istəməz Atropatenanın da təbii-coğrafi şəraitinə toxunmuşlar. Zəngin təbii-coğrafi
şəraitə malik olan bu ölkənin təbii zənginliyi qədim yunan, Roma, pəhləvi, erməni,
ərəb və farsdilli mənbələrdə öz əksini tapmışdır. Əldə olan məlumatlar, arxeoloji
tapıntıların nəticələri təsdiq edir ki, dağlıq ölkə olan Atropaten ərazisini zirvələri
qarla örtülmüş Savalan, Səhənd, Büzgüş, Qaflantı, Bağro (Amard) və Zaqros
dağları əhatə edir.
Ərdəbilin şimalında yerləşən Savalan dağı dəniz səviyyəsindən 4480 metr
hündürlüyə malikdir. Savalan dağı qədimdən od püskürən vulkan mənşəli
dağlardan biri olmuşdur. Onun səfalı çəmənlikləri, bol sulu çayları və güvara suya
malik çeşmələri vardır. Bu dağ başdan-başa təbii-faydalı metallarla zəngin
mədənlərə malikdir. Xüsusən bu dağdakı müalicə əhəmiyyətli mineral sular bir çox
xəstəliklər üçün şəfa mənbəyidir. Mənbəyini bu dağdan alan Acı çay, Balıqlı,
Nəştəri, Unar, Xiyov və başqa çaylar düzən torpaqların suvarılmasında tarixən
böyük iqtisadi əhəmiyyətə malikdir. Lakin bu çaylar dağ çayları olduğundan
onlarda forel və qızıl balıq da olduqca çoxdur.
Maldarların yaylaq zonasına çevrilmiş bu ərazidə minlərlə qoyun və
iribuynuzlu mal-qara, xüsusən at ilxıları və dəvəçilik təsərrüfatı vardır. Şahsevən
tayfası öz mal-qaralarını Savalan dağında yaylağa çıxarır. Hələ qədimdən bu dağ
Atropatenanın tarixində iqtisadi-ictimai və strateji baxımdan mühüm rol
oynamışdır.
Atəşpərəstlik ilə əlaqədar olaraq bu dağ zərdüştilər arasında müqəddəs
məkan sayılarmış. Pəhləvi və digər mənbələrdə Savalan dağının müqəddəsliyi və
Zərdüştün buradan öz ideologiyasını təbliğ etməsi haqqında əfsanələr yaradılmış,
habelə külli miqdarda əsərlər yazılmışdır. Qeyd etmək lazımdır ki, bu dağ hazırda
da xalq arasında müqəddəs sayılır.
Məlumdur ki, xalq arasında tarixi qəhrəmanlıq dastanlarında mənəvi,
həmasi rütbəyə, əfsanəvi şan-şöhrətə malik olan insanlara və müqəddəs sayılan dağ
və çaylara titul (ləqəb) vermişlər. O dağlardan biri Sultan Savalan, çaylardan isə
Xan Arazı göstərmək olar.
Səhənd dağı Atropatenanın təqribən mərkəzi hissəsini təşkil edir. Onun
qərbində yerləşən Urmu gölü tarixən müqəddəs göl sayılmışdır. Lakin suyunun
həddən artıq şor olduğundan orada canlılar yaşamır. Göldən ancaq gəmiçilik və
külli miqdarda duz əldə etmək üçün istifadə edirdilər. Qədim mənbələrdə Səhənd
dağının da vaxtilə vulkandan əmələ gəlməsi haqqında məlumat vardır.
Səhəndin çəmənliklərində külli miqdarda mal-qara bəslənilir. Xüsusən
onun Urmu gölünə yaxın ətəklərində vaxtilə dünyada məşhur olan Midiya atlarının
ilxıları bəslənilirdi. Bu ilxı atlarından orduların süvari bölmələrində istifadə edilir,
həm də qonşu ölkələrə ixrac edilirdi. Təbriz şəhəri bu dağın ətəyində yerləşir.
Səhənd dağının sərt keçidləri mühüm strateji əhəmiyyətə malik olmuşdur. Yadelli
işğalçılar dəfələrlə bu keçidlərdə məğlub edilib, tar-mar olmuşlar. Bu dağda da
faydalı filiz mədənləri mövcuddur.
