Moisey Kalankatuklu Albaniya tarixi
Yüklə 6,63 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- ON DOQQUZUNCU FƏSİL Tubal qoşunlarının sərkərdəsi İsaya iman gətirir; onun qoşunlarının, oğullarının və keşişlərin Albaniya
59 hətta onu ələ salırdı. O deyirdi:” Allah göstərməsin ki, mən öz toxulmamış bakirəliyimi it oğluna və murdar bütpərəstə verim! İşgəncələrdən qorxub əbədiyyəti bu fani həyatla əvəz etmək olarmı? ” və əllərini göyə qaldıraraq qadın ucadan dedi: “Ya ilahilərin Allahı, ya Padşahlar Padşahı! Sənə bel bağlayan bəndəni rüsvay etmə. Məni bu təhlükədə bakirə və təmiz saxla! Necə ki, Sən məni Səni tanımaq üçün işıq çələngindən dünyaya gətirdin, eləcə də bugünkü eyibdən məni xilas et və bu rəhmsiz barbarları elə vəziyyətə sal ki, sənin həqiqətinin işığı onların ürəklərinə daxil olsun və Səni də yeganə Allah kimi tanısınlar!” Bu sözləri eşidən hunlar birbaşa sərkərdələrinin yanına gedərək ona bu əhvalatı danışdılar. Onların arasında bir tərcüməçi də var idi.
Artıq dərəcədə qəzəblənən və vəhşi heyvan kimi nərildəyən zalım əmr etdi:” Əgər o könüllü və hörmətlə gəlməsə onu əzab, işgəncə ilə vurun, öldürün!” Qadının yanına gələn nökərlər onu sərkərdənin arzusuna tabe olmağa məcbur etmək istədilər. Lakin bunu bacarmayan nökərlər baş əyməyən Taquhinin əl – qolunu bağlayıb, saçlarından tutaraq sürükləyir, üz – gözünü tikanlarla parçalayır, bədənini doğrayır və ən sonunda başını bədənindən ayırdılar. Beləliklə, Taquhi İsanınilahi və heç vaxt solmayan şəhidlər çələnginə layiq oldu. Elə həmin gecə, həmin tayfanın sərkərdəsi öz döyüşçülərilə birlikdə kefini çəkən vaxtda Allah tərəfindən fövqəladə möcüzə
60 zahir olundu. Bütün orada olanlar Taquhinin əzabla öldüyü yerdən güclü işıq gəldiyini və onun yırtılmış libasının hər yanda atılmış parçalarının ulduz kimi işıq saçdığınğ gördülər. Həmin ulduz işığış bütün orada şəhid olanlardan da gəlirdi. Bunu görənlər bu yerə Ulduzlu təpə adını qoydular və bu təpə indi də bu adla məşhurdur. Buna görə sərkərdə həddindən artıq təəccüb etdi və təşvişə düşdü. Əmr etdi ki, yanına keşiş gətirsinlər və onlardan xilas yolunu öyrənərək canlı Allaha (İsaya) inandı. Əmr etdi ki, bütün müqəddəslərin qaxımış cəsədlərini yığıb təmiz kətan parçasına büküb təpədə basdırsınlar. Burada onlar qoyun və keçilərdən qurban kəsib şəhidləri yada saldılar. ON DOQQUZUNCU FƏSİL Tubal qoşunlarının sərkərdəsi İsaya iman gətirir; onun qoşunlarının, oğullarının və keşişlərin Albaniya ölkəsində öz çarlarının əlləriylə şəhid olunmaları Mömin knyaz Teofilin 112 qəlbinə həqiqət işığı daqxil olandan sonra o, əsirlərin azad olunması haqqında əmr verir, özü isə Pasxa bayramının ertəsi günündə öz keşişləri, xaçpərəstliyi qəbul edənlərin çoxu, müqəddəs bayraqları altına keçən ordusu ilə Uti vilayətinə gedir. Burada Kür çayının üzərind. Salınmış müvəqqəti körpünün 113 yanında ordugahını qurur. Elə bu vaxt Rosmosokların böyük çarı əsirlər yığını və böyük 61 qənimətlə qarətdən qayıdan ordusu ilə şərq