tərəfindən təsis edilən və bir neçə mərkəzi icra hakimiyyəti orqanı tərəfindən birgə təsis edilən
hüquqi şəxslər üçün Nazirlər Kabineti, digər dövlət orqanları tərəfindən təsis edilənlər üçün isə Dövlət
əmlak komitəsi tərəfindən nümunələr təsdiq olunacaq.
Bundan başqa, Ədliyyə Nazirliyi bələdiyyələrin yaratdığı hüquqi şəxslər üçün nümunəvi sənəd qəbul
etsə, bələdiyyələrə köməklik etmiş olar. Hərçənd ki, Qanunun 6.1‐ci maddəsi üzrə Ədliyyə Nazirliyinə
səlahiyyət verilməyib. Amma bu səlahiyyətin qanunda yazılması həmin nümunənin imperativ norma
kimi qəbul edilməsinə dəlalət edir, bu da bələdiyyələrin imkanlarını son dərəcə məhdudlaşdırır.
Təklif
Qanunun 6.1‐ci maddəsinə aşağıdakı mətndə verilsin: «6.1. Müxtəlif sahələr üzrə dövlət adından və ya
dövlətin iştirakı ilə təsis edilən ictimai əhəmiyyətli qurumun nümunəvi nizamnaməsi həmin qurumu
təsis edən müvafiq icra hakimiyyəti orqanı tərəfindən, həmin icra hakimiyyəti orqanının normativ hüquqi
aktı ilə təsdiq olunur». Belə olduqda hər bir hüquqi şəxs üçün nümunəvi nizamnamələr elə mərkəzi
icra hakimiyyəti orqanın özü tərəfindən normativ hüquqi akt ilə təsdiq olunar, onun fəaliyyətinə
uyğunlaşdırılar, Ədliyyə Nazirliyində də qeydiyyatdan keçər və ümumi məsələlərdə unifikasiya
aparmaq mümkün olar.
Ədliyyə Nazirliyi isə, qanunda yazılmasa belə, tövsiyə xarakterli aktı ilə bələdiyyələr üçün nümunəvi
nizamnamələr təklif edə bilər. Mövcud qanunvericilik Nazirliyə belə imkan yaradır.
Hüquqi şəxsin əmlakın statusu
Qanunun 7‐ci maddədə publik hüquqi şəxsin əmlakının statusu müəyyən olunmayıb. Amma hüquqi
şəxslərin ümumi anlayışına əsasən belə qənaətə gəlmək olar ki, onun sərəncamına verilmiş əmlak
həmin hüquqi şəxsin mülkiyyətinə verilir. Lakin bizim dövlət orqanlarının işləmə qabiliyyətini nəzərə
alaraq, bu ümumi müddəanın publik hüquqi şəxslərə tətbiqinin nə dərəcədə nəzərə alınacağına
təxmin etmək çətindir.
Təklif
Qanunun 7.3‐cü maddəsinə hüquqi şəxsin sərəncamına verilmiş əmlakın və onun fəaliyyətindən əldə
edilmiş əmlakın həmin hüquqi şəxsin mülkiyyətində olmasına dair müddəa daxil edilməlidir. əlavə
də edilməlidir ki, müqavilə əsasında onun istifadəsinə də əmlak verilə bilər.
