Naği qarabağ
Yüklə 0,84 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- 22 fevral 2003-cü il.
- Aprel 2004-cü il.
- 08 may 2005-ci il.
- 16 dekabr 2005-ci il.
- 13-17 aprel 2006-cı il.
- 22 iyun 2006-cı ü.
- 29 dekabr 2006-c il.
- 08 avqust 2008-ci il.
- 02 noyabr 2008-ci il.
- Laçın
- Ağdam
- Cəbrayıl
- Erməni vəhşilikləri
- Kitabdakılar
- Erməni iddialarının "Sovet dövrü" ......................................................20 Qarabağ müharibəsinin başlanması......................................................28
- Atəşkəs dövrü və danışıqların davam etdirilməsi ................................63 Danışıqların "Praqa prosesi" mərhələsi...............................................70
- Xronologiya..............................................................................................87 Tarixi arayışlar
- QARABAĞ MÜHARĠBƏSĠ
81
keçirilir, yenə də torpaqların yalnız hərbi yolla azad edilə biləcəyi ilə bağlı tələblər qoyulur. 22 fevral 2003-cü il. Qarabağ Azadhq Təşkilatının təşəbbüsü ilə Xocalı soyqırımın ildönümünə həsr edilmiş mitinq keçirilir. 13 avqust 2003-cü il. Qarabağda partizan hərəkatını başlamaq üçün dəstə yaratmış bir qrup gənc həbs edilir. Aprel 2004-cü il. Qarabağ danışıqlarının "Praqa prosesi" başlanır. 08 may 2004-cü il. Qarabağ Azadlıq Təşkilatı Qarabağa dinc yürüş həyata keçirir, yürüş iştirakçıları Azərbaycan əsgərlərinin səngərlərinə qədər çatır və orada mitinq keçirirlər.
NATO konfransına dəvət olunmasına etiraz olaraq, həmin konfransın keçirildiyi "Avropa" otelinin qarşısında etiraz mitinqi keçirir, mitinq iştirakçılarından bir qrup otelə daxil olur, konfransın işi dayandırılır. QAT üzvlərindən 6 nəfər həbs olunur. NATO rəhbərliyi Bakıda Ermənistan hərbçilərinin iştirakı ilə keçirilməsi nəzərdə tutulan hərbi təlimləri ləğv etmək məcburiyyətində qalır. 25 yanvar 2005-ci il. Avropa Şurası Parlament Assambleyası qətnamə qəbul edir, Azərbaycanın ərazilərinin Ermənistan tərəfindən işğal olunduğunu təsdiq edir. 08 may 2005-ci il. Qarabağ Azadlıq Təşkilatı Şuşanın işğalının ildönümü ilə əlaqədar Bakının bir neçə yerində dinc yürüşlər keçirir. Sentyabr 2005-ci il. Minsk qrupu həmsədrləri tərəflərə "keçid statusu" deyilən variantı təklif edirlər. 30 noyabr 2005-ci il. Qarabağ Azadlıq Təşkilatı Rusiya, ABŞ və Fransanın Azərbaycandakı səfirlikləri qarşısında etiraz aksiyaları keçirir, Minsk qrupunun fəaliyyətinə son qoyulmasını tələb edir.
Bakıya səfərinə etiraz olaraq hava limanında, Xarici İşlər Nazirliyinin qarşısında, həmsədrlərin mətbuat konfransı keçirdikləri "Hiyat park" otelinin qarşısında etiraz aksiyaları keçirir, QAT fəalları mətbuat, konfransı keçirilən zala daxil olaraq mətbuat konfransını dayandırır və həmsədrlərin ölkəni tərk etmələrini tələb edirlər.