tərəfdən Kürü keçərək Teofilin ordugahı ilə üzbəüz öz düşərgəsini salır. Öz bayramlarında olduğu kimi, bu səfər də o, öz ilahilərinə qurban kəsməyi əmr etdi. Buna görən Teofil və döyüşçüləri xaçpərəst dininin qaydalarına görə qurbanı Allah adına kəsib öz bayraqlarını xaçlarla bəzədilər. Bütün bunlarla əhvalı pozulmuş, ədəbsiz, qanunpozan ifritlərlə hirsləndirilmiş barbarlar çarı əmr etdi ki, müqəddəs sərkərdə Teofili və otuz başqa döyüçünü onun yanına gətirsinlər. Əvvəlcə çar onunla mülayim, sonra da sərt danışıb dedi:”Sən çaldığın qələbələr və şücaətinə görə bizim məmləkətdə nə istəkli adam idin. Biz sənə çoxlu mükafatlar verib başqa sərkərdələrə üstün qoyduq və ordumuzun üçdə birinin başçısı təyin etdik. Bəs nə üçün öz xalqının döyüşlərdə bizə qələbə gətirən ilahələrini atırsan? Nə üçün sən öz döyüşçülərinlə mənim əleyhimə üsyan edib iman gətirmədiyimiz Allaha sitayiş edirsən? Buna görə də, əgər sən bizim ilahələrə qurban verməsən, həm özün, həm də sənin döyüşçülərin edam ediləcəksiniz”. İsaya inam bağlayan cəsur sərkərdə Teofil çara belə cavab verdi:” İnsan halının dərk edilməsi səxavətin mənbəyidir, səxavət isə gözəl işlərlə birlikdə möminliyin anasıdır. Və, əgər şan – şöhrətin artması naminə İsanın miladı bizim varlığımızla sıx – sıx birləşdirilibsə və biz nurun sayəsində Allahı göylərin və yerin yaradanı kimi və bizi iyrənc bütlərə sitayişdən azad etmək istəyən vahid müqəddəs Üç Uqnumu dərk etmişiksə, necə ola bilər ki, sən
62 bu ilahi bərəkəti bizdən ala biləsən? Yoxsa sən öz müvəqqəti şöhrətini Allahın şan – şöhrətilə müqayisə etmək istəyirsən? Bəlkə sən bizi hədələyib qorxutmaq istəyirsən ki, biz Allahı atıb bu fani həyatı keçirərək lal bütlərə sitayiş edək?” Bu sözləri eşidən hunlar çarı qeyzə gələrək böyük qəzəblə əmr etdi ki, sərkərdə Teofili və onun otuz silahdaşı və iki keşişini ən əzablı ölümlə cəzalandırsınlar. Onlar bu şıhidlik meydanındakı döyüşü mərdliklə keçirdilər və qaliblər tacını İsanın əlindən aldılar. Beləliklə də, müqəddəs Teofil öz otuz silahdaşı və keşişləri ilə göylərdəki iqamətgahlarına köçdülər. Bunu görən kimi müqəddəs sərkərdə - Teofilin Moisey və Aneroloqes adlı oğulları, ordusunun döyüşçüləri və başqa xaçpərəstlər atlarına minib qanunpozan çarın əlindən qaçaraq hesab etdilər ki, İsa xatirinə təhqiri atalarının ölçülməz sərvətlərindən daha üstün tutdular.Onlar cənub tərəfə qaçaraq böyük bir dağın zirvəsinə çatdılar. Bu dağlar ölkənin demək olar ki, vilayətlərinin çoxunu əhatə edirdi.
Bu vaxt rəhmsiz çarın əmrilə hun qoşunlarından dəstələr ayrılıb qaçanların dalınca göndərildi. Onlar qaçanlara dağın ətrafında çataraq yalvardılar ki, yenə də bütpərəstliyə qayıdıb çara tabe olsunlar. Lakin qaçanlar inamlarını dəyişmədilər və onların hamısını həmin yerdə doğram – doğram etdilər. Müqəddəs Moisey, qardaşı və xaçpərəstliyi qəbul edən alaylar öz dünyəvi həyatlarını belə başa çatdırdılar. Onlar hamısı İsadan şəhidlik tacını alaraq
Yüklə 6,63 Mb. Dostları ilə paylaş:
|