Microsoft Word turkcess ozet kitap docx

 
 
  10
 
IV. Uluslararası Türk Kültür Coğrafyasında Eğitim ve 
Sosyal Bilimler Sempozyumu  
27-30 Haziran 2018/Bakü-Azerbaycan
 
IV. International Symposium on Educational and 
Social Sciences in Turkish Cultural Geography  
27-30 June 2018/Baku-Azerbaijan
 
Sovyet Döneminde Nahcivan'daki Eğitim Durumu 
 
Dr. Taleh Halilov 
Nahcivan Devlet Üniversitesi 
[e-mail] 
 
1920'de Azerbaycan'da Sovyet rejiminin kurulmasından sonra, Nahçıvan da dahil olmak üzere, eğitim ve 
kültürün  gelişiminde  yeni  bir  aşama  başlamıştır.  Sosyal  hayatın  her  alanında  olduğu  gibi,  eğitim  Sovyet 
ideolojisinin taleplerine uyarlandı. Nüfusun kültürel düzeyini yükseltmek ve okuryazarlığı ortadan kaldırmak, kitle 
eğitiminde çocukları dahil etmeye ciddi bir bakış açısı vermeye başladı. Bu alanda, 1920’de Nahçivan Devrim 
Komitesi tarafından kurulan Halk Eğitim Müdürlüğü önemli bir rol oynadı. 
Bu  dönemin  en  önemli  başarılarından  biri,  yaşlıların  okur-yazarlığının  ortadan  kaldırılmasıydı.  O 
zamanlar, Nahçıvan’ın 124 köyünde okuryazarlık kursları düzenlendi. Bu kurslara ilk kez 750 genç katıldı. 
Sovyet  döneminde  Nahçivan'da  okuma  yazma  bilmeme  mücadelesinde  kullanılan  biçimlerden  biri  de 
kültürel mitinglerdi. 60537 kişi, yaratıcılık uğruna kitlesel mitinglere katıldı. 
Çalışma dönemi boyunca, eski Arap alfabesinden Latin alfabesine eğitimin geliştirilmesi, öğretmenlerin 
eğitimi ve kadınların okuryazarlığının ortadan kaldırılması. 
Bütün bu önlemler sayesinde Nahçivan'da yeni entelektüel kuşağın oluşumu hızlandı. Eğitim alanında 
çok  kısa  bir  sürede  büyük  bir  başarı  yakalanmıştır.  Genel  eğitime  ek  olarak,  yüksek  ve  orta  öğretimin 
geliştirilmesine  yönelik  çalışmalar,  nitelikli  personelin  hazırlanmasında  gelecekte  yeni  bir  aşamaya  zemin 
hazırlamıştır. 
Anahtar Kelimeler: Nahçıvan, Sovyet, eğitim, okul, okur yazarlık 
 
 
 

---

 
 
  11
 
IV. Uluslararası Türk Kültür Coğrafyasında Eğitim ve 
Sosyal Bilimler Sempozyumu  
27-30 Haziran 2018/Bakü-Azerbaycan
 
IV. International Symposium on Educational and 
Social Sciences in Turkish Cultural Geography  
27-30 June 2018/Baku-Azerbaijan
 
Türkiye İle Türkî Cumhuriyetler Arasındaki Turistik Hareketlere Coğrafi Bir Bakış 
Doç. Dr. Murat YILMAZ 
Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi 
[e-mail] 
 
