Qorxu
Nə gecədə, nə gündüzdə qorxu var,
Içimizin çirki bizi qorxudur.
Dədəsini tanımayan şirik biz,
Bir dədəli tülkü bizi qorxudur.
Bu meydanda nə iş görsə söz görər,
Sözümüzü unutmuşuq göz görə,
Qorxmaz qoyduq adımızı yüz kərə,
Yenə qorxu-hürkü bizi qorxudur.
Özümüzü özgə kimi görmüşük,
Başımızı minarəylə hörmüşük,
Tülkülərin dərisinə girmişik,
Babaımızın kürkü bizi qorxudur...
Astanbəyli M. Qorxu : şeir // Ulduz. - 1991. - № 1. – S. 30.
