviklerin eline geçmiştir. 1921
yılında Kırım Muhtar Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti kurulmuş ve Rusya’ya
bağlanmıştır. 18 Mayıs 1944 yılında Kırım Tatarları, Kırım’dan topluca sürgün
edilmişlerdir. Sovyet Hükümeti, 25 Haziran 1945 tarihinde yayınladığı bir kararname
ile Kırım Muhtar Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti’ni ortadan kaldırmış; Kırım, oblast
statüsüne getirilerek yine Rusya’ya bağlı kalmıştır. Kruşçev, Rus-Ukrayna
kardeşliğinin 1000. yılı münasebetiyle Kırım Oblastı’nı Rusya’dan alarak
Ukrayna’ya bağlamıştır. Kırım bölgesi bugün Ukrayna’ya bağlı muhtar bir
cumhuriyettir. Cumhuriyet içerisinde ise Tatar Özerk yönetimi bulunmaktadır. Kırım
Türkçesi ile konuşan Kırım Türklerinin kültür yapısı, Osmanlı İmparatorluğu ile
münasebetleri sebebiyle Türkiye’ye çok yakındır. İdil-Ural Türk bölgesi ile Osmanlı
kültürünün etkilediği bölge, Türk uyanışının fikri temsilcilerini yetiştirmiştir
(www.mykuzenler.com).
Kırım’da 5 üniversite, 16 enstitü, 1 akademi, 32 teknik lise, 35 endüstri
meslek lisesi, 598 düz okul bulunmaktadır. Toplam öğrenci sayısı 232.859’dur. Bu
sayının içinden 197.162’sini Rus ve diğerleri, 38.697’sini Kırım Tatar öğrencileri
67
teşkil etmektedir. Kırım Tatar Türkçesi hariç bütün dersler Rusça olarak
gösterilmektedir (www.mykuzenler.com).
Kırım’dan sürgün edilen Kırımlıların geri dönüşleri devam etmektedir.
Yurtlarına dönen Kırım Türk’ü sayısı 300.000’e ulaşmıştır. Özellikle Özbekistan’da
bulunan Kırım Türkleri geriye dönmek istemekte iseler de, Özbekistan idaresi bu
dönüşe izin vermemekte ve çeşitli zorluklar çıkarmaktadır (www.mykuzenler.com).
Kırım’ın en önemli ekonomik değeri turizmdir. Ülkede dünyaca ünlü
dinlenme yerleri, turistik tesisler bulunmaktadır. Sanayide elektrik üretimi, demir
üretimi, makine yapımı, kimya sanayii önemli bir yer tutmaktadır. Ziraat sektöründe
bağcılık ve hayvancılık önem kazanmıştır (www.mykuzenler.com).
2.2.1.11. Nahçıvan
Nahçivan Cumhuriyeti Azerbaycan Cumhuriyeti’ne bağlı bir özerk
cumhuriyettir. Kuzeyi ve doğusu Ermenistan ile güneyi ve batısı da İran topraklarıyla
çevrilmiş olup, batısında yer alan Türkiye ile 13 kilometrelik bir sınırı vardır. Bu
sınır bölgesi Türkiye tarafından “Dil Ucu” olarak adlandırılmakta olup, Türkiye ile
Nahçıvan’ı birbirine bağlayan yol Dil Ucu’nda Aras nehri üzerine inşa edilen “Hasret
Köprüsü”nden geçmektedir. Özerk cumhuriyet de, tarihi Nahçıvan Hanlığı gibi,
kendisine başkentlik yapan Nahçıvan şehrinin adı ile anılmaktadır. Şehir bugün
yaklaşık 70.000 nüfusa sahip olup, Nahçivan’ın toplam nüfusu ise 400 bin
civarındadır (www.mykuzenler.com).
Moskova ve Kars Antlaşmaları ile özerkliği kabul edilen Nahçıvan’ın “Özerk
Cumhuriyet” olarak teşkili ise 1924 yılında gerçekleştirilmiştir. Nahçıvan 1991 yılına
kadar Azerbaycan Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti’ne bağlı olarak Sovyetler
Birliği’nin bünyesinde kalmış, Azerbaycan’ın 1991 yılında bağımsızlığını ilan etmesi
ile Nahçıvan da bağımsızlığına kavuşmuştur (www.ansiklopedi.turkcebilgi.com).
