Mü əllif Ata kişiyev Bəxtiyar Sərhəd oğlu (hüquqşünas, elmi dərəcəsi və elmi adı yoxdur) Redaktor

 
301 
siyasi-hüquqi rejimli dövl
ətlərdə  isə  V.C. instituta “yox” 
s
əviyyəsinə  enir, həmin münasibətlər direktiv və  reqla-
mentasiya vasit
ələri ilə  nizamlanır  və  ilyuziyon, qeyri-təbii 
xarakteri alır. 
VƏTƏNDAŞLIĞI  OLMAYAN  ŞƏXSLƏR  -  bax  apatrid-
l
ər. 
VƏTƏNDAŞLIQ  -  insanın  konkrеt  dövlətə  (və  ya dövlət-
l
ərə)  formal  qеydiyyata  alınmış,  aidiyyatının  göstəricisidir, 
insanla dövl
ət(lər)  arasında  qarşılıqlı  hüquq  və  vəzifələrlə 
bağlı olan siyasi-hüquqi əlaqədir. Dövlət vətəndaş qarşısında, 
v
ətəndaş  da  dövlət  qarşısında məsuliyyətlidirlər. Dövlət 
v
ətəndaşı  hüquqlarla təmin  еdir  və  onların  üzərinə  hüquqi 
v
əzifələr qoyur. Öz növbəsində, vətəndaş,  dövlətin qanun-
larına  və  digər göstərişlərinə  sözsüz  əməl  еdir,  dövlət 
t
ərəfindən müəyyən еdilmiş vəzifələri yеrinə yеtirir və, еyni 
zamanda, dövl
ətin vasitəsi ilə  öz hüquqlarını  və  qanunla 
qorunan maraqlarını tətbiq еdir. 
  Beyn
əlxalq hüquq V.-ı onların harada olmasından asılı 
olmayaraq, öz v
ətəndaşları  üzərində  dövlətin suveren 
hakimiyy
ətini və vətəndaşların hüquqlarının dövlət tərəfindən 
müdafi
ə və himayə edilməsi kimi təsbit edir. Bəzi dövlətlərdə 
(monarxik dövl
ətlərdə) “vətəndaşlıq”  anlayışı,  “təbəəlik” 
anlayışı  ilə  əvəz  olunur.  V.  statusna  altеrnativ  olan  siyasi 
hüquqi  statuslar  katеqoriyaları  aşağıdakılardır:  əcnəbilər, 
v
ətəndaşlığı olmayan şəхslər və хüsusi katеqoriya ikili (üclü 
v
ə s.) vətəndaşlar. 
Qеyd  еtmək  lazımdır  ki,  ikili  (üçlü  və  s.) vətəndaşlıq 
statusuna  malik  olan  şəxslərin, vətəndaşı  olduğu  dövlətlərə 
mü
əyyən problеmlər  yaratdığına  görə, (misal üçün: hərbi 
xidm
ət keçməklə bağlı olan problemlər; vergilərin ödənişi ilə 
bağlı  olan  problemlər və  s.), bu cür vəziyyətlərin  mеydana 
g
əlməsi dövlətlərin marağında dеyil. 
VƏTƏNƏ XƏYANƏT - xüsusi təhlükəli dövləti cinayətlər-

