Namiq atabəYLİ

49 
 
                                                 40 
                      “Oturmuş yar məclisdə məni-rəncur ilə bahəm, 
                        Süleyman əyləşib guya mühəqqər mur ilə bahəm.” 
                                                  (Mirzə Hadi Sabit. Bakı. XX əsr)
 
                  
  DağılmıĢ xaneyi-xarəb içrə mən bir kef əhliyəm, 
                        MəhĢəri-imtahan verrəm dəhĢəti-sur ilə bahəm. 
 
Zill qaranlıq zəmanəmdə görünməz  nə Ģəms-qəmər, 
Kor olubdur bəxti-məlun gözümdə nur ilə bahəm. 
 
 Nə cənnətdən xəbər tutmam, nə cəhənnəm nədir bilməm, 
ġeytanü-iblisi görrəm behiĢti-hur ilə bahəm. 
 
Saqiya, bir badə lütf et, içib könlü xoĢ eyləyim, 
 ġərabi-nab, meyi-gülfam, rəzi-əngur ilə bahəm. 
 
Seyidi-Əzəmin cəddi ərvahına dua qıllam, 
Kəmini-Natəvan, Heyran, Nigar Rəncur ilə bahəm. 
 
 Nə ədalət, nə səxavət yoxdu təxti-Süleymanda, 
QalmıĢam darül-ədldən bayırda mur ilə bahəm. 
 
Gəl, ey Zabit! Gəl, ey Alim! Gəl, ey Zaur,  Zeynəbim gəl... 
 ―ġikəsteyi-ġirvan‖ oxu mənə  bir ―ġur‖ ilə bahəm! 
 
Millətimin  haqq yolunda dönməzəm  bir  haqq sözümdən, 
Atayi-həllacam darda,  bu gün Mənsur ilə bahəm. 
 
                                                     41 (24)     
                          Eşidin, a dostlarım, canımıza can atadır. 
                          Ürəkdən damarlara axıb gələn qan atadır. 
 
                          Bizə təxt-tac verib, hökmran eylərsə həyat, 
                          Övlada ömür boyu hakimi-fərman atadır. 
 
                          Onların qədrini biz gərək sağlığında bilək, 
                          Düşsək haqq dərgahına, rəhmlə rəhman atadır. 
 

---

50 
 
Yusifi eşq ilə də Züleyxa zindana atıb, 
                        Ağlamaqdan kor olan Yaqubi-Kənan atadır. 
 
                       Yoxdu  yer üzərində atalara əvəz özgə, 
Bizə hər haqqın halal eyləyən insan atadır. 
 
 Ətrafın tərk eləsə, çətində hər yadi-yaxın, 
Əbədi arxa duran övlada hər an atadır. 
 
Şad günü aləmi-dust yığışsa da başına, bil, 
Ömürün qəmli çağı qəlbi pərişan atadır. 
 
                        Alim ol, qəhrəman ol: şöhrətin dildən düşməz, 
Yenə də hər isimə şöhrətə şayan atadır. 
 
Verə dar gündə çoxu təskinlik, səbr, fəqət, 
 Ürəyi manqal tək közlənib yanan atadır. 
 
          Taleyindən çevirə üz bütün aləm, yenə bil, 
 Könüldə qərar tutan əbədi mehman atadır. 
 
 Ucala şeyrü-qəzəllərlə adım əflakə, 
 Ey Ata, şöhrətimə, şanıma ünvan Atadır! 
  PS:  Bütün atalara və xüsusi olaraq atam Rəşid üçün. 
 Bu əsərin ilk variantı  bir qrup toyxana aktyoru  
 tərəfindən 2013-cü ilin noyabrında oğurlanmışdır. 
 
                                                       42 
 Qanımı töküb doymadın, ey Ģux, qanın olsun! 
 Bir can neçə kəz,  söylə, Ģəhid-qurbanın olsun? 
 
 Mən ki bu qədər cövri-cəfalar sənə çəkdim, 
 Könlüm sənin, ey yar, əbədi mehmanın olsun.  
 
