450
sənədləri olmaqla TL cinsindən aktiv tutmaları, açıq mövqelərini yüksəltmişdir.
Bundan başqa bankların yüksək faizli dövlət qiymətlilərinin xarici mənbələrlə
təmin etmələri bankları kurs riskinə qarşı dayanıqlı vəziyyətə gətirmişdir.
Maliyyə sektorunda ortaya çıxan bu quruluş böhranların dərinləşməsinə səbəb
olmuş və tətbiq edilən proqramların müvəffəqiyyətinə mane olmuşdur.
Noyabr və fevral böhranları Türkiyədə bank sektorunun zəif olduğunu bir
daha təstiqləmişdir. Sektorda ortaya çıxan böhranda ən vacib faktor, son illərdə
baş verən iqtisadi dayanıqsızlıqdır. 1990-cı ildə baş verən yüksək inflyasiya,
böyümə sürətindəki dalğalanmalar və sərmayə hərəkətlərinin qırılan strukturu,
qeyri-müəyyənlikləri artmış, iqtisadi fəaliyyətləri qısa müddətli vəziyyətə gə-
tirmiş və pul dövriyyəsini artırmışdır. Dövlət büdcəsi kəsirlərinə görə banklar
real iqtisadiyyata mənbələr verməkdən uzaqlaşmış və dövlət kəsirlərini
maliyyələşdirməyə istiqamətlənmişdir. Yüksək real faizlərin ortaya çıxardığı
orbitraj, bank sektorunun ölkə xaricindən borclanaraq dövlət kəsirlərini maliy-
yələşdirməsinə şərait yaratmışdır. Dövlət daxili borclanma ilində 10% ikən
böhrandan qabaq 30%-ə qalxmışdır.
Dövlət daxili borclanma sənədlərinə şamil edən vergi güzəştləri, qarşılıq-
lar və disponibilitəylə bağlı qanuni tənzimləmələrdə bankların sənəd portfellə-
rindəki artmaya təsir etmişdir.
Dövlət banklarının vəzifə məsrəflərinin ödənməməsi, əsas funksiyalardan
ə
lavə verilən vəzifələr və idarəetmədəki zəiflik nəticəsində dövlət banklarının
strukturu əsaslı şəkildə pozulmuşdur. Bu bankların öz ehtiyaclarını yüksək
məsrəflə bazardan əldə etmələri, həm məsrəflərin artmasını və həm də sistemdə
dayanıqsızlığın yaranmasına səbəb olmuşdur. Dövlət bankları, bank əməliyyat-
larını lazımınca yerinə yetirə bilmirdi. Dövlət banklarında Türkiyədəki
ə
manətin 40%-i birləşərkən, kreditlər içindəki nisbət 25% enmişdir. Bank sis-
temi bu dəyişikliklər qarşısında likvidlik, faiz və kurs risklərinə qarşı daya-
nıqsız vəziyyətə düşmüşdür. 1990-cı illərin 2-ci yarısında dövlət borclarının
maliyyələşməsini asanlaşdırmağı nəzərdə tutan makroiqtisadi siyasətlər,
sektorun bu riskli vəziyyətdən çıxmasını və idarə edilməni 2-ci plana salmışdır.
Ə
manət sığorta sistemindən mənbələnən problemlər ilə nəzarət və audit təşki-
latlarının idarə və maliyyə xassəsinə sahib olmaması da, riskin idarə edilmə-
sindəki çətinlikləri artırmışdır. Qısaca onu demək olar ki, Türkiyədə bank sek-
torunda xüsusi vəsaitlər yetərli deyildir, kiçik ölçülü və hissəli bank strukturu
sektorda hakimdir, dövlət banklarının sistemdəki payı yüksəkdir. Aktivin
keyfiyyəti aşağıdır. Bazar risklərinə qarşı təsirli reaksiya vardır və qırıq struktur
(müddət uyğunsuzluğu, açıq mövqe) sektorda hakimdir. Bundan başqa türk
bank sistemində audit yetərli deyil və riskin idarə edilməsi fəaliyyətləri aktiv
deyil.
Dövrümüzün iqtisadiyyatının şərhində diqqəti cəlb edən başlıca xüsu-
siyyət iqtisadiyyatın bütün istiqamətlərində qarşıya çıxan qloballaşma pro-
sesidir. Bu proses iqtisad dünyasında maliyyə bazarları vasitəsilə bir inteqrasiya
451
hadisəsini ortaya çıxarmaqdadır və bu çərçivədə beynəlxalq sərmayə axını
dünya iqtisadiyyatında gözə çarpan ən əhəmiyyətli cəhətlərdəndir.