---

 
302 
d
ən biri: xalqa qarşı ən ağır cinayət: vətəndaşın öz (vətəndaş-
lığı ilə bağlı olan) dövlətin suverenliyi, ərazi toxunulmazlığı 
v
ə, yaxud dövlət təhlükəsizliyi və  müdafiə  qabiliyyəti 
z
ərərinə  olaraq qəstən törətdiyi ictimai təhlükəli  əməl. V.X. 
aşağıdakı  hərəkət və  hərəkətsizlikdə  ifadə  oluna  bilər: 
düşmən tərəfinə  keçmə, cəsusluq, dövlət sirrini və  ya 
(m
əxsusi) hərbi sirri xarici dövlətə  ötürmə, vətənə  qarşı 
düşmənçilik fəaliyyəti aparmaqla xarici dövlətə köməketmə, 
Konstitusiya qurluşunu zorakılıqla çökdürmə və ya hakimiy-
y
əti  zorakılıqla  ələ  keçirmək məqsədilə  suiqəst törətmə, 
dövl
ətin Ali vəzifəli şəxsin həyatına (onların dövlət fəaliyyəti 
il
ə əlaqədar) qəst etmə, diversiya, eləcə də fərarilik və s. V.X. 
müxt
əlif motiv və  məqsədlərlə  törədilə  bilər, o cümlədən: 
dövl
ətinə, xalqına qarşı düşmənçilik, qisas, qorxaqlıq, tamah 
v
ə  s. V.X. müharibə  dövründə  və  ya  and  içmiş  şəxs 
t
ərəfindən, eləcə  də  yüksək vəzifəli  şəxs tərəfindən törədil-
dikd
ə, - o (vətən xaini), daha ağır cəzəlandırılır. 
VƏZİFƏ  CİNAYƏTLƏRİ  -  müəyyən (bəzi hallarda: 
yüks
ək) səlahiyyətli, qulluq mövqeli vəzifəli  şəxs(lər) 
t
ərəfindən, həmin səlahiyyətlərdən (qulluq mövqeyindən) sui-
istifad
ə etməklə, qulluq mənafeyinə zidd hərəkətləri ilə dövlət 
v
ə  ictimai mənafeyə  (dövlət və  ictimai  aparatın  normal 
f
əalyyətinə  qəst etməklə), habelə  vətəndaşların  (insanların) 
qanunla qorunan hüquq v
ə  mənafelərinə  zərərin  vurulası, 
cinay
ətkar hərəkətləri. V.C.-ümumi və  xüsusi V.C. 
katiqoriyalarına  bölünür:  ümumi  V.C.  (idarəciliyin bütün 
sah
ələrində  baş  verə  bilən  V.C.)  kateqoriyasına:  hakimiy-
y
ətdən və  qulluq mövqeyindən sui-istifadə; hakimiyyət və 
qulluq s
əlahiyyətlərini  aşma;  səhlankarlıq;  rüşvətxorluq; 
v
əzifə  saxtakarlığı  aiddilər; xüsusi V.C. (sahəvi xarakterli 
V.C.)  kateqoriyasına  isə  adətən hər  hansısa  bir  (iqtisadi, 
h
ərbi, Məhkəmə  və  s.) vəzifəli  şəxs tərəfindən cinayət 
tör
ədilməsi aiddirlər. 

---

 
303 
VƏZİFƏLİ  ŞƏXS  -  daimi və  ya müvəqqəti olaraq, təyinat 
v
ə  ya seçki əsasında  (bəzi hallarda isə  həm təyinat, həm də 
seçki 
əsasında,  misal:  yuxarı  instansiya  Məhkəmələri), bəzi 
hallarda is
ə  attestasiya (imtahan) nəticələri  əsaında,  pulla 
(
əmək haqqı ilə) ödənilməklə və ya ictimai əsaslarla (könüllü) 
hakimiyy
ət nümayəndəsi  funksiyasını  həyata keçirən, 
h
əmçinin dövlət və  ictimai idarələrdə, təşkilatlarda  və  ya 
mü
əssisələrdə  təşkilati-binagüzarlıq  və  ya inzibati-təsərrüfat 
v
əzifələrinin yerinə  yetirilməsilə  əlaqədar vəzifələri tutan, 
yaxud göst
ərilən idarələrdə  və  ya müəssisələrdə  həmin 
v
əzifələri xüsusi səlahiyyət üzrə  yerinə  yetirən  şəxs; 
idar
əçiliyi həyata keçirən və  həmin idarəçiliyin məqsəd və 
v
əzifələrini həyata  keçirmək üçün kifayət edə  bilən 
s
əlahiyyətlərə (hüquq və hüquqi vəzifələrə) malik olan, eləcə 
d
ə, həmin idarəçiliyi rahat və sərbəst həyata keçirilməsi üçün 
h
ər tərəfli (maddi, texniki, bəzi hallarda təhlükəsizlik 
xidm
ətləri ilə və s.) təmin olunmuş, eyni zamanda müəyyən 
m
əsuliyyət daşıyan şəxs; bir qayda olaraq, müəyyən ixtisaslı, 
bacarıqlı,  təşkilati-idarəçilik təcrübəli  şəxs.  V.Ş.-lər iki 
kateqoriyalara bölünür: s
əlahiyyəti bütün vətəndaşlara 
yayılan V.Ş.-lər; dövlət başçısı, Məhkəmə, Prokuror və s.; və 
s
əlahiyyəti yalnız öz tabeliyində olan şəxslərə yayılan V.Ş. 
VİLAYƏT  -  ərazi,  əyalət, ölkə; inzibati-ərazi  qurluşu 
sisteminin v
əsiləsi; inzibati-ərazi vahidi (subyekti); dövlət 
ərazilərinin müəyyən  əhəmiyyətli xüsusiyyətlə  (inzibati-
siyasi 
əhəmiyyətinə; etnik və  ya iqtisadi xüsusiyyətlərinə, 
tarixi 
ənənələrinə, təbii  şəraitinə,  zoocoğrafi,  fleristik 
əhəmiyyətinə və s.) görə ayrılan sahəsi, coğrafi ərazi.  
VİZA  (fransız  viza,  latın  visus-görülmüş,  baxılmış  sözlərin-
d
ən)  -  1) müvafiq vəzifəli  şəxsin hər  hansısa sənədin və  ya 
aktın həqiqiliyini təsdiq edən, yaxud ona hüquqi qüvvə verən 
qeydi:  2)  şəxsin bir ölkəyə  gəlməsinə, oradan getməsinə, 
yaxud keçm
əsinə icazəni bildirməklə pasporta və ya onu əvəz 

