Vaxt gələr, axtarıb gəzərlər məni
115
Dərdinə şərikdir qocaman Araz,
O sakit ləpələr, lal axan sular.
Ölüm kaman kimi belini əymiş,
Şahlar torpağını virana qoymuş,
Amerika lordları, ingilis şeiri,
Sənin qucağında yamanca uymuş.
İnləyir əllərdə dövlətin sənin!
Artır gündən-günə möhnətin sənin!
Talayır varını acgöz düşmənlər,
Daşınır “Ağ evə” sərvətin sənin!
Bu rəzalət nədir, bu ölüm nədir?!
Bu işgəncə nədir, bu zülm nədir?!
İgid Səttarxanın vətəni, qardaş,
Neçin külə dönmüş bir viranədir?
Yetər, çox yalvardın Allaha, qardaş!
Sarılmaq vaxtıdır silaha, qardaş!
Uçur zindanları bir şən həyat qur -
Yetir insanlığı sabaha, qardaş!
“Azadlıq!” deyərək atıl meydana,
Səadət uğrunda çarpış mərdana,
Cəlladlar əlində olma oyuncaq,
Bir gözəl gün qazan Azərbaycana!
10.06.1954
ŞƏRƏF LÖVHƏSİ
Kürün sahilində böyük bir şəhər!
Ona mahnı qoşur hər gün ləpələr.
Dalğalar gah küsüb, qayıdıb geri,
Şah da qucaqlayır boz sahilləri.
Qəzəbi tutanda başlayır cəngə,
XEYBƏR İGİDƏLİYEV
116
Gah quzuya dönür, gah da pələngə.
İnsana bənzəyir təbiətcə Kür.
O da əzəl gündən genişlik sevir.
Bəzən darlıq edir ona məcrası,
Min bir qaya yıxır kiçik dalğası.
Kür öz yatağından çıxmaq istəyir,
Çöllərə, düzlərə axmaq istəyir.
Kürüm tələsməsin, onun arzusu
Bizim də arzumuz, diləyimizdir.
O bizim həmişə qaynar qanımız,
Həmişə döyünən ürəyimizdir.
Əlibayramlıda geniş bir küçə,
Ağaclar baş-başa verib gör necə
Üzə gülümsəyir. Bardı hər tərəf,
Çinarlar, küknarlar dayanıb səf-səf.
Burdan iti keçmə, bir ayaq saxla,
Təzə çiçəklərin ətrini qoxla,
Bu güllər, çiçəklər yox idi dünən,
Yox idi gördüyün bu təmtəraq da.
Bu yerdə doğulub böyümüşəm mən,
Qüdrətim çatmır ki, yazım bu haqda.
Şəhərin ən gözəl yeri də budur.
Görkəmində böyük əzəmət, qürur.
Bir “Şərəf lövhəsi” göyə ucalır,
Baxan, bir də baxıb xəyala dalır.
Bir deyil-beş deyil şəkil lövhədə,
Neçə qəhrəmannın özü var burda.
Mənim şəhərimin neçə fədakar
Oğulu var burda, qızı var burda,
Burdadır döyünən qəlbi Şirvanın,
Var olsun yaratmaq eşqi insanın.
Hələ yazılmamış neçə dastanın
Söhbəti var burda, sözü var burda.
1960
Vaxt gələr, axtarıb gəzərlər məni
117
SƏNİN
Əzəldən sevmişəm ömrün yazını,
Çox çəkmişəm bir dilbərin nazını,
Aşıq qardaş, yenə köklə sazını,
Yolunu gözləyir bu toylar sənin.
Aylar, illər nə bəxtiyar sovuşur,
Hər könül öz istəyinə qovuşur.
Ünvanını evlilərdən soruşur
Hələ neçə-neçə subaylar sənin.
Bəmdə çox dayanma, hərdən zilə keç,
Könlümüzə düşən muğamlardan seç.
Şirin avazını unudarmı heç
Bu əlvan otaqlar, saraylar sənin.
1957
QAFQAZ
Qafqaz diyarıdır mənim vətənim,
Öz sevimli yurdum, azad məskənim.
Bütün arzularım dil açır burda,
Ömrümün baharı gül açır burda.
Qafqaz! Həyatım “can” deyir bu ada,
Onsuz yaşamaram heç vaxt dünyada.
