Nəriman mahmud siRLİ ƏMƏLİyyat (İbrətamiz hekayələr) “Yeni Poliqrafist” mmc bakı 2016
Yüklə 372,12 Kb. Pdf görüntüsü
|
raxmır, - dedi. - Nə üçün? – Zərnişan xanım məsələnin nə yerdə olduğunu bilsə də soruşdu. Qız suçlu adamlar kimi utancaq halda: - Hə, demişdin axı, ay ana, hicaba görə dərsdə otur- mağımı istəmədi, - deyə cavab verdi. - Hə, qızım, demişdim, amma sözümə bax- madın, Allah onun bəlasını versin, - Zərnişan xanım dedi. – İndi bizim bir yolumuz qalır. - Nə fikirləşmisən, ana! – qız təəccübləndi. - Qızım, axı sən özün deyirdin ki, rəfiqənin dayısı qızının oxuduğu məktəbdə hicab geyin- məyə icazə verilir. - Demişdim, anacan. Bunu nəyə görə xatır- latdın ki? - Qızım, deyirəm bəlkə, sən də həmin mək- təbdə oxuyasan... Lamiyə cavab vermək əvəzinə, xeyli fikrə getdi. Nə fikirləşdisə handan-hana dilləndi: - Yox, ay ana, gedə bilmərəm. - Niyə!? – Zərnişan xanım təəccüblə soruşdu. - Həmin məktəb çox uzaqdır, bilirəm ki, məni tək buraxmayacaqsan, amma sənin əziyyət çəkməyini istəmirəm, - deyə Lamiyə qətiyyətlə bildirdi. Və bayaq anasının dediklərini təkrarla- 22 NƏRİMAN MAHMUD yaraq, direktorun qarasınca deyindi. – Allah onun bəlasını versin, - dedi. – Başa düşə bilmirəm, özü məktəbə mini yubkada gəlir, uşaqlar arxasınca baxıb gülüşürlər, bu da onun şagirdlərə göstərdiyi nümunə. Hicablı, uzun don geyinən şagirdləri görəndə elə bil qutuda ilan görür. Lamiyə sözünü bitirib susdu. Başını qaldırıb anasının sifətinə baxdı. Zərnişan xanımın gözləri yaşla dolmuşdu. Qız anasına təsəlli verirmiş kimi, ucadan güldü. - Allah kərimdir, anacan, qəm yemə, belə qalmaz, inşallah, - dedi. İki günlük fasilədən sonra hicabını bağlayıb anası ilə birlikdə yenidən məktəbə – direktorun qəbuluna yollandı. Bir gecənin içərisində saçı tamamilə tökülən di- rektor xanım eyibini gizlətmək üçün baş örtüyünə bürünmüş və uzun ətəkli don geyinmişdi. O, bu geyimdə kabinetindən bayıra çıxıb onları çox mehribanlıqla qarşıladı... Yanvar 2014 23 SİRLİ ƏMƏLİYYAT Kibrit qutusu Tikinti obyektində iş vaxtının başa çat- masına iki saat qalırdı. Obyektdə fəhlə işləyən Nəcəfqulu, gözünün ağı-qarası olan tək övladının ad gününü keçirəcəkdi. Bir azdan qohum-əqrəba onun evinə toplaşacaqdı deyə, işdən iki saat əvvəl çıxmaq qərarına gəlmiş, dünəndən iş icraçısı ilə danışıb razılıq da almışdı. O, iş paltarını dəyişib tikinti obyektini tərk etdi. Həmişə evə avtobusla getsə də, gecikməsin deyə, bu dəfə metroya düşdü. Kartını yükləyib yan-yörəsinə baxa-baxa eskalatora tərəf irəlilədi. Vətəndaşlara nəzarət edən polis əməkdaşlarının yanından keçəndə bir az duruxdu. Özünü belə şübhəli aparması polis- lərin diqqətini cəlb etsə də əhəmiyyət vermədilər. Əlində iri sellafon