33
Müqəddəs sübh
boyunca buna öyrəşməmişdi. Baxmayaraq ki, imamlar
(əley-
himussəlam) öz əshablarını səfər və döyüşlər zamanı bu cür
vəziyyətlərə adaptasiya olmaq üçün dözümlü olmağa hazır-
laşdırırdı. İstisna bu idi ki, məsumla rahatlıqla əlaqə qurmaq
mümkün və ən pis durumlarda olsa belə, ona müraciət etmək
asan olurdu.
Məhdinin
(əleyhissəlam) imaməti dövründə yaranmış bu
yeni vəziyyətin, həmçinin modern mərhələnin yaranmasının
ardınca, camaat bu mərhələyə alışqan olmadığına, həmçinin
psixoloji olaraq özlərini buna hazır etmədiklərinə görə, həm də
məsumla görüşə bilmədikləri və ortaya yeni çıxan islam hökm-
ləri və məsələlərilə əlaqədar ona müraciət etmək imkanları ol-
madığından qısamüddətli qeyb dövrünün tərtibatı başladı. Bu
dövr Məhdinin
(əleyhissəlam) imamlıq və sə ir təyin etməklə
toplum idarəçiliyi dövrü idi. Halbuki sə irlərin məsələsi mə-
sul və müttə iq kəslərin zehninə yad bir şey olmamışdır. Çünki
bundan öncə iki əskəri imamın
(on və on birinci imamlar) niza-
mı bu barədə alışqanlıq formasında durmuşdu.
Odur ki, uzunmüddətli qeyb və İmamın
(əleyhissəlam) göz-
lərdən gizli olması düşüncəsini tədricən qəbul etməkdən ötəri in-
sanların hazırlaşdırılması başladı. Bu proses qısamüddətli qeyb
şəraitinin tərtibatı və dörd sə irin təyini müddətində baş verdi.
(Həmin dörd sə ir aşağıdakı kəslər idi)
Birnci sə ir: Osman ibn Səid Əmri – hicrətin 260-cı
ili baş-
lamış və 5
il müddətinə davam etmişdir;
İkinci sə ir: Onun oğlu Muhəmməd ibn Osman Əmri – 40 il
müddətində olmuşdur.
Üçüncü sə ir: Əbülqasim Hüseyn ibn Ruh Nobəxti – 21 il
müddətində olmuşdur.
Dördüncü sə ir: Əli ibn Muhəmməd Səmuri – hicrətin 329-
cu ilinə qədər 3 illik müddətdə davam etmişdir.
34
Müctəba Sadət
Beləliklə, qısamüddətli qeyb dövrü altmış
doqquz il, altı ay
və on beş gün civarında davam etmişdir.
32
Sə irliyin əsas hədə i zehinləri uzunmüddəlti qeyb dövrünə
hazırlamaq, həmçinin tədricən insanları İmamın
(əleyhissə-
lam) gizliliyinə alışdırmaq olmuşdur. Eyni zamanda sə irliyin
məqsəddə tutulması toplunun mənfəətinin ayaqda durması-
na yönəlik olmuşdur. Xüsusilə də, imamlara
(əleyhimussəlam)
sadiq sosial baza istiqamətində olmuşdur. Həmin məsləhətlər
İmamın uzaqlaşması və həyat arenasından gizlənməsi baxımın-
dan təbii olaraq gerçəkləşmişdir. Aşağıdakılar bunlardandır:
Birinci: Hökmlərin şəxsən məsumdan əxz olunması
(imam-
ların (əleyhimussəlam) dövründə olduğu kimi);
İkinci: Birbaşa olaraq fəqih, yaxud məsumun
(əleyhissə-
lam) sə iri ilə görüşmək
(fəqih, yaxud məsumla görüşən sə ir)
– qısamüddətli
qeyb dövrü;
Üçüncü: Görüşmək, yaxud hökmləri fəqihdən əxz etmək
(məsumla (əleyhissəlam) görüşməyən fəqih) – uzunmüddətli
qeyb dövrü.
Əgər belə tədriclik olmasaydı, onda durum qarışıq olardı,
yaxud vəziyyət pis nəticəyə səbəb ola bilərdi. Məsələn, Məh-
dinin
(əleyhissəlam) varlığını mütləq şəkildə inkar etməyə yol
açardı. Lakin məhz burada, imamların bu tədrici irəliləmə ilə
bağlı hikməti qaynaqlanmışdır.
Qısamüddətli qeyb dövrü və uzunmüddətliq qeyb dövrü-
nün başlanması ilə əlaqədar bu bəsit müqəddimədən və İmam
Məhdi
(əleyhissəlam) tərə indən: “Rəhman, Rəhim Allahın adı
ilə. Ey Əli ibn Muhəmməd Səmuri, Allah sənin barədə qardaşla-
rının əcrini böyük etsin ki,
(qarşıdakı) altı gün ərzində öləcək-
sən. Buna görə də işini topla
(özünü ölümə hazırla) və ölümün-
dən sonra məqamını icra edəcək heç kəsə vəsiyyət etmə. Çünki
32
İmam Mehdi ensiklopediyası, qısamüddətli qeyb dövrünün tarixi,
Muhəmməd Sədr, s.416.