130
sosial-iqtisadi siyasətin aparılmasının razılaşdırılmış ümumi prinsiplərini müəyyən
edir. Bu saziş, müvafiq icra hakimiyyəti orqanının səlahiyyətlərini həyata keçirən
Azərbaycan Respublikasının Nazirlər Kabineti və həmkarlar ittifaqlarının respublika
birliyi arasında bağlanılır.
Sazişlərin ikinci növü sahə və yaxud tarif kollektiv sazişi adlandırılır. Sahə (tarif)
kollektiv sazişi - müvafiq sahənin sosial - iqtisadi inkişafı istiqamətlərini, peşə qrupları,
sahənin işçiləri üçün əmək şəraiti və əmək haqqı, sosial təminatları müəyyən edir. O,
əsasən müvafiq icra hakimiyyəti orqanının səlahiyyətlərini həyata keçirən Azərbaycan
Respublikasının nazirlikləri, dövlət komitələri, dövlət konsernləri, şirkətləri və idarələri
ilə həmkarlar ittifaqlarının peşələr, sahələr üzrə birlikləri arasında bağlanılır.
Üçüncü növ saziş - xüsusi saziş adlandırılan ərazi (rayon) kollektiv sazişidir. Bu
saziş isə ərazi xüsusiyyətləri ilə bağlı müəyyən sosial-iqtisadi problemlərin həlli
şərtlərini müəyyən edir. Ərazi kollektiv sazişi, əsasən müvafiq icra hakimiyyəti
orqanlarının səlahiyyətlərini həyata keçirən yerli icra hakimiyyəti orqanları ilə
həmkarlar ittifaqlarının ərazi birlikləri arasında bağlanılır.
Baş, sahə və ərazi kollektiv sazişləri üçtərəfli - müvafiq icra hakimiyyəti orqanı,
həmkarlar ittifaqları birlikləri və işəgötürənlərin nümayəndəli orqanları (birlikləri)
arasında bağlanıla bilər.
Kollektiv sazişin məzmunu tərəflərin razılığı ilə müəyyən edilir. O bir ildən üç
ilədək müddətə bağlanılır. Kollektiv saziş imzalandığı və sazişdə göstərilən gündən
qüvvəyə minir.
3. Məşğulluğun və işədüzəltmənin təmin edilməsi
Azərbaycan Respublikası ərazisində vətəndaşların əməklə bağlı hüquqlarının
həyata keçirilməsinin təmin edilməsi və məşğulluq problemlərinin nizama
salınmasında «Məşğulluq haqqında» Azərbaycan Respublikasının 2 iyul 2001-ci il
tarixli qanunu mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Lakin məşğulluq haqqında Azərbaycan
Respublikası qanunvericiliyi yalnız bu qanundan deyil, həmçinin, Respublika
Konstitusiyasından, Əmək Məcəlləsindən, digər müvafiq normativ hüquqi aktlardan və
Azərbaycan Respublikasının tərəfdar çıxdığı beynəlxalq müqavilələrdən ibarətdir.
Məşğulluq haqqında respublika qanunvericiliyi əmək bazarında işçi qüvvəsinə
olan tələb və təklifi tarazlaşdırmaq siyasətini həyata keçirir. O, vətəndaşların hüquqi
müdafiəsinin güclənməsinə və müəssisələrin lazımi kadrlarla təmin olunmasına
kömək edir.
«Məşğulluq» dedikdə, Azərbaycan Respublikası vətəndaşlarının, Azərbaycan
Respublikasında daimi yaşayan, vətəndaşlığı olmayan şəxslərin və əcnəbilərin
respublika qanunvericiliyinə zidd olmayan, onların şəxsi və ictimai tələbatının
ödənilməsi ilə bağlı olan və bir qayda olaraq onlara qazanc (gəlir) gətirən hər hansı
fəaliyyəti başa düşülür.
İstehsal və yaradıcı əməyə öz qabiliyyətlərini sərf etmək vətəndaşların müstəsna
hüququdur. Qanunvericilikdə nəzərdə tutulmuş müstəsna halları çıxmaqla əməyə
məcbur etməyə yol verilmir. Vətəndaşların məşğul olmamaları onların inzibati və digər
məsuliyyətə cəlb olunması üçün əsas ola bilməz.
