Rüstəm Kamal
7
Kamal Abdulla, Низами Ъяфяров щаггында няшр етдийи
китабlarы дедиймя мисал ола биляр. Халг шаири Зялимхан
Йагубун йарадыъылыьы да онун тящлилиндя охуъуйа чох
хош тясир баьышлайыр.
Истяр-истямяз Асиф Яфяндийеви (сонралар «Асиф
Ата» йаздырырды) хатырладым. Щям дя тяяссцфля
хатырладым ки, беля бир културоложи дцнйаэюрцшя
малик тянгидчи, ядябиййатшцнас алим унудулубду.
Rüstəm Kamalın йубилей эеъясиндя академик Теймур
Бцнйадov Асиф Атанын адыны чякди вя Низами
Ъяфяровла мяня цзцнц тутду ки, йадыныздадырмы?
Ялбяття, йадымыздан чыхмамышды.
Мян вахтиля «Ядябиййат вя инъясянят» гязетинин баш
редактору
олдуьум
вахтларда,
тянгид
вя
ядябиййатшцнаслыг шюбясинин мцдири ишляйян Низами
Ъяфяровун ондан алдыьы эюзял бир мцсащибяни чап
етмишдим. Зянэ вуруб миннятдарлыг едирди. Яслиндя бу
мцсащибя цчцн мян она миннятдар идим.
Асиф
Яфяндийевля
Рцстям
Камалын
цслуб
йахынлыьыны айдын эюрмяк олур. Бундан башга, бир
тянгидчи кими севдийи vя щаггында йаздыьы китабда
йцксяк гиймятляндирдийи Низами Ъяфяров онун рущи
гидасыдыр.
Бцтцн бунлар эюстярир ки, Рцстям Камал ядяби тянгидя
бюйцк няфясля эялиб; о дцнйа мядяниййяти гайнагларыны
ядябиййатыны вя фялсяфясини эюзял билмякля мили
зяминдя инкишаф едир. Азярбайъан ядяби-тянгиди
фикринин Бюйцк нцмайяндяси кими таныныр вя севилир.
О, артыг эениш мигйаслы фялсяфи цмумиляшдирмяляриля
Рцстям Камал ядяби мцщити формалашдыран нцфузлу сюз
сащибидир. Биз достлары да онун йцксяк истедадыны вя
инсани кейфиййятлярини эюрцб севинирик.
Rüstəm Kamal
8
Няриман Щясянзадя,
Халг шаири
Бакы, 08.07.2012
«БАГДИ ЭЮРДИ…»
(«Китаби-Дядя Горгуд»да эюрмя коду)
“Kitabi-Dədə Qorqud”da göz (baxış) yalnız fizioloji orqan
deyil, həm də ontoloji obrazdır. Görmə kodu «o dünya» - «bu
dünya», real-mifoloji, oyaq - yuxulu, ölü - diri və s. kimi
antitezalarda gerçəkləşir, eləcə də demonoloji personajları
səciyyələndirmə üsullarından biri olub, real personajlarla özgə
mifoloji dünyanın nümayəndələri arasında qarşılıqlı təmas
(görünüşü) əks etdirir.
Müxtəlif etnik ənənələrdə gözlə ilə bağlı inanclar,
sınamalar, təsəvvürlər mövcuddur. «Xalq inancına görə, göz
vasitəsilə bir insan başqa bir insanın taleyinə təsir edə bilir.
İnanclarda göz adətən nəzər yetirmək, canlı varlığa ziyan
vermək imkanı ilə bağlıdır» (Толстой Н.И. Глаза //
Славянские древности т.1. М.1995, с. 500). «Kitabi-Dədə
Qorqud» da gözlə bağlı inanca rast gəlirik: sol gözün səyirməsi
bəd xəbərə işarədirsə, sol gözün yaşarması qorxuyla
əlaqələndirilir.
Bəd xəbər gözləntisi gözlə bağlı olub, mifoloji semantikalı
«səyrimək» predikatını tələb edir. «Cıqsın bənim kor gözüm, a
Dirsə xan, yaman səgrir» - deyən ana oğlunun başına nəsə
bədbəxt hadisənin gəldiyini hiss edir.
Bir çox rituallarda qıza «baxma», “gəlingörmə” xüsusi
mərasim elementi kimi fərqləndirilir. Buraya, toyda gəlinə
«baxma», yaxud doğum mərasimində hamilə qadını «görmək»
Rüstəm Kamal
9
aktları aiddir. Hər iki halda bilgi, tanınma mövzusu gözlə
(gəlin və hamilə qadın görənlər üçün «yaddırlar») bağlıdır.
Oğuz eposu bütün hadisələri, yaşantıları və hətta mücərrəd
anlayışları gözün ətrafında birləşdirir. Söyləyici nədən
danışırsa danışsın, bilavasitə vizual aspektdə hadisələri
görümlü, plastik təqdim edir.
«Bamsı Beyrək boyu»nda görmə yaddaş-xatırlama aktı ilə
əlaqələndirilir. Banıçiçək ozandan əllərini gizlətsə də:
(«Əllərin yeninə çəkdi. Görükməsin deyü oyuna girdi»),
Beyrək nişanlısının barmağındakı üzükdən ona keçən günləri
xatırladır.
Toy mərasimində ərə gedən qızın «gizlədilməsi» dя vizual
kodda gerçəkləşir. («Gördi gög çayırın üzərinə bir qırmızı
otağ dikilmiş… xəbəri yoq ki, alacağı ala gözli qızın otağı
olsa gərək…»). Yasağa görə, ərə varan qız toy-düyünə qədər
«gözə görünməməlidir». «Qız aydır: «Ya nə məsləhətə
gəldin, yigit?» - dedi. Beyrək aydır: «Baybican bəgün bir
qızı varmış, anı görməgə gəldim!» - dedi. Qız aydır: «Ol
öylə adam degildir kim, sana görinə! – dedi».
K.Abdullayevin fikrincə, «Qədim Oğuz aləmində, belə bir
yasağın olması bu aləmin daxili bütövlüyünə dəlalət edən
cəhətdir və bu cəhət Beyrəklə Banıçiçəyin görüşü zamanı
Banıçiçəyin Beyrəyə dediyi «Ol qız elə adam deyil ki, sənə
görükə» sözlərində özünü göstərir. Banıçiçək özü də bilir ki,
Beyrəyə görünmək yasaqdır, etik normanın pozulmasıdır»
(Abdullayev K. Gizli Dədə Qorqud. B., 1991, 58).
Görünməzlik mifoloji düşüncədə özgəliyin, yoxluğun
əlamətidir, iki dünya sakinlərini bir-birindən ayıran simvolik
sərhəddir.
Beyrəyin profan məkandan (ölülər dünyasından) qayıdışı
müəyyən mənada yas ritualıнын бир елекменти кими
тякрарланыр. Qəhrəmanın müvəqqəti «ölümü» profan
məkanda – periferiyada, «dirilməsi» isə sakral dünyanın
mərkəzində – Qalın Oğuzda baş tutur.
Dostları ilə paylaş: |