Bağro dağlarına gəldikdə isə bu dağ silsiləsi Savalan dağına paralel
şəkildə davam edir. Bağro dağı keçmişdə Amard adlanırdı. Amard dağı kadus, gil,
galış və nəhayət, Talış tayfalarının təsərrüfat həyatında, xüsusən orada maldarlığın
inkişafına mühüm təsir göstərmişdir. Amard çayı Zaqros dağlarından mənbə alsa
da bu ərazidən axır. Bu dağda Novur və Qaragöz adlı kiçik həcmli göllər vardır.
Bağro dağı Xəzər dənizinin cənubunda olub, Ərdəbil ovlağını həmin dənizdən
ayırır. Bu dağda mühüm strateji əhəmiyyətə malik olan keçidlər vardır. Bu dağın
şimal yamaclarını qalın meşəliklər örtmüşdür. Meşələrdə qiymətli ağac növləri, o
cümlədən palıd, dəmir ağac, qoz, qızılgöz və s. olduqca çoxdur. Nadir vəhşi
heyvan növlərinə də bu meşələrdə təsadüf edilir: şir, pələng, bəbir və s. Xəzər
sahilinin keçmiş sakinləri kaduslar (müasir talışların və galışların əcdadı) öz mal-
qaralarını bu dağın geniş çəmənliklərində otarırdılar. Bu dağda saxlanılan
qoyunların yunu keçmişdə dünya bazarlarında şöhrət tapmışdı. Xüsusən burada
hazırlanmış xalça, kilim, palaz, xurcun, corab, kişi paltarlarında istifadə edilən
rəngarəng şal (yundan toxunmuş parça növü) keyfiyyətinə və davamlılığına görə
misilsiz idi. Meşə ağaclarından tabax, tikinti materialları, qaşıq, alaçıq çubuqları və
s. hazırlanırdı. Qaradağ silsiləsini Araz çayı kiçik Qafqaz dağlarından ayırır.
Qaradağ mahalı təbii zənginliyi və faydalı qazıntıları ilə fərqlənir. Qaradağ silsiləsi
Ağrı dağ, Savalan və Talış (Bağro) dağları ilə birləşir. Orada çoxlu dəmir, mis,
qurğuşun, neft, mərmər, tikinti daş mədənləri vardır. Onun çəmənliklərində
Qaradağ və qonşu mahalların maldarları yaylayır. Tarixən Qaradağ mahalının yağı,
yunu, yun məmulatı dünya şöhrəti qazanmışdır. Qaradağın ətəklərində dənli
bitkilər, o cümlədən buğda, arpa, xüsusən yazlıq bitkilərdən mərci, noxud, lərgə,
paxla olduqca çox məhsul verir. Bəzz qalası bu mahalda yerləşir. Babəkin ərəb
işğalçılarına qarşı mübarizəsində bu qala mühüm rol oynamışdır. Qarasu (ona
Dərəvurt da deyilir) çayı Qaradağ silsiləsini Muğan düzündən ayırır.
Atropatena ərazisində olan dağlardan biri də Büzgüşdür. Bu dağın adının
etimologiyası çox güman ki, orada dağ keçisinin çox olması ilə əlaqədardır.
Büzgüş dağ silsiləsi qərbdən Bağro dağı, şərqdən isə Savalan dağı ilə birləşir. Bu
dağın da geniş çəmənlikləri, güvara suya malik çeşmələri və faydalı mədənləri
olduqca çoxdur. Gərməri (Gərmrud), Həştəri, qismən də Yurdçu və Sarab
mahalının maldarları bu ərazidə olan geniş otlaqlardan istifadə edirlər. Vaxtilə
Urartu çarları Argişti və Menua bu ərazini ələ keçirmək üçün dəfələrlə buraya
hərbi yürüşlər təşkil etmişlər. Büzgüş dağının Sarab mahalına yaxın olan ərazisində
Urartu çarlarının kitabələri aşkar edilmişdir. Həmin kitabələrdə hərbi yürüşlər
haqqında ətraflı məlumatla yanaşı, orada olan yaşayış məskənləri və çayları
haqqında da məlumat verilir. Məhəmməd Həsənxan (XIX əsr) Əbu ishaq ibn Əliyə
və İbn Müqəffaya əsaslanaraq, Azərbaycanın keçmiş sərhədlərini belə müəyyən
etmişdir: ―Azərbaycanın sərhəddi şərqdə Bərdə və qərbdə Zəncandır‖
7
. Lakin M.
7
M. Həsənxan. Mürat əl-buldan, Tehran, 1876, s.22.
Dostları ilə paylaş: |