IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIIIIIIIIIII
UĞUR İLAHƏSİ İŞ ADAMLARINA
XEYİRXAHLIQ GÖSTƏRİR
llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
76
Qızılın beş qanunu
A
ğır qızıl torbası, yoxsa üzərində müdriklik
sözləri olan gil lövhəcik?! Əgər sizin qarşını-
za belə bir seçim qoyulsaydı, nə edərdiniz?
Dinləyicilərin tonqalın işığından aydınlanan gündən
qaralmış üzləri, canlı maraq göstərdi.
- Qızılı seçərdik, əlbəttə, qızılı, - iyirmi yeddi nəfər bir
ağızdan xorla cavab verdi.
Qoca Kalabab anlayışla gülümsədi.
- Bir qulaq asm, - o söylədi. - Gecə çaqqalların ulaşma-
sını eşidirsiniz? Onlar ac olduqları üçün ulayırlar. Onları
yedizdirin, sonra baxın görün, nə edəcəklər. Dalaşacaqlar,
yoxsa sabah da növbəti bir günün gələcəyini düşünmədən
qayğısızca sərilib qalacaqlar?!
Eyni hal insan övladının da başına gəlir. Qarşılarına
seçim üçün qızıl və ya bilik qoysan - onlar nə edəcəklər?
Elmə üz döndərib, qızılı da havaya sovurarlar. Ertəsi gün
onlar ayılanda, qızıl artıq olmayacaq. Qızıl, ancaq onun qa-
nunlarını bilib, əməl edənlərə xidmət edir.
77
Kalabab soyuq gecə küləyindən qorunmaq üçün plaşına sımsıq
büründü.
- Bir halda ki, siz uzaq səfərdə mənə sədaqətlə xidmət göstərib,
mənim dəvələrimə yaxşı qulluq edib, itaətlə, şikayət etmədən qaynar
qumların üzərindən keçib, bizi talamağa çalışan quldurlarla igidcəsinə
döyüşmüsünüz, mən də sizə bu gecə qızılın beş qanunu haqqında
hekayə danışacağam. Belə bir hekayəni siz hələ heç eşitməmisiniz.
Diqqətlə dinləyin, çünki sözlərimin mənasmı anlasanız,
gələcəkdə sizi çoxlu qızıl gözləyir.
O, mənalı şəkildə susdu. Tünd göy səmada ulduzlar parıldayırdı.
Adamların arxasından, qum qasırğasına qarşı zəncirlərlə yerə
möhkəm bərkidilmiş, rəngi solmuş çadırların qeyri-müəyyən qaraltısı
görsənirdi. Çadırların arxasında səliqə ilə döşənmiş dəri bağlamaları
var idi. Yaxınlıqda qumun üzərində fasiləsiz gövşəyib arabir çımxıran
dəvələr uzanmışdı.
-
Sən bizə çox sayda maraqlı hekayələr danışmısan Kalabab, -
baş çarvadar söylədi. - Biz sənin yanındakı xidmətimizi bitirdikdən
sonra, sabah bizə yol göstərəcək müdrikliyini dinləyib ibrət alacağıq.
-
İndiyə qədər mən sizə ancaq uzaq və fərqli şəhərlərdəki
macəralarımdan danışırdım. Lakin bu gün sizə varlı Arka- dm
müdrikliyindən söhbət açacağam.
-
Biz onun haqqında çox eşitmişik, - baş çarvadar söylədi. - O,
indiyə qədər Babildə yaşamış insanların ən varlısı idi.
78
- Bəli, o çox varlı idi, çünki qızıl əldə etməyin başqa heç kimin
bilmədiyi yollarına bələd idi. Uzun illər bundan öncə Nineviyada
onun oğlu Nomasirin mənə nəql etdiyi kimi, bu gecə mən də sizə o
böyük hikməti söyləyəcəyəm.
Mən hələ uşaq idim. Bir gecə sahibimlə mən, Nomasirin saraymda
xeyli yubandıq. Nomasir lazımi rəng çalarını seçənə qədər, mən
böyük və gözəl xalça bağlamalarını daşımaqda ağama kömək
edirdim. O, hədsiz razı qalmışdı və bizi, onunla oturub, qoxulayanda
buruna xoş gələn və bu cür içkilərə alışmamış mədəmi qızışdıracaq,
az tapılan çaxırdan içməyə dəvət etdi.