Hüquqi şəxslərin qrant və ianələrin verilməsi
Qanunun 7.2‐ci maddəsinə əsasən: «7.2. Publik hüquqi şəxsin əmlakı nizamnamə fondundan, ona
təsisçilər tərəfindən verilmiş digər əmlakdan, habelə dövlət və ya yerli büdcələrdən ayrılan vəsaitlərdən,
fəaliyyət istiqamətlərinə uyğun olaraq görülən işlərdən, göstərilən xidmətlərdən əldə edilən
daxilolmalardan, ianələrdən, qrantlardan və nizamnamədə müəyyən edilmiş digər mənbələrdən daxil
olan vəsaitlərdən formalaşa bilər». Qrantlar haqqında qanunvericilik nəzərdə tutur ki, qrantlar
haqqında məlumatlar ədliyyə nazirliyinə verilir və ədliyyə nazirliyi bildiriş verir ki, məlumatı
qeydiyyata aldı. Amma ianələr haqqında ümumi qanunvericilik yoxdur. QHT‐lər haqqında
qanunvericiyə əsasən QHT‐lərin aldığı ianələr barədə məlumatlar Maliyyə Nazirliyinə verilir. Ancaq
bu yeni hüquqi şəxslər mahiyyətinə və tənzimləmə üsuluna görə qeyri‐kommersiya qurumlarına
oxşar olsa da, onların ianələrinin qeydiyyatı və ya dövlətin məlumatlandırılması barədə Qanunda bir
rəhbər göstəriş yoxdur.
Təklif
Qanuna hüquqi şəxslər tərəfindən qrant və ianələr almasına dair xüsusi normalar yazılsın və onların
qeydiyyatı və məlumatlandırma məqamları açıqlansın. Bundan başqa, Qanunun 6.2‐ci maddəsinə də
«Qrantların və ianələrin qəbul edilməsi qaydası» adlı yarımmadə əlavə edilsin.
Əmlak üzərində mülkiyyət hüququnun həyata keçirilmə qaydası
A Z Ə R B A Y C A N V Ə K İ L İ ‐ IX nömrə
15
16
A Z Ə R B A Y C A N V Ə K İ L İ ‐ IX nömrə
Qanunun 7.3‐cü maddəsinə əsasən: «7.3. Publik hüquqi şəxsin əmlakı üzərində sahiblik, istifadə və
sərəncam vermək hüquqlarının həyata keçirilməsi qaydası onun nizamnaməsi ilə müəyyən edilir». Bu
normanın təcrübədə səmərəli tətbiqi mümkün deyil. Əvvəla belə norma Qanunun 6.2‐ci maddəsində
sadalanmayıb. Qanunun 6.2.6‐cı və 6.2.7‐ci maddələrim isə 7.3‐cü maddəsində təsbit edilənləri tam
əhatə etmir. Hüquqi şəxsi qeydiyyata alan orqan isə haqlı olaraq 6.2‐ci maddəsini əsas götürəcəkdir.
Digər tərəfdən, qeydiyyat orqanını təcrübəsinin mükəmməl olmadığını və heç o dərəcədə də
mükəmməl olmalı olmadığını nəzərə alaraq, tam əminliklə demək olar ki, təcrübədə «əmlakı
üzərində sahiblik, istifadə və sərəncam vermək hüquqlarının həyata keçirilməsi qaydası»nın əsasları
Nizamnamədə,
təfərrüatlarının
isə
həmin
hüquqi
şəxsin
lokal,
təşkilati‐hüquqi
aktlarında(reqlamentində) təsbit ediləcəkdir. Qanunun 7.3‐cü maddəsi isə sadəcə formal olaraq
nizamnamədə ümumi sözlərlə icra olunacaq. Başqa cür də mümkün deyil. Ictimai münasibətlərin
hər ani dəyişikliyinə görə nizamnamə dəyişmək mümkün deyil. Lakin aktlar vasitəsi ilə isə əmlak
münasibətlərinin tənzimlənməsində çevikliyə nail olmağa imkan verir.