Maliyyə bazarında, şübhəsiz, mərkəzi banklar və kommersiya bankları ən
ə
həmiyyətli maliyyə qurumu olaraq diqqəti çəkməkdədir. Xüsusilə, infor-
masiya texnologiyalarının getdikcə yayıldığı və xəbərləşmə imkanlarının in-
kişafı nəticəsində müasir dövrdə ticarət bankları ənənəvi borc vermə, əmanət və
yığım xidmətlərini inkişaf etdirərək, maliyyə sistemində daha da güclənmək-
dədir. Bir tərəfdən, kredit vermək, digər tərəfdən isə əsrin texniki imkanları ilə
daha hazırlıqlı bir hala gələn banklar göstərdikləri xidmətin keyfiyyəti və həcmi
ilə dünya iqtisadiyyatında əhəmiyyətli yerini saxlamaqdadır.
2002-ci ildən başlayaraq, Türkiyə iqtisadiyyatında milli hasilatda artım
müşahidə olundu və üç ildə orta hesabla 7,5%, 2005-ci ildə isə 7,6% artım əldə
edildi ki, bu da Türkiyə iqtisadiyyatının məhsuldarlıq göstəricisidir, bu müsbət
dəyişikliklər mövcud vəziyyət baxımından böyük əhəmiyyət daşıyır.
Vergilərin ödənilməsindəki müsbət dəyişikliklər, xərcə ciddi nəzarət,
dövlət sektorunun borca olan ehtiyacını ikiədədli rəqəmdən 6%-lik səviyyəyə
enməsini təmin etmiş, dövlət maliyyə tarazlılığında yaranan bu müsbət dəyişik-
lik dövlət sektorunun borc yığımının ÜDM-ə nisbətən azalmasına səbəb olmuş,
yəni 106%-dən 77%-ə enmişdir.
Türkiyə iqtisadiyyatı 2004-2005-ci illərdə tamamilə yeni bir inkişaf mər-
hələsinə daxil olmuş və bu, maliyyə sektoruna da əhəmiyyətli təsir gös-
tərmişdir.
Türkiyənin bank sektorundakı müsbət dəyişikliklərlə yanaşı onun cari
ə
məliyyat kəsirinin, dalğalı məzənnə rejiminin tətbiqi, maliyyə quruluşundakı
aşağı həcmdə olan xarici valyuta pozisiyaları diqqəti cəlb etməkdədir.
Türkiyə bank sektoruna təsir edən makroiqtisadi amillər, yəni yüksək
böyümə hədləri və dezinfilyasiya, azalan faiz həddi və gəlirlər, artan istehlak
cari əməliyyatların kəsiri və dalğalı məzənnə rejiminin tətbiqindən ibarətdir.
Mərkəzi bankın tətbiq etdiyi pul siyasəti, maliyyə sisteminin səmərəliliyinin
artırılmasına yönəldilən tədbirlər və ölkənin Avropa Birliyinə üzvlük yolunda
göstərdiyi cəhdlər bu iqtisadi yüksəlişin əsas təməlləridir.
Türkiyə iqtisadiyyatnın bu inkişafı və inflyasiya həddinin ikirəqəmli
səviyyədən birrəqəmli səviyyəyə enməsi Türkiyənin maliyyə sisteminin, o
cümlədən bank sektorunun da məhsuldarlığının artmasına şərait yaratmışdır.
Bank sistemi Türkiyə maliyyə sisteminin ən böyük hissəsi olmaqla, maliyyə
kapitalının 51,3 faizini özündə cəmləmişdir. Maliyyə sistemində banklarla
yanaşı, sığorta və digər maliyyə qurumları da inkişaf etməkdədir. Lakin bu in-
kişaf digər ölkələrlə müqayisədə olduqca aşağı səviyyədədir və gələcəkdə
inkişaf etməsinə ümid edilir.
Aktivlərin böyüklüyü baxımından ilk növbədə 59,7%-lik payı ilə özəl
banklar nəzarəti öz əlində saxlamaqdadır. Xarici banklardan 6-sı Türkiyədə
qurulan xarici bank, 7-si isə şöbə statusunda fəaliyyət göstərir.