Ramil Səfərov haqda Budapeşt şəhər məhkəməsinin ədalətsiz qərarına etiraz olaraq Bakı, Şəki, Mingəçevir, Ağsu, Lənkəran, Bərdə və digər şəhərlərdə, həmçinin çadır düşərgələrində yürüş-mitinqlər keçirir. 22 iyun 2006-cı ü. Minsk qrupu həmsədrləri birgə bəyanatla çıxış edərək "nizamasalmanın təməl prinsipləri"ni açıqlayırlar. 13-19 oktyabr 2006-cı il. Qarabağ Azadlıq Təşkilatı Fransa parlamentinin saxta "erməni soyqırımı"ını tanımamağa görə cəza haqqında qəbul etdiyi qanuna etiraz 82
olaraq həmin ölkənin Azərbaycandakı səfirliyinin qarşısında silsilə aksiyalar keçirir. 29 dekabr 2006-c il. Minsk qrupu həmsədrləri 2006-cı ildə heç nəyə nail ola bilmədiklərini etiraf edirlər. 29 noyabr-01 dekabr 2007-ci il. Minsk qrupu həmsədrləri Madriddə tərəflərə "yeni təməl prinsipləri"ni təqdim edirlər. 14 mart 2008-ci il. BMT Baş Assambleyasının 62-ci sessiyasında "Azərbaycanın işğal olunmuş ərazilərindəki vəziyyət haqqında" qətnamə qəbul olunur. 08 avqust 2008-ci il. Rusiya Gürcüstana hərbi müdaxilə edir, regionda hərbi-siyasi vəziyyət dəyişir. Avqust-sentyabr 2008-ci il. Türkiyə və İran Qarabağ məsələsi ilə bağlı yeni vasitəçilik təşəbbüsü ilə çıxış edirlər. Rusiya və ABŞ-ın diplomatik fəallığı artır. 02 noyabr 2008-ci il. Azərbaycan, Rusiya və Ermənistan prezidentləri Moskvada birgə Bəyannamə imzalayıblar.
Xocalı
Xocalı şəhəri 1992-ci il fevralın 26-da işğal edilmiş, şəhər xarabılığa çevrilmişdir. İşğalçılar şəhərin yaxınlığındakı aeroportu bərpa etmişlər, vertolyotların enməsi üçün istifadə edirlər. İşğala qədər şəhərdə 7 min nəfər əhali yaşayırdı. İşğal zamanı 613 nəfər, o cümlədən, 106 qadın, 63 uşaq, 70 qoca qətlə yetirilmiş, 487 nəfər, o cümlədən 76 uşaq yaralanmış, 1275 nəfər əsir götürülmüşdür, onlardan 150 nəfərin taleyi haqda heç bir məlumat yoxdur. 8 ailə tamamilə məhv edilmiş, 25 uşaq hər iki valideynini, 130 uşaq valideyinlərindən birini itirmişdir. Xocalı soyqırımın çox vaxt Xatın, Sonqmi faciələri ilə müqayisə edirlər. Hətta bu dəhşətli hadisələr də Xocalı ilə müqayisəyə gəlmir, Alman faşistləri 1943- cü il martın 22-də Belorusun Xatın kəndində əhalini bir binaya yığaraq yandırdılar. Nəticədə 149 nəfər, o cümlədən, 76 uşaq məhv edildi, yalnız bir nəfər sağ qalmışdı. Digər faciə 1968-ci il martın 16-da ABŞ əsgərləri tərəfindən Vyetnamın Sonqmi kəndində törədildi. Burada dinc əhali qətlə yetirildi. Kənddə qoyulmuş abidənin üzərində 504 nəfərin (1 yaşından 82 yaşa qədər) adları çəkilir.
83
Şuşa şəhəri 1992-ci il mayın 8-də işğal olunmuşdur. Müharibənin gedişində 196 şuşalı həlak olmuşdur. Şuşa rayonunun ərazisi 290 km 2 , əhalisi 24,9 min nəfər olmuşdur. Şuşanın 104 mədəniyyət və tarix abidəsi, 20 kitabxanası, 12 klubu, 6 mədəniyyət evi, 22 məktəbi, 7 uşaq baxçası işğal altında qalmışdır. Mədəniyyət və tarixi abidələrindən Qala divarları, Gəncə qapısı, Pənahxan qəsri, Pənahxan kitabxanası, Gövhər ağa məscidi, Saatlı məscidi, Ağabəyim ağanın qəsri, Karvansara, Xan evi və digərləri qeyd olunur.