Sonra isə o bizə atası Arkadın dahiyanə müdrikliyinə aid hekayəni
nəql etdi. İndi mənim onu sizə danışdığım kimi.
Sizin də bildiyiniz kimi, Babildə adətə görə varlı ataların oğulları
mirasın intizarında valideynləri ilə birlikdə yaşayırlar. Arkad bu adətə
əməl etməməyi qərara aldı. Ona görə də Nomasir yetkinlik yaşına
çatanda, onun dalınca adam yollayıb xəbər verdi:
- Oğlum, istəyirəm ki, mənim mirasımın varisi olasan. Lakin
əvvəlcə sən sübut etməlisən ki, onu idarə edə biləcəksən. Bu
səbəbdən mən səni dünya səyahətinə göndərmək istəyirəm ki, sən
həm qızıl, həm də insanlar arasında hörmət qazanmaq qabiliyyətini
göstərə biləsən.
Nədənsə başlamağın üçün mən sənə yanında aparacağın, hələ uşaq
ikən var-dövlət yığmağa başlayanda məndə olmayan iki şey verirəm.
79
Birincisi, mən sənə bir torba qızıl verirəm. Əgər sən onu ağılla
idarə edə bilsən, o sənin gələcək var-dövlətinin təməli ola bilər.
İkincisi, mən sənə üzərində qızılın beş qanunu yazılmış gil
lövhəcik verirəm. Əgər sən bunlardan yararlana bilsən, onlar sənə
bilik və əminlik qazandıracaq.
Bu gündən başlayaraq on ildən sonra, sən ata evinə qayıdıb,
hesabat verəcəksən. Əgər sən ləyaqətli adamsansa, səni öz mirasımın
varisi edəcəyəm. Əks təqdirdə, mən hər şeyi kahinlərə vəsiyyət
edəcəyəm ki, tanrılar məni yanlarına çəkəndə, onlar mənim ruhuma
dua etsinlər.
Nomasir yanında bir torba qızıl, səliqə ilə ipək örtüyə bükülmüş
gil lövhəcik, bir qul və atlarla müstəqil şəkildə özünə həyat yolu
cızmaq üçün yola düzəldi.
On il keçdi və Nomasir qabaqcadan danışıldığı kimi evə qayıtdı.
Atası onun şərəfinə çoxlu dost-tanış və qohum- əqrəbanın dəvət
olunduğu böyük bir ziyafət təşkil etdi. Ziyafət bitdikdən sonra onun
ata-anası qonaq otağının digər başında qurulmuş hökmdar taxtına
bənzər kürsüyə əyləşdilər. Nomasir isə atasına söz verdiyi kimi
hesabat vermək üçün onların qarşısına keçdi.
Axşam oldu. Yağ lampalarının fitillərinə görə içəri tüstülü idi. Ağ
əbah qullar uzun palma yarpaqlarından düzəldilmiş yelpikləri ritmik
şəkildə yelləyirdilər. Bütün ab-havaya kübarhq nüfuz etmişdi.
Nomasirin xanımı və iki azyaşlı oğlu dostları və qohumları ilə birgə,
onun arxasında xalçanın üzərində əyləşib diqqətlə onları dinləyirdilər.
80
- Atacan, - Nomasir hörmətlə sözünə başladı, - mən sənin
müdrikliyinin önündə baş əyirəm. On il bundan qabaq mən yetkinlik
çağımın kandarında ikən, sən məni el içinə göndərdin ki, sənin var-
dövlətindən asılı adam yox, orada kişilər arasında kişi olum. Sən mənə
səxavətlə qızıl və bilik verdin. Qızıla gəlincə, mən böyük təəssüflə
etiraf etməliyəm ki, onu düzgün sərf etmədim. Necə ki, vəhşi dovşan
onu tutan uşaqların əllərindən elə ilk fürsətdəcə çıxıb qaçar, o da
mənim təcrübəsiz əllərimdən yoxa çıxdı.
Atası anlayışla gülümsündü:
-
Davam et, oğlum. Sənin hekayən məni bütün xırdalıqları ilə
maraqlandırır.
-
Çiçəklənən şəhər olduğu üçün mən Nineviyaya getməyi qərara
aldım və ümid edirdim ki, orada özümə şərait qura biləcəyəm. Mən
karvana qoşuldum və səyahət edənlər arasında çoxlu dostlar
qazandım. Onların arasında heyranedici gözəlliyi olan, külək kimi
sürətli ata sahib nəzakətli iki adam var idi.