Ürəyim bağlıdır hər zaman ona,
Şeirimə can verir o əziz ana.
Mən sənin qoynunda dolmuşam yaşa,
Buludsuz göylərdə günəşlə qoşa
Yanır yer üzündə çırağın, Qafqaz.
1951
XEYBƏR İGİDƏLİYEV
118
Yenə də xəyalım qol-qanad açdı,
“Uzaq bir səfərə hazıram” dedi.
Sinəmə sığmadı coşqun ilhamın
“Qələm dilə gəlib yazıram” dedi.
Şairin ilhamı bahara bənzər,
Yanar da, sönər də ulduzlar kimi.
Gah da gileylənər, özündən küsər,
Hərdən də naz satar şən qızlar kimi.
Vuruldum sənətə körpəliyimdən,
Aylı gecələrdən aldım ilhamı.
Şair olmasam da, siz bilin ancaq,
Şeirlə başladım mən bu axşamı.
1950
BU YERLƏR
Dəyişmiş siması, sən görən deyil,
Dostum, gəl yenidən gəz bu yerləri.
Bir həyat qaynayır hər qarışında,
Acizdir vəsf edə söz bu yerləri.
Murovdağdan nəzər sal bir aşağı,
Buruq meşəsidir Kürün qırağı.
Əlibayramlının gülür növrağı -
Bürüyəcək işıq, qaz bu yerləri.
Oyanıb yuxudan səhər obaşdan
Kəklik ovlayasan “Dəlikli daş”dan,
Dumanlı qayadan, çiskinli qaşdan
Seyr et şairanə, süz bu yerləri.
Vaxt gələr, axtarıb gəzərlər məni
119
Baxdıqca insanın ucalır başı,
Min nemət yetirir torpağı, daşı.
Yaratmaq həvəsi, hünər yarışı
Gülşənə döndərdi tez bu yerləri.
01.12.1950
MƏNİM ŞƏHƏRİM
Kimin yolu düşsə bizim şəhərə,
Ötəri keçməsin qoy küçələrdən.
Görsün bir nişanə, bir iz qalıbmı
Küskün axşamlardan, lal gecələrdən?
Ətalət, ehtiyac qara gün kimi
Çəkib karvanını burdan köç eylər,
Böyük bir sənətkar yaxşı demişdir,
“Muğan - Muğan olsa biri uç eylər”.
Ötən günlərini o, bu yerlərin
Bir an xatırlayıb yadına salsın,
Təəccüblənməsin gördüklərinə,
Nə də ürəyini şək-şübhə alsın.
Dəyişir görkəmi, dəyişir hüsnü,
Ömurə zinətdir mənim şəhərim.
Görün nə uğurlu gələcəyi var -
Muğana şöhrətdir mənim şəhərim.
Qalxıb Murovdağın belinə hər gün,
Qoy baxım doyunca hər səhər ona.
Haqqında bir nəğmə yazılmasa da
Kür qoşur ən şirin nəğmələr ona.
XEYBƏR İGİDƏLİYEV
120
MUĞAN QIZLARI
Toyda, həm şənlikdə, iş üstündə də,
Dodağı nəğməsiz görmədim sizi.
Bilin, hər nəğməyə dəyişmərəm mən
Qəlbimi titrədən zümzümənizi.
Bu doğma ellərin gen qucağında
Qayğısız, kədərsiz boy atmısınız,
Yuxulu çölləri nəğmələrlə siz
Hər səhər yuxudan oyatmısınız.
Deyirəm, elə bir nəğməm olaydı
Nəğmələr içində sayılaydı o.
Muğan qızlarının xoş avazında
Bu sakit çöllərə yayılaydı o.
KÖNÜL SEVƏN GÖZƏLDİR
Bizim el içində bu cür məsəl var,
“İstəmirəm, könül sevən gözəldir”.
Çox aşiqlər bunu eyləmiş təkrar:
“İstəmirəm, könül sevən gözəldir”.
Çoxları dünyanı tərk edib getdi,
Eşqi, məhəbbəti dərk edib getdi.
Ölüm yatağında çox aşiq dedi:
“İstəmirəm, könül sevən gözəldir”.
Çoxları işlətdi min tilsim, hiylə,
Bir zərər dəymədi azad sevgiyə.
Kölgətək arxamca düşmüsən niyə?
İstəmirəm, könül sevən gözəldir!
Dostları ilə paylaş: |