1992-ci il mayın 18-də işğal olunmuşdur. Müharibənin gedişində 262 nəfər Laçınlı həlak olmuşdur. İşğala qədər Laçın rayonunun ərazisi 1835 km 2 , əhalisi 64 min nəfər olmuşdur. İşğalçılar Laçının adını dəyişərək Kaşataq qoymuş, xeyli hissəsini bərpa etmiş və kənardan gələn 10 min nəfərə qədər ermənini buraya köçürmüşlər. Laçın rayonu 120 kənd, 1 qəsəbə, 1 şəhərdən ibarət olmuşdur. Rayonun 217 mədəniyyət müəssisəsi, 133 iri və orta təsərrüfat obyekti, 20 tiləb ocağı işğal altında qalmışdır. Tarix və mədəniyyət abidələrinə Ağoğlan məbədi (IX əsr), Məlik Əjdər türbəsi (XV əsr), Minkənd körpüsü (XV əsr), Uşaq qalası (XV əsr), Qoç abidələri (XVI əsr), Həmzə Soltan sarayı (XVIII əsr) və digərləri aid edilir.
Kəlbəcər
1993-cü il aprelin 2-də işğal olunmuşdur. Müharibənin gedişində 511 nəfər kəlbəcərli həlak olmuşdur. İşğala qədər Kəlbəcər rayonunda 58 min nəfər əhali yaşamış, ərazisi 1936 km 2 , 119 kənd, 1 şəhər, 1 qəsəbə olmuşdur. Rayonun işğal altında 13 min yaşayış evi, 500 ictimai bina, 96 məktəb, 76 səhiyyə ocağı, 37852 ha meşə sahəsi, 172 mədəniyyət müəssisəsi qalmışdır. Kəlbəcər rayonu ərazisində 7 arxeoloji, 36 memarlıq, 87 tarix abidələri, o cümlədən, Xudəvənd məbədi (XIII əsr), Gəncəsar məbədi (XIII əsr) olmuşdur. Tarix muzeyindən 13 min qiymətli eksponat işğalçılar tərəfindən talan edilmişdir.
1993-cü il iyulun 23-də işğal edilmişdir. Müharibənin gedişində 5823 nəfər ağdamlı həlak olmuşdur. İşğala qədər Ağdam rayonunda 160 min nəfər yaşamış, ərazisi 1094 kv.km, 1 şəhər, 121 kənd olmuşdur. 44 kəndi-Qaradağlı, 84
Rzalar, Evoğlu, Mahrızlı, Zəngişalı, Əhmədağalı, Quzanlı, Eyvazlı, Çullu, İmamqulubəyli, Sarıcalı, Əfətli, Hacıməmmədli, Hacıturalı, İsalar, Qəhrəmanbəyli, Küdürlü, Məmmədbağırlı, Üçoğlan, Ağalarbəyli, Alıbəyli, Orta Qışlaq, Yusifli, Kiriklu, Böyük Bəyli, Baharlı, Ballar, Xındırıstan, Sarıçoban, Bəybabalar, Kəlbəhüseynli, Dadaşlı, Paşabəyli, Birinci Yüzbaşlı, İkinci Yüzbaşlı, Baharlı (İtbaharlı), Çəmənli, Sarıcalı, Şükürağalı, Çıraqlı kəndləri işğal altında deyil. Ağdamın 27 tarixi, 40 memarlıq, 103 arxeoloji abidəsi işğal altında qalmışdır. Bu abidələrdən Qutlu Musa türbəsi (XIV əsr), Kəngərli kəndindəki Məqbərə (XIV əsr), Şahbulaq qalası, Pənah xanın İmarəti, Şəhər Məscidi (XIX əsr), Papravənd kəndindəki Başıkəsik məscid, bir çox kəndlərdəki türbələr xüsusi əhəmiyyət kəsb edirlər.