Səyahət zamanı onlar mənə gizli şəkildə xəbər verdilər ki,
Nineviyada varlı bir adam yaşayır, onun elə sürətli atı var ki, hələ heç
kim indiyə qədər onu keçə bilməyib. Atın sahibi elə düşünürdü ki,
taylarından heç biri onun qədər sürətlə çapa bilməz və Babildə heç bir
at onun qaçağan atını ötüb keçə bilməyəcəyinə dair mərcdə istənilən
məbləği qoymağa hazır idi. Lakin dostumun mənə söylədiyi kimi
onlann atları ilə müqayisədə digəri topal uzunqulağa bənzəyirdi və
onlar əmin idilər ki, onun üzərində asanlıqla qələbə qazana biləcəklər.
81
Onlar böyük lütfkarlıqla mənə mərclərdə iştirak etməyi təklif
etdilər. Bu plan məni çox maraqlandırdı. Lakin bizim atımız uduzdu və
mən çoxlu pul itirdim.
Atası güldü.
- Sonradan öyrəndim ki, bu məkrli bir plan imiş və bu adamlar
sadəlövhlərin axtarışında daima karvanlarla birlikdə səyahət
edirlərmiş. Nineviyadakı o adam da onlarla əlbir imiş və onlar atların
üzərinə qoyulmuş mərcləri bölüşürmüşlər. Bu soyuqqanlı hiylə mənə
birinci ibrət dərsi verdi.
Tezliklə mən ikinci belə bir dərs aldım. Karvanda mənim
dostlaşdığım bir gənc oğlan da var idi. O, varlı valideynlərin oğlu idi
və həyatdakı yerini tapmaq üçün mənim kimi Nineviyaya üz tutmuşdu.
Çatmamışdan bir az əvvəl o mənə danışdı ki, Nineviyada bir tacir
rəhmətə gedib və onun dükanını içindəki mallarla birlikdə çox cüzi
qiymətə əldə etmək olar. O dedi ki, biz bərabər hüquqlu şəriklər
olacağıq, lakin o öncədən qızıl dalınca Babilə qayıtmalıdır.
O, Babilə olan səfərini hər dəfə təxirə salırdı və bu vaxt ərzində
məlum oldu ki, o, ticarət işlərindən pis baş çıxarır və pulu sağa-sola
sovurur. Nəticədə, mən onun xidmətlərindən imtina etdim, lakin bütün
iş artıq dağılmışdı, dükanda yalnız lazımsız, satışı mümkün olmayan
mallar qalmışdı, yenilərini almağa isə qızıl qalmamışdı. Mən hər şeyi
dəyərindən aşağı qiymətə, zərərinə bir israilliyə satdım.
Çox keçmədən ağır günlər başladı. Mən özümə iş axtarsam da, tapa
bilmirdim, çünki heç nə bacarmırdım. Mən
82
hər şeyimi - atlarımı, qulumu, yeməyim və gecələməyim üçün artaq
geyimimi satdım. Lakin günlər bir-birini əvəz edirdi və uğursuzluqlar
geri çəkilmirdi.
Və bu çətin günlərdə mən xatırladım ki, atacan, sən hər zaman
mənə inanırdın. Sən məni səyahətə göndərdin ki, kişiləşim, mən də
sənin tapşırığını yerinə yetirməli idim.
Onun anası üzünü tutub sakitcə hıçqırıq çəkirdi.
- Bu vaxt mən, sənin mənə verdiyin üzərində qızılın beş qanunu
yazılmış gil lövhəcik haqqında xatırladım. Mən bu müdrik sözləri
diqqətlə oxuyub anladım ki, əvvəlcə biliklərə yiyələnsəydim, qızıl
əlimdən çıxmazdı. Mən hər bir qanunu əzbərləyib, qərara aldım ki,
uğur ilahəsi bir daha üzümə gülsə, məni idarə edən gəncliyimin
təcrübəsizliyi deyil, yaxşılığın müdrikliyi olacaq.
Burada toplanmış hər kəsə bir daha atamın mənə on il əvvəl
verdiyi bu lövhəcikdə yazılmış müdrik sözlərini oxuyacağam:
83
|