---

 
304 
ed
ən sənətə edilən qeyddir. Müvafiq olaraq: gəlmə, getmə və 
tranzit V.-
ları  mövcuddur.  V.  dövlətin xarici münasibətlər 
quran müvafiq orqanları tərəfindən müəyyən müddətə verilir. 
Dövl
ətlərin  qarşılıqlı  razılığı  onların  arasında  sadələşmiş  V. 
sistemi v
ə  ya ümumiyyətlə  V.-siz sistem tətbiq edilə  bilər. 
Beyn
əlxalq hüquqa görə,  diplomatik  (yaşıl)  pasport 
sahibl
ərinə  həmin beynəlxalq hüququ qəbul  etmiş  istənilən 
dövl
ətə və müddətə V.-sız gedişi-gəlişi mümkündür. 
VOTUM 
(latın votum-istək, hökm) - xalq və ya xalqı təmsil 
ed
ən deputatların səsverməsi yolu ilə müəyyən edilən ümumi 
r
əy. Parlament təcrübəsində  bütövlükdə  Hökümətin və  ya 
ayrı-ayrı  nazirlərin, məmurların  ümumi  siyasi  kursu  və  ya 
konkret h
ərəkəti “etimat V.-u”  qaydasında  bəyənilir və  ya 
“etimatsızlıq  V.-u”  qaydasında  pislənilir. Hökumətə  və  ya 
onun konkret üzvün
ə qarşı “etimasızlıq V.-u” qəbul edildikdə, 
bir qayda olaraq, h
əmin Hökumət və  ya onun konkret üzvü 
istehfaya gedir. Dolayi votum - seçkil
ərdə müəyyən namizədə 
seçki kvotasından artıq səs verildikdə, həmin “artıq səslərin” 
eyni siyasi siyahıdan olan digər namizədin xeyirinə üstə gələn 
-  proporsional seçki sisteminin bir növünd
ə  səsvermənin 
n
əticələrinin müəyyənləşdirilməsi üsulu; məcburi votum  - 
b
əzi dövlətlərdə  (misal: Avstraliya, Belçika, Niderland, 
Türkiy
ə və s.) dövlətin Ali hakimiyyət orqanlarına seçkilərdə 
v
ə referendumlarda, müəyyən cəza sanksiyaları (misal: ştraf) 
t
əhlükəsi əsasında, bütün fəaliyyət qabiliyyətli vətəmdaşların 
seçkil
ərdə  (referendumda) məcburi  iştirak  etməsi-hüquqi 
v
əzifəsi;  çoxluq votumu -  bir  sıra  ölkələrdə, eyni seçkilərdə 
bu v
ə ya digər vətəndaşlar kateqoriyasına iki və ya daha çox 
s
əs hüququnun verilməsi - seçkilər qaydası. 
 