1993-cü il avqustun 23-də işğal edilmişdir. Müharibənin gedişində rayonun 873 sakini həlak olmuşdur. İşğala qədər Füzuli rayonunda 139 min nəfər əhali yaşamış, ərazisi 1386 kv.km, 1 şəhər, 1 qəsəbə, 70 kənd olmuşdur. 72 məktəb, 26 uşaq baxçası, 69 kitabxana, 45 klub, 1 tarix-diyarşünaslıq muzeyi, 9 musiqi məktəbi, 7 xəstəxana işğal altında qalmışdır. 1994-cü ildə rayonun 23 yaşayış məntəqəsi işğaldan azad edilmişdir. İşğaldan azad edilmiş ərazilərdə 54 min nəfər əhali yaşayır. Bu ərazilərdə köçkünlər üçün 13 qəsəbə salınmışdır. Rayonun Mirzənağılı, Mollaməhərrəmli, Əhmədallar, Böyük Bəhmənli, Bala Bəhmənli, Araz Dilağarda, Kürdmahmudlu, Arayatlı, Əhmədbəyli, Kərimbəyli, Alxanlı kəndləri, Horadiz qəsəbəsi və daha 11 yaşayış məntəqəsi işğal altında deyil. Füzulinin 87 memarlıq və arxeoloji, 15 tarixi abidəsi, o cümlədən Azıx mağarası, Mirzəli türbəsi, Hacı Qiyasəddin məscidi (XVII əsr), Hacı Ələkbər məscidi (XIX) işğal altında qalmışdır.
1993-cü il avqustun 23-də işğal edilmişdir. Müharibənin gedişində 351 cəbrayıllı həlak olmuşdur. İşğala qədər bu rayonda 61 min nəfər əhali yaşamış, ərazisi 1050 kv.km, 1 şəhər, 76 kənd olmuşdur. Hazırda yalnız bir kəndi-Cocuq Mərcanlı işğal altında deyil. Rayonun 73 məktəbi, 132 tarixi abidəsi, 2 muzeyi, 149 mədəniyyət ocağı, 8 xəstəxanası işğal altında qalmışdır. Xüsusi əhəmiyyətli tarix və mədəniyyət abidələrindən Xudafərin körpüsü (XII), Qız qalası, Hacı Qaraman, Cəbrayıl ata, Mazannənə ziyarətgahları qeyd olunur.
85
Qubadlı
1993-cü il avqustun 31-də işğal olunmuşdur. Müharibənin gedişində 238 nəfər Qubadlı sakini həlak olmuşdur. İşğala qədər Qubadlı rayonunda 34 min nəfər əhali yaşamış, ərazisi 826 kv.km, 1 şəhər, 93 kənd və qəsəbə olmuşdur. Rayonun 61 məktəbi, 60 kitabxanası, 10 mədəniyyət evi, 28 klubu, 205 mədəni-məişət müəssisəsi, 12 tarix, 5 memarlıq, 11 arxeoloji abidəsi işğal altında qalmışdır. Tarix-diyarşünaslıq muzeyinin 5 mindən çox qiymətli eksponatı işğalçılar tərəfindən talan edilmişdir. Gavur dərəsi ibadətgahı (IV əsr), Qalalı abidəsi (V əsr), Dəmirçilər türbəsi (XIV əsr), Hacı Bədəl körpüsü kimi tarix və mədəniyyət abidələri düşmən tapdağında qalmışdır. Zəngilan
1993-cü il oktyabrın 29-da işğal edilmişdir. Müharibənin gedişində 188 nəfər zəngilanlı həlak olmuşdur. İşğala qədər Zəngilan rayonunda 35 min nəfər əhali yaşamış, 707 kv.km-lik ərazidə, 1 şəhər, 1qəsəbə, 83 kənd olmuşdur. Rayonun 3 sənaye, 12 tikinti, 142 ictimai-iaşə, 38 məişət müəssisəsi, 255 sosial bina, 24 məktəb, 35 kitabxana, 8 mədəniyyət evi, 23 klub, 11 memarlıq, 13 tarix, 7 arxeoloji abidəsi işğal altında qalmışdır. Rayonun ərazisində XIII-XIV əsrlərə aid türbə və sərdabələr, tarixi abidələri olmuşdur. Dünyada analoqu olmayan 100 hektarlıq Çinar meşələri işğalçılar tərəfindən məhv edilmişdir.
