138
əmək şəraiti, əmək funksiyasının xüsusiyyətləri nəzərə alınmaqla əmək müqaviləsinin
şərtləri ilə müəyyən edilə bilər.
Qısaldılmış iş vaxtının müddəti həftə ərzində 16 yaşadək işçilər üçün 24 saatdan,
16 yaşdan 18 yaşadək işçilər və 1-ci, 2-ci qrup əlil olan işçilər üçün, həmçinin, hamilə
və yaşyarımadək uşağı olan qadınlar üçün 36 saatdan artıq ola bilməz.
Əmək şəraiti fiziki, kimyəvi, bioloji və habelə insanın sağlamlığı üçün zərərli olan
digər ağır istehsalat amilləri mövcud olduqda, bu vəzifədə çalışan işçilərə 36 saatdan
çox olmayan qısaldılmış iş vaxtı müəyyən edilir.
Xüsusi xarakterli işlərdə çalışan işçilərə də (həkimlərə, müəllimlərə,
elektrotexniki
qurğularda, cihazlarda işləyənlərə və s.) həftə ərzində 36 saatdan çox olmayan iş
vaxtı şamil edilir.
Natamam iş vaxtı - əmək müqaviləsi bağlanarkən, habelə əmək münasibətləri
prosesində işçi ilə işəgötürən arasında qarşılıqlı razılıq əsasında müəyyən edilə bilər.
İşçinin səhhəti və fizioloji vəziyyəti (hamiləlik, əlillik) habelə xroniki xəstəliyi olan
uşağının və digər ailə üzvünün səhhəti müvafiq tibbi rəyə görə əmək funksiyasının
natamam iş vaxtında yerinə yetirilməsini tələb edərsə, habelə 14 yaşına çatmamış,
yaxud 16 yaşınadək əlil uşağı olan qadınlara ərizələrilə işəgötürən, natamam iş vaxtı
müəyyən etməlidir.
Əmək funksiyasını natamam iş vaxtında yerinə yetirən işçilərin qanunvericiliklə
və ya əmək müqaviləsi ilə müəyyən edilmiş əmək hüquqlarının hər hansı şəkildə
məhdudlaşdırılması yolverilməzdir.
İş vaxtından artıq iş - işəgötürənin əmri və işçinin razılığı ilə əmək funksiyasının
müəyyən olunmuş iş günü vaxtından artıq müddət ərzində yerinə yetirilməsi sayılır.
Bir
qayda olaraq, iş vaxtından artıq iş yolverilməzdir.
Təbii fəlakətin, istehsalat qəzasının və digər fövqəladə hadisələrin qarşısının
alınması, onların nəticələrinin aradan qaldırılması məqsədilə qanunvericiliyin
tələblərinə əməl olunmaqla işçinin iş vaxtından artıq işlərə cəlb edilməsinə yol verilir.
Əmək şəraiti ağır və zərərli olan sahələrdə bütün iş günü (növbəsi) ərzində iş
vaxtından artıq işlərin müddəti 2 saatdan çox ola bilməz.
Hər bir işçi dalbadal gələn 2 iş günü ərzində 4 saatdan, əmək şəraiti ağır və
zərərli olan iş yerlərində isə 2 saatdan çox iş vaxtından artıq işlərə cəlb edilə bilməz.
Azərbaycan Respublikası Konstitusiyasının 37-ci maddəsinə əsasən hər bir
vətəndaş istirahət hüququna malikdir.
İstirahət vaxtı dedikdə, təqvim vaxtının o hissəsi başa düşülür ki, həmin müddət
ərzində işçi əmək qanunvericiliyinə uyğun olaraq əmək öhdəliklərinin yerinə
yetirilməsindən azad edilməlidir. İşçi həmin vaxtı özünün şəxsi fikri ilə əmək
qabiliyyətinin bərpa olunmasına və özünün maraqlarının təmin olunmasına sərf
etməlidir.
İstirahət vaxtı 4 növə bölünür.
1. İstirahət və nahar üçün fasilə.
İş günü ərzində işçilərə 2 saatdan artıq olmayan istirahət və nahar etmək üçün
fasilə verilməlidir. Fasilə, adətən işə başlayandan 4 saat sonra verilir
və həmin müddət
iş vaxtına daxil edilmir. Günlərarası fasilə iş gününün bitməsi və növbəti iş gününün
başlaması ilə müəyyən olunur. İşçinin bir iş günü ilə növbəti iş günü arasındakı
gündəlik istirahət vaxtı azı 12 saat olmalıdır.
