dəyişmişdir. Belə ki, qədimdə Kaspi və yaxud Mazd, müasir dövrdə isə Əlburz dağ
silsiləsinin davamı olan Ağdağ, habelə Ağgədiyə qədər olan Azərbaycan ərazisində
bu çay Qızılüzən, Gilan torpağında Şahrud çayı ona qarışdıqdan sonra, Məncil
körpüsü yaxınlığında ―Səfidrud‖ (Ağ çay) adlanır. Qızılüzən sözünün
etimologiyasına gəldikdə, istər çayın suyunun qırmızı rəngə malik olması və istərsə
də suyun tərkibində qızıl zərrələri göründüyünə görə belə adlanmışdır. Qızılüzən
çayına Miyana yaxınlığında Sarıqamış, sonra isə Zəncan çayında birləşir. Bu çayın
ilin bütün fəsillərində suyunun bol olmasına baxmayaraq sahillərinin və yatağının
girintili və çıxıntılı, habelə dağ çayı olduğuna görə çay nəqliyyatı hərəkəti üçün
əlverişli deyildir. Çaydan bir sıra suvarma kanalları ayırmışlar; onlardan biri
müasir Rəşt şəhərindən keçir. Bu çay külli miqdarda gil gətirdiyinə görə onun
deltası daima dənizin içərilərinə doğru irəliləyir. Ona görə də onun deltası 3600
kvadratmetr, eni isə 110 kilometrə bərabərdir. Səhənd, Büzgüş (Büzguh-kıçı dağı)
dağlarından başlanğıc alan bir sıra çaylar da Qızılüzənlə birləşir. Bunlardan başqa
Zəncan çayı İraq-Sultanabaddan mənbə alıb Qızılüzənlə birləşir. Azərbaycanın
Urmu gölünə tökülən çaylardan isə Cığatı (Simin rud), Acıçay, Tufarqan, Sofi,
Mordi, Qadır, Nazlı və Zəli çaylarını
da göstərmək olar
26
.
Urmu gölünün şərq sahili olan Tufarqan (indiki Azərşəhr) yaxınlığındakı
bulaqlardan mərmər hasil olunur. Bulaqların suyunun tərkibində mərmər olduğuna
görə su axan zaman mərmər çöküntüləri əmələ gəlir. Müəyyən müddət keçdikdən
sonra həmin çöküntülər daşa (mərmərə) çevrilir. Hətta Əmir Teymur vaxtilə külli
miqdarda Azərbaycanda olan bu mərmərləri Səmərqəndə aparmışdır. Hətta
Səmərqənddə yerləşən Teymurun qəbir abidəsi həmin mərmərlərdən tikilmişdir
27
.
Ərəb mənbələrinin göstərdiyinə görə Azərbaycan ərazisinin bir sıra
yerlərində yuxarıda göstərilən yolla (bulaqlar vasitəsi ilə) külli miqdarda mərmər
hasil olurmuş
28
. Ərəb tarixçisi Məsudi və orta əsr mənbəyi sayılan ―Əcaib əd-
dünya‖ əsərində də bu barədə məlumat verilir.
Urmudan Salmasa gedən yolda, Urmu gölünün şimal-şərqində olan
dağlarda Sasani dövrünə aid Ərdəşirin, I Şahpurun təsvirləri və habelə ermənilər
üzərində çalmış olduqları qələbə simvolu daş üzərində görünməkdədir
29
.
Azərbaycanda olan torpaqların xüsusiyyətindən danışan İran tədqiqatçıcı
T. Bəhrami göstərir ki, geniş əraziyə malik olan Azərbaycan müxtəlif torpaq
növlərinə malikdir. Onun əkinçilikdə istifadə olunan torpaqları Səhənd, Savalan və
Ağrı dağlarının vulkan püskürdüyü daşların təcziyəsindən əmələ gəlmişdir. Lakin
hər bir yerin spesifik və təbii xüsusiyyətlərindən asılı olaraq həmin tərkibə xüsusi
26
T. Bəhrami. Göstərilən əsəri, s. 159-160
27
Yenə orada, s. 161.
28
Əl-Məsudi. Müruc əl-zəhəb və əl-məadin əl-cövhər. Paris, 1981, s. 177. M. Həsənxan. Mürat əl-
buldan.
29
Zəkəriyyə Məhəmməd əl-Qəzvini. ―Asar əl-bilad və əxbar əl-İbad‖, Leninqrad, Kataloq Xanikova, s.
