438
1211 saylı qanun ilə Mərkəzi Bankına kredit əməliyyatlarında tətbiq
edəcəyi reeskont, diskont və faiz nisbətlərini müəyyənləşdirmək, borc pul-
vermə, əmanət faizləri, disponibilite və qarşılıqlar mövzusunda yüksək plan-
lama təşkilatı vasitəsilə Nazirlər Kabinetinə təklif vermək və tətbiq ediləcək pul
siyasətinin inkişaf planları və illik proqramlara uyğunluğunu təmin etmə və
bank sektorunun apardığı əməliyyatların bu qanunlara uyğunluğuna nəzarət
etmək səlahiyyəti verilmişdir.
Mərkəzi Bankın əsas müşavirlik vəzifələri arasında: milli pulun xarici
valyutalar və qızıl qarşısındakı paritetini müəyyən etməkdə hökumətə rəybil-
dirmə, bank qanununun tətbiqində hökumətlə rəy mübadiləsi aparma, banklar
və digər maliyyə təşkilatları ilə bağlı quruluş icazələri və bunlarla bağlı
tövsiyədən öncə bankın rəyi soruşulduğunda bu rəy bildirmə sayıla bilər.
1211 saylı qanun qüvvəyə mindiyi 1970-ci ildən bu vaxta qədər keçən
müddətdə, Türkiyədə iqtisadi şərtlər əhəmiyyətli dərəcədə dəyişilmişdir.
05.05.2001-ci ildə 4651 saylı Türkiyə Cümhuriyyəti Mərkəzi Bankı qanununda
dəyişiklik edilməsinə dair qanun rəsmi qəzetdə yayımlanmışdır. Bu qanun ilə
TCMB-nin əsas məqsədinin qiymət dayanıqlığını təmin etmək olduğu və
bankın ölkənin siyasətinin müəyyən edilməsində və tətbiqində yeganə səla-
hiyyətli və məsuliyyətli orqan olduğu bildirilmişdir. Qanuna görə bankın əsas
hədəfinə zidd olmamaq şərtilə bank hökumətin böyümə və məşğulluq siyasət-
lərini dəstəkləyə bilər. Bundan başqa bank əsas hədəf olan inflyasiyayla mü-
barizənin fəal olaraq aparılması məqsədilə inflyasiya hədəfini hökumətlə bir-
likdə müəyyən etməklə vəzifələndirilmişdir. Bank qiymət dayanıqlığını
təminetmə, inflyasiya ilə mübarizə aparmaq üçün müasir dövrdəki mərkəzi
bankçılıqda istifadə edilən pul siyasəti vasitələrini müəyyənləşdirməli və isti-
fadə etməlidir.
Yeni mərkəz bankı qanunu ilə edilən dəyişikliklərin əsasları aşa-
ğ
ıdakılardır:
1.
Vasitə müstəqilliyi. Müstəqillik ölçüsü olaraq, bankın əsas məqsə-
dinin qiymət təmin etmək olduğu və bankın pul siyasətinin müəyyən edilmə-
sində və tətbiqində yeganə məsuliyyətli və səlahiyyətli olduğu qanuniləşmişdir.
Bank vasitə müstəqilliyi qazanarkən, inflyasiya hədəfini hökumətlə birlikdə
müəyyənetmə vəzifəsi və səlahiyyətilə vəzifələndirilmişdir. Bankın hesab və
ə
məliyyatlarının auditinin müstəqil audit təşkilatları tərəfindən aparılması yeni
qanunda nəzərdə tutulmuşdur.
2.
Pul siyasəti orqanı. Qiymət dayanıqlığının aktivliyinin təmin edil-
məsi məqsədilə dünya praktikası da nəzərə alınaraq pul siyasəti orqanı yara-
dılmışdır. Pul siyasəti orqanı sədrin rəhbərliyi altında sədr müavinləri, bank
məclisinin üzvləri arasından seçiləcək nümayəndə və sədrin məsləhəti ilə
müştərək qərarla seçilən nümayəndədən ibarətdir. Xəzinənin sədri və ya onun
müavini səsvermə hüququ olmamaq şərtilə iştirak edirlər.
3.
Dövlət sektoruna kredit verilməməsi. Xəzinə ilə dövlət orqanı və
439
təşkilatlarına "avans verilməsi" və kredit verilməsi qadağan olunmuşdur. Bu
baxımdan da əvəzi olmadan pul kəsilməsi də dayandırılmışdır.