2.
Bazar günləri.
Hər bir işçiyə həftələrarası fasiləsiz istirahət günlərindən istifadə etməyə şərait
yaradılmalıdır. Həftələrarası istirahət günlərinin sayı beşgünlük iş həftəsində 2 gün,
139
altıgünlük iş həftəsində isə bir gün olmalıdır. Həftəlik fasiləsiz istirahət müddəti 42
saatdan az olmamalıdır.
3. Bayram günləri.
Müəssisələrdə, idarələrdə, təşkilatlarda bu bayram günləri iş öhdəlikləri yerinə
yetirilmir (Oktyabrın 18-də - Dövlət Müstəqilliyi günü, Noyabrın 12-də - Konstitusiya
günü və Noyabrın 17-də - Milli Dirçəliş günləri istisna olmaqla, belə ki, həmin günlər
bayram günləri olsa da istirahət günləri deyildir).
Ramazan bayramı - iki gün bayram edilir. Bu günlərdə işçilərin işə cəlb
olunmasına yalnız qanunvericilikdə nəzərdə tutulmuş müstəsna hallarda yol verilə
bilər.
Nəhayət, istirahət vaxtının daha bir növü məzuniyyətdir. Bütün işçilərə onların iş
yeri və orta aylıq əmək haqları saxlanılmaqla illik məzuniyyətlər verilir.
İşçilərin məzuniyyət hüququ aşağıdakı məzuniyyət növləri ilə təmin edilir:
a) əsas və əlavə məzuniyyətlərdən ibarət
olan əmək məzuniyyəti;
b) uşağına qulluq etmək üçün qadınların sosial məzuniyyəti;
c) təhsilini davam etdirmək və elmi yaradıcılıqla məşğul olmaq üçün verilən təhsil
və yaradıcılıq məzuniyyəti;
ç) ödənişsiz məzuniyyət.
Əmək məzuniyyəti - işçinin normal istirahəti, əmək qabiliyyətinin bərpası,
sağlamlığının mühafizəsi üçün işdən ayrılmaqla öz mülahizəsi ilə istifadə etdiyi,
müddəti ƏM-də nəzərdə tutulandan az olmayan istirahət vaxtıdır.
İşçilərə ödənişli əsas məzuniyyət 21 təqvim günündən az olmayaraq verilməlidir.
Kənd təsərrüfatı məhsullarının istehsalında çalışan işçilərə, dövlət qulluqçularına,
tədris müəssisəsində pedaqoji iş aparmayan rəhbər işçilərə, tədris müəssisələrinin
metodistlərinə, emalatxana rəhbərlərinə, laborantlara, kitabxanaçılara, dayələrə, bədii
rəhbərlərə, elmi dərəcəsi olmayan elmi işçilərə, həkimlərə, orta tibb işçilərinə,
əczaçılara ödənişli əsas məzuniyyət 30 təqdim günü müddətində verilməlidir.
Pedaqoji və elmi fəaliyyətlə məşğul olan işçilərin əmək məzuniyyətlərinin
müddəti 56 təqvim günü müddətində verilir.
Qanunvericilikdə digər sahə işçilərinin məzuniyyət müddətləri sadalanıb. İşçilərin
AR ƏM-si ilə müəyyən edilmiş məzuniyyət hüququ və ondan istifadə qaydaları
məhdudlaşdırıla bilməz.
7. Əmək intizamı və maddi məsuliyyət
Əmək intizamı dedikdə, əmək münasibətləri iştirakçılarının müəyyən davranış
qaydalarının məcmusu başa düşülür. Əmək intizamı normal səmərəli iş üçün lazımı
təşkilati və iqtisadi şərtlərin yaradılması ilə təmin edilir.
İşçilər əmək funksiyasını yüksək peşəkarlıq səviyyəsində yerinə yetirməli və
müəssisədaxili intizam qaydalarına əməl etməlidirlər. Azərbaycan Respublikasının
Əmək Məcəlləsinin 182-ci maddəsinə əsasən, müəssisələrdə əmək müqavilələri,
habelə bağlanmış kollektiv müqavilələr üzrə tərəflərin öhdəliklərinin yerinə
yetirilməsinə nəzarətin həyata keçirilməsi, əmək qanunvericiliyinin tələblərinin
gözlənilməsi və əmək intizamının təmin olunması məqsədilə müəssisə daxili intizam
qaydaları qəbul edilə bilər.
Əmək intizamı sahəsində işəgötürənin də üzərinə konkret öhdəliklər düşür.