 
 
 

---

 
305 
Y 
 
YEKDİLLİK  PRİNSİPİ  –  hər  hansı  bir  təşkilatın  daxili 
qanunvericiliyin
ə  uyğun  olaraq,  müəyyən məsələlər üzrə 
q
ərarların yalnız bütün (və ya tam əksər) səsvermə hüququna 
malik olan şəxslərin tərəfindən razılıq alındıqda (və ya etiraz 
edilm
ədikdə), qəbul  edilmiş  sayılan  prinsip:  BMT-nin 
Nizamnam
əsində  (27-ci maddə) müəyyənləşdirilən  ən 
mühüm prinsipl
ərdən biri; həmin prinsipə  görə  BMT 
T
əhlükəsizlik  Şurası  qərarların  qəbul edilməsi  üçün  (iş 
üsullarına  aid  qərarlardan  savayı)  onun  9  üzvünün 
s
əsverməsi, o cümlədən  şuranın  5  daimi  üzvünün  (ABŞ, 
Böyük Britaniya, Fransa, Rusiya v
ə  Çin)  hamısının  yekdil 
s
əsverməsi tələb olunur, əgər 9 rəqəmindən az və  şuranın 
daimi üzvl
ərindən hətta biri qərarın  əleyhinə  səs verdikdə, 
h
əmin qərar qəbul olunmur. Bəzi hallarda Y.P. - veto hüququ 
adlandırılır. 
YERİN  TƏKİ  REJİMİ  –  beynəlxalq hüququn institutu; 
beyn
əlxalq və milli yeraltı məkanlarından (təkindən) istifadə 
etm
əsini nizamlayan hüquq prinsipləri və  normaları  sistemi. 
“Beyn
əlxalq yerin təki” dedikdə, heç bir dövlətə  mənsub 
olmayan, neytral yerin t
əki zonaları başa düşülür. “Milli yerin 
t
əki” dedikdə  isə, yer kürəsi mərkəzi nöqtəsi istiqamətindən 
başlayan, dövlətin bütün quru və su ərazilərinin sərhəd xətti 
boyunca uzanan şaquli düz səthi daxilindəki, həmin dövlətin 
suverenliyi v
ə  yurisdiksiyası  yayılan  yeraltı  zonalar  başa 
düşülür, onlardan istifadə qaydalarını ekoloji tələbləri nəzərə 
almaqla dövl
ət özü həll edir, beynəlxalq istifadəsi isə məxsusi 
beyn
əlxalq razılaşmalar ilə nizamlanır. Y.T.R.-nə yalnız təbii 
obyektl
ər – tam süxurlar, maye və qaz şəklində olan süxurlar 
v
ə  süxurlar  arasındakı  təbii  boşluqlar  aiddir.  Yerin  təki 
haqqında  qanunvericiliyin  vəzifəsi  aşağıdakılardır:  cəmiy-
y
ətin (dövlətin) mineral xammala olan tələbatını  və  başqa 

---

 
306 
ehtiyaclarını ödəmək üçün yerin təkindən səmərəli istifadəni 
v
ə  yerin təkinin mühafizəsini təmin etmək, yerin təkindən 
istifad
ə  zamanı  görülən  işlərin təhlükəsizliyini təmin emək 
m
əqsədi ilə  mədən münasibətlərini tənzimləmək, habelə  bu 
sah
ədə  idarə, müəssisə, təşkilatlrın  və  vətəndaşların  hüquq-
larını qorumaq və s.  
YERLİ  İCRA  HAKİMİYYƏTİ  –  dövlətin  Ali  İcra(edici) 
hakimiyy
ət  strukturunun  yerli  (rayon,  şəhər,  şəhərlərdə 
rayon) hakimiyy
əti orqanları;  dövlət siyasətini yerlərdə  icra 
ed
ən (həyata keçirən, dövlətin Ali icra(edici) hakimiyyətinə 
bil
əvasitə  tabe və  hesabatlı  olan,  Y.İ.H.  başçısı  tərəfindən 
idar
ə olunan – yerli əhəmiyyətli orqan. 
  