Ġrəvan
İrəvan qalası XVI əsrin əvvəlində Şah İsmayıl Səfəvinin sərkərdəsi Rəvanqulu xan tərəfindən salınmışdır. Bir müddət sonra qala böyüyərək iri yaşayış məntəqəsinə, şəhərə çevrilmişdir. Şəhər Rəvanqulu xanın adı ilə "Rəvan" adlandırılmış, sonralar isə danışıq ənənəsinə uyğun olaraq, "İrəvan" formasını almışdır. Şəhər müxtəlif dövrlərdə İrəvan mahalının, İrəvan xanlığının, 1827-ci ildə rus imperiyası tərəfindən işğal olunduqdan sonra isə İrəvan quberniyasının mərkəzi olmuşdur. Şəhər və quberniya əhalisinin böyük əksəriyyətini həmişə Azərbaycan türkləri təşkil etmişlər. Çünki bu ərazilər Azərbaycan türklərinin qədim torpaqları olmuşdur. Böyük dövlətlərin təzyiqləri qarşısında Azərbaycan parlamenti 29 may 1918-ci il tarixli qərarı ilə İrəvanı
86
Ermənistana verməyə məcbur olmuşdur. 1932-ci ildə Ermənistanda çap olunmuş "Sovet Ermənistanının əhalisi. 1831-1931" statistik məlumatlar kitabında erməni müəlliflər özləri göstərirlər ki, XIX əsrin əvvəllərində indi Ermənistan adlandırılan ərazilərdəki 2310 kənddən 2 mindən çoxunda azərbaycanlılar yaşayırdı. Yenə həmin kitabda bildirilir ki, həmin vaxt İrəvan şəhərində yaşayan 10 min nəfərdən 7 min nəfəri azərbaycanlı idi. Tanınmış tarixçi M. Neymanın yazdığına görə, 1828-1896-cı illər ərzində ruslar tərəfindən Qafqaza, 1,2 milyon nəfər erməni köçürülmüş, onlardan 985460 nəfəri indi Ermənistan deyilən ərazilərə, qalanları isə Qarabağ və Gəncə ərazilərinə yerləşdirilmişlər. Ermənistan Mərkəzi Statistika İdarəsinin 1962-ci ildə çap etdiyi “Statistik toplu"da isə göstərilir ki, 1831-ci ildə İrəvan şəhərində yaşayan 18766 nəfər əhalinin 15992 nəfəri, 1866-cı ildəki 27246 nəfərin isə 23627 nəfəri azərbaycanlı olmuşdur. Azərbaycan Demokratik Respublikasının Baş naziri Fətəlixan Xoylunun 1919-cu ilin avqustunda Paris Sülh Konfransına göndərdiyi məktubda göstərilirdi ki, həmin vaxt üçün Naxçıvanda azərbaycanlılar 62,5 %, ermənilər 36,7%, Şərur- Dərələyəzdə müvafiq olaraq 72,3 və 27,3%, Sürməlidə 66 və 31,4%, İravanda isə 60,2 və 37,4% təşkil edirdilər.
Qarabağ müharibəsinin gedişində ermənilər çoxlu sayda vəhşiliklər törətmişlər. Onları sadalayıb qurtarmaq mümkün deyil. Bir neçə konkret faktı diqqətə çatdırırıq. Şuşanın işğalı zamanı Nübar Zeynalovanın gözləri qarşısında oğlu Niyaz və bacısı Səriyyə diri-diri yandırılmışlar. Yeganə Mədətova da Şuşanın işğalı zamanı diri-diri yandırılmışdır. Xocalının işğalı zamanı Sərvinaz Əhmədova oğlu Məhəmmədlə birlikdə girov götürülmüş, əsirlikdə məruz qaldığı işgəncələrin nəticəsi olaraq 70 yaşlı bu qadın azad edildikdən bir ay sonra ölmüşdür. 60 yaşlı Şərqiyyə Şirinova Ağdam işğal edilərkən girov götürülmüş, əsirlikdə rezin və ağac dəyənəklərlə döyülmüş, 8 qızıl dişi kəlbətinlə çıxarılmışdır. Girov kimi Xankəndi uşaq bağçasında saxlanılan 25 qadın və qız uşaqları zorlanmışlar. Qadınlardan biri qızının zorlanmasına dözməyərək özünü öldürmüşdür. 10 yaşlı Xəzəngül Əmirovanın gözləri qarşısında atasını diri-diri yandırmışlar. Səmayə Kərimova 2 yaşlı qızı Nurlanə ilə birlikdə Füzulinin işğalı zamanı əsir götürülmüş, özünün və qızının başına gətirilən müsibətlərə dözməyərək, intihar etmişdir, qızı isə başına vurulan zərbələrdən kor olmuşdur. Xocalıda əsir düşmüş Qənahət Hacıyevin dediyinə görə, Xankəndi polis şöbəsində bir oğlanın əvvəlcə qollarını kəsmiş, sonra öldürmüşlər, bir qadının qarnını yararaq oraya pişik qoymuş və yaram 87
bağlamışlar. Kətik meşəsində əsir düşmüş Kübra Paşayeva bildirir ki, Əsgəran polis şöbəsinin qarşısında 30-dan artıq kəsilmiş baş payalara keçirilmişdi. Başqa bir dəhşətli edam hadisəsi xeyli sonra baş vermişdir. 1999-cu il noyabrın 21-də Eçmiədzində Ermənilər azərbaycanlı qadını Roza Bəktaşini və 2 qızını orta əsr vəhşiliklərinə uyğun edam etmişlər. Onların hər üçünü çoxlu sayda ilanların olduğu xəndəyə atmış və xəndəyin kənarlarında dayanaraq onların ilanlar tərəfindən hansı dəhşətlərlə öldürülməsini müşahidə etmişlər.