Məsuliyyətin bölüşdürülməsi
Qanunun 7.5‐ci maddəsinin əvvəli ilə («Dövlət və bələdiyyə müvafiq olaraq yaratdıqları publik hüquqi
şəxsin öhdəlikləri üçün cavabdeh deyildir») Qanuna 4 mart 2016‐cı il tarixli Qanunla dəyişiklik
edilənə qədər qüvvədə olmuş 7.6‐cı maddəsi («Dövlət və bələdiyyə müvafiq olaraq yaratdıqları publik
hüquqi şəxsin üzərinə götürdüyü hər hansı öhdəliklərə görə cavabdeh deyildir») mahiyyətcə üst‐üstə
düşürdü. Ancaq hüquqi şəxsin onu təsis etmiş dövlət və (və ya) bələdiyyə orqanının öhdəliklərinə
görə məsuliyyəti məsələsi açıqlanmayıb. Bundan başqa, əgər publik hüquqi şəxs digər publik hüquqi
şəxs tərəfindən yaradılacaqsa, onda məsuliyyəti necə bölüşdürüləcəyi məlum deyil.
Təklif
Qanunun 7.6‐cı maddəsi aşağıdakı redaksiyada bərpa edilsin: «7.6. İctimai əhəmiyyətli hüquqi şəxslə
onun təsisçisi (təsisçiləri) arasında bağlanan müqavilədə başqa hal nəzərdə tutulmayıbsa, ictimai
əhəmiyyətli hüquqi şəxs onun təsisçisinin (təsisçilərinin) öhdəliklərinə görə məsuliyyət daşımır».
Təsisçilərin səlahiyyətləri
Qanunun 8.2‐ci maddəsi ilə «Publik hüquqi şəxsin təsisçisinin səlahiyyətlərinə» aid olanlar sadalanıb.
Əvvəla nəzərə alınmayıb ki, Qanunda, Mülki Məcəllədə olduğu kimi, təsisçinin ancaq müstəsna
səlahiyyətləri sadalanmalıdır ki, təsisçilərə nizamnamə və (və ya) reqlamentlə əlavə səlahiyyətlər
verilə bilsin. Amma hal‐hazırda Qanunun 8.2‐ci maddəsi elə yazılıb ki, təsisçiyə əlavə səlahiyyət
vermək mümkün deyil. Deməli icra orqanının hüquqlarının yuxarı orqana vermək üçün mütləq
direktorlar/müşahidə/himayə şurası yaradılmalı, əlavə səlahiyyətlər həmin orqana verilməlidir.
Bunda əlavə, həmin Qanunun 8.2‐ci maddəsi publik hüquqi şəxs tərəfindən törəmə publik hüquqi
şəxs yaratması haqqında qərarın təsisçi tərəfindən qəbul edilməsi və belə halda nizamnamənin
təsdiqinin təsisçi tərəfindən həyata keçirilməsini nəzərdə tutmayıb, bu isə elə Qanunun özünün
2.2‐ci maddəsi ilə uyğunzusluq təşkil edir.
Nəzarət və icra orqanları
Qanunun 8.3‐cü maddəsinə əsasən: «8.3. Bu Qanunun 4.1‐ci maddəsinə uyğun olaraq yaradılan publik
hüquqi şəxs həmin orqanın təyin etdiyi rəhbər və ya kollegial icra orqanı (bundan sonra – rəhbər)
tərəfindən idarə olunur». Bu maddədə «
rəhbər və ya kollegial icra orqanı» ifadəsindən belə məlum
olur ki, «rəhbər» dedikdə icra orqanı nəzərdə tutulur. Amma hüquqi şəxsin təkbaşçı rəhbərinin adı
(direktor, baş direktor və s.) qeyd edilməyib. Düşünmək olar ki, bu müsbət haldır və rəhbər
vəzifəsinin adı nizamnamədə seçilə bilər. Lakin kollegial icra orqanının bəzi səlahiyyətləri Mülki
Məcəllədə digər qurumlar üçün nəzərdə tutulduğu kimi Qanunda da təsbit edilsin ki, minimal
tələblərə riayət edilsin. Əks təqdirdə publik hüquqi şəxsə nəzarət edən bəzi mərkəzi icra hakimiyyəti
orqanları tərəfindən sui‐istifadə ediləcəyi istisna edilmir.