torba olduğuna baxma- yaraq, onların biganəliyi Nəcəfquluya bir qədər qəribə gəlmişdi. “Buna bax, guya camaatın təh- lükəsizliyini qoruyurlar, bu boyda torbaya fikir də vermədilər”, - deyib onları öz ürəyində qınadı. Bir istədi ki, geriyə qayıdıb iradını bildirsin, amma nə düşündüsə fikrindən daşındı. Onsuz da Nəcəfqu- lunun polislərdən gözü su içmirdi. Həm də evə 24 NƏRİMAN MAHMUD tələsirdi deyə, istəyini boğub avtomat keçidə yaxınlaşdı. Kart sisteminə keçəndən bəri ilk dəfə metroya düşən Nəcəfqulu, plastik kartını qurğu- nun o tərəf-bu tərəfinə sürtələyib yaşıl işığı “yandırdı”. Eskalatorla aşağı düşməyə başladı. Tələssə də, “iyirmi qəpik pul xərcləmişəm, yaxşısı budur, zəhmət çəkib özü aparsın”, - deyib dayandı. Sonda eskalatordan düşüb beş-altı addım getmişdi ki, polis serjantı qarşısını kəsib özünü təqdim elədi: - Serjant Ağacanov! Ardınca: - zəh- mət olmasa, sənədlərinizi təqdim edin, - dedi. – İşə düşdük də, - Nəcəfqulu dodaqaltı mızıldandı. Köks ötürüb dedi: - Ay komandir, sənədlərimi götürməmişəm, nə olub, yəni belə vacibdir? Nəcəfqulunun belə yekə danışması serjantın xoşuna gəlməsə də, kobudluq etməyib, nəzakətlə davrandı. Onu yuxarıya - rəisin otağına dəvət elədi. – Sənə qurban olaram, a bala, oğlumun ad günüdür, evə tələsirəm, məndə şübhəli heç nə yoxdur, burax, çıxıb gedim, - deyə Nəcəfqulu nə qədər dil-ağız elədisə xeyri olmadı. Ağacanov fikrində qəti idi. Onu geriyə qaytarmaq, üst- başını, çantasını yoxlamadan keçirmək istədi. 25 SİRLİ ƏMƏLİYYAT Nəcəfqulunun serjanta gücü çatmasa da, ürəyində özünü asıb-kəsdi. – Axı, mən bu yoxlamanı hardan ağlıma gətirdim, bayaq onlara irad tutur- dum, indi arzuma çatdım, zalım uşaqları da ki, elə bil adamın ürəyin oxuyurlar, - dedi. Düzdür, Nəcəfqulunun çəkinəcəyi heç nə yox idi. Polislər onsuz da nə üzərində, nə də əlindəki torbada qanunsuz bir şey tapmayacaqdı. Kişi buna lap adı kimi əmin idi. Onu yalnız övladının ad gününə gecikməsi üzürdü. Ancaq başqa çarəsi qalmamışdı Nəcəfqulunun. Çox çənə-boğaz vurub bir az da gecikməkdənsə, din- məz-söyləməz serjantın qabağına düşüb, onunla yuxarıya qalxmağı üstün tutdu. Onsuz da heç nə tapılmayacaqdı üstündən. Nəcəfqulu yüz faiz arx- ayın idi buna. O, polis serjantının qabağına düşüb yuxarı qalxdı. Amma rəisin otağında heç kəs yox idi. Ağacanov əvvəlcə kişinin üst-başından başladı. - Zəhmət olmasa, ciblərinizi boşaldıb stolun üstünə yığın, - dedi. Nəcəfqulu əlini nimdaş gödəkçəsinin ciblərinə salıb eşələdi. Orda kiçik telefon kitabçasından, iyirmi qəpiklik qələmdən, bir də əl dəsmalından başqa heç nə yoxuydu. Sonra əlini şalvarının ciblərinə apardı. Sol cibdə qəpiklər, 26 NƏRİMAN MAHMUD Yüklə 372,12 Kb. Dostları ilə paylaş:
|