İcra hakimiyyəti strukturunun digər orqanları ilə Y.İ.H. 
orqanları sıх fəaliyyət göstərsə də, onun müstəsna təyinatı və 
funksiyaları  vardır.  Dövlət siyasətini  yеrlərdə  həyata  kеçir-
m
əklə yanaşı, öz səlahiyyətləri çərçivəsində, rəhbərlik еtdiyi 
inzibati  - 
ərazi vahidlərində  yerli dövlət aparatının  fəaliy-
y
ətini idarə edir, iqtisadi və sosial varlıqların inkişafını təmin 
еdir, kommunal-məişət problеmləri həll еdir, qanunlara riayət 
еtməklə torpaqdan istifadəsinin koordinasiyasını və nəzarətini 
h
əyata  keçirir,  еləcə  də  təbiətin qorunması,  sosial-mədəni 
o
byеktləri abadlaşdırılması və digər işləri yеrinə yеtirir. 
  “Öz s
əlahiyyətləri daxilində Y.İ.H. orqanları qanunve-
ricilik sistemin
ə  daxil olan aktlara zidd gəlməyən normativ 
xarakterli aktlar q
əbul edə  bilərlərlə.” (Konst. 148-ci mad-
d
əsinin V bəndi). 
  
Y.İ.H.  orqanlarının  başçıları  Konstitusiyaya  və  digər 
qanunlara  uyğun  olaraq  (onlara  zidd  gеtməyən) dövlət 
adından öz səlahiyyəti çərçivəsində, yazılı surətdə “Qərarlar” 
q
əbul  еdirlər və  qanun-vеricilik  çərçivəsində  Qərarlarının 
h
əyata kеçirilməsini təmin еdirlər. Y.İ.H. başçıları tərəfindən 
q
əbul edilən Qərarlar,  müvafiq  İcra  hakimiyyəti bülleten-
l
ərində dərc olunur və həmin inzibati-ərazi vahidində yеrləşən 

---

 
307 
bütün dövl
ət və qеyri-dövlət orqanları və təşkilatları, vəzifəli 
şəхslər və  statusundan  asılı  olmayaraq,  fiziki  şəхslər tərə-
find
ən  yеrinə  yеtirilməsi məcburidir.  Əgər həmin  İcra  haki-
miyy
ətin Qərarları yеrinə yеtirilmirsə, onda inzibati məsuliy-
y
ət məsələsi qaldırıla bilər. 
  Yerl
ərdə fəaliyyət göstərən yuxarı (mərkəzi) dövlət or-
qanına tabeli idarə, müəssisə və təşkilat rəhbərləri tərəfindən, 
Y.İ.H. başçılarının Qərarları icra etmədiyi halda, həmin İcra 
hakimiyy
ətinin  başçısı  müvafiq  yuxarı  (mərkəzi) dövlət 
orqanına  “Təqdimat”la müraciət edə  bilər. Həmin təqdimat-
lara  baxılmasının  nəticələri, müraciət edən  İcra  hakimiy-
y
ətlərinə bildirilir. 
YETƏRSAY – müvafiq hüquqi aktla, tam səlahiyyətli hesab 
etm
ək  üçün  yığıncağın  (məclis,  konfrans,  qurultay)  iştirak-
çılarının  sayının  müəyyənləşdirilmiş  minimum  həddi 
(kvorum); müvafiq hüquqi aktla, q
əbul  olunan  aktların  tam 
legitim hesab etm
ək üçün səsverənlərin  sayının  müəyyən-
l
əşdirilmiş minimum həddi (kvota). 
YURİSDİKSİYA (latın jurisdictio-məhkəmə üsulu, mühaki-
m
ə icraatı, jus-hüquq və dico-deyirəm sözləridən) – 1. aidiy-
y
ət; tabelik; 2. səlahiyyət (səlahiyyət məcmusu, həddi); 3. 
mühakim
ə  hüququ.  Dövlətin Y.-sı  -  dövlətin bu və  ya digər 
faktlara hüquqi qiym
ət vermək, hüquqi mübahisələri, hüquqi 
m
əsələni həll etmək səlahiyyətidir. Məhkəmə Y.-sı – baxılan 
işin növündən və xarakterindən (mülki, inzibati, cinayət işi və 
onun  ağırlığından),  ərazi  aidiyyatından;  işdə  iştirak  edən 
şəxslərin statusundan (Ali hakimiyyət  orqanların  səlahiyyət 
mübahis
ələrinə  -  Konstitusiya Məhkəməsində  baxılması; 
h
ərbi qulluqçuların işlərinə - Hərbi Tribunalarda baxılması və 
s.); 
baxılan  mübahisələrin  ixtisasından  (İxtisaslaşdırılmış 
M
əhkəmələr); cəza təyin etmə  slahiyyətindən (Yerli Məh-
k
əmələr və Ağır cinayətlərə dair Məhkəmələr) – asılı olaraq 
mü
əyyən edilir. 