107.
maddələr əlavə edilib və yaxud əksinə, onda olan bir sıra maddələr aradan
getmişdir
30
.
T. Bəhrami Azərbaycanda olan torpaq növlərini aşağıdakı qruplara bölür:
qumsal-gilli, gilli-qumsal, qara və çöküntülü torpaqlar.
Səhənd yaxınlığında olan ərazi, habelə Təbriz ətrafı qumsal, Marağa
zonası gilli-qumsal, Miyandab gilli, Urmiya gilli-qumsal, Qaradağ, Mahabad gilli-
qumsal və qara, Miyandabın bir hissəsi isə laylı torpağa malikdir.
İranın təbii-coğrafi xüsusiyyətlərini tədqiq etmiş M. P. Petrov
Azərbaycanda olan torpaqları kül rənkli və rütubətli
qara torpaq növlərinə bölür
31
T. Bəhrami Azərbaycanı iqliminə görə üç zonaya bölür: soyuq, isti və
mülayim. Soyuq zonaya Savalan və Səhənd ətrafı, isti zonaya Araz sahili - Muğan,
mülayim zonaya isə Miyandab və Sulduz rayonları daxildir. Səhənd dağına yaxın
olan Təbrizdə bəzən qışda havanın soyuqluğu mənfi 30°-yə qədər aşağı enir. Belə
hallar meyvə ağacları üçün xətərli olub, onların kökünü don vurur
32
. Savalan
dağının şərq ətəyində yerləşən Ərdəbil şəhərindən isə bəzi vaxtlar qışda mənfi 33°
soyuq olur
33
.
Təbriz, eləcə də Ərdəbil zonasında yayda havanın hərarəti bəzi hallarda
35° - 40°-yə qədər yüksəlməsinə baxmayaraq, ümumiyyətlə, hər iki ərazinin qışı
çox soyuq, yayı isə mülayimdir. Azərbaycanın iqlimi, xüsusilə Xəzər dənizinə
yaxın olub, dəniz səviyyəsindən hündür olmayan yerlər şimaldan əsən soyuq
küləklərin tam təsiri altındadır. Hətta Sibir tundralarında əsən küləklər Xəzər
dənizini maneəsiz keçərək özü ilə Araz sahili, Muğan və Astara zonasına rütubətli
buludlar gətirir. Bu səbəbə görə də həmin ərazidə ardı-arası kəsilməyən yağıntılar
olur. Azərbaycan ərazisinin başqa yerlərində mövcud olan hündür dağlar şimal
küləklərinin qarşısını ala bildiyi üçün həmin küləklər bir o qədər də təsiredici
deyildir. Burada Bağro, Büzgüş, Savalan və Səhənd dağları nəzərdə tutulur.
Beləliklə, Azərbaycanın şimal-şərq rayonlar səthinin alçaqlığı və dənizə yaxınlığı
ilə əlaqədar iqliminin rütubətli, çox yağmurlu olması ilə qalan yerlərdən fərqlənir.
Bu göstərdiyimiz zonada payız mövsümündə yağıntılar daha tez başlayır.
Aqrotexniki qaydalara görə belə şərait payız əkinçiliyi üçün daha əlverişlidir. Ona
görə də həmin ərazi tarixən özünün payız bitkiləri
ilə məşhurdur
34
.
Azərbaycanın göstərdiyimiz ərazisində qədim dövrlərdən etibarən
torpağa səpilmiş arpa, buğda və sairə dənli bitkilər payız yağmurluğunun tez
başlanması ilə əlaqədar iki, bəzi hallarda isə üç dəfə məhsul verir. Bu müddəanı
qədim mənbələrlə yanaşı etnoqrafik müşahidələr də bir daha təsdiq edir. Məlumdur
30
T. Bəhrami. Göstərilən əsəri, s. 161.
31
M. P. Petrov. Göstərilən əsəri, s. 142.
32
T. Bəhrami. Göstərilən əsəri, s. 161.
33
İsmail Dibac. Asar-e tarixi Azərbaycan-e şərqi, Təbriz, 1334.
34
Arpa, buğda adətən payızda, daha doğrusu, payızın ilk aylarında əkildikdən sonra suvarılır, yaxud
yağmurluq nəticəsində tarlaya səpilən toxum tam bitdikdə məhsul vaxtı gözlənilən bəhrəni verə bilər.