  Minlərcə hələ canını qurban eləyən var, 
  Öldür məni də onlara öz ehsanın olsun. 

---

51 
 
 
     Səyyadi-ovun olmağa mən razıyam, ey Ģux, 
     Hər qanlı oxun qəlbimə bir müjkanın olsun. 
 
    Günsən ki,  özün çıx səhərə, nuri-Ģəfəq saç, 
    Kölğəndə qalanlar da dönüb heyranın olsun. 
 
   Fərhadi-məhəbbətlə  acı çöllərə düĢdüm, 
    Xosrovü-məhəbbətdə Ģirin dastanın olsun. 
 
    Dəryalara baĢ vurdu Ata məna dalınca, 
    Hər bir qəzəli, beyti  ləli-mərcanın olsun. 
 
                                     43( 74) 
  Ey könül, canımıza ən yaxın can qardaşdır. 
  Doğma qan, doğma ürək, ruhi-rəvan qardaşdır. 
 
                            Oynamaz iki başlı oyunların qardaşla, 
Dosta dost, düşmənə ən qatı düşman qardaşdır. 
 
Nə qanar qardaşlıq qədrini nadan birisi, 
                            Qardaşın dərdlərinə canla yanan qardaşdır. 
 
                                 Tülkülər, canavarlar bürüsə ətrafı bütün, 
                            Onlara qarşı duran sənlə: aslan-- qardaşdır. 
 
                           Bitər hər şey, gedər hər kəs ömürdən dövranla, 
                           Bitməyən, tükənməyən külli-cahan qardaşdır. 
 
                           Ey Ata, şirin-şəkər dildə insan çox-çoxdu, 
                           Nə qədər olsa acı, qardaş hər an qardaşdır. 
 
                                                         44 (75) 
                               Hər zaman Tanrımıza ən xoş duadır bacılar. 
                               Qardaşın bir hökmünə min iddiadır bacılar. 
 

---

52 
 
                                   Sağalmaz min dərd ola bir qardaşın ürəyində, 
                                   Onların hər birinə dərman-davadır bacılar. 
 
                                   Təkləyə min güc ilə qardaşları çərxi-fələk, 
                                   Qardaşa dadə yetən eldir, obadır bacılar. 
 
                                   Bacının başı üstün əcəl özü kəsib dura, 
                                   Qardaşa can üstə də ruhi-rəvadır bacılar. 
 
 Qırılsa qardaş beli, qaldıra bilməz qeyri, 
  Museyi-İmran tək əldə əsadır bacılar. 
 
  Qardaş ömründə çiçək açsa bahar bir gül ilə, 
                                      Aləmə səda salan neyü-nəvadır bacılar. 
 
                                      Qardaşın uğrunda keçər hər bir haqqından, 
                                      Qardaşın hər haqqına cəngü-davadır bacılar. 
 
                                      Harda olsa yenə də ürəyi qardaşla vurar, 
                                      Qapı ardında əsən səssiz səbadır bacılar. 
 
                                      Ey Ata, bu  dünyanın namərdcə çox işləri var, 
                                      Qardaşa ömrü boyu sidqi-vəfadır bacılar.  
 
                                                          45 (77) 
                                      Dinlə məni, bacı oğlu, ən yaxın dostun dayıdır! 
                                      Hamı qohumlar can ola,  ürəyin, köksün dayıdır! 
 
                                      Alışanda için-için, kimsəyə yetməz bir ünün, 
                                          Yanıb-yanıb külə dönsən, hər odun, tüstün  dayıdır! 
 
                                       Hamı əqrəbalar sənə göstərər varü-sərvətin, 
                                       Fikir etmə:  dünyada qürurun, şəstin dayıdır. 
 
                                       Fərli oğul dayısına oxşar deyibdir  Dədələr, 
                                       Ürəyində ucaltdığın heykəlin, büstün dayıdır. 

---