---

 
308 
MÜNDƏRİCAT 
 
I HİSSƏ 
 
MÖVZU I.      
İnzibati  hüquq  Azərbaycan hüqu-
qunun sah
əsi kimi ...........................  
 
5 
MÖVZU II. 
İnzibati hüquq normalari ................   11 
MÖVZU III. 
İnzibati hüquq münasibətləri ..........   16 
MÖVZU IV. 
Az
ərbaycan Respublikasinin inzi-
bati hüququnun subyektl
əri ............ 
 
20 
MÖVZU V. 
Dövl
ət xidməti ................................  34 
MÖVZU VI. 
Dövl
ət xidmətinin inzibati-hüquqi 
c
əhətdən nizama salınmasi ............. 
 
39 
MÖVZU VII. 
Dövl
ət idarəçiliyinin  anlayışı  və 
m
əzmunu......................................... 
 
44 
MÖVZU VIII. 
Dövl
ət idarəçliyinin prinsipləri .......  48 
MÖVZU IX.  
 
Dövl
ət idarəçiliyinin forma və me-
todlarinin anlayışı və təsnifi............ 
 
53 
MÖVZU X.                 
Dövl
ət idarəçiliyi aktlari………......  56 
MÖVZU XI.               
Dövl
ət idarəçiliyinə nəzarət ..........  62 
MÖVZU XII.             
Qanunçuluğun təmini qaydaları......  65 
MÖVZU XIII.    
İnzibati məsuliyyət ........................  68 

---

 
309 
II HİSSƏ 
 
İNZİBATİ TERMİNLƏR 
 
A         
76            
L 
211 
B          
89 
M  216 
C         
97 
N   236 
Ç        
99 
O   239 
D       101 
Ö  241 
E      126 
P   243 
Ə        
132 
R   260 
F        
138 
S   266 
G       
145 
Ş   284 
H      147 
T   285 
X       167 
U   294 
İ         169 
Ü   296 
K       
191 
V   297 
Q      204 
Y   305 
 
ƏDƏBİYYAT   ........................................................  310 

---

 
310 
 
ƏDƏBİYYAT 
 
   Az
ərbaycan  Rеspublikası  Konstitusiyası. 1995. 
 
1.A
зəрбаjчан Совет Енсиклопедиjасы  (АСЕ  – Х том). 
2.
Краткий политический словарь. – Москва:   
Политиздад, 1988.- 478с. 
3.
Краткий политологический словарь. –Киев: РАПО   
   “
Укрвузполитиздат”, 1992. - 104с. 
4.
Политология: Словарь – справочник. - Москва:     
    
Гардарики, 2000. -328с. 
5.Politologiya. İzahlı lüğət. – Bakı: “Şərq-Qərb”, 2007. - 352  
   s
əh. 
6.
Һүгуг Eнсиклопедик лүғəти.- Бакы, Aзəрбаjчан  
   
Eнсиклопедиjaсынын Баш редаксиjасы, 1991. -544 сəh. 
7.Фəлсəфə Eнсиклопедик лүғəти. –Бакы: “Aзəрбаjчан  
   
Eнсиклопедиjaсы” Нəшриjjат – Полиграфиjа Бирлиjи,      
   1997. – 
520 сəh. 
8.Маркетинг: Толковый терминологический словарь  –  
   
