161
proseslərlə xarakterizə olunur: şəxs ictimai-təhlükəli nəticələrin baş verməsini arzu
edir və ya şüurlu surətdə onlara yol verir, yaxud da ictimai-təhlükəli nəticələrin
qarşısının alınmasına yüngül fıkirliliklə ümid bağlayır.
Subyektin psixikasında baş verən əqli və iradi proseslərin intensivliyi və
məzmunundakı fərq, təqsirin forma və növlərə bölgüsünə əsaslanır. Təqsirin forması
dedikdə, şəxsin psixikasında baş verən və onun, cinayətin obyektiv xüsusiyyətlərinə
münasibətini aşkara çıxaran əqli və iradi proseslərin qanunvericilik tərəfindən
əlaqələndirilmiş anlayışı başa düşülür. Cinayət qanunvericiliyi təqsirin iki formasını -
qəsd və ehtiyatsızlıq formalarını fərqləndirir. Öz növbəsində, nəzəriyyə və praktikada
qəsdin birbaşa və dolayı, ehtiyatsızlığın isə, cinayətkarcasına özünə güvənmə və
cinayətkarcasına etinasızlıq növlərinə rast gəlinir.
Azərbaycan Respublikası Cinayət Məcəlləsinin 25-ci maddəsinin 2-ci hissəsinə
əsasən, şəxs öz əməlinin (hərəkət və ya hərəkətsizliyinin) ictimai-təhlükəli olduğunu
dərk etmiş, onun ictimai təhlükəli nəticələrini qabaqcadan görmüş və bunları arzu
etmişdirsə, bu halda cinayət bir-başa qəsdlə törədilmiş hesab olunur. Məsələn,
qəsdən adam öldürmə, oğurluq, soyğunluq və s.
Cinayət Məcəlləsinin yuxarıda göstərilən maddəsinin 3-cü hissəsinə əsasən,
şəxs öz əməlinin (hərəkət və ya hərəkətsizliyinin) ictimai-təhlükəli olduğunu dərk
etmiş, onun ictimai-təhlükəli nəticələrini qabaqcadan görmüş, lakin bunları arzu
etməmiş və belə nəticələrin baş verməsinə şüurlu surətdə yol vermişdirsə, bu halda
cinayət dolayı qəsdlə törədilmiş hesab olunur. Məsələn, içkili şəxs (xuliqan) çox
adamlı küçədə atəş açır və nəticədə bir neçə adam ölür.
Cinayət Məcəlləsinin 26-cı maddəsində təqsirin ehtiyatsızlıq formasının iki
növü: cinayətkarcasına özünə güvənmə və cinayətkarcasına etinasızlıq növlərindən
bəhs olunur.
Şəxs öz əməlinin (hərəkət və ya hərəkətsizliyinin) ictimai-təhlükəli nəticələr
verə biləcəyi imkanını qabaqcadan görmüş, lakin kifayət qədər əsas olmadan onların
qarşısını alacağını güman etmişdirsə, bu əməl (hərəkət və ya hərəkətsizlik)
cinayətkarcasına özünəgüvənmə nəticəsində törədilmiş cinayət hesab olunur.
Məsələn, sürücü öz sürücülük məharətinə güvənərək maşını qadağan edilmiş sürətlə
sürərkən qəfildən yoldan keçən piyada ilə qarşılaşır və ehtiyatsızlığı üzündən ona ağır
bədən xəsarəti yetirir.
Şəxs öz əməlinin (hərəkət və ya hərəkətsizliyinin) ictimai-təhlükəli nəticələr verə
biləcəyi imkanmı lazımi diqqət və ehtiyatlılıq göstərərək qabaqcadan görməli olduğu
və görə biləcəyi halda, onları görməmişdirsə, bu əməl (hərəkət və ya hərəkətsizlik)
cinayətkarcasına etinasızlıq nəticəsində törədilmiş cinayət hesab olunur. Məsələn,
əgər tibb bacısı diqqətsizliyi ucbatından dərman əvəzinə öldürücü zəhəri inyeksiya
edirsə, yəni iynə ilə dəri altında yeridirsə, dərmanın müəyyən edilməsinin mümkün
olması sübut olunduğu təqdirdə ehtiyatsızlığa görə cinayət məsuliyyətinə cəlb edilir.
Cinayətkarcasına etinasızlığı hadisədən (kazusdan) fərqləndirmək lazımdır.
Hadisə onunla xarakterizə olunur ki, şəxs öz hərəkətlərinin ictimai-təhlükəli nəticələr
törətdiyini şəraitdən asılı olaraq qabaqcadan görmür və ya görməməlidir, yaxud da
qabaqcadan görə də bilməz. Burada cinayət məsuliyyəti tamamilə istisna olunur. Belə
ki, küçədəki səkidə sürüşüb yıxılarkən digər, insanları da, ağır bədən xəsarəti
yetirməklə yıxan şəxsin hərəkətində cinayət məsuliyyəti yoxdur.
Cinayət subyekti yalnız fiziki şəxslər ola bilər. Hüquqi şəxslər cinayət
məsuliyyəti daşımırlar. Ancaq fiziki şəxslərin də hamısı deyil, yalnız fiziki, psixoloji və
sosial inkişafın müəyyən səviyyəsinə çatan, öz hərəkətlərinin ictimai əhəmiyyətini
kifayət qədər dəqiq dərk edən, ətraf mühitin hadisə və təzahürlərində düzgün
162
istiqamət alan şəxslər cinayət məsuliyyətinin yaranması üçün zəruri olan bu keyfiyyət
şəxsin anlaqlı olması və onun qanunla müəyyən edilən yaş həddinə çatması ilə
müəyyən olunur.