Məşğul şəxslərə aşağıdakılar aiddir:
1) muzdla işləyən, o cümlədən əmək müqaviləsi (kontraktı) ilə tam və ya tam
olmayan iş vaxtı ərzində haqq müqabilində iş görən, habelə haqqı ödənilən başqa işi
(xidməti) olanlar;
2) sahibkarlar, fərdi əmək fəaliyyəti ilə məşğul olanlar, mülkiyyətində torpaq payı
131
olanlar;
3) haqqı
ödənilən vəzifəyə seçilən,
təyin və ya təsdiq edilənlər;
4) Azərbaycan
Respublikasının
silahlı
qüvvələrində
və
Azərbaycan
Respublikasının qanunvericiliyinə uyğun olaraq yaradılmış başqa silahlı birləşmələrdə
xidmət edənlər;
5) əmək qabiliyyətinin müvəqqəti itirilməsi, məzuniyyət, ixtisasartırma, tətil,
istehsalatın dayanması və ya başqa səbəblər ilə əlaqədar iş yerində müvəqqəti
olmayanlar;
6) Azərbaycan Respublikasının ərazisində qanuni əsaslarla haqqı ödənilən
əmək fəaliyyəti ilə məşğul olan əcnəbilər və vətəndaşlığı
olmayan şəxslər;
7) Azərbaycan Respublikasının hüdudlarından kənarda qanuni əsaslarla əmək
fəaliyyəti ilə məşğul olan Azərbaycan Respublikasının vətəndaşları.
İşsiz dedikdə, işi və qazancı olmayan, işə başlamağa hazır olub, müvafiq icra
hakimiyyəti orqanında (Azərbaycan Respublikası Əmək və Əhalinin Sosial Müdafiəsi
Nazirliyinin Baş Məşğulluq İdarəsi və onun yerli orqanları) iş axtaran kimi qeydiyyata
alman, əmək qabiliyyətli yaşda olan əmək qabiliyyətli vətəndaşlar başa düşülür. Bu
halda məşğulluq xidməti istiqamətində görülən ictimai işlərə görə işçilərə verilən əmək
haqqı, həmçinin müəssisədən, idarədən və təşkilatlardan onların ləğv edilməsi,
yenidən təşkili, ştatların sayının ixtisar olunması ilə əlaqədar işdənçıxarılma müavinəti
və orta aylıq əmək haqqı həcmində verilənlər nəzərə alınmır.
İşsiz statusu almaq üçün müəyyən şərtlərə əməl olunmalıdır: əmək qabiliyyətli
olmalı, əmək qabiliyyətli yaş həddində olmalı (kişilər 63, qadınlar 60 yaşa qədər),
dövlət məşğulluq xidməti orqanlarında işaxtaran şəxs kimi qeydiyyatdan keçməli.
Vətəndaş yaşadığı ərazi üzrə müvafiq icra hakimiyyəti orqanına (Azərbaycan
Respublikası Əmək və Əhalinin Sosial Müdafiəsi Nazirliyinin Baş Məşğulluq İdarəsi və
onun yerli orqanlarına) şəxsiyyətini təsdiq edən sənəd, əmək kitabçası (yaxud onu
əvəz edən sənəd), peşə və ya ixtisasını təsdiq edən sənəd (zəruri hallarda) təqdim
edərək işaxtaran kimi qeydə alınır. İlk dəfə işaxtaranlar şəxsiyyəti təsdiq edən və
təhsil haqqında (zəruri hallarda) sənədləri təqdim edirlər.
İşaxtaran kimi qeydiyyata alınmış vətəndaş müvafiq sənədləri təqdim etdiyi
andan, ona münasib iş təklif olunmadığı halda, məşğulluq xidməti orqanı 11 gün
ərzində həmin şəxsə işsiz statusu verilməsi haqqında qərar qəbul edir. İşsizlərin
məşğulluq
xidməti
orqanında
qeydiyyata
alınması
qaydaları
Azərbaycan
Respublikasının Nazirlər Kabineti tərəfindən təsdiq edilir. Qeyd etmək lazımdır ki, işsiz
statusu ömürlük verilmir. O, münasib işin axtarılıb tapılması ilə ləğv edilir.
İşsiz statusu almaq hüququ olmayan vətəndaşlara 15 yaşına çatmayanlar;
pensiya (ailə başçısını itirməyə görə uşaqlar üçün təyin olunmuş pensiyalar istisna
olmaqla) hüququ qazanmış vətəndaşlar; qeydiyyata alındıqdan sonrakı 10 gün
müddətində münasib iş axtarmaq məqsədilə üzrsüz səbəbdən müvafiq icra
hakimiyyəti orqanına (Azərbaycan Respublikası Əmək və Əhalinin Sosial Müdafiəsi
Nazirliyinin Baş Məşğulluq İdarəsi və onun yerli orqanları) gəlməyənlər və ya bu
müddət ərzində təklif edilən iki münasib işdən imtina edənlər (vətəndaşa eyni iş
təkrarən təklif oluna bilməz); ilk dəfə işaxtaranlar; azadlıqdan məhrum etmə cəzasını
çəkənlər aiddir.
İşaxtarana müəyyən olunmuş qaydada işsiz statusu verilmədiyi halda, onun bir
aydan sonra təkrarən işsiz statusu almaq üçün yaşadığı ərazidə məşğulluq xidməti
orqanına müraciət etmək hüququ vardır.
İşaxtaran üçün onun ixtisası, əvvəlki peşəsi üzrə
təcrübəsi, səhhəti,
yeni iş yerinə
nəqliyyatla gedib-gəlməsi mümkünlüyü nəzərə alınan iş münasib iş sayılır.