справочник. – Москва: “Инфоконт” СП “Медсервис    
   
Интернешнл”, 1991.-224с. 
9.Abdullayev E.İ. İnzibati hüquq. Dərslik, Bakı, ABU,  
   2001,-740 s
əh. 
10. Агапоф А.Б. Администрaтивное право. Учебник-  
      
Москва: Издательство-торговая корпорация  “Дашков   
      
и к”, 2004-932 стр. 
11.Государственное управление: Учебник для вузов- 
     
Москва. Муничипальный мир, 2004-456 стр. 
12.Abdullayev E. Dövl
ət qulluğu. -Bakı: 2007-432 səh. 
13.
Abdullayev E.İ. Müqayisəli inzibati hüquq (Fransanın  
     inzibati hüququ) T
ədris vəsaiti. B.: Qanun 1997-262 səh. 
14.C
əfərov  İlqar. Azərbycan Respublikası Konstitusiyasının   

---

 
311 
    
şərhi. - Bakı, 2003. 
15.İsmayılov İ. Azərbaycan Rеspublikası Konstitusiyasının  
     v
ə hüququnun əsasları. - Bakı, 1998. 
16.İsmayılov İ. Əmirov M. Azərbaycan Rеspublikası  
     Kon
stitusiyasının əsasları. - Bakı, 1998. 
17.Марат Баглай. Конституционное право Российской   
     
Федерации. - Москва, 1997. 
18.Чиркин В.Е. Конституционное право зарубежных  
     
стран. - Москва, 1997 
19.Шафиев К. Конституционный контроль.- Баку, 1995.  
20.
Комментарий к Конституции Российской Федерации.-     
     
Москва, 1996. 
21.Əliyеv Ş.M. Prеzidеntlik institutu.- BDU, 1994. 
23.Чиркин В.Е. Государственное управление.- Москва,  
     2002. 
24.
Мəликова М.Ф. Дөвлəт вə hүгуг нəзəријјəси.- Бакы,      
     1988.   
25
.Теория государства и права (курс лекций) (коллектив  
      
авторов).- Москва, 2001. 
26.
Хропонюк В.Н. Теория государства и права.- Москва,  
     1993. 
27
.Сырых В.М.   Теория государства и права: (учебник).-    
      
Москва, 2002. 
28.Черданцев А.Ф. Теория государства и права:  
     
(учебник).- Москва, 2002. 
29.M
əmmədov İlqar. Dövlət və hüquq nəzəriyyəsi: (dərs  
     v
əsaiti).- Bakı, 2005. 
30.Əkbərov Rahib. Xarici ölkələrin dövlət və hüquq tarixi   
     (mühazir
ə kursu).- Bakı, 2003. 
31.Əkbərov Rahib, Səlimov Sadıq. Azərbaycanın dövlət və  
     hüquq tarixi.- 
Bakı, 2003.  
32.
Право (курс лекций) (коллектив авторов).- Москва,  
     1999. 

---

 
312 
33.
Бережнов А.Г. Права личности, некоторые вопросы  
     
теории.- Москва, 1991. 
34.
Мюллерсон Р.А. Права человека: идеи, нормы,  
     
реальности.- Москва, 1991. 
35.
Васильева Т.А. и др. Права человека: (учебник).-  
     
Москва, 2003. 
36.
Радбрух Густов. Философия права: (перевод с  
     
немецкого языка Юмашев Ю.М.).- Москва, 2004. 
37.
Бенетон Филипп. Введение в политическую науку.-   
     
Москва, 2002. 
38.Şirəliyеv H., Əhmədov Ə. Politologiya.- Bakı, 1997. 
39.Боярс Ю.Р. Вопросы гражданства в международном  
     
праве.- Москва, 1986. 
40.Рəсулов М., Гасымов А., Исмаjылов И. Əмək hүгугу.  
     - 
Бакы, 1996. 
41.S
əməndərov F.U.  Cinayət hüququ: Ümumi hissə.- Bakı,  
    1999. 
42.
Абдуллајев Е.И. Вəтəндашларын инзибати мəсулиј- 
     
јəти.- Бакы, 1992. 
43.Az
ərbaycan Respublikasının hüquq mühafizə orqanları.-  
     
Bakı, 2005.  
 

---

Document Outline

• 2  Inf.list On soz
• 3-I HISSA-II -HISSA -MUN.ADA.