Anlaqlılıq - şəxsin öz hərəkətlərini ölçüb-biçmək və onlara rəhbərlik etmək
qabiliyyətinin olmamasında, yəni ictimai-təhlükəli əməli törətdiyi zaman xəstəlik
vəziyyətində olmasında ifadə olunur.
Cinayət Məcəlləsinin 21-ci maddəsinin 1-ci hissəsinə əsasən ictimai təhlükəli
əməli (hərəkət və ya hərəkətsizliyi) törətdiyi zaman anlaqsız vəziyyətdə olmuş, yəni
xroniki psixi xəstəlik, psixi fəaliyyətin müvəqqəti pozulması, kəmağıllıq və ya sair psixi
xəstəlik nəticəsində öz əməlinin (hərəkət və ya hərəkətsizliyinin) faktiki xarakterini və
ictimai təhlükəliliyini dərk etməyən və ya onu idarə edə bilməyən şəxs cinayət
məsuliyyətinə cəlb edilmir. Əslində belə şəxslərə cəzanın tətbiq edilməsi ədalətsizlik
olardı, çünki öz hərəkətlərinin mənasını başa düşmək və onlara rəhbərlik etmək
qabiliyyətinin olmaması nəticəsində bu şəxslər, tətbiq edilən cəzanın da mahiyyətinin
dərk etmək imkanına malik deyillər. Onlara məhkəmənin təyinatına əsasən tibbi
xarakterli məcburi tədbirlər tətbiq edilə bilər: psixoloji xəstəxanalarda yerləşdirmə,
məcburi həkim nəzarəti altında qohumların və ya qəyyumların himayəsinə vermə.
Qüvvədə olan cinayət qanunvericiliyi patoloji sərxoşluq istisna olmaqla, fizioloji
(adi) sərxoşluq vəziyyətində cinayət törətmiş şəxsləri anlıqlı hesab edir.
Cinayət Məcəlləsinin 23-cü maddəsinə əsasən, səbəbindən asılı olmayaraq
(alkoqollu içkilərin qəbulu, narkotik vasitələrdən və ya digər güclü təsir edən
maddələrdən istifadə nəticəsində) sərxoş halda cinayət törətmiş şəxs cinayət
məsuliyyətindən azad olunmur. Demək, adi sərxoşluq vəziyyətində cinayət törətmiş
şəxs (dərəcəsindən asılı olmayaraq) anlaqlı hesab olunduğuna görə, cinayət
məsuliyyəti daşıyır.
Cinayət subyekti, qeyd edildiyi kimi, cinayət törətdiyi zaman qanunla müəyyən
edilən yaş həddinə çatan şəxs hesab olunur. Azərbaycan cinayət qanunvericiliyi
tarixində cinayət məsuliyyətinə cəlb etməyə imkan verən minimal yaş həddinin
dəfələrlə dəyişməsinə rast gəlinir. Qüvvədə olan cinayət qanunvericiliyi yetkinlik
yaşana çatmayanların cinayət məsuliyyətinə cəlb edilməsi üçün bu yaş həddini
artırmışdır. Azərbaycan Respublikası Cinayət Məcəlləsinin 20-ci maddəsinin 1-ci
hissəsinə əsasən cinayət törədənədək on altı yaşı tamam olmuş şəxs cinayət
məsuliyyətinə cəlb edilir. Lakin yetkinlik yaşına çatmayanların törətdikləri əməllərin
ictimai - təhlükəliliyini, onun xarakter və mahiyyətini dərk etmələrini nəzərə alaraq
qanun, bu şəxslər üçün məhdud qaydada daha erkən yaş həddi müəyyən etməklə bu
qaydalardan istisnalara yol verir. Qanunvericilikdə 14 yaşından 16 yaşına qədər
şəxslərin törədə biləcəkləri cinayətlərin konkret siyahısı müəyyən edilmişdir. Belə ki,
Cinayət Məcəlləsinin 20.2.- ci maddəsində göstərilir ki, on dörd yaşı tamam olmuş
şəxs yalnız qəsdən adam öldürməyə, qəsdən sağlamlığa az ağır və ya ağır zərər
vurmağa, adam oğurlamağa, zorlamağa, seksual xarakterli zorakılıq hərəkətlərinə,
oğurluğa, soyğunçuluğa, quldurluğa, hədə - qorxu ilə tələb etməyə, talama məqsədi
olmadan qanunsuz olaraq avtomobil və ya başqa nəqliyyat vasitəsi ələ keçirməyə,
ağırlaşdırıcı hallarda əmlakı qəsdən məhv etməyə və ya zədələməyə, terrorçuluğa,
adamları girov götürməyə, ağırlaşdırıcı hallarda xuliqanlığa, odlu silahı, döyüş
sursatını, partlayıcı maddələri və qurğuları talamağa və ya hədə - qorxu ilə tələb
etməyə, narkotik vasitələri və ya psixotrop maddələri talamağa və ya hədə - qorxu ilə
tələb etməyə, nəqliyyat vasitələrini və ya yolları yararsız vəziyyətə salmağa görə
cinayət məsuliyyətinə cəlb edilir.
Bu maddənin məzmunundan belə nəticə çıxır ki, 14 yaşından 16 yaşına qədər
Dostları ilə paylaş: |