15
bərpa etmək proqramını həyata keçirdi.Almaniya 1929-cu ildə Fransa,İspaniya və
Belçikaya silah satmağa başladı.Bu dövrdə,həmçinin,nasional-sosial hərəkat da
gücləndi. Təkcə,1928-ci ildə ölkə ərazisində 20 min mitinq keçirildi.Onlar geniş
xalq kütlələri arasında müharibə təbliğatı aparır,Almaniyanın silahlandırılmasını
tələb edir,eyni zamanda öz təşkilatlarını genişləndirməyə çalışırdılar.Faşistlərin
belə fə aliyyəti Almaniyanın hakim dairələrini represiyalara rəvac verməyə məc-
bur etdi.Belə ki,ölkənin sosial-demokrat Daxili İşlər Naziri Zeverinqin əmri ilə
polis 1929-cu il mayın 1-də Berlin fəhlələrinin dinc nümayişinə atəş açdı.Bunun
nəticəsində 32 nəfər həlak oldu,235 nəfər isə yaralandı.Bundan sonra ölkədə
kütləvi həbslər başlandı,Qırmızı Cəbhəçilər İttifaqının fəaliyyəti isə qadağan
edildi.
Berlində nümayişçilərin güllələnməsi bütün Almaniya ərazisində əks-səda
doğurdu və mitinqlər dalğası genişləndi.Berlinin fəhlə rayonu olan Veddinqdə
güclü barrikada döyüşləri başlandı.Dünya iqtisadi böhranı ərəfəsində genişlənən
mitinqlər göstərdi ki,ölkədə müxtəlif dairələr arasında ziddiyətlər kəskinləşmiş və
bu qarşıdurmanı aradan qaldırmaq üçün hökumət polis və ordu qüvvələrindən
istifadə etməklə isə yalnız konfliktləri gücləndirirdi.Buna görə də tam qətiyyətlə
demək olar ki,Almaniyada kapitalizm 1924-1928-ci illərdə nisbi sabitləşmə
dövrünü keçirmişdir.Bu isə özünü 1929-cu ildə dünya iqtisadi böhranıın dağıdıcı
təsirləri əvəz etdi ki,nəticə etibarilə alman xalqı böyük maddi və mənəvi dağın-
tılara məruz qaldı.
Dünya iqtisadi böhranının Almaniyanın
iqtisadi və siyasi vəziyyətinə təsiri
Dünya iqtisadi böhranının başlanması Müller hökumətini “Daues planı”
nına yenidən baxmağı Qərb dövlətləri qarşısında qoymağa məcbur etdi.Höku-
mətin istefasından sonra yeni hökumət kabineti təşkil edən H.Bryuninq təzminat
məsələsi ilə məşğul olmağa başladı.1930-cu ilin mayında Haaqada keçirilmiş
konfransda “Yunq planı qəbul edildi.Plana görə Almaniya 59 il müddətində113,9
mlrd.marka həcmində təzminat ödəməli idi.
16
Ümumiyyətlə,dünya iqtisadi böhranı ölkə iqtisadiyyatına ciddi zərbə vurdu.
Belə ki,polad istehsalı 1929-cu ildə 16,1 mln.ton olduğu halda,1932-ci ildə bu rə-
qəm 5,6 mln.ton oldu,çuqun istehsalı isə 29 % aşağı endi.
Bryuninq hökuməti xarici siyasət sahəsində başlıca olaraq Lokarno sazi-
şinin şərtlərini yerinə yetirməyə başladı.1932-ci ildə keçirilən prezident seçki-
lərində Hindenburqun rəqibləri Düsterberq,E.Telman və A.Hitler oldular.Seç-
kilərdə 53% səs qazanan Hindenburq prezident seçildi.Hitler 36,8%, Telman isə
10,2% səs əldə edə bildi.
Hindenburq 1932-ci il iyunun 1-də Mərkəz partiyasının üzvü Fon Papenə
hökumət təşkil etməyi tapşırdı.İyunun sonlarında yeni seçkilər keçirildi.Seçki-
lərdə nasional-sosialistlər 13,8 mln.səs və ya 133 mandat,kommunistlər isə 5,3
mln.səs və ya 89 mandat aldılar.Katolik mərkəz 75,millətçilər 37,Xalq partiyası
23,demokratlar 20 mandat əldə etdilər.Artıq ölkədə nasional-sosializmin nüfuzu
artırdı.Nəhayət,1933-cü il yanvarın 30-da A.Hitler kansler təyin edildi,Fon Papen
isə vitse-kansler vəzifəsini tutdu.1933-cü ildən 1945-ci ilədək Üçüncü reyx
hakimiyyətdə oldu.1933-cü il martın 14-də AKP və kommunist yığıncaqları rəsmi
olaraq qadağan edildi.
