vivo
Morq küçəsində qətl
14 |
s ə h i f ə
rinci pilləsinə təzəcə qədəm qoymuşdu ki, yuxarıda iki-üç acıqlı
kişi səsi eşidildi. Adamlar dördüncü mərtəbəyə çatanda bu səslər
də kəsildi. Tam sakitlik çökdü. Dəstə bir neçə yerə bölündü. Onlar
bir otaqdan o birinə qaçırdılar. Dördüncü mərtəbədəki böyük arxa
yataq otağına çatanda (otağın qapısı içəridən açarla bağlandığın-
dan, onu da sındırmalı oldular), gördükləri mənzərə onları dəhşətə
gətirdi. Otaqda hər şey alt-üst edilmişdi. Avadanlıq sındırılmış və
hara gəldi tullanmışdı. Orada bir çarpayı qalmışdı. Onun da üstün-
dən yorğan-döşək götürülmüş və otağın ortasına atılmışdı. Stulun
üstündə qanlı ülgüc vardı. Buxarının məhəccərinə iki-üç qom
uzun, sıx, ağarmış qanlı insan saçı yapışıb qalmışdı. Görünür tük-
ləri dəri ilə birlikdə qoparmışdılar. Döşəmədə dörd dənə napoleon-
dr, bir dənə topaz qaşlı sırğa, üç böyük gümüş qaşıq, üç balaca
melxior qaşıq və içində dörd min franka yaxın qızıl pul olan iki
kisəcik vardı. Küncdəki kamodun siyirmələri açılmışdı. Görünür
kimsə qurdalanmışdı, bununla belə, siyirmələrdə hələ də çox şey
qalmışdı. Balaca dəmir seyf yorğan-döşəyin altından tapıldı. Seyf
açıq idi, açar da qapısının üstündəcə qalmışdı. Onun içərisində bir
neçə köhnə məktub və lazımsız kağız-kuğuzdan savayı heç nə yox
idi. Madam L’Espanyedən əsər-əlamət yox idi, ancaq buxarının
ocaq yerinə xeyli qum tökülmüşdü. Bacanı yoxladılar. (Söyləyən-
də adam dəhşətə gəlir.) Qızın başıaşağı vəziyyətdə olan meyitini
dartıb oradan çıxardılar. Meyit başıaşağı dar bacanın içinə
–
yuxa-
rıya pərçim edilmişdi. Hələ istiydi. Müayinə edərkən məlum oldu
ki, bir neçə yerdən dəri sıyrılıb. Bu da, şübhəsiz, zorakılığın
izləriydi. Sifətində çoxlu dərin cırmaq izləri, boğazında isə tünd
qançırlar, dərinə işləmiş dırnaq izləri qalmışdı. Sanki məhrumu
boğub öldürmüşdülər. Evin hər yeri ətraflı yoxlanıldı, dəstə heç nə
aşkar edə bilməyib, binanın dal tərəfindəki daş döşənmiş kiçik
həyətə sarı getdi. Orada isə yaşlı xanımın meyitinə rast gəldilər.
Boğazı elə kəsilmişdi ki, meyiti qaldırmağa cəhd etdikdə, baş qo-
vivo
Morq küçəsində qətl
15 |
s ə h i f ə
pub yerə düşdü. Bədən də baş kimi dəhşətli dərəcədə elə eybəcər
kökə salınmışdı ki, onda insana oxşayan heç nə qalmamışdı. Bu
dəhşətli müəmmanı açmaq üçün, əlimizdə hələlik azacıq da olsa
imkanımız yoxdur”.
Ertəsi gün qəzetdə aşağıdakı əlavə məlumat dərc edildi:
“Morq küçəsində faciə baş verib. Bu fövqəladə və dəhşətli
hadisə ilə əlaqədar olaraq çox adam dindirilmiş, amma sirri açmaq
üçün təzə heç nə aşkar edilməmişdir.