Ermənistan Azərbaycanın torpaqlarını işğal edərkən terror aktlarından geniş şəkildə istifadə etmişdir. 1988-1994-cü illər ərzində Ermənistan Xüsusi Xidmət orqanları və terror təşkilatları tərəfindən Azərbaycan ərazisində 32 terror aktı törədilmiş, o cümlədən, 1 təyyarə, 5 şəhərlərarası qatar, 3 metro qatarı, 1 gəmi- bərə, 6 avtobus, 3 vertolyot partladılmışdır. Bu terror aktları nəticəsində 2 min nəfərdən artıq dinc əhali, o cümlədən, qadınlar və uşaqlar öldürülmüşdür. Azərbaycan hüquq-mühafizə orqanları 100-dən artıq erməni terrorçusunu zərərsizləşdirib və cinayət məsuliyyətinə cəlb edib. Ermənistan bu hərəkətləri törətməklə Beynəlxalq müdafiə hüququndan istifadə edən şəxslərə, həmçinin diplomatik agentlərə qarşı cinayətlərin qarşısının alınması və cəzalandırılması haqqında BMT-nin 14 dekabr 1973-cü il tarixli Konvensiyası, Mülki aviasiyanın təhlükəsizliyinə qarşı qeyri-qanuni aktlarla mübarizə haqqında BMT-nin 23 sentyabr 1973-cü il tarixli Konvensiyası, 12 dekabr 1949-cu il tarixli Cenevrə Konvensiyasına 8 iyun 1977-ci il tarixli Əlavə Protokolu, Beynəlxalq terrorizmin ləğv edilməsinə dair tədbirlər haqqında BMT-nin 9 dekabr 1994-cü il tarixli Bəyannaməsini və digər normativ aktları kobud şəkildə pozmuşdur.
88
Kitabdakılar
Ermənilərin ilk ərazi iddiaları ...............................................................13 Erməni iddialarının "Sovet dövrü" ......................................................20 Qarabağ müharibəsinin başlanması......................................................28 Sovet imperiyasının süqutu və işğalın yeni mərhələsi..........................40 Ġşğalçı Ermənistanın irimiqyaslı hərbi yürüşləri .................................52 Atəşkəs dövrü və danışıqların davam etdirilməsi ................................63 Danışıqların "Praqa prosesi" mərhələsi...............................................70 Nəticə .......................................................................................................80 Xronologiya..............................................................................................87 Tarixi arayışlar......................................................................................105 89
AKĠF NAĞI
QARABAĞ MÜHARĠBƏSĠ
Naşir: Rafİq Xan-Sayad oğlu Texniki redaktor: Namiq Həbibov Dizaynerlər: İradə Əhmədova, Ceyhun Əliyev Kompüterdə yığdı: Gülnar Məmmədli
Yığılmağa verilmişdir: 28.11.2008 Çapa imzalanmışdır: 05.01.2009 Tiraj 500; Sifariş № 188 Şərti çap vərəqi 7 «MBM-R» mətbəəsində çap olunmuşdur Yüklə 0,84 Mb. Dostları ilə paylaş:
|