30-cu illərdə dünyada hökm sürən avtoritar şərait,çoxsaylı diktator rejimlıə-
rinin mövcud olması,ABŞ-ın Avropa işlərinə qarışmamaq və İşgiltərənin sakitləş-
dirmə siyasəti nasional-sosialistlərin əleyhinə olan qüvvələri zəiflədirdi. Ölkə-
də həmin qüvvələrin nüfuzu nasional-sosialistlərlə müqayisədə xeyli aşağı idi.
1933-cü il iyunun 23-də Almaniya Sosial-Demokrat Partiyası qadağan
edildi.İyulun 14-də Nasional-Sosialist Partiyasından başqa bütün partiyaların
buraxılması haqqında qanun qəbul olundu.Həmin ilin sentyabr ayında “İrsi həyət-
lər haqqında“ qanun verildi.Qanuna əsasən kənd əhalisi kəndlilər və təsərrüfat
sahibləri adlanan dərəcələrə bölündü.
17
Almaniya 30-cu illərin ortalarında və İkinci dünya müharibəsi
ərəfəsində
1934-cü il avqustun 2-də 86 yaşlı prezident Hindenburq vəfat etdi.Bütün
hakimiyyəti öz əlində birləşdirən Hitlet ömürlük fürer oldu.O,öz hakimiyyətini
möhkəmləndirmək üçün qısa müddət ərzində güclü terror aparatı yaratdı.İctimai
həyatın bütün sahələrinə nəzarət etmək məqsəsilə “ Gizli polis “ (Gestapo) və
onun fəaliyyət mexanizmini formalaşdırdı.Eyni zamanda “Hücumçu dəstələr”
(SA),“Müdafiə dəstələri “ (SS), “Təhlükəsizlik xidməti” (SD) faşist diktaturasının
əsas dayağına çevrildi.
1933-1934-cü illərdə bütün sənaye sahələri nəqliyyat,ticarət,sənətkarlıq
mərkəzləri,həmçinin,banklar və müxtəlif kompaniyalar diktator hakimiyyətinin
möhkəmləndirilməinə xidmət etməli idi.
1933-cü ilin əvvəllərində Hitler hökuməti “Milli Əmək haqqında” qanun
qəbul etdi.Bununla müəssisə sahiblərinin fəhlələr üzərində hökmranlığına qoyu-
lan məhdudiyyət aradan qaldırıldı.Artıq,bu dövrdə fəhlələrin gündəlik iş rejimi
12-14 saata çatırdı.Faşist rəhbərliyi işsizliyin “ləğv edilməsi” istiqamətində real
addımlar atdı.Belə ki,işsiz fəhlələr ağır işlərə,xüsusilə,strateji yolların tikintisinə,
hərbi qüvvələrin möhkəmləndirilməsi üçün xidmətə,habelə,əmək düşərgələrinə
göndərildi.
Fürer ölkənin kənd təsərrüfatını da faşist hərbi qaydalarına uyğunlaşdırdı.
Kəndlilər üzərində yunkerlərin hökmranlığı möhkəmləndirildi ki,bu,kulak təsər-
rüfatının inkişafına ciddi təkan verdi.”İrsi həyətlər haqqında” qanun isə iri torpaq
sahiblərinə böyük güzəşt demək idi.Nəzərdən keçirilən illərdə Almaniyada 1,5
mln.işsiz olan kəndli böyük şəhərlərə axışırdı.
Faşist rəhbərliyinin müharibəyə hazırlıq məqsədilə 1935-ci ildə qəbul
etdiyi “ Əmək mükəlləfiyyəti haqqında “ qanun isə gənclərin daha ağır işlərə sə-
bərbər edilməsinə səbəb oldu.Artiq,bu dövrdən etibarən hitlerçilər “bolşevizm”
və “kommunizm” lə açıq mübarizəyə başlamışdılar.
Dostları ilə paylaş: |