Namiq atabəYLİ

25 
 
 
                        Məcnun adına çox da eyiblər demə, ey Ģux, 
                        Ol tövqi-cünun, zənciri-divanə bizimdir. 
 
 Dünyadə nə ki atəĢi-niyran yanır hər gün, 
 ġəmlərə yanan ordakı pərvanə bizimdir. 
 
                    Yıxdın bu vəfa mülkünü, ey bivəfa canan, 
                     Bu tale bizim, xaneyi-viranə bizimdir. 
 
                    Saqi, meyi-gülfamı nə bilsin nədi zahid, 
                    Mey ləzzəti, eyĢ iĢrəti, kefxanə bizimdir. 
 
                    Bir hüzn evidir dünya bizimçin bu gün, ey Ģux, 
                         Səhradə yanan atəĢi-hicranə bizimdir. 
 
                         Meydani-məhəbbətdə, Ata, öz yerimiz var, 
                         Min əğyar ola, can ilə cananə bizimdir. 
 
                                                    8 
                         Endir qədəhi, saqiya, ərvahi-Seyidçin, 
                         Fərdayə tutaq üz yenə səbbahi-Seyidçin. 
 
                         Zöhd əhli bu Yer üzündə hər cürmü törətdi, 
                         Şahid çağıraq göydəki Allahı Seyidçin. 
 
Ey piri-muğan, meykədə, meyxanədə yasdı, 
 Əhli-xərabat ərşə çəkir ahı Seyidçin. 
 
 Dünya malı düyada qalar, ey dəni-tüccar. 
                        Üqba da gülər vicdana, vallahi, Seyidçin… 

---

26 
 
 
                        Xaqani, Nişat, Ağaməsih, Bixudi-Sabir, 
                        Eylər duavü-sənaları dahi Seyidçin. 
 
                        Sınmış qədəhin cürmü böyükdür bizə, ey şux, 
                        Bəstə çağıraq şövq ilə Dərgahı Seyidçin. 
 
                        Zəbani-Seyid ilə, Ata, çak elə köksü, 
                        Gahi özünə ağlaya dil, gahi Seyidçin.   
 
                                         9 
                           Coşdu bu cahan içrə min ey-vah ilə könlüm, 
                            Yol getmədi dünyadə bir həmrah ilə könlüm. 
 
                            Zülmətdə keçən ömrümü məĢəl elədim mən, 
                            Heç açmadı bir gündüzü səbbah ilə könlüm. 
 
                             Meydani-məhəbbətdə mənəm dövrani-Məcnun, 
                             Bir Leyli bütü dəyiĢməz on mah ilə könlüm. 
 
          Fəqrəm də, fəxr eylərəm bir fəqri dəyiĢməz 
          Min dövlətü, min sərvətü, min cah ilə könlüm. 
 
        Bir bülbüli-Ģeyda kimi, ey xosrövü-xuban, 
       Gül-gül yeriyər üstünə bərg-ah ilə könlüm. 
 
        Bu yurd-yuvamı sellərə qərq etdi KĠM, ey dil, 
       Odlara yana bir belə dilxah ilə könlüm?.. 
 
        Ey Ata, ədu-əğyarı səbr et yenəcəkdir: 
        Allah ilə, Allah ilə, Allah ilə könlüm!! 

---

27 
 
 
                                                    10 
                        “Verdi mey camını saqi yenə canan əlinə, 
                        Can fədadır kim ona, camı verib can əlinə.” 
                                                                                     (S.Ə.Şirvani) 
 
                          Qurbanam mən o qarıĢqaya ki bir çəyirtgəni 
                          Gətirib pay elədi dostu Süleyman əlinə. 
 
                          Nə qanır badi-səba türreyi-tərrarə nədir, 
                          Yetir ol Ģanəni sən zülfi-pəriĢan əlinə. 
 
                          Nədi, cürət elədik çıxaq bir ahu ovuna, 
                          DüĢdü birdən-birə qəlb bir sürü ceyran əlinə. 
 
                          Ruhu azad doğulur Leyliyə Məcnun olanın, 
                          Bəxti-məlunu verir  onları dövran əlinə. 
 
                          Allah heç bir aslanı salmasın çaqqal gününə, 
                          Versin Haqq öləndə də aslanı aslan əlinə. 
 
                          Nə ki qəlp qardaĢlıq hökm sürür dünyadə, 
                          Qanlı köynək düĢəcək Yaqubi-Kənan əlinə. 
 
                           Ey Ata,  Ģeyrü-qəzəl bunca qəmli olmazdı, 
                           DüĢə bilsəydi bu qəlb aĢiqi-heyran əlinə.   
 
                11 
Ey könül, dünyadə mən min ahu-əfğan etmiĢəm, 
Sor  ki bir öz halimi neyçin pəriĢan etmiĢəm?! 
 

---

28 
 
ÇəkmiĢəm min bir cəfa bir tək nigarın eĢqinə, 
Verdiyi hər dərdi mən min dərdə dərman etmiĢəm. 
 
Satıbdı əğyarimə ol bivəfa dilbər məni, 
Gör kimi  dünyadə mən bu qəlbə mehman etmiĢəm? 
 
Eyləyib min bir sitəm könlümə, min yarə vurub, 
Günbəgün artsın deyə  hər cövrə imkan etmiĢəm. 
 
Durmadan Leylayi-eĢq salıb dəĢtə Məcnunları, 
Mən ki onlardan füzun çöllərdə cövlan etmiĢəm. 
 
Etməyin Fərhadlara dəyanətdə qiyas məni, 
Min Xosrov-Kəsra ola, dağlarda taban etmiĢəm. 
 
Ey Ata, yoxdur bu gün gözümdə bir dünya malı: 
Dünyanın gözü kimdi, mən onu canan etmiĢəm!! 
 
                                      12 
                        Ey dil, nə qədər sən ürəyi qan olacaqsan? 
                        Hər gün yenidən bir daha peĢman olacaqsan... 
 
                        Çoxdur bu könül içrə sənin gizli xəzinən, 
                        Ey dil, dilini saxla ki, viran olacaqsan. 
 
                        Meydani-məhəbbətdən itil, ey mərə əğyar, 
                        Çıxsan önümə cəngimə meydan olacaqsan. 
 
                        Ey Ģuxi-mələk, eyləmə halımı pəriĢan, 
                        Bir gün də özün hali-pəriĢan olacaqsan. 
 

---