Özet 
Küresel turizm endüstrisi her geçen gün büyümektedir. 2017 yılının verilerine bakıldığı zaman dünya 
genelinde turist sayısının 1 milyar 322 milyonu, bu sektör için harcanan paranın da 1 trilyon 250 milyar Amerikan 
dolarını geçtiği görülmektedir. Modern kitle turizminin uluslar arası boyutunu siyasi ilişkiler, kültürel bağlar, 
zıtlıklar, göreceli maliyetler ve mesafe gibi çeşitli coğrafi ve ekonomik faktörler etkilemektedir. 
Sovyetlerin  dağılması  ile  birlikte  eski  Sovyet  ülkelerinin  vatandaşları  eğitim,  ticaret  ve  turizm  gibi 
amaçlarla çeşitli ülkelere daha sık gitmeye başlamışlardır. Türkiye ile diğer Türkî devletler arasında binlerce yıl 
öncesine dayanan kültürel bağlar bulunmaktadır. Bu açıdan Türkiye ile bu ülkeler arasında turizmin gelişmesi 
beklenmektedir.  Türkiye  üç  tarafı  denizlerle  çevrili  bir  ülke  iken  Hazar  gölüne  kıyısı  olanlar  dışında,  Türkî 
devletlerin denizden yoksun olduğu görülmektedir. Bu durum ülkemiz ile Türkî devletler arasında önemli bir zıtlık 
olup turizmin gelişmesine olumlu etki yapabilir. 
Göreceli  maliyetler  açısından  bakıldığında  Türkî  cumhuriyetlerdeki  vatandaşların  gelir  durumunun 
ülkemize göre oldukça düşük olması, onların Türkiye’de tatil yapmalarını olumsuz etkileyen bir faktördür. Yani 
kendi ülkelerindeki kazançları ve bu kazançlarının Türkiye’deki alım gücü açısından durumu, onların aleyhine bir 
tablo oluşturmaktadır.  Bu nedenle ülkemize turist olarak gelenler çeşitli işlerde çalışmaktadırlar. 
Türkiye  ile  Türkî  cumhuriyetler  arasındaki  mesafenin  turizme  etkisi  olumludur.  Çünkü  bu  ülkelerin 
bazıları karayolu ile ve tümü hava yolu ile Türkiye’ye çok yakındır. Bu durum yolda geçen zaman ve ulaşıma 
ayrılan  kaynak  açısından  turistler  için  avantajlar  oluşturmaktadır.  Türkiye  ile  Türkî  cumhuriyetler  arasında, 
1990’lı yılların başında başlayan siyasi ilişkiler genellikle iyidir. Türkî cumhuriyetler dış dünya ile özellikle de 
Türkiye  ile  siyasi  ilişkilerinin  gelişmesini önemsemektedirler.  Doğal  olarak  siyasi ilişkilerin  iyi  olması  vize  ve 
seyahat kolaylıklarını ve insan hareketliliğini olumlu etkilemektedir.  
Kültürel bağlar, siyasal ilişkiler, zıtlıklar ve mesafe gibi çok sayıda etken açısından teorik olarak Türkiye 
ile  Türkî  devletler  arasında  turizmin  gelişmesi  beklenmektedir.  Göreceli  maliyetler  açısından  ise  olumsuz  bir 
durum söz konusudur. Ancak çok sayıda olumlu etkene rağmen Türkiye ile Türkî cumhuriyetler arasında turizm 
faaliyetinin  iyi  bir  düzeyde  olduğu  söylenemez.  2014  yılı  verilerine  göre  Türkiye’ye  gelen  toplam  36.837.900 
turistin sadece 1.536.023’ü yani % 4’ü Türkî devletlerden gelmiştir. Aynı yıl Türkiye’den yurt dışına yaklaşık 9,2 
milyon  kişi  giderken  bunların  sadece  %  5’i  Türkî  devletlere  gitmiştir.  Bu  veriler  ülkemiz  ile  Azerbaycan, 
Kazakistan,  Özbekistan,  Türkmenistan,  Kırgızistan  ve  Tacikistan  gibi  Kafkasya  ve  Orta  Asya  Türk  devletleri 
arasındaki turizmin  yeteri kadar  gelişmediğini  göstermektedir. Bu  durumun  nedenleri  irdelenmeli,  problemler 
ortadan kaldırılmalı ve akraba olan bu topluluklar arasındaki karşılıklı turistik hareketlerin geliştirilmesi için 
gerekli adımlar atılmalıdır.  
 
Anahtar kelimeler: Türkiye, Türkî cumhuriyetler, turizm, siyasi ilişkiler, kültürel bağlar. 
 
 
 

---