Nahçıvan Özerk Cumhuriyeti’ni yöneten en yüksek yasal organ “Nahçıvan
Ali Meclisi”dir. Ali Meclis, halk tarafından seçilen 70 milletvekilinden oluşmaktadır.
Ali Meclis başkanını da milletvekilleri seçmektedir. Yine bu Ali Meclis, Nahçıvan
hükümetini
ve
bakanlar
kurulunu
seçimle
teşkil
etmektedir
(www.ansiklopedi.turkcebilgi.com).Nahçıvan Özerk Cumhuriyeti topraklarının
önemli bir kısma Iğdır Ovası’nın uzantısı mahiyetindedir. Ülke toprakları her taraftan
68
dağlarla çevrilmiş durumdadır. Nahçıvan ile Ermenistan arasında Küçük Kafkasya
dağ silsilesi yer almaktadır. Bölgedeki tipik kara iklimi Nahçıvan’da da hüküm
sürmektedir (www.ansiklopedi.turkcebilgi.com).
Sanayi pek gelişmemiştir. Elektroteknik, şişe-cam, aliminyum mutfak eşyası
yapımı, şarap fabrikaları ve benzeri bazı küçük sanayi kuruluşları vardır.
Nahçıvan’ın toprakları şifalı sular ve özellikle maden suları bakımından çok zengin
olup, bunlar belli ölçüde değerlendirilmektedir. Babek rayonunda tuz yatakları,
Ordubad rayonunda da bir miktar demir cevheri bulunmaktadır. Nahçıvan, ekonomik
bakımdan çok geri kalmış bulunmaktadır. Bağlı bulunduğu Azerbaycan ile sınırının
bulunmayışı ve özellikle Ermenistan ile çok uzun ve kapalı sınırlara sahip bulunuşu
İran ile ekonomik ve ticari münasebetlerinin azlığı, ülkeyi kapalı ekonomik şartların
hüküm sürdüğü bir konumda bırakmıştır. Ekonomik ve ticari ilişkilerinin en iyi
olduğu ülke Türkiye’dir. Günlük ticari ilişkiler genellikle Iğdır ilimizle
gerçekleştirilmektedir (www.ansiklopedi.turkcebilgi.com).
Nahçıvan Özerk Cumhuriyeti’nde eğitim hizmetleri oldukça gelişmiştir.
Yeterli miktarda ilk ve orta dereceli okuldan başka, çeşitli meslek elemanları
yetiştiren bir adet orta dereceli okul ile bir devlet üniversitesi ve üç de özel üniversite
bulunmaktadır. Ayrıca ilim merkezi olarak adlandırılan bir tür ilimler akademisi de
mevcut olup, burada bilim adamları, kendi alanları ile ilgili bilimsel çalışmalar
yapmaktadırlar (www.mykuzenler.com).
2.2.1.12. Saha Cumhuriyeti
Kuzeydoğu Sibirya’da Kuzey Buz Denizi’ne dökülen Lena, Yana, İndigirka
ve Kolıma Irmakları’nın havzasında yer Saha Cumhuriyeti’nin yüzölçümü 3.103.200
km²’dir. Ülkenin % 40’tan fazlası kutup dairesinin kuzeyindedir. Ülkenin % 20’si
kuzey kutbundadır ve 2/3’ü dağlarla kaplıdır (www.hunturk.net).
Yakutistan arazisinde en eski insan izleri M.Ö. XX–X bininci yıllara aittir.
M.S. VI.-X. yy’larda güneyden gelerek yerleşen bir Türk boyu olan Yakutlar
(Sahalar) XVII. yy’ın ilk yarısında Rus Çarlığı’nın denetimine girmiştir. Yüzyıllar
boyunca göçebeliğe dayalı bir hayat tarzı sürdüren Sahalar XIX. yy’da yerleşik
düzene geçmişlerdir. Saha Türklerinin milli bilinçleri gözle görülür derecede artmaya
başlamıştır. 27 Eylül 1950’de “Yakut Saha Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti Devlet
Dostları ilə paylaş: |