Mərkəzi Bankı 11.06.1930-cu il tarixli ilk qanunda "xəzinənin qısa-
müddətli avansı" adlı anlayış yox idi. Bu hesab 1938-ci ildə yaradılmış və daha
sonrakı illər də, xüsusilə də 1952-ci ildən sonra pis niyyətlə istifadə edilmişdir.
O dövrdə kənd təsərrüfatı sektoruna verilən subvansiyalar Mərkəzi Bankdan
borc alınaraq maliyyələşdirilmişdir. Bunun nəticəsində də Türkiyə ciddi inflya-
siya ilə ilk dəfə bu dövrdə rastlaşmışdır. Maliyyə bazarlarının inkişaf etmədiyi
həmin dövrlərdə Mərkəzi Bankın inflyasyonist siyasət aparıb-aparmadığı
emissiya ilə ölçülürdü. Emissiya Mərkəzi Bankın bazara çıxardığı banknotların
cəmi dəyəri olaraq, həmin müddətdə əhəmiyyət qazanmışdır. 11.06.1930-cu il
tarixli Mərkəzi Bank qanununun 32-ci maddəsi belədir: "Bank xəzinə tədiy-
yələrinin ifa, ölkə daxili və xarici pul köçürmələrini təmin edir". Qanunun heç
bir maddəsində qısamüddətli avans hesabı adlı bir termin istifadə edilməmişdir.
Çünki bu qanun çərçivəsində xəzinənin Mərkəzi Bankdan kredit alması
mümkün deyildi. Bankın qurulmasından sonra vergi gəlirləriylə xərclər ara-
sındakı müddət fərqinin yaradacağı nağd ehtiyacının Mərkəzi Bankdan avans
alınaraq həll edilməsi fikri yaranmışdır. Ancaq bu avansın büdcənin maliyyə-
ləşməsi üçün olmadığı, il sonunda mütləq sıfır olacağı ehtimal edilmişdir.
Avans hesabının üst limiti, dövlət büdcəsinin böyüklüyündə deyil, Mərkəzi
Bankın ödənilmiş sərmayəsinə bağlı idi.
02.07.1932-ci il tarixli 2062 saylı qanun ilə 32-ci maddə aşağıdakı kimi
dəyişdirilmişdir. "Bank xəzinənin fəaliyyətinə xitam verilməsinə minimum 3 ay
qalmış bonolarını diskont edə bilər. Bu işə bankın tədiyyə edilmiş sərmayəsinin
40%-dən çoxu şamil edilə bilməz". 24.06.1938-ci il 3492 saylı qanun ilə 32-ci
maddə daha da əhatəli vəziyyətə gətirilmiş və bura qısamüddətli avans hesabı
daxil edilmişdir. 32-ci maddənin ilk ciddi pozulması, çoxpartiyalı dövrə
keçiddən sonra baş vermişdir. Bu dövrdə qanunun qoyduğu avans limiti yetərli
olmamış və inflyasiya səbəbilə qanunun qoyduğu limit azalmışdır. 27.04.1955-
ci ildə 6544 saylı qanun ilə 32-ci maddənin 2-ci hissəsinin ilk cümləsi dəyişdi-
rilmişdir və belə olmuşdur: "Bank, miqdarı cari ilin məsrəf büdcəsi yekununun
15%-ni keçməmək şərtilə xəzinəyə qısamüddətli avans hesabı aça bilər". Bu
ifadənin qüvvəyə minməsilə ilk dəfə 1955-ci ildə emissiya 30%-ə yüksəlmişdir.
qtisadi möhkəmliyin təmin edilməsi ümidi ilə 1961-ci ildə ilk dəfə
qısamüddətli avans hesabı konsolidə edilib sıfırlanmışdır. Avansın limiti büdcə
ayırmalarının 5%-ni təşkil etmiş və maliyyə ili sonunda bağlanılması haqda
qeyd qanunda göstərilmişdir. 21.04.1965-ci il 586 saylı qanun ilə 32-ci mad-
dənin 2-ci bəndi yenidən dəyişdirilmiş və avansın limiti büdcə ödənişlərinin
10%-i qədər müəyyən edilmişdir. Edilən dəyişikliklə maliyyə ili sonunda avans
hesabının bağlanmasından sonra tamamilə aradan qaldırılmışdır.
1.
Son borcvermə mərhələsi. Son kredit mərhələsi etibarilə ödəniş
sistemində çatışmazlıqlara səbəb ola biləcək keçici likvidlik problemlərini və