247
və xarici bazarlardan cəlb edilmiş vəsaitlərinin cəmləşməsinin tənzimlənməsi
üçün nəzərdə tutulur.
8. Tələbli depozitlərin və bankların müxbir hesablarının sabit qalıqlarının
cəminin öhdəliklərin ümumi məbləğinə nisbəti. Bu əmsal tələbli depozitlərin və
müxbir hesabların sabit qalıqlarının öhdəliklərin hansı hissəsini təşkil etdiyini
müəyyən edir. Sabit qalıq dedikdə bir il ərzində hesabda sabit olaraq qalan və
hesabdan çıxarılmayan məbləğ başa düşülür.
Bankın likvidlik mövqeyinin effektiv proqnozlaşdırılması üçün bank
ayda bir dəfədən az olmayaraq likvidlik vəziyyətinin stress-testini həyata keçir-
məlidir.
Stress-testin ssenarisinin hazırlanmasında banka və onun fəaliyyətinin
xüsusiyyətlərinə (bank əməliyyatlarının və məhsullarının növünə, cəlb edilmiş
vəsaitlərin mənbələrinə) aid olan, bazarda cari və proqnozlaşdırılan vəziyyətlə
bağlı fərziyyələr, habelə reytinq agentlikləri tərəfindən verilmiş reytinqlərin
təsiri kimi meyarlar əsas götürülməlidir.
Stress-testin keçirilməsi zamanı müqavilə ilə müəyyən edilən müddətli
aktiv və öhdəliklərin məbləğlərinin hər zaman onların likvid dəyərini real əks
etdirmədiyi nəzərə alınır.
Öhdəliklər üzrə stress-test fərziyyələri aşağıdakılardan ibarət ola bilər:
1. müddətli öhdəliklərin sahibləri tərəfindən vəsaitlərin vaxtından əvvəl
geri götürülməsi;
2. cari və müxbir hesablarda vəsaitlərin azalması;
3. müştərilərin depozitlərinin valyutasının dəyişdirilməsi;
4. iri depozitlərin geri çağırılması;
5. banklar və digər maliyyə qurumlarından alınmış vəsaitlərin vaxtından
ə
vvəl geri çağırılması;
6. kredit xətləri üzrə müqavilə şərtlərinin pozulması (vaxtından əvvəl
bağlanması, nəzərdə tutulmuş vəsaitlərin tam həcmdə və ya vaxtında ayrılma-
ması).
Bank tərəfindən likvidlik vəziyyətinin dəyişməsinin inkişafının “ən pis”,
“ən yaxşı” və “ehtimal olunan” ssenariləri tərtib olunmalı və yuxarıda göstə-
rilən fərziyyələr daxil olmaqla hər bir ssenari üçün ayrıca meyarlar müəyyən
edilməlidir.
Bundan əlavə bank rəhbərliyinin, habelə müvafiq səlahiyyətli əməkdaşla-
rının məlumatlandırılması məqsədilə hesabatlıq sistemi aşağıdakı məlumatları
özündə cəmləşdirməlidir:
1. öhdəliklərin cəmləşməsi barədə məlumat: ən iri vəsait təminatçıları
öhdəliklərin sahibləri, onların fəaliyyət sahələri və coğrafi ərazi üzrə toplanma-
sı, resursların növü (cari hesab, müddətli depozit, banklararası kredit), vəsaitin
məbləği, faiz dərəcəsi və digər məlumatlar;
2. ən qısa müddət ərzində satıla bilən aktivlərin siyahısı;
248
3. hazırda təminat qismində yerləşdirilmiş və əlavə vəsaitlər tələb olu-
narsa təminat qismində yerləşdirilə və ya gələcəkdə yenidən maliyyələşdirilə
bilən aktivlərin siyahısı;
4. kreditlərin və digər öhdəliklərin geri qaytarılması, gələcəkdə əldə
ediləcək əsas vəsaitlərin və uzunmüddətli investisiyaların maliyyələşdirilməsi
üzrə plan (bankdaxili) və proqnozlar (bankdankənar təsir nəzərə alınmaqla);
5. aktivlərin gəlirliyi və bank əməliyyatlarının aparılması üçün müxtəlif
resursların dəyəri (maliyyələşmə mənbələri üçün mövcud olan və proqnoz-
laşdırılan qiymətlər);
6. bazarda mövcud vəziyyətin, habelə öhdəliklərinin diversifikasiyası
məqsədilə bankın bazara çıxış imkanlarının və qısa müddət ərzində aktivlərin
satılmasını təmin edə bilmək bacarığının qiymətləndilməsi üzrə mütəmadi
məlumat.
6.2. Bank kapitalı
Təsərrüfat subyektinin fəaliyyətinin maliyyələşməsi sistemində əsas anla-
yışlardan biri kapitaldır. Bu kateqoriyanın izah edilməsi üçün üç əsas ya-
xınlaşmanı müəyyən edirlər: iqtisadi, mühasibat və uçot-təhlil.
qtisadi yaxınlaşma çərçivəsində kapitalın fiziki konsepsiyası yerinə
yetirilir və cəmiyyətin gəlirlərinin universal mənbəyi olan və dövlət daxil
olmaqla şəxsi (onun daşıyıcısından, yəni insandan uzaqlaşmayan), özəl, ictimai
birliklərə bölünən resursların cəmi kimi geniş mənada nəzərdən keçirilir. Ka-
pitalı iki son növə, real və maliyyə növünə ayırmaq olar. Real kapital istehsal
amillərində (binalar, maşınlar, nəqliyyat vasitələri, xammal və digərləri) ifadə
olunur; maliyə isə qiymətli kağızlarda və pul vəsaitlərində.
Müəssisə səviyyəsində yerinə yetirilən mühasibat yaxınlaşması çərçi-
vəsində “kapital” termini xalis aktivlərin sinonimi kimi çıxış edir, onun həcmi
isə müəssisənin aktivlərinin məbləği və onun öhdəliklərinin həcmi arasındakı
fərq kimi hesablanır.
Uçot-təhlil yanaşması mahiyyət etibarilə iki əvvəlki yanaşmanın birləş-
məsidir və kapitalın fiziki və maliyyə konsepsiyalarının modifikasiyasından
istifadə edir. Bu halda resurslar cəmi kimi kapital eyni vaxtda iki tərəfdən
xarakterizə edilir: a) onun qoyulma istiqamətləri (kapital vahid müstəqil sub-
stansiya kimi mövcud deyildir və həmişə bəzi fiziki formaya salınır və b) ya-
ranma mənbələri kimi (kapital haradan alınmışdır və kimindir). Müvafiq olaraq
kapitalın iki bir-biri ilə qarşılıqlı əlaqədə olan müxtəlifliyini ayırırlar: aktiv və
passiv. Aktiv kapital – təsərrüfat subyektinin istehsal gücüdür və onun mü-
hasibat balansının aktivində iki blok - əsas və dövriyyə kapitalları formasında
formal olaraq təqdim edilmişdir. Passiv kapital – vəsaitlərin uzunmüdətli mən-
bələridir və onların hesabına subyektlərin aktivləri formalaşmışdır; onlar xüsusi
və borc kapitalına bölünmüşdür.