Həsənxan Azərbaycanın sərhədlərini düzgün göstərməmişdir. Hətta, o, Azərbaycan
dedikdə Atropatenanı nəzərdə tutsa da, Bərdə onun şərqində deyil, şimalında
yerləşmiş olur. Eynilə Zəncan da Azərbaycanın qərbində yox, şərqində
yerləşmişdir. M. Həsənxan qədim müəlliflərə istinad edərək yazır ki, Atropatena
şimaldan Tarum dağı və Deyləm ölkəsi ilə həmsərhəddir. O, geniş bir ölkədir.
Onun məşhur şəhərlərindən biri Təbrizdir. Bu, əzəmətli bir məmləkətdir.
Atropatenanın çox hissəsi dağlıqdır. Bu məmləkətdə mühüm və faydalı olan çoxlu
qala vardır. Onun meyvəsi boldur. Bu qədər bağlı-bağatlı, axar sularından daha çox
bulaqları olan başqa bir yer görməmişəm
8
. Azərbaycanda elə bir çeşmə vardır ki,
oradan çıxan su bərkiyir və daşa çevrilir. Əhali kərpic qəlibini həmin su ilə
doldurur, az bir vaxt keçdikdən sonra onun suyu çöküb daş
kərpic əmələ gəlir
9
.
M. Həsənxana görə yunan və Roma tarixlərində qeyd edilən Midiya indiki
Azərbaycandır.
Yaqut Həməvinin yazdığına görə Makedoniyalı İskəndərin dövründə
Mazandaran dənizi Hirkan adı ilə məşhur idi
10
. Bəndhoşda ―Zare‖ şorsu, dəniz
mənasındadır. Zare fəraxrud ―böyük dəniz‖ deməkdir. Avestada Xəzər dənizi
―Zare ocistan‖ adlanmaqla Dird çayının da bu dənizə töküldüyü qeyd edilmişdir.
Həmzə İsfahaniyə görə Sasanilərin dövründə Bakı dənizi ―Akfuda dəryah‖ və
yaxud ―Dra Akfudə‖ adlandırılmışdır
11
. Dra və yaxud dəryah, hər ikisi dəniz
deməkdir. M. Həsənxana görə Akfudə Badkubədir. M. Həsənxanın bu fikri
inandırıcı deyildir. Ona görə ki, Badkubə termini tədqiqatçılar tərəfindən qəbul
edilməmişdir. Bakı adı ehtimal ki, Baqavan – Baquan formasından əmələ
gəlmişdir. Azərbaycan İranın tərkibində olan zaman onun paytaxt şəhəri ölkənin
ikinci şahnişini sayılırdı. İstər əzəmətinə və iqtisadiyyatına, istərsə də əhalisinin
sayına görə də Azərbaycanın paytaxtı olan Təbriz II şəhər idi. Atropatenanın ən
böyük göllərindən biri Çiçəstdir. Antik mənbələrdə bu göl Kapudan adlanır.
(Strabon, XI. 13) Kapud – müasir fars dilində olan Kəbudla eyni mənşəlidir.
Dilçilik qanununa görə ―P‖ hərfi tələffüzdə ―B‖ ilə əvəz oluna bilər. Güman etmək
olar ki, gölün suyunun rəngi həddən artıq göy olduğuna görə belə adlandırılmışdır.
Ona görə ki, kəbud müasir fars dilində ―göy‖ deməkdir. Bu gölə sonralar Urmu və
Şah gölü deyilmişdir. Firdovsinin ―Şahnamə‖ əsərində bu gölün adı ―Xuncəst‖
formasında verilir. Halbuki, bu etimologiya düz deyildir. Ərəb və (İbn Hövqəl) fars
mənbələrində (hüdud əl-aləm) bu gölü ―Kəbuzan‖ formasında göstərmişlər. Əbul-
Fida və Yaqut Həməvi bu gölü ―Tila‖ adlandırır. Onun adlarından birində ―Tila‖
qalasının olduğunu qeyd edirlər. Həmdullah Qəzvini isə bu gölə ―Şor‖ dərya deyir.
Avestada bu göl ―Çiçəsta‖, mənası isə parıldayan, işıq saçan, işıldayan deməkdir
(Aban yəşt 49 - 50). Suyunun tərkibində duz həddən artıq çox olduğundan, günəşin
8
M. Həsənxan. Mürat əl-buldan, Tehran, 1876, s.22.
9
Yenə orada
10
Yenə orada
11
Yenə orada