_______________Milli Kitabxana___________________
49
NAZIM HIKMƏTIN ŞEIR GECƏSI
Nazimə söz verdilər,
Nəfəsini köksünə
Aldı bir anlıq salon.
Sakit – sakit
Şeir oxudu.
Min nəfərlik bir salonda
Yer yox idi.
Sevincini
Misra – misra
Salon boyu
Səpələdi.
Nə bir yerdə həddi keçdi,
Nə bir yerdə səhv elədi.
Məmət idi
Əzəl sözü,
Son misrası.
Birdən salon ləpələndi.
Son misralar
Itdi çəpik səslərinin arasında.
Kəsilmədi
Alqışların arası da.
Çəpik səsi
Hücum çəkdi tribunaya.
Dəydi zalın tavanına,
_______________Milli Kitabxana___________________
50
Hiddət ilə.
Alqış səsi
Coşdu, daşdı,
Divarları qılınc kimi
Kəsdi keçdi.
Tufan oldu.
Əsdi keçdi.
Axdı keçdi,
Çaxdı keçdi.
O GÜN
Necə xoşbəxt idik, nə mehribandıq,
Alışıb yanırdıq çiyələk kimi.
O gün əlimizə düşsə bir anlıq
Asardıq üfüqdən bir fişəng kimi.
On üç qız, iyirmi oğlandıq azı,
Yanaqlar yanırdı dan üzü kimi.
Bizim qarşımızda büro iclası
Durmuşdu səadət körpüsü kimi.
Görəsən birinci kim girə bilər?
Hamıdan ürəkli Nəfisə çıxdı.
Yamanca pörtmüşdü, baxıb dedilər,
Bu saat yanağı qanayacaqdı.
_______________Milli Kitabxana___________________
51
Telman özü boyda alov şöləsi,
Qardaşxan nəyisə əzbərləyirdi.
Orucun qorxudan batmışdı səsi,
Kamran asta –asta şeir deyirdi.
Hümbət söz açmışdı xam torpaqlardan,
Medaldan, ordendən danışırdı o.
- Komsomol çıxıbdı çox sınaqlardan,
Dedikcə yanırdı, alışırdı o
Necə xoşbəxt idik, nə mehribandıq,
Alışıb yanırdıq çiyələk kimi.
O gün əlimizə düşsə bir anlıq,
Asardıq üfüqdən bir fişəng kimi.
1969
_______________Milli Kitabxana___________________
52
BU DÜNYA DEDIYIN NƏDIR GÖRƏSƏN?!
Bu dünya dediyin nədir görəsən,
Bəzəkli – düzəkli yumru şardımı?!
Təkcə bomboz kürə olsa, düşün sən,
Insanlar dünyaya uyuşardımı?!
Geniş aç gözünü, bir az yaxşı bax,
Kimi piyadadı, kimisi atlı
Bu dünya kiminə oyun – oyuncaq,
Bu dünya kiminə bir zarafatdı.
Dünya bir ha deyil, düşünsən əlbət,
Dünya insanların sayı qədərdi.
Bu dünya birinə bal kimi şərbət,
Bu dünya birinə acı, zəhərdi.
Baxıb bu dünyaya insanlar coşar,
Dünya boy göstərər insan gözündə.
Hərənin qəlbində bir dünya yaşar,
Hərənin dünyası gəzər özündə.
Kiminin üzünə dəyər sillə tək,
Kiminə fağırdan fağırdı, dünya.
Kiminə həyatdı, ömür sür, kef çək,
Kiminə dağlardan ağırdı dünya.
_______________Milli Kitabxana___________________
53
DÜNYANIN
Görən niyə döndü yenə?
Üzü dünyanın, dünyanın?
Ha qışqırır, çatmır mənə,
Sözü dünyanın, dünyanın.
Ömrü verdim nahaq yelə,
Korun – korun yandım elə,
Saçlarımda döndü külə,
Közü dünyanın dünyanın.
Dünya deyil, bu savaşdı,
Sənə aşdı, mənə daşdı.
Biri gülür, biri yaşdı,
Gözü dünyanın dünyanın.
Yolları çoxdan yağırdı.
Aldanma üzdən fağırdı,
Çəkmək olmur, çox ağırdı,
Nazı dünyanın – dünyanın.
Bəxtim dönüb ağır daşa,
Düşübdü gör neçə başa.
Gözümdə çevrilib qışa,
Yazı dünyanın dünyanın.
_______________Milli Kitabxana___________________
54
DEYIRƏM BƏLKƏ HEÇ...
S. Vurğuna
Baxdım o heykələ həsrətlə dünən,
Baxdım, fikrə getdim öz yerimdə mən.
Qarşımda durmuşdu Vurğun elə bil,
O dalğın saçları yenə sərt idi.
Deyirəm bəlkə heç o, heykəl deyil,
Xalqın tunca dönmüş məhəbbətidir.
1963.
_______________Milli Kitabxana___________________
55
KƏTƏYƏN KOLU
Hər kəsin öz yolu var,
Yolu, kətəyən kolu.
Torpaqdan ayrılanlar,
Küləklərin quludur,
Qulu, kətəyən kolu.
Küləklər təpiyində,
Bu nə həyatdı, söylə,
Söylə, kətəyən kolu!
Gücünü topla bir gün,
Küləyə üsyan eylə,
Eylə, kətəyən kolu!
Səndən min dəfə zərif,
Səndən min dəfə güclü,
Çiçəklərdən ibrət al.
Ibrət, kətəyən kolu!
Torpaqdan möhkəm yapış,
Ondan güc al, qüvvət al,
Qüvvət, kətəyən kolu!
Dostları ilə paylaş: |