Z a m a n ı n s ı n a ğ ı n d a n k e ç ə n l ə r . . .
121
***
Bəzən çox oxumaq imkan vermir ki, insan yazsın.
***
Pulun da, var-dövlətin də həddi olmalıdır. Bəzən
pul, var-dövlət o qədər çox olur ki, onun içərisində itib-
batırlar. Hətta pul, var-dövlət öz içərisinə insanı alaraq
onu boğur, öldürür.
***
İnsanlar öz təbiətlərindən və ümumiyyətlə, təbiət-
dən uzaqlaşıblar. Elə bunun nəticəsidir ki, insanlar öz
təbii olmalarını itiriblər. Bəlkə də öz təbiətlərini itiriblər,
süniləşiblər. Süni xarakter yiyəsi olublar. İnsanların
böyük əksəriyyətinin xarakterində sünilikdən başqa heç
nə yoxdur. Ona görə də cəmiyyəti qanunlardan daha çox
süniliklər, saxtakarlıqlar, riyakarlıqlar... idarə edir. Hətta
belə olanda cəmiyyətin həyat tərzi meşə həyatından da
geridə qalır. Əgər meşədə ən güclü heyvanla hesablaş-
malı olurlarsa, burada isə (cəmiyyətdə) güclülüyün
prinsipləri itir. Ağıllı olmaq, istedadlı olmaq, xeyirxah
olmaq, vətənpərvər olmaq, bir sözlə, dəyərli hesab olu-
nan dəyərləri yaşatmaq bir prinsip kimi heç olur. Onda
yaşamaq da çətinləşir. Eyni zamanda insanın ağlı və zə-
kası heç nə olur. Ağıla və zəkaya qiymət verilmir. Ağıllı
və zəkalı adamlar isə süniləşməyi və öz təbiətlərindən
uzaqlaşmağı bacarmırlar.
B u l u d x a n X ə l i l o v
122
***
İnsanın həyatı yola çıxan, səfərə çıxan bir insanın
taleyinə bənzəyir. Səfərdə nələr baş verəcək, bunu səfərə
gedən bilmir. Eləcə də insanın həyatında baş verəcəkləri
insan bilmir. Arabir olub keçənləri xatırlayır və ömrünün
sonuna qədər bu cür yaşayır.
***
Dünyada qəlbində eşq olmayan insan yoxdur.
Ancaq elələri var ki, bunu çoxdan unudub.
***
Bəzi vəzifəli adamlar kabinetindən həyatı öz
istədiyi kimi görür. Bəzən bomboz səhralara yaşıllıqlar
kimi baxır, bəzən isə yaşıllıqlara bomboz səhralar kimi
baxır. Vay o gündən ki, onun bu baxışlarına yaşıllıqlar
tuş gəlsin. Axı o yaşılı və yaşıllığı yaşıl və yaşıllıq kimi
görməyəcəkdir.
***
İnsanın qəlbi bağlı bir otaqdır. Heç kəs bilmir ki,
orada nə baş verir.
***
Bəzən bir ağılsız səni öz iradəsinə tabe etdirir. Bu
zaman doğru olmayanı başa düşsən də, heç nə edə
bilmirsən.
Z a m a n ı n s ı n a ğ ı n d a n k e ç ə n l ə r . . .
123
***
İnsanın başqasına ehtiyacı olanda bir az uşaqlaşır.
Axı uşağın özü geyinib-soyuna bilmir. Uşağın məsləhətə
ehtiyacı olur. Uşağın gücü çatmayanda gücsüz olur. Uşaq
zərif və zəif olur.
***
Sənə mehribançılıq göstərənlər sənə olan mükafat
deyil. Mehribançılıq göstərən adama olan mükafatdır.
***
Bu dünyada hərəyə bir şey lazımdır: kimiyə
gündüz, kimiyə gecə, kimiyə məğrurluq, kimiyə nə isə...
***
Bu dünyada oxunmalı, öyrənilməli, yazılmalı çoxlu
kitablar var. Ancaq onları oxumağa, öyrənməyə,
yazmağa vaxt çatmır.
***
Başqalarından fərqli düşünənləri yalnız fərqli
düşünənlər, fərqli düşünməyi bacaranlar başa düşür.
***
Qulağı ilə yaşayan, qulağı ilə idarə edən adamlar
var. Onlarda hissiyyat, duyğu, ürək çırpıntıları arxa plana
keçir. Onlar qulaqları ilə eşitdiklərini mütləq kimi qəbul
edirlər. Bu adamların faciəsi də bundadır. Ona görə ki,
onların qulaqlarına deyilən sözlərin, fikirlərin hamısı düz
B u l u d x a n X ə l i l o v
124
olmur. Ətrafdakılar bilir ki, o qulağı ilə yaşayır. Ona görə
də onun qulağını yalan-palanla, böhtanla doldururlar.
***
Şeytanın gözü hər bir insana doğru yönəlibdir.
Odur ki, şeytanın gözündən yayınmaq da bir bacarıqdır.
***
Uşaqlıq, yeniyetməlik, gənclik, qocalıq, ahıllıq
insana verilən bir hədiyyədir. Bunların hər biri insanı
xahiş etmədən tapır. İnsanlar isə bu tapıntını yaşamala-
rına görə fərqlənirlər. Ancaq bu tapıntıları da bir-birindən
fərqləndirmək olur. Məsələn, uşaqlıq dövründən
sonrakıları insanlar qazanırlar. Bəziləri isə uşaqlıq
dövründən sonrakıları qazana bilmirlər. Əslində qocalıq,
ahıllıq insanın sanki alın təri ilə olan qazancıdır. Elələri
var ki, heç qoca, ahıl yaşına gəlib çatmırlar.
***
Mən varam deyənlərdən qorxmaq lazım deyil.
Onlara yaxınlaşmaq, onların gücünü və özünü yoxlamaq
lazımdır.
***
Yazıq adam təsəvvürünü yaradanlara göz qoymaq,
onları nəzərdə saxlayıb hər şeyi yəqinləşdirməyi unutmaq
olmaz. Əks təqdirdə aldanmış olarıq.
Z a m a n ı n s ı n a ğ ı n d a n k e ç ə n l ə r . . .
125
***
Uşağa ad qoyanda nəzərə almaq lazımıdır ki, bir
dəfə ad qoyulur. Ad nəcib olmalıdır. İnsanın bütün həya-
tı, taleyi bəzən bundan asılı olur. Elə ad qoymaq lazımdır
ki, gələcəkdə həmin adın əzabını çəkməsinlər, acıma-
sınlar. Yaxşı ad torpağa səpilmiş yaxşı toxum kimidir.
***
Uşaq barədə düşünənlər və onun qeydinə qalanlar
Allaha şükür edənlərdir. Bəzən öz itinin, pişiyinin qay-
ğısına qalan adamlar heç bir insanın qayğısına qalmırlar.
***
Heç kəsin əzab çəkməyə ehtiyacı yoxdur. Ancaq
ehtiyacı olmayan bu işə bəzən insanlar məhkum olurlar.
***
Yaşadığımız bu dünya və həyat bizim üçün
qabaqcadan hazırlanır. Ona görə də bu dünyada və
həyatda hər şeyi hazır görürük. Gözümüz nəyi görürsə,
onlar bizdən qabaq mövcud olan həqiqəti təsdiq edir.
***
İnsan bütün ömrü boyu öz həyat və fəaliyyəti ilə
nəyisə axtarır. Ancaq kimi axtarır, nəyi axtarır heç özü də
bilmir.
Dostları ilə paylaş: |