Əldə olan ifadələr aşağıda təqdim edilir. Paltaryuyan Polina
Dübur ifadə verir ki, o mərhumların ikisini də üç ildir tanıyır. Bu
müddət ərzində onlar üçün paltar yuyub. Yaşlı xanımla qızı yaxşı
yola gedirdilər. Bir-birinə çox mehriban idilər. Onun zəhmət haq-
qını xəsislik etmədən verirdilər. Onların həyat tərzi və yaşayış
vasitələri barəsində heç nə demir. Güman edir ki, xanım fala baxır,
bununla da dolanırdılar. Xanımın çoxlu pulu olduğunu güman
edir. Paltar yumağa çağırılarkən və paltarı yuyub geri qaytararkən
evdə heç vaxt kənar adama rast gəlməyib. Onların qulluqçusu ol-
madığına əmin idi. Evin dördüncü mərtəbəsindən başqa, görünür,
heç yerdə avadanlıq olmamışdır. Tütün köşkünün sahibi Pyer
Moro ifadə verir ki, dörd il müddətində xanım L’Espanyeyə az
miqdarda tütün və burunotu satıb. Mərhum xanımın və qızının
cəsədləri tapılan otaqda yaşadıqları altı ildən çox olardı. Orada
əvvəlcə bir zərgər yaşayar və üst otaqları müxtəlif adamlara kirayə
verərdi. Ev xanım L’Espanyenin şəxsi mülkiyyətiydi, kirayəçilər
evə pis baxdıqlarından, onları evdən çıxarıb, yuxarı mərtəbəyə özü
keçib. Kirayəşin saxlamaqdan imtina edib. Yaşlı xanım uşaq kimi
idi. Şahid bu altı il müddətində xanımın qızını ən çoxu beş-altı
dəfə görmüşdü. Ana-bala həddindən artıq qapalı həyat tərzi
keçirirmiş. Deyilənə görə onların pulu varmış. Qonşular arasında
xanım L’Espanyenin fala baxdığını deyənlər də vardı, amma şahid
vivo
Morq küçəsində qətl
16 |
s ə h i f ə
ona inanmırdı. O, evə heç vaxt ana-baladan, arabir dalandardan və
bəzən həkimdən savayı bir kəsin gəldiyini görməmişdi.
Başqa qonşular da eyni sözləri dedilər. Kiminsə evə tez-tez
baş çəkdiyini deyən olmadı. Xanım L’Espanye və qızının haradasa
dostlarının olub-olmadığını da bilən yox idi. Küçəyə baxan pəncə-
rələrin qapıları nadir hallarda açılardı. Dördüncü mərtəbədəki
böyük arxa otağın pəncərələrindən başqa, həyətə açılan pəncərələr
daim bağlı olardı. Ev bir o qədər də köhnə deyildi və yaxşı vəziy-
yətdəydi. Jandarm İsidor Müze göstərir ki, onun arxasınca səhər
saat üç radələrində gəlmişdilər. O gələndə darvazanın yanında
iyirmi-otuza qədər adam vardı. Onlar içəri keçməyə cəhd göstərir-
dilər. Nəhayət, onlar qapını süngü ilə açdılar. Qapı ikitaylı oldu-
ğundan, yuxarı və aşağıdan siyirmə ilə bağlanmadığından onun
açılması bir o qədər də çətinlik törətmədi. Qışqırtılar darvaza açı-
lana qədər davam etdi və sonra qəflətən kəsildi. Yəqin ki, bunlar
ağrıdan qovrulan bir adamın (və ya adamların) qırıq-qırıq, həyə-
canlı qışqırtısı idi. Şahid qabağa düşüb yuxarı mərtəbəyə qalxdı.
Birinci pilləkənin başına çatanda acıqlı və ucadan eşidilən iki səs
eşitdi. Səslərdən biri xırıltılı, o biri isə ciyiltili idi. Çox qəribə səs
idi. Birincinin bəzi sözlərini ayırd edə bilib. Bu, fransız sözləri idi.
Əmin idi ki, o səs qadın səsi deyildi: “sacre” və “diable” sözlərini
ayırd edə bilib. Ciyiltili səs yadelli adamın səsi idi, amma şahid
onun qadın və ya kişiyə məxsus olduğuna əmin deyildi. O nə de-
dildiyini başa düşə bilməyib, ancaq yad adamın ispanca danış-
dığını güman edir. Otaq və meyitlərin vəziyyəti şahid tərəfindən
biz dünən təsvir etdiyimiz kimi verilib.
Qonşu, zərgər Henri Duval göstərir ki, o, evə birinci girən
adamlardan olub, bütövlükdə Müzenin dediklərini təsdiq edir. Gi-
riş qapısından içəri daxil olan kimi onu yenidən bağlayıblar ki,
gecə yarısı olmasına baxmayaraq, tezliklə oraya toplaşan camaat
içəri doluşmasın. Şahidin zənnincə, ciyiltili səs italyan səsinə,
Dostları ilə paylaş: |